Μακάριος Μάλετιτς
| Σεβασμιώτατος Μακάριος Μάλετιτς | |
|---|---|
| Μητροπολίτης Λβιβ | |
 Ο Μακάριος Μάλετιτς το 2018 | |
| Εκκλησία | Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας |
| Από | 3 Νοεμβρίου 1996 (Ουκρανική Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία) |
| Προκάτοχος | Πέτρος (Γιαροσλάβοβιτς)΄ |
| Ιεροσύνη | |
| Χειροτονία | 3 Νοεμβρίου 1996 από "Πατριάρχη Κιέβου" Δημήτριο (Γιαρέμα) |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Κοσμικό Όνομα | Μίκολα Ιβάνοβιτς Μάλετιτς |
| Γέννηση | 1 Οκτωβρίου 1944 Ντρόχομπιτς, Σ.Σ.Δ. Ουκρανίας |
| Εθνικότητα | Ουκρανός |
| Σύζυγος | Κατερίνα Μιχαήλεβνα Άντρετσουκ (†1993) |
| Τέκνα | Μίκολας, Ναταλία, Άννα |
| Σπουδές | Θεολογική Ακαδημία Μόσχας |
| Δόγμα | Χριστιανός Ορθόδοξος |
| Πρώην τίτλος | Μητροπολίτης Κιέβου και πάσης Ουκρανίας (Ουκρανική Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία)(2015-2018) |
Ο Μακάριος Μάλετιτς (κοσμικό όνομα Μίκολα Ιβάνοβιτς Μάλετιτς, ουκρανικά: Микола Іванович Малетич, Σ.Σ.Δ. Ουκρανίας, 1 Οκτωβρίου 1944) είναι ιεράρχης της αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, μητροπολίτης Λβιβ και μόνιμο μέλος της Ιεράς Συνόδου.
Ήταν ο τελευταίος προκαθήμενος της σχισματικής Ουκρανικής Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας (1990-2018), από τις 4 Ιουνίου 2015 και μέχρι την εκκαθάρισή της, όταν εντάχθηκε στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας με τους κληρικούς και λαϊκούς της ΟΑΕΟ στον Καθεδρικό Ναό Αγίας Σοφίας (Κίεβο).
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε το 1944 σε ένα χωριό της πόλης Λβιβ, από μια αγροτική οικογένεια με πολλά παιδιά. Έχασε τους γονείς του σε νεαρή ηλικία. Από τα δέκα παιδιά, τα δύο πέθαναν σύντομα, αφήνοντας έξι αδέρφια και δύο αδερφές. Το 1951 μπήκε στην πρώτη τάξη του οκταετούς σχολείου, όπου μετά την αποφοίτησή του αναγκάστηκε να εργαστεί ως αγρότης, να σπουδάσει σε βραδινό σχολείο και να φροντίζει τα δύο μικρότερα αδέρφια του.
Το 1964 παντρεύτηκε την Κατερίνα Μιχαήλεβνα Άντρετσουκ. Το 1973 εισήχθη στη Θεολογική Σχολή της Οδησσού, αλλά δεν παρέμεινε και πήγε στην περιοχή του Κρασνοντάρ, όπου εργάστηκε στην επεξεργασία ξύλου μέχρι το 1974. Εισήχθη ξανά στη σχολή της Οδησσού, αλλά και πάλι δεν έμεινε. Μετά από αυτό, πήγε στην περιοχή Penza, όπου εργάστηκε σε εργοστάσιο μέχρι το 1975, ενώ η σύζυγός του παρέμεινε στο χωριό μεγαλώνοντας τα τρία παιδιά τους: τη Μίκολα, τη Ναταλία και την Άννα. Την ίδια χρονιά εισήλθε ξανά στη Θεολογική Σχολή της Οδησσού, γράφτηκε, αλλά η θρησκευτική αρχή δεν θέλησε να δώσει άδεια για την εγγραφή του (σύμφωνα με τα λόγια του πρύτανη, Αρχιμανδρίτη Αγαθάγγελου). Του πρότειναν να συναντηθεί με τον επίτροπο, αλλά εκείνος αρνήθηκε, πράξη για την οποία αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη σχολή. Μόνο μετά από λίγο καιρό και με ευλογία του Μητροπολίτη Σέργιου, ο Μίκολα Μάλετιτς στάλθηκε στην Χόρλιβκα, στην περιοχή του Ντόνετσκ, όπου εργάστηκε ως ψάλτης. Η οικογένειά του δεν τον ακολούθησε.
Στις 18 Ιανουαρίου 1975 χειροτονήθηκε διάκονος για να υπηρετήσει στην πόλη Κονταντίνοφκα (περιοχή του Ντονέτσκ) και στις 10 Αυγούστου χειροτονήθηκε ιερέας στον Καθεδρικό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Το 1982 αποφοίτησε ερήμην από τη Θεολογική Σχολή της Μόσχας. Του ανατέθηκαν οι ενορίες χωριών στις περιοχές Ντόνετσκ, Λουγκάνσκ, Ροστόφ και Λβιβ.
Το 1993 απεβίωσε η σύζυγός του Κατερίνα, ενώ από το 1989 είχε εγκαταλείψει τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία και εντάχθηκε στην σχισματική Ουκρανική Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία[1].
Επισκοπική διακονία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 3 Νοεμβρίου 1996 «χειροτονήθηκε επίσκοπος» από τους «επισκόπους» Δημήτριο (Γιαρέμα), Ιγκόρ (Ισιτσένκο) και Μεθόδιο (Κουντριακόφ) και εξελέγη ομόφωνα από το Συμβούλιο της UAOC ως επικεφαλής της Επισκοπής Λβιβ. Το 2001 ανυψώθηκε στο βαθμό του Αρχιεπισκόπου και στις 25 Μαΐου 2011, με πρόταση του προκαθήμενου της UAOC, Μεθοδίου (Κουντριακόφ), ο Μακάριος εξελέγη ομόφωνα σε μητροπολίτη. Στις 27 Φεβρουαρίου 2015, η Σύνοδος των Επισκόπων εξέλεξε τον Μητροπολίτη Λβιβ ως τοποτηρητή του θρόνου της UAOC και στις 4 Ιουνίου της ίδιας χρονιάς, εκλέχθηκε προκαθήμενός της, με τον τίτλο του Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ουκρανίας.
Συμμετοχή στη διαδικασία ενοποίησης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ως Βικάριος του μητροπολιτικού θρόνου του Κιέβου, δήλωσε ξεκάθαρα την επιθυμία του να ενώσει την Ουκρανική Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία με την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία (Πατριαρχείο Κιέβου):[2]
«Πήγαινε σε σχέση. Εάν οι αδελφοί μας στην ένωση είναι ειλικρινείς, θα υπάρχει μια Ουκρανική Ορθόδοξη τοπική Εκκλησία. Τι περιμένουμε» [3]
Μετά την εκλογή του ως προκαθήμενος της UAOC, είχε δηλώσει επίσης ότι ήταν έτοιμος «να πάει στον Ονούφριο και να υποκλιθεί στα πόδια του για να φύγει από τη Μόσχα» [4] για τη δημιουργία της Τοπικής Εκκλησίας. Στις 8 Ιουνίου 2015, πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση των επιτροπών διαλόγου της Ουκρανικής Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας και της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (Πατριαρχείο Κιέβου), αλλά απέβη άκαρπη η ενοποίησή τους.[5] Ο επίσκοπος Μακάριος αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι η κατάρρευση των διαπραγματεύσεων έγινε με υπαιτιότητά του και, σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν ακόμη πολύ νωρίς για να τεθεί ένα τέλος σε αυτή την ιστορία.
«Δεν διαταράξαμε τίποτα, προτείναμε η ενωμένη Εκκλησία να φέρει το όνομα Ουκρανική Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία (Πατριαρχείο Κιέβου)».
Αποκατάσταση Μακαρίου Μάλετιτς - Ίδρυση αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
_15.jpeg)
Στις 11 Οκτωβρίου 2018, το Οικουμενικό Πατριαρχείο αποφάσισε να επανεντάξει τους κληρικούς και πιστούς της UAOC στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Όπως δήλωσε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος «η Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, μετά από τις σχετικές αιτήσεις του Φιλάρετου Ντενισένκο και του Μακαρίου Μάλετιτς, τους αποκατέστησε στον Αρχιερατικό βαθμό και όχι στη θέση που κατείχαν».[6][7] Παράλληλα, αποφασίστηκε να χορηγηθεί αυτοκεφαλία σε μια ενοποιημένη εκκλησία στην Ουκρανία.[8]
Στις 15 Δεκεμβρίου 2018, η Ουκρανική Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία ενώθηκε με την αυτοαποκαλούμενη Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία (Πατριαρχείο Κιέβου)[9] και δύο μέλη της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (Πατριαρχείο Μόσχας),[10] σχηματίζοντας την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας. Ως εκ τούτου, η Ουκρανική Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία τερμάτισε την λειτουργία της.[11]
Μετάλλια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Τάγμα Αρχαγγέλου Μιχαήλ, Α΄ βαθμού (28 Ιουλίου 2020) [12]
- Τάγμα Αρχαγγέλου Μιχαήλ Β' βαθμού (29 Οκτωβρίου 2019) [13]
- Τάγμα Αξίας III Τέχνη. (22 Ιουλίου 2008) — για σημαντική προσωπική συνεισφορά στην ανάπτυξη της πνευματικότητας στην Ουκρανία, για πολλά χρόνια γόνιμης εκκλησιαστικής δραστηριότητας και με την ευκαιρία της 1020ής επετείου από τη βάπτιση των Ρως του Κιέβου
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Біографія архієрея на сайті Львівської єпархії УАПЦ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2018.
- ↑ «Митрополит Макарій розповів, що голосуватиме на Об'єднавчому Соборі за Патріарха Філарета | Духовна велич Львова». velychlviv.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ «Новий предстоятель УАПЦ хоче створення помісної православної церкви». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ «УПЦ запропонувала УАПЦ об'єднатися». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ «Глава УАПЦ: Об'єднавчий собор з УПЦ КП може не відбутися». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ Εφημερίδα Καθημερινή, 11.10.2018 - "Το Οικουμενικό Πατριαρχείο εμμένει στην απόφαση για Αυτοκεφαλία της Ουκρανικής Εκκλησίας (βίντεο)"
- ↑ "Οικουμενικός Πατριάρχης: «Ο Φιλάρετος είναι πρώην Μητροπολίτης Κιέβου»", ΡΟΜΦΑΙΑ 29.05.2019
- ↑ "Το Οικουμενικό Πατριαρχείο αναγνωρίζει ως αυτοκέφαλη την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία", ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ 11.10.2018
- ↑ «Unification council taking place at Kyiv's St. Sophia Cathedral (Live video)». unian.info (στα Αγγλικά). 15 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2018.
- ↑ Cazabonne, Emma (15 Δεκεμβρίου 2018). «The council started late». Orthodoxie.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2018.
- ↑ «Ukraine priests establish new Church» (στα αγγλικά). BBC News. 2018-12-15. https://www.bbc.com/news/world-europe-46575548. Ανακτήθηκε στις 2018-12-18.
- ↑ «Блаженніший Епіфаній відзначив Митрополита Львівського і Сокальського орденом Архистратига Михаїла». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2023.
- ↑ «Відбулося чергове засідання Священного Синоду (Журнали)». Православна церква України. 29 Οκτωβρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2019.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Митрополит Львівський Макарій Αρχειοθετήθηκε 2019-11-07 στο Wayback Machine.
- Грандіозна сенсація: дві українські православні церкви розпочинають переговори щодо об'єднання Αρχειοθετήθηκε 2015-09-25 στο Wayback Machine.
- На шляху об'єднання двох українських церков несподівано втрутилася третя сторона Αρχειοθετήθηκε 2015-06-08 στο Wayback Machine.
- «Владика Макарій: "Не припустимо ганьбити Церкву, яку 100 років прагнули український народ і духовенство"». 23 Μαΐου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2019.
