Λογγός Φθιώτιδας
Συντεταγμένες: 38°45′50.0″N 22°54′45.7″E / 38.763889°N 22.912694°E
| Λογγός | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Στερεάς Ελλάδας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Φθιώτιδας |
| Δήμος | Μώλου - Αγίου Κωνσταντίνουν |
| Δημοτική Ενότητα | Αγίου Κωνσταντίνου |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Φθιώτιδας |
| Υψόμετρο | 10 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 352 00 |
| Τηλ. κωδικός | 22350 |
Ο Λογγός είναι πεδινό χωριό της Στερεάς Ελλάδας στην Περιφερειακή Ενότητα Φθιώτιδας[1] σε υψόμετρο 10 μέτρα[2].
Γεωγραφία - Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Λογγός βρίσκεται κοντά στα παράλια του Βόρειου Ευβοϊκού σε απόσταση 14 χλμ. Α. από τα Καμένα Βούρλα και 5,5 χλμ. Α. από τον Άγιο Κωνσταντίνο. Στα νότια του χωριού περνάει ο Αυτοκινητόδρομος 1, ανατολικά ο χείμαρρος Ξεριάς και βόρεια είναι η ομώνυμη παραλία που αποτελεί καλοκαιρινό θέρετρο της ευρύτερης περιοχής του Αγίου Κωνσταντίνου[3]. Αναφέρεται από την εποχή της Τουρκοκρατίας ως ένας από τους οικισμούς που άρχισαν να δημιουργούνται γύρω από τα ερείπια της αρχαίας πόλης Δαφνούντας.[4] Μετά την απελευθέρωση, αναφέρεται το 1835 να προσαρτάται στο δήμο Δαφνουσίων. Το 1996 με το ΦΕΚ 220Α - 24/10/1966 ορίστηκε έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας.[5] Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης μαζί με τον Άγιο Κωνσταντίνο, την Ακτή, το Νεοχώρι και το Ασπρονέρι αποτελούν τη δημοτική κοινότητα Αγίου Κωνσταντίνου που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Αγίου Κωνσταντίνου του Δήμου Καμένων Βούρλων και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 243 κατοίκους[6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 169, τομ. 20.
- ↑ «Λογγός ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ, Δήμος ΜΩΛΟΥ - ΑΓΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ | buk.gr». buk.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «παραλίες στο Νομό Φθιώτιδας». infomust.gr - Ανακαλύψτε τις ομορφιές της Ελλάδας!. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «Ιστορία της Δ. Ε. Αγίου Κωνσταντίνου | Δήμος Καμένων Βούρλων». www.dimos-kamenon-vourlon.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10640 (σελ. 166 του pdf)
| ||||||||||||||