Νεοχώρι Αγίου Κωνσταντίνου Φθιώτιδας
Συντεταγμένες: 38°46′30.47″N 22°49′53.97″E / 38.7751306°N 22.8316583°E
Για συνώνυμους οικισμούς στην Ελλάδα δείτε το λήμμα: Νεοχώρι (αποσαφήνιση)
Για συνώνυμους οικισμούς στη Φθιώτιδα δείτε: Νεοχώρι Φθιώτιδας
| Νεοχώρι | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Στερεάς Ελλάδας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Φθιώτιδας |
| Δήμος | Μώλου - Αγίου Κωνσταντίνου |
| Δημοτική Ενότητα | Αγίου Κωνσταντίνου |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Φθιώτιδας |
| Υψόμετρο | 30 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 350 08 |
| Τηλ. κωδικός | 22350 |
To Νεοχώρι είναι παράλιο χωριό της Στερεάς Ελλάδας στην Περιφερειακή Ενότητα Φθιώτιδας[1] σε υψόμετρο 30 μέτρα[2].
Γεωγραφία - Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Νεοχώρι βρίσκεται στα παράλια του Βόρειου Ευβοϊκού, δίπλα στο Ασπρονέρι και κοντά στο ακρωτήριο Κνημίδα. Απέχει 9 χλμ. Α. από τα Καμένα Βούρλα και 4 χλμ. ΒΔ. από τον Άγιο Κωνσταντίνο. Αναφέρεται από την εποχή της Τουρκοκρατίας ως ένας από τους οικισμούς που άρχισαν να δημιουργούνται γύρω από τα ερείπια της αρχαίας πόλης Δαφνούντα.[3] Επίσημα αναφέρεται για πρώτη φορά, μετά την απελευθέρωση, το 1835 να προσαρτάται στην τότε κοινότητα Δαφνουσίων και το 1879 να καταργείται με το ΦΕΚ 50Α - 25/07/1879.[4] Αναφέρεται ξανά το 1971 να απογράφεται στην τότε κοινότητα Αγίου Κωνσταντίνου Λοκρίδος.[5] Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης μαζί με τον Άγιο Κωνσταντίνο, την Ακτή, τον Λογγό και το Ασπρονέρι αποτελούν τη δημοτική κοινότητα Αγίου Κωνσταντίνου που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Αγίου Κωνσταντίνου του Δήμου Καμένων Βούρλων και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 55 κατοίκους.[6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 144, τομ. 1.
- ↑ «ΝΕΟΧΩΡΙ (Οικισμός) ΦΘΙΩΤΙΔΑ - GTP». www.gtp.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «Ιστορία της Δ. Ε. Αγίου Κωνσταντίνου | Δήμος Καμένων Βούρλων». www.dimos-kamenon-vourlon.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10640 (σελ. 166 του pdf)
| ||||||||||||||