Ιβάν Πασκέβιτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιβάν Πασκέβιτς
Γέννηση19 Μαΐου 1782
Πολτάβα
Θάνατος20 Ιανουαρίου 1856
Βαρσοβία
ΒαθμόςΣτρατάρχης
ΤιμέςΤάγμα του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι μετά Αδαμάντων (1814), Τάγμα του Λευκού Αετού (Πολωνία) (1830), Order of Saint Anna, 1st class with diamonds (1812), Τάγμα της Αγίας Άννης, Β΄ Τάξη μετά Αδαμάντων (1810), Order of St. Vladimir 4th degree with a bow (1807), Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, Γ΄ Τάξη (1810), Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, Β΄ Τάξη (1812), Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, 1η τάξη (1827), Order of Saint Andrew with Diamond and Sword (1828), Χρυσό Ξίφος για γενναιότητα (1807), Τάγμα του Αγίου Γεωργίου, Γ΄ Τάξη (1811), Τάγμα του Αγίου Γεωργίου, Δ΄ Τάξη (1810), Ιπποτικός Μεγαλόσταυρος του Στρατιωτικού Τάγματος του Γουλιέλμου (19  Απριλίου 1849), Τάγμα του Ερυθρού Αετού, 1η τάξη, (1813), Τάγμα του Αγίου Γεωργίου, Β΄ Τάξη (1827), Cross «For the capture of Bazargic» (1810), Τάγμα της Ημισελήνου (1807), Τάγμα του Μαύρου Αετού (1829), Military Order of Max Joseph (1849), Τάγμα του Λευκού Γερακιού (1841), τάγμα του Ελέφαντα (1850), Τάγμα του Αγίου Γεωργίου, Α΄ Τάξη (1829), Order of the Lion and the Sun First class (1828), Τάγμα του Αγίου Στεφάνου της Ουγγαρίας (1844), Τάγμα της Μαρίας Θηρεσίας (1849), Τάγμα του Αγίου Φερδινάνδου και Αξίας (1849), Order of Military Merit (Württemberg) (1850), Order of Aviz και Τάγμα Στρατιωτικής Αξίας της Πολωνίας (1831)
ΣύζυγοςYelizaveta Paskevich (1817)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ιβάν Πασκέβιτς (ρώσικα: Паскевич, Иван Фёдорович) του Φιοντόρ ήταν Ρώσος διοικητής του Ρωσικού Αυτοκρατορικού στρατού την εποχή του τσάρου Νικολάου Α΄.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 19 Μαΐου του 1782 στην Πολτάβα. Καταγόταν από την οικογένεια των Πασκέβιτς των Κοζακών της Ουκρανίας. Ο πατέρας του ήταν κτηματίας ενώ η μητέρα του ήταν ιδιοκτήτρια του χωριού Σέλιτσα. Αφού έμαθε τα γερμανικά και τα γαλλικά, ο πατέρας του τον έγγραψε στη στρατιωτική ακαδημία της Αυτοκρατορικής Ρωσίας η οποία προετοίμασε γιους των ευγενών και ανώτερων στελεχών για τη στρατιωτική θητεία. Οι σπουδαστές της Ακαδημίας παρευρίσκονταν συχνά στην τσαρική αυλή της Αυτοκράτειρα Αικατερίνης Β΄. Το 1798 λίγο πριν αποφοιτήσει τον Πασκέβιτς παρατήρησε ο αυτοκράτορας Παύλος Α΄ ο οποίος τον διόρισε ως υπολοχαγό στο σύνταγμα φρουρών του αυτοκράτορα.

Ρωσοτουρκικός πόλεμος 1806-1812[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1805 ο Πασκέβιτς διορίστηκε υπό τη διοίκηση του στρατηγού Μίχελσον ο οποίος ήταν διοικητής του Αυτοκρατορικού στρατού στα δυτικά σύνορα μεταξύ Γκρόντνο και Μπρεστ-Λιτόφσκ. Ο Μίχελσον δεν πήρε μέρος στον πόλεμο εναντίον των Γάλλων που τελείωσε με τη Μάχη του Αούστερλιτς και εν όψει του αναμενόμενου πόλεμου με την Τουρκία ο Μίχελσον διορίστηκε το 1806 ως διοικητής του νότιου Μολδαβικού στρατού. Από αυτή τη στιγμή ξεκινά η στρατιωτική καριέρα του Πασκέβιτς.

Ρωσοτουρκικός πόλεμος 1826-1828[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δύο εβδομάδες πριν από τη στέψη του τσάρου Νικόλαου Α΄ ο Πασκέβιτς εστάλη να διοικεί τα στρατεύματα στον Καύκασο όπου είχαν εισβάλλει οι Πέρσες καταβάλλοντας την πόλη Λένκοραν και περιοχή Καραμπάχ, ενώ στη συνέχεια στράφηκαν προς την Τιφλίδα. Στο δρόμο προς τον Καύκασο ο Πασκέβιτς προήχθη στο βαθμό του Στρατηγού του Πεζικού. Κατά την άφιξή του έμαθε για την προαγωγή του και ανέλαβε αμέσως δράση κατά του περσικού στρατού και των ανταρτών. Η μάχη έλαβε χώρα στις 14 Σεπτεμβρίου 1826 και οι Πέρσες νικήθηκαν.

Στις 14 Απριλίου του 1828 ο Ρώσος τσάρος Νικόλαος Α΄ αγανακτισμένος από τις παραβιάσεις των προηγούμενων συμφωνιών για τη ναυσιπλοΐα στα Στενά της Μαύρης Θάλασσας από τους Τούρκους και άλλες προκλητικές ενέργειες στα λιμάνια της κήρυξε πόλεμο στην Υψηλή Πύλη. Σύμφωνα με το γενικό σχέδιο των στρατιωτικών επιχειρήσεων ο Πασκέβιτς για να αποσπάσει την προσοχή των Τούρκων από τον κύριο θέατρο του πολέμου στα Βαλκάνια επιτέθηκε στις ασιατικές κτήσεις της. Διοικώντας προσωπικά τους στρατιώτες προχώρησε στις 14 Ιουνίου του 1828 προς την Καρς και Γιουμρή όπου κάτω από τα τείχη της νίκησε το τουρκικό ιππικό, στη συνέχεια πολιόρκησε το φρούριο και ανάγκασε να του παραδοθεί μεγάλος αριθμός όπλων και μπαρουτιού. Γενικά ο Πασκέβιτς προκαλούσε φόβο στους Τούρκους. Για τον λόγο αυτό διορίστηκε νέος επικεφαλής του τούρκικου στρατού ο Πασά Σαλέγκ Μαντάισκι ο οποίος αποφάσισε να ξανακαταλάβει το φρούριο Αχαλτσίχε. Ο Πασκέβιτς όμως έστειλε άλλους να προφυλάξουν το φρούριο ενώ ο ίδιος στράφηκε προς το Ερζερούμ. Μετά από μάχες στις 25 Ιουλίου του 1828 στράφηκε προς την πρωτεύουσα της Μικράς Ασίας όπου απαίτησε την παράδοση της πόλης κάτι το οποίο δεν έγινε δεκτό από τους Τούρκους. Ο Πασκέβιτς εν τέλει κατέλαβε το Τοπ Ντούγκ και η Ερζερούμ παραδόθηκε. Μετά τη σύναψη της ειρήνης με την Υψηλή Πύλη σταμάτησαν και οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Μικρά Ασία. Ο Πασκέβιτς έγινε Στρατάρχης και του ανατέθηκε η εντολή κατάκτησης των λαών που κατοικούν στα βουνά του Καύκασου.

Η Επανάσταση στη Βαρσοβία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 17 Νοέμβριου του 1830 στη Βαρσοβία άρχισε η επανάσταση κατά της Αυτοκρατορίας. Η κατάπαυση της ανατέθηκε στον Πασκέβιτς ο οποίος έφτασε στην περιοχή στις 13 Ιουνίου του 1831. Πρόσφερε στους Πολωνούς την παράδοσης υπό όρους, όμως η πρόταση του απορρίφτηκε και έτσι ο Πασκέβιτς διέταξε την έφοδο στη πόλη που αργότερα παραδόθηκε. Στη μάχη που έλαβε χώρα ο Πασκέβιτς τραυματίστηκε στο αριστερό του χέρι. Η πόλη είχε καταστραφεί από τις μάχες και έτσι ο Πασκέβιτς άρχισε να την ανοικοδομεί.

Η Επανάσταση του 1848-1849 στην Ουγγαρία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην Ουγγαρία, ξεσπά εξέγερση το Μάρτιο του 1849 και η Αυστριακή κυβέρνηση ζήτησε άμεσα από τον Πασκέβιτς τη στρατιωτική βοήθεια. Ο Πρίγκιπας Σβαρζενμπέργκ του έγραψε ότι η σωτηρία της Βιέννης από το θάνατο εξαρτάται από την άμεση εμφάνιση των ρωσικών στρατευμάτων στην Ουγγαρία. Ο Πασκέβιτς το ανέφερε στον αυτοκράτορα Νικόλαο Α΄ ο οποίος έδωσε την έγκριση του για επέμβαση στην Ουγγαρία. Μετά από μια σειρά από επιτυχίες που σημειώθηκαν από το ρωσικό στρατό κατά τη διάρκεια της επέμβασης στην Ουγγαρία, ο ρώσικος στρατός νίκησε τον Ουγγρικό στρατό.

Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συνεχίζοντας τη διοίκηση της περιοχής του ο Πασκέβιτς κλήθηκε εκ νέου στον πόλεμο που έλαβε χώρα στις όχθες του ποταμού Δούναβη ως αποτέλεσμα του πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας. Πήρε αμέσως την εντολή διοίκησης των στρατευμάτων του 3ου, 4ου και 5ου σώματος στρατού. Στις μάχες που επακολούθησαν ο Πασκέβιτς τραυματίστηκε σοβαρά με αποτέλεσμα να αφήσει τη διοίκηση του στρατού και να επιστρέψει στο κτήμα του στο Γκόμελ. Ο Πασκέβιτς ο οποίος ήταν διορισμένος διοικητής της Πολωνίας δεν μπόρεσε να συνεχίσει να διοικεί το Βασίλειο της Πολωνίας εξαιτίας του τραυματισμού αυτού και έτσι αποσύρθηκε από τη διοίκηση της. Πέθανε σε ηλικία 73 ετών στις 20 Ιανουαρίου 1856.

Ο Πασκέβιτς τιμήθηκε με πολλά παράσημα για τη γενναιότητα και την ικανότητα του ως Στρατάρχη της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ρωσική Κρατική Βιβλιοθήκη
  • Στη σύνταξη αυτού του λήμματος χρησιμοποιήθηκε το υλικό από το εγκυκλοπαιδικό λεξιλόγιο Brockhaus and Efron.
  • Λεξικό Ρώσων Στρατηγών