Καισάρεια (Καππαδοκία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Καισάρεια (Καππαδοκίας))
Το «Καισάρεια» ανακατευθύνει εδώ. Για άλλες χρήσεις, δείτε: Καισάρεια (αποσαφήνιση).
Καισάρεια
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Καισάρεια
38°43′21″N 35°29′15″E
ΧώραΤουρκία
Διοικητική υπαγωγήΕπαρχία Καισάρειας
Υψόμετρο1.050 μέτρα
Πληθυσμός1.389.680 (2018)
Ταχ. κωδ.38x
Τηλ. κωδ.352
Ζώνη ώραςUTC+02:00
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Καισάρεια (τουρκ.: Kayseri «Κάισερι») είναι μία μεγάλη και βιομηχανοποιημένη πόλη της Κεντρικής Ανατολίας στην Τουρκία. Έχει πληθυσμό 955.542 κατοίκους (εκτίμηση 2020)[1]. Η Καισάρεια είναι πρωτεύουσα της Καππαδοκίας, μιας από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες περιοχές της Μικράς Ασίας.

Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα πρώτα ονόματά της ήταν Μάζακα από την προϊστορική θεότητα Μα και Ευσέβεια και πήρε το τελευταίο της όνομα το 17 μ.Χ. όταν οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την Καππαδοκία. Την εποχή της ρωμαϊκής διοίκησης, η Καισάρεια απέκτησε δόξα και ακμή και έφτασε να αριθμεί 400.000 κατοίκους. Υπήρξε εμπορικό κέντρο και η θέση όπου βρισκόταν (στη διασταύρωση των μεγάλων δρόμων που οδηγούσαν στη Μεσοποταμία, την Αρμενία, τον Βόσπορο και το Αιγαίο) ευνοούσε την εξαιρετική ανάπτυξή της. Γι' αυτό το λόγο και η Καισάρεια κίνησε το ιδιαίτερο ενδιαφέρον όχι μόνο των Ρωμαίων, αλλά και των Βυζαντινών. Ο Αυτοκράτορας Ιουστινιανός αντιλαμβανόμενος τη στρατηγική θέση της Καισάρειας έχτισε ισχυρά τείχη τα οποία σώζονται ως σήμερα.

Τα τείχη της Καισάρειας το 1897

Στη βυζαντινή εποχή ήταν και θρησκευτικό κέντρο, καθώς ήταν η έδρα του «πρώτου τη τάξει μητροπολίτη» του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Ανάμεσα στους επισκόπους Καισαρείας διακρίνεται ο Μέγας Βασίλειος.

Μετά την Μάχη του Μαντζικέρτ άρχισε η εγκατάσταση μουσουλμανικών Τουρκικών φύλων στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας. Η περιοχή υπέστη πολλές καταστροφές, ιδίως οι Εκκλησίες και τα Αρχαιά μνημεία. Πολλοί Έλληνες, αλλά και άλλοι λαοί, όπως οι Αρμένιοι, κάτω από την Οθωμανική πίεση απώλεσαν τη γλώσσα τους, διατήρησαν όμως τη Χριστιανική πίστη και την Εθνική συνείδηση τους. Μετά, αλλά και πριν, το Χατ-ι Χουμαγιούν άρχισαν να οργανώνονται οι Ελληνικοί πληθυσμοί και πάλι, μαζικά. Έτσι, πριν το 1923 λειτουργούσαν στην πόλη Ελληνικό δημοτικό σχολείο, Παρθεναγωγείο, καθώς και η περίφημη Κατά Καισάρειαν Ιερατικήν σχολή που φοιτούσαν μαθητές από όλη τη Μικρά Ασία [2]. Ακόμα στην Καισάρεια λειτουργούσε Αμερικανικό Κολλέγιο, αντίστοιχο του Κολλέγιο Ανατόλια στη Μερζιφούντα του Πόντου, που διατηρούσε και Νοσοκομείο, αλλά και Γαλλική Σχολή Καλογραιών. Ελληνικοί Σύλλογοι της πόλης ήταν οι: Ελλάς και Αθηνά. Δεν ηταν λίγοι οι Έλληνες που δραστηριοποιούνταν εμπορικά, εκτός της περιοχής τους και των παράκτιων λιμανιών, σε διάφορες περιοχές όπως στην Κωνσταντινούπολη, στη Σμύρνη, ακόμα και στην Αίγυπτο και τη Ρωσία. Μετά τη συνθήκη της Λωζάνης κατέφυγαν στην Ελλάδα.

Πριν τη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923, ζούσαν στην πόλη και τα γύρω προάστιά της περίπου 60.000 κάτοικοι εκ των οποίων 10.000 Έλληνες Καππαδόκες Ορθόδοξοι που χρησιμοποιούσαν την Καραμανλήδεια γραφή (τουρκικές λέξεις με ελληνικούς χαρακτήρες). Μετά την ανταλλαγή διασκορπίστηκαν σε όλη την Ελλάδα.

Στη Μονή Τιμίου Προδρόμου στο Ζιντζίντερε (Φλαβιανά) Καισαρείας, στις 20 Απριλίου 1923, πέθανε έγκλειστος ο ορθόδοξος Μητροπολίτης Ικονίου Προκόπιος ο οποίος είχε αναπτύξει πολύπτυχη δράση σε ποιμαντικό, εθνικό και εκπαιδευτικό επίπεδο.[3][4][5][6]

Στην Καισάρεια βρίσκεται ο Αργαίος, μεγάλο ηφαίστειο στην Καππαδοκία και το ψηλότερο βουνό της Μικράς Ασίας, με ύψος που φθάνει τα 3.916 μέτρα. Σύμφωνα με τον Εκκλησιαστικό μύθο ο Άγιος Γεώργιος σκότωσε το δράκο στο βουνό αυτό.

Η πόλη σήμερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η σημερινή Καισάρεια, είναι χτισμένη στους πρόποδες του όρους Αργαίου. Στην πόλη διασώζονται ως σήμερα ελληνικές εκκλησίες και παρεκκλήσια, λίγα παλιά αρχοντικά, ενώ λειτουργεί και Αρχαιολογικό Μουσείο με Αρχαία Ελληνικά ή Ρωμαϊκά εκθέματα.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Δεκέμβριος 2018, υπολογισμός βάσει της διεύθυνσης του τουρκικού στατιστικού ινστιτούτου, όπως παρουσιάστηκε από το citypopulation.de
  2. Gaston Deschamps Στους δρόμους της Μικρασίας. Οδοιπορικό 1890. εκδ.Τροχαλία,1990 σελ.73
  3. «Εκκλησιαστικά», ΑΑ, περ.Β ́,φ. 24 (30/29.5.1891).
  4. Οι άγιοι Μικρασιάτες Νεομάρτυρες - άρθρο της Ένωσης Μικρασιατών Φοιτητών
  5. Τσίρη, Θεοδώρου (2008). "Η Προσφορά της Εκκλησίας και του Ιερού Κλήρου στη Μικρά Ασία 1912-1922". Thessaloniki: Aristotle University of Thessaloniki, Department of Theology.
  6. Γιώργος Καζάνας, Ο Άγιος Προκόπιος Μητροπολίτης Ικονίου (1923) - ιστολόγιο Ένωσης Μικρασιατών Φοιτητών