Θεός ο Υιός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Θεός ο Υιός (ελληνικά: Θεὸς ὁ υἱός‎‎, λατινικά: Deus Filius‎‎) είναι το δεύτερο πρόσωπο του Αγίας Τριάδας στη Χριστιανική θεολογία.[1] Το δόγμα της Αγίας Τριάδας προσδιορίζει τον Λόγο (Ιησούς) ως ενσάρκωση του Θεού.[2] Ενωμένοι στην ουσία (ομοουσιακή), αλλά διακριτοί σε πρόσωπο όσον αφορά τον Θεό Πατέρα και τον Θεό ως Άγιο Πνεύμα (το πρώτο και το τρίτο πρόσωπο της Τριάδας).

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η φράση "Θεός ο Υιός" δεν βρίσκεται στη Βίβλο,[3][4] αλλά βρίσκεται σε μεταγενέστερες χριστιανικές πηγές.[5] Από γραμματικό λάθος ο όρος βρίσκεται σε ένα μεσαιωνικό χειρόγραφο, το Μ.Σ. Νο. 1985, όπου στο εδάφιο Επιστολή προς Γαλάτες 2:20 έχει αλλάξει το "Υιός του Θεού" σε "Θεός ο Υιός".[6]

Ο όρος στα αγγλικά ακολουθεί τη Λατινική χρήση όπως βρίσκεται στο Αθανασιανό Σύμβολο -που ονομάζεται επίσης Ψευδο-Αθανασιανό Σύμβολο- και άλλα κείμενα της πρώτης εκκλησίας: στα ελληνικά "ὁ Θεός ὁ Υἱός" (ὁ Θεόςυἱός) έρχεται σε αντίθεση ως ονομαστική του Θεός με την γενική, "ὁ υἱός τοῦ Θεοῦ". Στα Λατινικά "Θεός ο Υιός" είναι Deus (ονομαστική) Filius (ονομαστική). Ο όρος deus filius βρίσκεται στο Αθανασιανό Σύμβολο της Πίστεως: "Και δεν είναι παντοδύναμοι, είναι παντοδύναμος. Είναι ο Θεός Πατέρας (Deus Pater) ο Θεός Filius (Deus Filius) ο Θεός Άγιο Πνεύμα (Spiritus Sanctus)" (διαφορετικά από filius Dei γενική "Υιός του Θεού"), αλλά αυτή η φράση μεταφράζεται επίσης "έτσι ο πατέρας είναι Θεός: ο Υιός είναι Θεός: και το Άγιο Πνεύμα είναι Θεός".[7]

Χρήση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο όρος deus filius (θεός υιός) χρησιμοποιείται στο Αθανασιανό Σύμβολο -που ονομάζεται επίσης Ψευδο-Αθανασιανό Σύμβολο- και τύπους όπως Deus Pater (Θεός Πατέρας), Deus Filius (Θεός Υιός), Deus Spiritus Sanctus (Θεός Άγιο Πνεύμα): Et non tres Dii, sed unus est Deus (Και δεν υπάρχουν τρεις Θεοί, αλλά ένας Θεός).[8]

Ο όρος χρησιμοποιείται από τον Άγιο Αυγουστίνο Ιππώνος στο δικό του Στην Τριάδα, για παράδειγμα, στην συζήτηση για την υπακοή του Υιού στον Θεό Πατέρα: deo patri deus filius obdiens[9] και στην Ομιλία 90 για την Καινή Διαθήκη "2. Γιατί κρατήστε το γερά ως μια σταθερή και πάγια αλήθεια, αν θέλετε να συνεχίσετε ως Καθολικοί, ότι ο Θεός Πατέρας γέννησε τον Θεό τον Υιό χωρίς χρόνο, και Τον έκανε Παρθένο στον χρόνο."[10].

Στην Ομολογία της Αυγούστας (1530) -κύρια ομολογία πίστεως των Λουθηρανικών εκκλησιών- υιοθετήθηκε η φράση ως Gott der Sohn (Θεός ο Υιός).[11]

Ο αββάς Jacques Forget (1910) στην Καθολική Εγκυκλοπαίδεια, στο άρθρο "Άγιο Πνεύμα", σημειώνει ότι "Μεταξύ των απολογητών, ο Αθηναγόρας ο Αθηναίος αναφέρει το Άγιο Πνεύμα μαζί με, και στο ίδιο επίπεδο με, τον Πατέρα και τον Υιό. 'Ποιος δεν θα εκπλαγεί'", λέει (Παράκληση προς Χριστιανούς 10), "να μας ακούσουν να ονομάζουμε αθεϊστές, εμάς που ομολογούμε τον Θεό Πατέρα, τον Θεό τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, και να τους κρατάμε ένα σε δύναμη και διακριτούς σε τάξη."'[12]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Gilles Emery (2011). The Trinity: An Introduction to Catholic Doctrine on the Triune God. Catholic University of America Press. ISBN 978-0-8132-1864-9. 
  2. New Advent Cat holic Encyclopedia: Logos, available at 09328a.
  3. Burnap, George Washington (1845). Expository lectures on the principal passages of the Scriptures which relate. Boston, Massachusetts: James Munroe and Company. σελ. 19. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2015. There is no such phrase in the Bible, as 'God the Son,' or 'God the Holy Ghost.' 
  4. Rhodes, Ron (2001). The Challenge of the Cults and New Religions: The Essential Guide to Their History, Their Doctrine, and Our Response. Zondervan, Michigan: Zondervan. σελ. 258. ISBN 0310232171. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2015. Oneness Pentecostals argue that Scripture never indicates that Jesus' sonship is an eternal sonship. The term 'eternal Son' is never found in the Bible. Nor is the term 'God the Son' in the Bible.
    Απόδοση: Οι Πεντηκοστιανοί της Ενότητας υποστηρίζουν ότι η Γραφή δεν υποδεικνύει ποτέ ότι η υιότητά του Ιησού είναι αιώνια υιότητα. Ο όρος 'αιώνιος Υιός' δεν βρίσκεται ποτέ στη Βίβλο. Ούτε ο όρος 'Θεός ο Υιός' υπάρχει στη Βίβλο.
     
  5. Hick, John (1993). The Metaphor of God Incarnate: Christology in a Pluralistic Age (2nd έκδοση). Louisville, Kentucky: Westminster John Knox Press. σελ. 31. ISBN 0664230377. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2015. One notes that it does not aspire beyond the pre-trinitarian notion of 'Son of God' to the properly trinitarian idea of 'God the Son'.
    Απόδοση: Σημειώνει κανείς ότι δεν φιλοδοξεί πέρα ​​από την προ-τριαδική έννοια του 'Υιού του Θεού' στη σωστά τριαδική ιδέα του 'Θεού του Υιού'.
      zero width space character in |quote= at position 201 (βοήθεια)
  6. Ehrman, Bart D. (1993). The Orthodox Corruption of Scripture: The Effect of Early Christological Controversies On The Text of The New Testament. New York, New York: Oxford University Press. σελ. 86. ISBN 9780195102796. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2015. ... by adding precisely the words that had earlier been omitted, tov viov, but in the wrong place, making the text now read 'faith in God the Son ...' neither of the other expressions ('God even Christ,' 'God the Son') occurs in this way in Paul.
    Απόδοση: ... προσθέτοντας ακριβώς τις λέξεις που είχαν παραλειφθεί νωρίτερα, tov viov, αλλά σε λάθος μέρος, κάνοντας το κείμενο να διαβάζει τώρα 'πίστη στον Θεό τον Υιό...' καμία από τις άλλες εκφράσεις ('Θεός ακόμη και Χριστός', 'Ο Θεός ο Υιός') εμφανίζεται με αυτόν τον τρόπο στον Παύλο.
     
  7. Philip Schaff (1877b), The Creeds of Christendom.
  8. F. Donald Logan A history of the church in the Middle Ages Page 10 2002 "It was later to be summed up in the Athanasian Creed: Ita deus pater, deus filius, deus spiritus sanctus, Et tamen non tres dii, sed unus est deus. (Thus, God the Father, God the Son, God the Holy Spirit, Yet not three gods but one God."
    Απόδοση: Μια ιστορία της εκκλησίας στο Μεσαίωνα Σελίδα 10 2002 "Αργότερα θα συνοψιζόταν στο Αθανασιακό Σύμβολο: Ita deus pater, deus filius, deus spiritus sanctus, Et tamen non tres dii, sed unus est deus. Θεός Πατέρας , Θεός ο Υιός, Θεός το Άγιο Πνεύμα, όμως όχι τρεις θεοί αλλά ένας Θεός".
  9. Luigi Gioia The theological epistemology of Augustine's De Trinitate 2008 "... the obedience of Christ on the cross is the obedience of God the Son to God the Father: 'what greater example of obedience' ... exemplum qui per inobedientiam perieramus quam deo patri deus filius obediens usque ad mortem crucis?""
    Απόδοση: "... η υπακοή του Χριστού στον σταυρό είναι η υπακοή του Θεού Υιού στον Θεό Πατέρα: "τι μεγαλύτερο παράδειγμα υπακοής" ... exemplum qui per inobedientiam perieramus quam deo patri deus filius bediens usque ad mortem crucis?"
  10. MacMullen translation 1888 http://www.newadvent.org/fathers/160390.htm
  11. The Augsburg Confession: a commentary Leif Grane, John H. Rasmussen – 1987 "GT: "Dass Gott der Sohn sei Mensch worden, geborn aus der reinen Jungfrauen Maria" ("ότι ο Θεός ο Υιός έγινε άνθρωπος, γεννήθηκε από την παρθένο Μαρία").
  12. Jacques Forget (1910) in the Catholic Encyclopedia article "Holy Ghost"

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]