Θεόδωρος Πάγκαλος (πολιτικός)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Θεόδωρος Γ. Πάγκαλος)
Θεόδωρος Πάγκαλος
TheodorosPangalos2011.jpg
Αντιπρόεδρος Ελληνικής Κυβέρνησης
Περίοδος
6 Οκτωβρίου 2009 – 11 Ιουνίου 2011
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Γεωργίου Α. Παπανδρέου 2009
Περίοδος
11 Νοεμβρίου 2011 – 17 Μαΐου 2012
Μαζί μεΕυάγγελο Βενιζέλο (έως 21 Μαρτίου 2012)
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου 2011
Υπουργός Εξωτερικών
Περίοδος
22 Ιανουαρίου 1996 – 19 Φεβρουαρίου 1999
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Κώστα Σημίτη Ιανουαρίου 1996 και Κυβέρνηση Κώστα Σημίτη Σεπτεμβρίου 1996
Υπουργός Πολιτισμού
Περίοδος
13 Απριλίου 2000 – 20 Νοεμβρίου 2000
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Κώστα Σημίτη 2000
Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών
Περίοδος
8 Ιουλίου 1994 – 15 Σεπτεμβρίου 1994
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου 1993
Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών
Περίοδος
13 Οκτωβρίου 1993 – 8 Ιουλίου 1994
ΠρωθυπουργόςΑνδρέας Παπανδρέου
Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών
Περίοδος
26 Ιουλίου 1985 – 2 Ιουλίου 1989
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου 1985
Υφυπουργός Εξωτερικών
Περίοδος
5 Ιουνίου 1985 – 26 Ιουλίου 1985
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου 1985
Υφυπουργός Εμπορίου
Περίοδος
5 Ιουλίου 1982 – 17 Ιανουαρίου 1984
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου 1981
Βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Περίοδος
18 Οκτωβρίου 1981 – 11 Απριλίου 2012
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση17 Αυγούστου 1938 (1938-08-17) (84 ετών), Ελευσίνα
ΕθνότηταΕλλάδαΕλληνική
ΥπηκοότηταΕλλάδα
Πολιτικό κόμμαΠΑΣΟΚ - ΕΔΑ - ΚΚΕ
ΣύζυγοςΕιρήνη Λυμπέρη
Χριστίνα Χριστοφάκη
ΠαιδιάΑριάδνη Παγκάλου - Λυμπέρη, Λύσανδρος Πάγκαλος - Καυτατζόγλου, Ανδρέας, Θεόδωρος, και Γεωργία Παγκάλου - Χριστοφάκη
[1]
ΣυγγενείςΘεόδωρος Πάγκαλος
ΚατοικίαΚολωνάκι, Αθήνα
ΣπουδέςΤμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών
Οικονομικές επιστήμες στο της Σορβόννης
Επάγγελμαπολιτικός
καθηγητής πανεπιστημίου
οικονομολόγος
διπλωμάτης
δικηγόρος
ΒραβεύσειςΜεγαλόσταυρος του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής (1998)[2]
ΥπογραφήAmsterdam Treaty FA Greece.png
Ιστοσελίδαwww.pangalos.gr
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Θεόδωρος Πάγκαλος (γενν. 17 Αυγούστου 1938)[3] είναι Έλληνας πολιτικός, πρώην βουλευτής και υπουργός, πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης επί πρωθυπουργίας Γ. Παπανδρέου (7 Οκτωβρίου 2009 – 17 Μαΐου 2012) και αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ελλάδας την ίδια περίοδο, ηγετικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, στο οποίο μετείχε από την ίδρυσή του.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

 Η ενότητα αυτή δεν τεκμηριώνεται επαρκώς με παραπομπές. Παρακαλούμε βοηθήστε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Ατεκμηρίωτο υλικό μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. (Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 28/01/2021)

Γεννήθηκε στην Ελευσίνα στις 17 Αυγούστου 1938 και είναι γιος του Αντιπτέραρχου της Πολεμικής Αεροπορίας Γεωργίου Πάγκαλου που διετέλεσε Υπαρχηγός ΓΕΑ. Από την πλευρά του πατέρα του είναι ανιψιός του Αντιναυάρχου του Πολεμικού Ναυτικού Θησέα Παγκάλου και εγγονός του ομώνυμου στρατηγού και δικτάτορα Θεόδωρου Δ. Πάγκαλου. Αποφοίτησε από το Βαρβάκειο Γυμνάσιο Αθηνών. Σπούδασε Νομική και Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης ανακηρύσσεται το 1973 διδάκτορας των Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Παρισιού 1 (Πάνθεον-Σορβόννη). Από το 1969 έως το 1978 εργάστηκε ως ερευνητής στο ίδιο Πανεπιστήμιο και κατόπιν ορίστηκε Διευθυντής του Ινστιτούτου Οικονομικής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου. Συμμετείχε στον αντιδικτατορικό αγώνα και το 1968 το δικτατορικό καθεστώς του αφαίρεσε την ελληνική ιθαγένεια, την οποία επανέκτησε μετά τη Μεταπολίτευση.

Πολιτική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με τον φοιτητικό συνδικαλισμό, συμμετέχοντας σε διάφορες φοιτητικές ομάδες. Υπήρξε μέλος της ομάδας που προχώρησε στην αναγραφή του συνθήματος «1 1 4» σε τοίχους δημοσίων κτιρίων (που εν συνεχεία καθιερώθηκε ως κυρίαρχο στις φοιτητικές διαδηλώσεις της δεκαετίας του 1960).[4] Υπήρξε επίσης ιδρυτικό μέλος της Δημοκρατικής Κίνησης Νέων «Γρηγόρης Λαμπράκης», που μετονομάστηκε σε Νεολαία «Γρηγόρης Λαμπράκης», καθώς και της αριστερής οργάνωσης «Δημοκρατική Αντίσταση Σπουδαστών».[4]

Το 1978 έβαλε υποψηφιότητα για δήμαρχος στην Ελευσίνα και κατετάγη τρίτος. Επίσης σε νεαρή ηλικία είχε δραστηριοποιηθεί και στο ΚΚΕ. Στη διάρκεια της μεταπολίτευσης υπήρξε ηγετικό στέλεχος της ευρύτερης κεντροαριστερής παράταξης με το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα.

Εξελέγη Βουλευτής Αττικής για πρώτη φορά το 1981 με το ΠΑΣΟΚ και έκτοτε εξελέγη σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις στις οποίες έθεσε υποψηφιότητα.

Υπόθεση Οτζαλάν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραμένει ασαφής η ανάμιξη, στις αρχές του 1999, του Πάγκαλου, ως τότε υπουργού Εξωτερικών, στην υπόθεση του Κούρδου Αμπντουλάχ Οτζαλάν, ιδρυτή ηγέτη του PKK, ο οποίος κατέφυγε στην Ελλάδα ενώ καταδιωκόταν από την Τουρκία.[5] Ο Οτζαλάν μεταφέρθηκε, με την έγκριση του Πάγκαλου, στην ελληνική πρεσβεία της Κένυας και συνοδευόταν από τον αξιωματικό της ΕΥΠ Σάββα Καλεντερίδη, ο οποίος αργότερα δέχτηκε προφορικές εντολές αμφισβητούμενης προέλευσης να πετάξει τον Οτζαλάν έξω από την πρεσβεία.[6] Κάποιες πηγές αναφέρουν ότι οι εντολές αυτές προέρχονταν από τον Πάγκαλο,[7][8][9] αν και ο ίδιος το αρνείται.[10][11] Επίσης, ο Πάγκαλος παρείχε διαβεβαιώσεις στον Έλληνα πρέσβη της Κένυας ότι είχε εξασφαλίσει δίοδο για τον Οτζαλάν προς την Ολλανδία σε συνεργασία με τις κενυάτικες αρχές,[12][13] οι οποίες όμως παρέλαβαν τον Οτζαλάν από την ελληνική πρεσβεία και τον οδήγησαν σε άγνωστη κατεύθυνση, σε μια επιχείρηση ενορχηστρωμένη κρυφά από την ΜΙΤ με την βοήθεια της CIA.[14][15] Ο Πάγκαλος δέχτηκε κριτική και για το γεγονός ότι δεν εξασφαλίστηκαν εγγυήσεις από τους Κενυάτες για την ασφαλή μεταφορά του Οτζαλάν στην Ολλανδία[16] αλλά ο ίδιος δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι απουσίαζε τρεις μέρες από την Αθήνα και δεν παρακολουθούσε την υπόθεση.[17] Με την σύλληψη του Οτζαλάν από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, προκλήθηκε πολιτική κρίση στην Ελλάδα που οδήγησε στην παραίτηση τριών υπουργών, συμπεριλαμβανομένου και του Πάγκαλου.[18]

Πολιτική δράση μετά το 2004[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Μάρτιο του 2004 επανεκλέγεται Βουλευτής Αττικής. Ορίστηκε υπεύθυνος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ στον Τομέα Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Πολιτικής Καταναλωτών και Αγροτικής Ανάπτυξης, καθώς και εισηγητής του ΠΑΣΟΚ στη Συνταγματική Αναθεώρηση. Μετέχει στην αντιπροσωπεία της Ελληνικής Βουλής στο Συμβούλιο της Ευρώπης και τη Δυτικοευρωπαϊκή Ένωση. Μετά τη νίκη του ΠΑΣΟΚ το 2009 στις εκλογές, ορίστηκε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ελλάδας, θέση που διατήρησε και στους δύο ανασχηματισμούς της κυβέρνησης Παπανδρέου. Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης παρέμεινε και κατά τη θητεία της μεταβατικής κυβέρνησης του Λουκά Παπαδήμου.

Αποχώρησε από την ενεργό πολιτική δράση πριν τις εκλογές του Μαΐου του 2012.[19]

«Μαζί τα φάγαμε»[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 21 Σεπτεμβρίου του 2010 κατά τη διάρκεια συνεδρίασης της «Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης» σχετικά με τη συζήτηση του νομοσχεδίου για την κατάργηση και τη συγχώνευση υπηρεσιών, οργανισμών και φορέων του δημοσίου τομέα, ο Θεόδωρος Πάγκαλος από το βήμα της Βουλής, είπε τη φράση που έμελλε να ξεσηκώσει πλήθος αντιδράσεων από όλες τις κομματικές παρατάξεις, από τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης αλλά και από τους ίδιους τους πολίτες.[20]

«Η απάντηση εις την κατακραυγή που υπάρχει εναντίον του πολιτικού προσωπικού της χώρας “πώς τα φάγατε τα λεφτά;”, που μας ρωτάει ο κόσμος, είναι αυτή: “Σας διορίσαμε. Τα φάγαμε όλοι μαζί. Μέσα στα πλαίσια μιας σχέσης πολιτικής πελατείας, διαφθοράς, εξαγοράς και εξευτελισμού της έννοιας της ίδιας της πολιτικής.”»[21]

Το 2012 στο e-book του «Μαζί τα φάγαμε» αναλύει περαιτέρω το σκεπτικό του: «Η φράση «τα φάγαμε όλοι μαζί» σημαίνει ότι ένα μεγάλο τμήμα από εμάς -τον ελληνικό λαό- συμμετείχαμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε μη ορθολογικές πρακτικές και συμπεριφορές, στην πορεία του χρόνου, σε σχέση με τις δαπάνες και τα έσοδα του κράτους. Αυτό που λέμε «δημοσιονομική κρίση» είναι και δικό μας δημιούργημα... Οι πολίτες είτε με πράξεις, είτε με την εκπορευόμενη από την ενοχή απραξία τους, είτε απλά εκλέγοντας ακατάλληλα πολιτικά πρόσωπα για να διαχειριστούν τα κοινά, συμμετέχουν με συλλογικό τρόπο στη δημοκρατία και έχουν την ευθύνη των επιλογών τους...Φυσικά δεν έχουν όλοι το ίδιο μερίδιο ευθύνης, η ευθύνη ξεκινάει από πάνω προς τα κάτω». Συνεχίζει παρακάτω λέγοντας: «Η πλειοψηφία των βουλευτών της Αριστεράς όχι μόνο δεν πρότεινε και δεν βοήθησε στο πολιτικό και άρα κοινωνικό έργο αλλά αποτέλεσε φραγμό στις τεκμηριωμένες και σοβαρές προτάσεις των άλλων. Ολα αυτά τα χρόνια ουδέποτε εκπρόσωπος της Αριστεράς αντέδρασε σε προσλήψεις, σε αυξήσεις μισθών, σε θέσπιση επιδομάτων, σε αυξήσεις συντάξεων, σε κοινωνικοποιήσεις επιχειρήσεων, σε απεργιακές κινητοποιήσεις ή σε διαδηλώσεις...Αντίθετα, σε συζητήσεις και προτάσεις τους ήθελαν και άλλες, πιο πολλές ακόμα παροχές...»[22]

Απαντώντας στην φράση του Θεόδωρου Πάγκαλου, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας είπε: «Ε, δεν τα φάγαμε μαζί. Κάποιοι τα φάγανε από τις μίζες και το μαύρο πολιτικό χρήμα και κάποιοι προσπαθούν να ζήσουν με μισθούς των 700 και 500 ευρώ». Ο Άδωνις Γεωργιάδης εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας επισήμανε: «Η φράση του Θόδωρου Πάγκαλου "όλοι μαζί τα φάγαμε" θα ήταν τέλεια και πιο ακριβής, αν έλεγε "όλοι μαζί τα φάγαμε, αλλά όχι το ίδιο"». Κριτική άσκησε και ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ Πάνος Καμμένος λέγοντας: «Τη μία μέρα δηλώνουν "μαζί τα φάγαμε" και την άλλη μέρα υποδεικνύουν στο λαό την εξαφάνιση όποιου αντιστέκεται. Αυτή είναι η αλήθεια.»

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ https://www.protothema.gr/politics/article/838259/i-monaxia-tou-el-toro/
  2. ↑ BOE-A-1998-12054.
  3. ↑ pangalos.gr
  4. ↑ 4,0 4,1 Μωραϊτίδης Μιχάλης, Το φοιτητικό κίνημα στην Ελλάδα, Πολιτική ριζοσπαστικοποίηση και συλλογική δράση (1956-1964), διδακτορική διατριβή, Βόλος 2015, σσ. 109, 123, 142
  5. ↑ «Αμπντουλάχ Οτσαλάν: Το χρονικό μίας προδοσίας». 16-02-2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16-02-2015. https://web.archive.org/web/20150216151247/https://www.gazzetta.gr/plus/article/703008/ampntoylah-otsalan-hroniko-mias-prodosias. Ανακτήθηκε στις 05-10-2020. 
  6. ↑ «Διαβάστε πώς ο Πάγκαλος παρέδωσε τον ηγέτη των Κούρδων στους Τούρκους». 14-10-2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13-04-2017. https://web.archive.org/web/20170413004832/http://www.tribune.gr/politics/news/article/81501/diavaste-pos-o-pagkalos-paredose-ton-igeti-ton-kourdon-stous-tourkous.html. Ανακτήθηκε στις 05-10-2020. 
  7. ↑ «"Πετάξτε έξω τον Οτσαλάν"!». 07-03-1999. https://www.rizospastis.gr/story.do?id=3764020. Ανακτήθηκε στις 05-10-2020. 
  8. ↑ «20 χρόνια από την «υπόθεση Οτζαλάν» - Ο Σάββας Καλεντερίδης στο Newpost: «Ηττημένο μυαλό ο Σημίτης – Λύση στο κυπριακό μέσω των Κούρδων»». 16-02-2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20-02-2020. https://web.archive.org/web/20200220171726/http://newpost.gr/specials/5c67db2f40f67f5a1f75b968/20-hronia-apo-tin-ypothesi-otzalan-o-savvas-kalenteridis-sto-newpost-ittimeno-myalo-o-simitis-lysi-sto-kypriako-meso-ton-koyrdon. Ανακτήθηκε στις 05-10-2020. 
  9. ↑ «Μηχανή του Χρόνου. Υπόθεση Οτσαλάν: Το αλαλούμ των ελληνικών αρχών και ο ρόλος της CIA στην απαγωγή». 16-02-2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19-07-2018. https://web.archive.org/web/20180719021442/http://www.news247.gr/mixani-tou-xronou/michani-toy-chronoy-ypothesi-otsalan-to-alaloym-ton-ellinikon-archon-kai-o-rolos-tis-cia-stin-apagogi.6406408.html. Ανακτήθηκε στις 05-10-2020. 
  10. ↑ «Τα σημεία-κλειδιά εξηγούν τι ακριβώς συνέβη με την παράδοση Οτσαλάν και γιατί». 16-02-2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19-02-2017. https://web.archive.org/web/20170219220538/http://www.freepen.gr/2017/02/blog-post_227.html. Ανακτήθηκε στις 05-10-2020. 
  11. ↑ Θεόδωρος Πάγκαλος (2002). Οι Φάκελοι ασχολούνται με την υπόθεση Οτσαλάν (3ο μέρος) (youtube). Συμβαίνει στα 46:53. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2020. 
  12. ↑ «Ocalan interpreter tells how trap was set». The Irish Times (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2020. 
  13. ↑ Θεόδωρος Πάγκαλος (2002). Οι Φάκελοι ασχολούνται με την υπόθεση Οτσαλάν (3ο μέρος) (youtube). Συμβαίνει στα 50:23. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2020. 
  14. ↑ «Υπόθεση Οτσαλάν: 21 χρόνια μετά την αρπαγή από τους Τούρκους». 16-02-2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17-02-2020. https://web.archive.org/web/20200217151119/https://www.ethnos.gr/istoria/21895_ypothesi-otsalan-21-hronia-meta-tin-arpagi-apo-toys-toyrkoys. Ανακτήθηκε στις 05-10-2020. 
  15. ↑ Weiner, Tim (20 February 1999). «U.S. Helped Turkey Find and Capture Kurd Rebel». The New York Times. https://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9E03E3D8143DF933A15751C0A96F958260. 
  16. ↑ «Ερωτηματικά από την απόρρητη έκθεση του πρέσβη». 04-03-1999. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 07-09-2018. https://web.archive.org/web/20180907155938/http://www.tanea.gr/1999/03/04/greece/erwtimatika-apo-tin-aporriti-ekthesi-toy-presbi/. Ανακτήθηκε στις 05-10-2020. 
  17. ↑ Θεόδωρος Πάγκαλος (2002). Οι Φάκελοι ασχολούνται με την υπόθεση Οτσαλάν (3ο μέρος) (youtube). Συμβαίνει στα 51:02. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2020. 
  18. ↑ «17 χρόνια μετά, ο Οτσαλάν στέλνει την Ελλάδα στο δικαστήριο». 08-11-2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13-07-2018. https://web.archive.org/web/20180713175405/http://www.news247.gr/weekend-edition/17-chronia-meta-o-otsalan-stelnei-tin-ellada-sto-dikastirio.6386997.html. Ανακτήθηκε στις 05-10-2020. 
  19. ↑ «Αποχωρεί από την Πολιτική ο Θεόδωρος Πάγκαλος - Parapolitiki.com». www.parapolitiki.com. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2016. 
  20. ↑ https://www.thetoc.gr/politiki/webtv/eksi-xronia-mazi-ta-fagame-me-ton-th-pagkalo-i-ataka-tis-10etias/
  21. ↑ https://www.neakriti.gr/article/ellada-nea/1555989/theodoros-pagalos-otan-mazi-ta-fagame/
  22. ↑ https://www.thetoc.gr/politiki/webtv/eksi-xronia-mazi-ta-fagame-me-ton-th-pagkalo-i-ataka-tis-10etias/

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Θεόδωρος_Πάγκαλος_(πολιτικός)&oldid=9954384"