Ενσυναίσθηση
Ως ενσυναίσθηση ορίζεται η συναισθηματική ταύτιση με την ψυχική κατάσταση ενός άλλου ατόμου, και η κατανόηση της συμπεριφοράς και των κινήτρων του.[1][2][3]
Σύμφωνα με τον Stephen R. Covey《το να μάθεις να βλέπεις το πρόβλημα όπως το βλέπει ο άλλος, το να κατανοείς και να νιώθεις πραγματικά τον άλλον, είναι μια από τις πολυτιμότερες δεξιότητες που μπορούμε να αναπτύξουμε.》[1]
Επομένως με την ενσυναίσθηση [empathy] μπορώ να μπω στη θέση του άλλου και να δω τα πράγματα από την δική του σκοπιά. Ενσυναίσθηση είναι να μπορείς να δεις μέσα από τα μάτια του άλλου, να νιώσεις τα συναισθήματα του άλλου, να αντιληφθείς και να κατανόησεις σε βάθος τις σκέψεις του άλλου.[2]
Ετυμολογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα συστατικά της λέξης αποτελούνται από τις λέξεις εν, συν και αίσθηση, υποδηλώνοντας την επέκταση της αίσθησης του ατόμου πέρα από τον εαυτό του.
Ομοιότητες και αντιθέσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δεν είναι απαραίτητα το ίδιο με τη συμπάθεια, η οποία μπορεί να περιορίζεται μόνο στη συναισθηματική αναγνώριση, και γενικά να είναι επιφανειακή και μη αντικειμενική[4] ή τη συμπόνια -αν και ταυτίζεται πολύ συχνά με αυτή- η οποία υποδηλώνει πως πέρα από τη συναισθηματική ταύτιση το άτομο επίσης εκδηλώνει συμπαράσταση με την κατάσταση του άλλου ατόμου.[5] Η δυσκολία ή απουσία ενσυναίσθησης και συναισθημάτων -όπως η Αλεξιθυμία-, ή και η παρουσία χαράς για τον πόνο του άλλου ατόμου -όπως ο σαδισμός-, ενδέχεται να υποδηλώνει παρουσία ψυχοπάθειας.[6] Διαφέρει επίσης από τη διαίσθηση, η οποία περιορίζεται στο ίδιο το άτομο όταν αναλογίζεται την πιθανότητα να συμβεί κάποιο ενδεχόμενο, καθώς και από την περιγραφή των ιδιοτήτων της τηλεπάθειας -μη αποδεδειγμένη θεωρία της παραψυχολογίας- η οποία προυποθέτει απομακρυσμένη επικοινωνία.
Το αντίθετο της ενσυναίσθησης είναι συχνά η εμπάθεια, η οποία υποδηλώνει προκατάληψη και αρνητική στάση. Στις περισσότερες ξένες γλώσσες η λέξη εμπάθεια (empathy) χρησιμοποιείται με την έννοια της ενσυναίσθησης,[7] προερχόμενη από την αρχαία ελληνική λέξη εμπαθής, η οποία είχε τη σημασία του έντονου πάθους.[7][8]
Προϋποθέσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δεν είναι απαραίτητη η προφορική επικοινωνία για να επιτευχθεί ενσυναίσθηση, η οποία μπορεί και να έρθει μέσω του συνδυασμού της οπτικής και ηχητικής παρατήρησης ενός ατόμου, γενικότερη γλώσσα του σώματος και παρουσία εκφράσεων, και τον τρόπο που αντιδρά.[9][10]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Ενσυναίσθηση: Η άγνωστη δύναμη της επικοινωνίας - scienceillustrated.gr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2015.
- ↑ «Ενσυναίσθηση: πώς ο νους μας ιδιοποιείται τα αλλότρια πάθη - enet.gr».
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 21 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2015.= Η ενσυναίσθηση στην ψυχοθεραπεία και τη συμβουλευτική - taekpaideutika.gr, από Φωτεινή Π. Κιρκιγιάννη|accessdate = 2015-01-12|archiveurl = = 2015-04-21|url-status = dead}
- ↑ «Ιατρικό Λεξικό - Ενσυναίσθηση - iatronet.gr».
- ↑ «Γιατί η ενσυναίσθηση του πόνου των άλλων είναι εγκεφαλική λειτουργία - enet.gr».
- ↑ «Η νευρολογική βάση της ψυχοπάθειας - onmed.gr».
- ↑ 7,0 7,1 «Ελληνικές λέξεις με άλλη σημασία στην αγγλική γλώσσα - babiniotis.gr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2015.
- ↑ «ἐμπάθ-εια - Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon, at Perseus».
- ↑ «Ενσυναίσθηση - simygeias.gr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2015.
- ↑ «Ενσυναίσθηση και εργασιακή εξισορρόπηση - accountancygreece.gr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2020.
