Ελισάβετ Φεοντόροβνα (Ελισάβετ της Έσσης-Ντάρμστατ)

Ελισάβετ
Πριγκίπισσα της Έσσης-Ντάρμστατ Μεγάλη Δούκισσα της Ρωσίας
Η πριγκίπισσα Ελισάβετ το 1887.
Γέννηση	1 Νοεμβρίου 1864 Μπεσσούνγκεν, Γερμανική Συνομοσπονδία
Θάνατος	18 Ιουλίου 1918 (53 ετών) Αλαπάγεφσκ, Σοβιετική Ρωσία
Τόπος ταφής	Εκκλησία Μαρίας Μαγδαληνής, Γεθσημανή, Ιερουσαλήμ
Σύζυγος	Σέργιος Αλεξάνδροβιτς της Ρωσίας
Πλήρες όνομα
Ελισάβετ Αλεξάνδρα Λουίζα Αλίκη
Οίκος	Έσσης-Ντάρμστατ
Πατέρας	Λουδοβίκος Δ΄ της Έσσης
Μητέρα	Αλίκη του Ηνωμένου Βασιλείου
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα ()

Η Ελισάβετ της Έσσης-Ντάρμστατ (γερμ. Elisabeth von Hessen-Darmstadt), μετέπειτα Μεγάλη Δούκισσα Ελισάβετ Φεοντόροβνα της Ρωσίας (ρωσ. Елизавета Фëдоровна Романова), ανακηρυγμένη από την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία ως Αγία Μάρτυς Ελισάβετ Φεοντόροβνα, ήταν Γερμανίδα πριγκίπισσα του Οίκου της Έσσης-Ντάρμστατ και σύζυγος του Μεγάλου Δούκα Σεργίου Αλεξάνδροβιτς, γιου του Αλεξάνδρου Β΄ της Ρωσίας.

Βιογραφία

Η Ελισάβετ Αλεξάνδρα Λουίζα Αλίκη γεννήθηκε την 1η Νοεμβρίου 1864 στο Μπεσσούνγκεν της Έσσης. Ήταν κόρη του Λουδοβίκου Δ΄ της Έσσης και παρά τω Ρήνω και της Αλίκης του Ηνωμένου Βασιλείου. Ήταν εγγονή της Βικτωρίας του Ηνωμένου Βασιλείου και μακρινή θεία του Φιλίππου, Δούκα του Εδιμβούργου, συζύγου της Ελισάβετ Β΄ του Ηνωμένου Βασιλείου. Ήταν γνωστή στην οικογένειά της ως "Έλλα". Τα παιδικά της χρόνια σημαδεύτηκαν από τις απώλειες δύο αδελφιών της και της μητέρας της.

Είχε πολλούς θαυμαστές, μεταξύ των οποίων ο εξάδελφός της Γουλιέλμος, Διάδοχος της Πρωσίας, ο Φρειδερίκος, Διάδοχος της Βάδης, και ο Μέγας Δούκας Κωνσταντίνος Κωνσταντίνοβιτς της Ρωσίας.

Παντρεύτηκε το Μέγα Δούκα Σέργιο Αλεξάνδροβιτς, γιο του Αλεξάνδρου Β΄ της Ρωσίας, στις 15 Ιουνίου 1883 στο παρεκκλήσι των Χειμερινών Ανακτόρων. Στο γάμο της, η μικρότερη αδελφή της, Αλίκη, γνώρισε τον μέλλοντα σύζυγό της και ανιψιό του Σεργίου, Μέγα Δούκα Νικόλαο Αλεξάνδροβιτς (μετέπειτα Νικόλαο Β΄ της Ρωσίας).

Έγινε γνωστή στη ρωσική κοινωνία για την ομορφιά και τα φιλανθρωπικά της έργα προς τους φτωχούς. Το 1891 ασπάστηκε την ορθοδοξία και έλαβε το ρώσικο όνομα Ελισάβετ Φεοντόροβνα. Αρχικά, έμενε με το σύζυγό της στην Αγία Πετρούπολη αλλά το 1892 μετακόμισαν στη Μόσχα, αφότου εκείνος ορίστηκε κυβερνήτης της Μόσχας από τον αδελφό του, Αλέξανδρο Γ΄ της Ρωσίας. Το ζευγάρι δεν απέκτησε παιδιά αλλά υιοθέτησε τα ανίψια του Σεργίου, Δημήτριο Πάβλοβιτς και Μαρία Πάβλοβνα, που ήταν ορφανά από μητέρα και των οποίων ο πατέρας είχε εξοριστεί από την Αυλή λόγω της σχέσης του με μια παντρεμένη γυναίκα κατώτερης τάξης. Μάλιστα, στη διαθήκη του ο Σέργιος άφησε όλη την περιουσία του στα δύο παιδιά, Δημήτριο Πάβλοβιτς και Μαρία Πάβλοβνα, μετά από το θάνατο του ιδίου και της γυναίκας του. Όμως, και τα δύο παιδιά μισούσαν τους θείους τους, καθώς πίστευαν ότι τα αποξένωσαν από τον πατέρα τους.

Όταν ένα μέλος του Σοσιαλιστικού Επαναστατικού Κόμματος δολοφόνησε το σύζυγό της με βόμβα το 1905, η Ελισάβετ συγχώρεσε δημοσίως τον δολοφόνο, Ιβάν Καλυάγυεφ, και αγωνίστηκε χωρίς επιτυχία για να του αποδοθεί χάρη. Στη συνέχεια εγκατέλειψε την αυτοκρατορική αυλή και έγινε μοναχή, αφού είχε προηγουμένως ιδρύσει το Μοναστήρι Μάρφο-Μαριίνσκυ (= Αγίων Μάρθας και Μαρίας), σκοπός του οποίου ήταν η βοήθεια προς τους φτωχούς και ανήμπορους πολίτες της Μόσχας.

Το 1918 συνελήφθη και τελικώς δολοφονήθηκε από τους Μπολσεβίκους μαζί με άλλα επτά άτομα (εκ των οποίων οι πέντε ήταν Ρομανώφ), μία μόλις ημέρα μετά την εκτέλεση της αδελφής της και της οικογένειάς της. Τάφηκε το 1921 στην Εκκλησία της Μαρίας Μαγδαληνής στη Γεθσημανή της Ιερουσαλήμ. Αγιοκατατάχθηκε το 1981 από τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία Εκτός Ρωσίας, και το 1992 από το Πατριαρχείο Μόσχας.