Διαπραγματεύσεις της Βουλγαρίας με τις Κεντρικές Δυνάμεις και την Αντάντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οι διαπραγματεύσεις της Βουλγαρίας με τις Κεντρικές Δυνάμεις και την Αντάντ ήταν προσπάθειες των δύο πλευρών του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, των Κεντρικών Δυνάμεων και της Αντάντ να ωθήσουν τη Βουλγαρία να πολεμήσει στο πλευρό τους. Οι διαπραγματεύσεις αναφέρονται και ως Το βουλγαρικό καλοκαίρι του 1915.

Όταν ξέσπασε ο πόλεμος, η Βουλγαρία βρισκόταν σε μειονεκτική θέση - η χώρα είχε υποστεί καταστροφική ήττα στον Δεύτερο Βαλκανικό Πόλεμο από τη Σερβία, την Ελλάδα, τη Ρουμανία και την Οθωμανική Αυτοκρατορία και έχασε πολλά εδάφη με βουλγαρική πλειονότητα. Τον Αύγουστο του 1914, ένα μήνα μετά την έναρξη του πολέμου, ο Βούλγαρος Πρωθυπουργός Βασίλ Ραντοσλάβοβ δήλωσε πως η χώρα θα μείνει ουδέτερη. Η ουδετερότητα, ωστόσο, ήταν προσωρινή, καθώς η βουλγαρική κυβέρνηση περίμενε μια κατάλληλη στιγμή και καλούς όρους για να εισέλθει στον πόλεμο και να ανακαταλάβει τις χαμένες περιοχές. Στις 19 Αυγούστου, η Βουλγαρία υπέγραψε συμμαχία με την Τουρκία.

Η Βουλγαρία ήταν σημαντική και για τις δύο πλευρές λόγω της στρατηγικής γεωπολιτικής θέσης που είχε στα Βαλκάνια και λόγω του δυνατού στρατού της. Αν η Βουλγαρία δεχόταν τις προτάσεις των Κεντρικών Δυνάμεων, η Σερβία θα είχε ηττηθεί και οι ουδέτερες Ρουμανία και Ελλάδα θα βρίσκονταν σε δύσκολη θέση. Αν η Βουλγαρία δεχόταν τους όρους της Αντάντ, θα εμπόδιζε τη σύνδεση της Γερμανίας και της Αυστροουγγαρίας με την Οθωμανική Αυτοκρατορία και θα άνοιγε τον δρόμο προς τη θάλασσα για τη Ρωσία. Η Αντάντ προσέφερε στη Βουλγαρία την Ανατολική Θράκη στα δυτικά της γραμμής Αίνου-Μηδείας και ασαφείς εγγυήσεις για τη Μακεδονία. Ωστόσο, η Σερβία και η Ελλάδα δεν ήσαν διαθέσιμες να παραχωρήσουν οποιαδήποτε εδάφη στη Βουλγαρία.

Οι Κεντρικές Δυνάμεις προσέφεραν τη Μακεδονία του Βαρδάρη και την ανατολική Σερβία σε περίπτωση που η Ρουμανία ή η Ελλάδα εισέλθουν στον πόλεμο στη Νότια Δοβρουτσά και στη Αιγαιακή Μακεδονία αντίστοιχα. Η Γερμανία επίσης εγγυήθηκε ένα πολεμικό δάνει ύψους 500 εκατομμυρίων μάρκων. Στις 6 Σεπτεμβρίου η Βουλγαρία υπέγραψε μυστικά μια συνθήκη με τη Γερμανία, μια γερμανοβουλγαρική συμφωνία, μια πολεμική σύμβαση με τη Γερμανία και την Αυστροουγγαρία και μια σύμβαση με την Τουρκία, στις 22 Σεπτέμβρη κήρυξε επιστράτευση, και στις 11 Οκτώβρη επιτέθηκε εναντίον της Σερβίας, εγκλωβίζοντας τον Σερβικό στρατό ανάμεσα σε 3 μέτωπα. Σε τέσσερις μέρες αργότερα, στις 15 Οκτωβρίου, ο Σερβικός στρατός υποχώρησε ολοκληρωτικά προς τον Αλβανικο Γολγοθά και κατεφυγε στην Κερκυρα και τη Θεσσαλονίκη.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Илчев, И., България и Антантата през Първата световна война
  • Porter, Ch. The Career of Theophile Delcasse. Wesport, Connecticut, 1975
  • Churchill W.S. The World Crisis. New York. Charles Scribner Sons, 1949
  • Стателова, Ел., История на България
  • Влаховм Т., Отношения между България и Централните сили по време на войните 1912- 1918г
  • Райчевски, Ст., Българите в световните хроники 1912-1919