Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γιώργος Σιγάλας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιώργος Σιγάλας
Ηρακλής
ΘέσηΠροπονητής
ΠρωτάθλημαElite League
Κύπελλο Ελλάδας
Προσωπικά στοιχεία
Πλ. ΌνομαΓεώργιος Σιγάλας
ΠροσωνύμιοΡάμπο
ΕθνικότηταΕλληνική
Γέννηση31 Ιουλίου 1971 (1971-07-31) (53 ετών)
Περιστέρι Αττικής, Ελλάδα
Ύψος2,01 μ.
Νεανικοί σύλλογοι
1981 - 1988 0 Ολυμπιακός Πειραιώς
Στοιχεία καριέρας
Αθλ. καριέρα1988–2007
ΘέσηShooting guard / Small forward
Προπ. καριέρα2008–Σήμερα
Καριέρα σε συλλόγους
Ως παίκτης:0
1988 - 1989 0 Ολυμπιακός Πειραιώς
1989 - 1990 0 Α.Σ. Παπάγου
1990 - 1997 0 Ολυμπιακός Πειραιώς
1997 - 1998 0 Olimpia Milano
1998 - 2000 0 Άρης Θεσσαλονίκης
2000 - 2002 0 Π.Α.Ο.Κ.
2002 - 2003 0 C.B. Granada
2003 - 2003 0 Viola Reggio Calabria
2003 - 2004 0 Μακεδονικός Νεάπολης
2004 - 2005 0 Πανιώνιος Σμύρνης
2005 - 2007 0 Άρης Θεσσαλονίκης
Ως προπονητής:0
2008 - 2009 0 Ερμής Λαγκαδά
2014 - 2014 0 Α.Ο. Αιγάλεω
2020 - 2020 0 Ηρακλής Θεσσαλονίκης (βοηθός)
2020 - 2022 0 Κολοσσός Ρόδου (βοηθός)
2022 - 2024 0 Άρης Θεσσαλονίκης (βοηθός)
2024 - 2024 0 Κολοσσός Ρόδου
2025 - 0 Ηρακλής
Εθνικές ομάδες
Ως παίκτης:0
1989 - 1990 0 Εθνική Ελλάδας U18
- 1992 0 Εθνική Ελλάδας U20
1993 - 2003 0 Εθνική Ελλάδας
Ως προπονητής:0
2008 - 2008 0 Εθνική Ελλάδας U20

Ο Γιώργος Σιγάλας (Περιστέρι Αττικής, 31 Ιουλίου 1971) είναι Έλληνας παλαίμαχος διεθνής καλαθοσφαιριστής και νυν προπονητής. Έχει ύψος 2,01 μέτρα και αγωνιζόταν στις θέσεις του σούτινγκ γκαρντ και του σμολ φόργουορντ. Έγινε γνωστός με το ψευδώνυμο «Ράμπο» και αποτέλεσε έναν από τους γνωστότερους Έλληνες παίκτες της εποχής του, έχοντας διατελέσει αρχηγός της Εθνικής Ελλάδος και του Ολυμπιακού Πειραιώς. Από τον Μάρτιο του 2025 είναι προπονητής του Ηρακλή.[1]

Σταδιοδρομία σε συλλόγους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξεκίνησε την καριέρα του σε ηλικία 10 ετών και βρέθηκε στους κόλπους του Ολυμπιακού. Αργότερα παραχωρήθηκε δανεικός στην ομάδα του Παπάγου. Γύρισε στον Πειραιά και με τον Ολυμπιακό κατέκτησε πέντε συνεχόμενα Πρωταθλήματα από το 1993 έως το 1997, δύο Κύπελλα (1993, 1997) και το 1997 το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Την περίοδο 1996 ήταν πολυτιμότερος παίκτης στην Α1.

Το 1997 έπαιξε για λίγο με τη Στεφανέλ του Μιλάνου. Έπειτα ήταν παίκτης του Άρη και του ΠΑΟΚ.Πέρασε πάλι από το εξωτερικό και πιο συγκεκριμένα από Ισπανία και Ιταλία και μετά ήρθε στο Μακεδονικό. Φόρεσε τη φανέλα του Πανιωνίου και τελευταία ξανά του Άρη τη διετία 2005-07. Συνολικά είχε 483 συμμετοχές στο πρωτάθλημα της Α1.

Την 1η Οκτωβρίου 2007 ανακοίνωσε ο ίδιος την απόσυρσή του από την καλαθοσφαίριση, χωρίς να αποκρύψει την πρόθεσή του να υπηρετήσει τον αθλητισμό από κάποια άλλη θέση.[2] Η δήλωσή του έγινε ενώπιον δημοσιογράφων αλλά και του μέντορά του, του Γιάννη Ιωαννίδη, του ανθρώπου που τον ξεχώρισε και τον έκανε να αναδειχθεί στον Ολυμπιακό.

Με την Εθνική Ομάδα των ανδρών είχε 185 συμμετοχές (4ος σε συμμετοχές στην ιστορία της Εθνικής Ελλάδας) και πέτυχε συνολικά 1.487 πόντους (μ.ό. 8,04). Φορώντας τη φανέλα με το εθνόσημο πέρασε από έξι Ευρωμπάσκετ (1993, 1995, 1997, 1999, 2001, 2003), δύο Παγκόσμια Πρωταθλήματα (1994, 1998) και στην Ολυμπιάδα της Ατλάντα το 1996.

Οι μεγαλύτερες επιτυχίες του με την Εθνική Ελλάδας ήταν οι δύο τέταρτες θέσεις στα Μουντομπάσκετ του Τορόντο (1994) και της Αθήνας (1998) αλλά και η 5η θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες που έγιναν το 1996 στην Ατλάντα. Επίσης, το 1992 κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο με την Εθνική Νέων Ανδρών (κάτω των 22).

Με την Εθνική πήρε μέρος σε δέκα Τουρνουά Ακρόπολις (1993, 1994, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2003) κατακτώντας την πρώτη θέση σε έξι από αυτά ενώ βγήκε και MVP το 1999.

Στις 10 Ιουνίου του 2008 ανέλαβε προπονητής της Εθνικής Νέων.[3] Στη συνέχεια, το 2009 ανέλαβε προπονητής του Ερμή Λαγκαδά για μία αγωνιστική περίοδο.[4] Το 2014 ανέλαβε προπονητής του Αιγάλεω.[5]

Στα μέσα της σεζόν 2019-20 κάθισε στον πάγκο του Ηρακλή ως συνεργάτης του Ηλία Καντζούρη,[6] ενώ από το 2020 έως το 2022 συνεργάστηκε εκ νέου με τον Έλληνα προπονητή, στον Κολοσσό Ρόδου.[7]

Το 2022, συμφώνησε να επιστρέψει στον Άρη Θεσσαλονίκης ως βοηθός του Ιωάννη Καστρίτη.[8]

Τίτλοι-Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άλλες δραστηριότητες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σήμερα ο Γιώργος Σιγάλας είναι Πρόεδρος του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού & Νεολαίας του Δήμου Πειραιά.[9]

  1. «Νέος προπονητής της ομάδας μας ο Γιώργος Σιγάλας». iraklis-bc.gr. 31 Μαρτίου 2025. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2025. 
  2. «Το αντίο του Σιγάλα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2007. 
  3. Καθημερινή Αρχειοθετήθηκε 2012-02-15 στο Wayback Machine., Ο... νέος Σιγάλας ανέλαβε προπονητής της Εθνικής Νέων, 11 Ιουνίου 2008
  4. ««Tέλος ο Σιγάλας από τον Ερμή»». Ιστότοπος Contra.gr. 13 Φεβρουαρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-03-24. https://web.archive.org/web/20100324072556/http://www.contra.gr/Basketball/Hellas/A2Basket/ErmisLagada/263587.html. Ανακτήθηκε στις 2010-08-04. 
  5. Εποχή… Σιγάλα στο Αιγάλεω!, gazzetta.gr, 17/07/2014
  6. «Ηρακλής: Με Καντζούρη και Σιγάλα στον πάγκο». Eurohoops. 28 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2022. 
  7. «Κολοσσός Ρόδου: Σιγάλας και Γεωργαλλής οι συνεργάτες του Καντζούρη | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2022. 
  8. «Άρης: Επιστροφή Σιγάλα ως ασίσταντ του Καστρίτη». Eurohoops. 19 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2022. 
  9. «Διοικητικό Συμβούλιο»[νεκρός σύνδεσμος], πληροφορίες στον ιστότοπο του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού & Νεολαίας του Δήμου Πειραιά.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]