Γιάννης Σπαρίδης
| Γιάννης Σπαρίδης | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 13 Αυγούστου 1898 Κωνσταντινούπολη Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Θάνατος | 28 Οκτωβρίου 1973 (75 ετών) Αθήνα Αττική Ελλάδα |
| Εθνικότητα | Έλληνας |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελληνική |
| Ιδιότητα | ηθοποιός |
| Είδος τέχνης | ηθοποιός |
Γιάννης Σπαρίδης ήταν το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Ιωάννη Σπανομαρίδη[1] (Κωνσταντινούπολη 13 Αυγούστου 1898-Αθήνα 28 Οκτωβρίου 1973)[1], Έλληνα λαϊκού κωμωδιογράφου και ηθοποιού.
Βιογραφία και καριέρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εργάστηκε κυρίως σε μουσικούς θιάσους και βαριετέ. Πρωτοεμφανίστηκε ως ερασιτέχνης ηθοποιός στο Τσιβρίν της Μικρασίας, με θίασο ψυχαγωγίας των στρατιωτών του Μικρασιατικού Πολέμου (1920-1922). Πρώτος του ρόλος ήταν ο Μπαρμπα-Χρόνης στον Αγαπητικό της βοσκοπούλας του Δημήτρη Κορομηλά, με πρωταγωνιστή τον Κώστα Μουσούρη που έπαιξε το ρόλο του Λιάκου. Η φιλία του με το Μουσούρη τον έφερε το 1924, επαγγελματικά πια, στο "Θίασο Νέων" στο Παγκράτι. Τον ίδιο χρόνο έγινε μέλος του Σ.Ε.Η..
Το 1929 εμφανίστηκε στην επιθεώρηση "Λοβιτούρα" στο "Θέατρο Λαού" και από τότε παρέμεινε στο μουσικό θέατρο. Συνεργάστηκε επί σειρά ετών με το θεατρικό επιχειρηματία Ανδρέα Μακέδο, στο Θέατρο "Μοντιάλ". Συνεργαζόμενος με τον ίδιο επιχειρηματία έπαιξε το 1935 και στο θερινό Θέατρο "Αθήναιον" της οδού Πατησίων και λίγο αργότερα στο Θέατρο "Λυρικόν" (3ης Σεπτεμβρίου & Μάρνη). Στο μεταξύ, είχε αρχίσει, στα τέλη της δεκαετία του 1930, να εμφανίζεται και στο βαριετέ, όπου και καθιερώθηκε οριστικά με τον τύπο του Αρμένη Αγκόπ (ο πραγματικός Αγκόπ όμως, είναι ο παλιός ηθοποιός Φίλιος Φιλιππίδης). Έτσι, τον συναντούμε εκείνη την περίοδο στο βαριετέ "Όασις" του Ζαππείου με καλλιτεχνικό διευθυντή το γνωστό επιθεωρησιογράφο Γ. Θίσβιο. Μεταξύ άλλων, έλαβε μέρος και στο νούμερο "Περιφερόμενον κουρείον", μαζί με τους Γιάννη Διανέλλο και Κίττυ Άλμα. Κατά την περίοδο της Κατοχής ήταν οργανωμένος στο ΕΑΜ.[2] Το 1948-49 συμμετείχε στο μουσικό θίασο Γιώργου Οικονομίδη-Φίλωνα Αρία, στο Θέατρο "Ριάλτο".
Τιμήθηκε από την Πολιτεία με τον Πολεμικό Σταυρό. Εμφανίστηκε και στον κινηματογράφο. Είχε πολύ χαρακτηριστική φωνή, που έμοιαζε πολύ με τη φωνή του Φίλιου Φιλιππίδη, που και αυτός έκανε τον Αγκόπ. Συμμετείχε σε πολλές ταινίες. Συνεργάστηκε και με το Θανάση Βέγγο. Μια από τις τελευταίες του ταινίες είναι το έργο "Δυο τρελοί και ο ατσίδας", το 1970[3]. Πέθανε το 1973 και κηδεύτηκε στις 30 Οκτωβρίου[4].
Φιλμογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Θύμιος εναντίον Τσίτσου (1971).Σκηνοθέτης: Γιώργος Νομικός
- 2 Τρελλοί και ο Ατσίδας (1970). Σκηνοθέτης: Στέλιος Τατασόπουλος
- Τρελλός παλαβός και Βέγγος (1968) [(πατέρας Κατίνας)]. Σκηνοθέτης: Θανάσης Βέγγος
- Βοήθεια ο Βέγγος φανερός πράκτωρ 000 (1967) [(βοηθός ΘΒ που ψεκάζει)]. Σκηνοθέτης: Θανάσης Βέγγος
- Πάρε κόσμε (1967) [(περιπτεράς)]. Σκηνοθέτης: Ερρίκος Θαλασσινός
- Επιχείρησις όρμα γαμπρέ (1966). Σκηνοθέτης: Βαγγέλης Μελισσινός
- Είναι ένας... τρελός τρελός Βέγγος (1965) [(μπαρμπέρης)]. Σκηνοθέτης: Πάνος Γλυκοφρύδης
- Τον παληό εκείνο τον καιρό (1964). Σκηνοθέτης: Αλέκος Σακελλάριος
- Άσσοι της τράκας (1962). Σκηνοθέτης: Ηλίας Παρασκευάς
- Δουλειές του ποδαριού (1962) [Κιρκόρ]. Σκηνοθέτης: Στέλιος Τατασόπουλος
- Το πιθάρι (1962) [Θωμάς]. Σκηνοθέτης: Δημήτρης Σκλάβος
- Στην πόρτα της κολάσεως (1961) Σκηνοθέτις: Λίλα Κουρκουλάκου
- Χίλιες παρά μια νύχτα (1961). Σκηνοθέτης:Τζανής Αλιφέρης
- Ζάλογγο το κάστρο της λευτεριάς (1959). Σκηνοθέτης: Στέλιος Τατασόπουλος
- Ανθισμένη αμυγδαλιά (1959). Σκηνοθέτης: Χρήστος Αποστόλου
- Έρωτας.. με δόσεις ( 1959) Σκηνοθέτης: Στέλιος Τατασόπουλος
- Η Λίζα το 'σκασε (1959) [Τιμολέων Δεναξάς]. Σκηνοθέτης: Σωκράτης Καψάσκης[5]
- Λύγκος ο λεβέντης (1959). Σκηνοθέτης: Στέλιος Τατασόπουλος
- Ο μαγκούφης (1959) [Διονύσης]. Σκηνοθέτης:Τζανής Αλιφέρης
- Περιπλανώμενοι Ιουδαίοι (1959) [(φωτογράφος)]. Σκηνοθέτης: Βασίλης Γεωργιάδης
- Ο θείος από τον Καναδά (1959) [(Χάρος, νεκροθάφτης)]. Σκηνοθέτης: Φίλιππος Φυλακτός
- Το νησί της σιωπής (1958). Σκηνοθέτις: Λίλα Κουρκουλάκου
- Αδέκαροι ερωτευμένοι (1958). Σκηνοθέτης:Τζανής Αλιφέρης
- Ο γυναικάς (1957) [Κανέλλος]. Σκηνοθέτης: Νίκος Τσιφόρος
- Τα Μανάβικα (1957). Σκηνοθέτης: Πέτρος Γιαννακός
- Οι τρακαδόροι της νύχτας (1956). Σκηνοθέτης: Γιώργος Σταματόπουλος
- Τσιγγάνικο αίμα (1956). Σκηνοθέτης: Νίκος Τσιφόρος
- Ο άχρηστος της κοινωνίας (1956) Σκηνοθέτες: Νάσος Οικονομόπουλος και Ανδρέας Κοντογιάννης
- Μια νύχτα στον παράδεισο (1951) [Δόξας]. Σκηνοθέτης: Θανάσης Μεριτζής[6]
- Φίλησέ με Μαρίτσα (1931). Σκηνοθέτης: Δημήτρης Γαζιάδης
- Το Λαγιαρνί (1930). Σκηνοθέτης: Γιάννης Λούμος [7]
- Μαρία η Πενταγιώτισσα (1929). Σκηνοθέτης: Αχιλλέας Μαδράς
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Musipedia.gr Αρχειοθετήθηκε 2012-09-12 at Archive.is, Πρόσωπα Ελαφρού Μουσικού Θεάτρου.
- ↑ Ριζοσπάστης, Οι σωτήρες..., 26 Ιουνίου 2001.
- ↑ RetroDB- Αναλυτική φιλμογραφία του Σπαρίδη.
- ↑ Τα Νέα, Πέθανε και κηδεύτηκε ο Γιάννης Σπαρίδης, 2-11-1973.
- ↑ «Η Λίζα το 'σκασε'». tainiothiki.gr. Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ «Μια νύχτα στον παράδεισο (Ηθοποιοί)». tainiothiki.gr. Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ «ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ».