Βαρβάρα του Βρανδεμβούργου (1464-1515)
| Βαρβάρα του Βρανδεμβούργου (1464-1515) | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Barbara von Brandenburg (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 30 Μαΐου 1464 Άνσμπαχ[1] |
| Θάνατος | 4 Σεπτεμβρίου 1515 Άνσμπαχ[2] |
| Τόπος ταφής | αββαείο του Χάιλσμπρον |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία Βασίλειο της Ουγγαρίας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | βασιλιάς |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Βλαδίσλαος Β΄ της Ουγγαρίας (1476–1500) Ερρίκος ΙΑ΄ του Γκλόγκουφ (1472–1476) Ερρίκος ΙΑ΄ του Γκλόγκουφ (από 1472)[3] |
| Γονείς | Αλβέρτος Γ΄ Αχιλλεύς του Βρανδεμβούργου και Άννα της Σαξονίας |
| Αδέλφια | Αναστασία του Βρανδεμβούργου Μαργαρίτα του Βρανδεμβούργου, ηγουμένη Δωροθέα του Βρανδεμβούργου Ελισάβετ του Βρανδεμβούργου Ελισάβετ του Βρανδεμβούργου, δούκισσα της Βυρτεμβέργης Ούρσουλα του Βρανδεμβούργου, δούκισσα του Μύνστερμπερκ-Ελς Αμαλία του Βρανδεμβούργου Σίβυλλα του Βρανδεμβούργου Ιωάννης Κικέρων του Βρανδεμβούργου Φρειδερίκος Α´ του Βραδεμβούργου-Άνσμπαχ Σιγισμούνδος του Μπαϊρόιτ |
| Οικογένεια | Οίκος του Χοεντσόλερν |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Βαρβάρα, γερμ.: Barbara von Brandenburg von Hohenzollern (30 Μαΐου 1464 - 4 Σεπτεμβρίου 1515) από τον Οίκο των Χοεντσόλερν ήταν κόρη του μαργράβου του Βρανδεμβούργου και με τους γάμους της έγινε πρώτα δούκισσα του Γκλόγκουφ από το 1472 έως το 1476 και μετά βασίλισσα της Βοημίας (αν και μόνο ονομαστικά) από το 1476 έως το 1490/1500.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στην κατοικία των Χοεντσόλερν στο Άνσμπαχ ως η πέμπτη κόρη (2η από τον 2ο γάμο) του Aλβέρτου Γ΄ Αχιλλέα εκλέκτορα του Βρανδεμβούργου και της 2ης συζύγου του Άννας των Βέττιν, κόρης του Φρειδερίκου Β΄ εκλέκτορα της Σαξονίας. Τη στιγμή της γέννησής της, ο πατέρας της κυβερνούσε το Φραγκονικό μαργραβάτο του Βρανδεμβούργου-Άνσμπαχ και κληρονόμησε επίσης το γειτονικό πριγκιπάτο του Κούλμπαχ, μετά το τέλος του μεγαλύτερου αδελφού του Ιωάννη του Αλχημιστή. Το 1471 διαδέχθηκε τον μεσαίο αδελφό του Φρειδερίκο Β΄ ως εκλέκτορας του Βρανδεμβούργου.
Ο πρώτος γάμος της[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο Βερολίνο στις 11 Οκτωβρίου 1472 η 8χρονη Βαρβάρα παντρεύτηκε τον Ερρίκο ΙΑ΄ των Πιαστ-Σιλεσίας δούκα του Γκλόγκουφ, περίπου 30 έτη μεγαλύτερό της. Το συμβόλαιο του γάμου όριζε ότι, σε περίπτωση αποβίωσης του δούκα χωρίς απογόνους, το δουκάτο του Γκλόγκουφ θα μεταβιβαζόταν στη σύζυγό του και στον Οίκο των Χοεντσόλερν. Τέσσερα χρόνια αργότερα, στις 22 Φεβρουαρίου 1476, ο Ερρίκος ΙΑ΄ απεβίωσε ξαφνικά, πιθανώς δηλητηριασμένος από πράκτορες του Βρανδεμβούργου. Με το τέλος του η Βαρβάρα έγινε δούκισσα του Γκλόγκουφ, δούκισσα του Κρόσεν και του Κοζούχουφ, αλλά ξεκίνησε ένας μακρύς πόλεμος διαδοχής: το δουκάτο της Σιλεσίας ήταν φέουδο της Βοημίας από το 1331, επομένως, όχι μόνο ο κοντινότερος άρρην συγγενής του Ερρίκου ΙΑ΄, δηλ. ο εξάδελφός του Ιωάννης Β΄ ο Τρελλός, πρώην δούκας του Ζαγκάνι, διεκδικούσε ολόκληρη την κληρονομία, αλλά και ο Βλαδίσλαος Β΄ της Βοημίας και ο διεκδικητής βασιλιάς Ματθίας Κορβίνος της Ουγγαρίας. Για να περιπλακεί περαιτέρω το ζήτημα, το ήμισυ του δουκάτου κατείχε η Μαργαρίτα του Σέλε, χήρα του Βλάντισλαφ του Γκλόγκουφ. Αμέσως μετά το τέλος του Ερρίκου ΙΑ΄, ο πατέρας της Βαρβάρας, ο εκλέκτορας Αλβέρτος Γ΄ Αχιλλέας, κατέλαβε το δουκάτο του Γκλόγκουφ με τα στρατεύματα του Βρανδεμβούργου υπό τη διοίκηση τού γιου του Ιωάννη-Κικέρωνα.
Βασίλισσα της Βοημίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο όνομα της κόρης του, ο Αλβέρτος Γ΄ Αχιλλέας διόρισε τον Όττο φον Σενκ ως διοικητή της επαρχίας. [4] Εννέα μήνες αργότερα η Βαρβάρα παντρεύτηκε ξανά, αυτή τη φορά με τον Βλαδίσλαο Β΄, ο οποίος ήθελε να περιλάβει το φέουδο του Γκλόγκουφ στις περιοχές του. Τον γάμο, που ο Βλαδίσλαος Β΄ εκτέλσε δια τού αντιπροσώπου του Ερρίκου Α΄ δούκα του Μύνστερμπεργκ-Ελς, έγινε στην πόλη του Βρανδεμβούργου της Φρανκφούρτης (Όντερ) στις 20 Αυγούστου 1476. Έξαλλος ο αντίπαλός του βασιλιάς, ο Ματθίας Κορβίνος, παρέσχε στον Ιωάννη Β΄ το Τρελλό έναν στρατό, για να καταλάβει τα εδάφη του Γκλόγκουφ. Ωστόσο αυτός ηττήθηκε από τα στρατεύματα του Ιωάννη-Κικέρωνα κοντά στο Κρόσεν τον Οκτώβριο του 1478.
Στο τέλος της διαμάχης για την κληρονομιά, η Βαρβάρα, η οποία βασίστηκε στην υποστήριξη του Γκλόγκουφ, μετά από τις βίαιες μάχες με τον Ιωάννη Β΄, τελικά απέκτησε το δουκάτο του Κρόσεν, με τις πόλεις Μπομπροβίτσε, Σουλέχουφ και Λούμπσκο, [5] αφού το ενεχειρίασε στο εκλεκτοράτο του Βρανδεμβούργου έναντι της προίκα της, δηλ. του ποσού των 50.000 φλωρινιών [6].
Ένεκα του πολέμου, η Βαρβάρα δεν μπορούσε να ταξιδέψει στη Βοημία για τον γάμο και τη στέψη της αυτοπροσώπως. Λίγο αργότερα ο Βλαδίσλαος Β΄ αποφάσισε ότι ο ανολοκλήρωτος και μόνο νομικός γάμος του με την πριγκίπισσα του Βρανδεμβούργου, ήταν άχρηστος και άρχισε να επιδιώκει νομικά τη διάζευξη. Αυτό εξόργισε τον Αλβέρτο Γ΄ Αχιλλέα, ο οποίος το 1481 έλαβε ένα ποσό ως αποζημίωση. Ωστόσο με τη διαμεσολάβηση των επισκόπων του Μπάμπεργκ και του Βύρτσμπουργκ, ο εκλέκτορας ήθελε ακόμη να συνεχίσει τον οικογενειακό δεσμό και μάλιστα προσέφερε στη δεκαετή κόρη του Δωροθέα ως αντικατάσταση της μεγαλύτερης αδελφής της, εάν ο βασιλιάς δεν ήθελε πια τη Βαρβάρα. Ο Βλαδίσλαος Β΄ αρνήθηκε οποιαδήποτε άλλη συμφωνία με τον Οίκο του Χοεντσόλερν, ωστόσο παρέμεινε νόμιμα παντρεμένος με τη Βαρβάρα, αν και δεν την είδε ποτέ.
Με το τέλος του Ματθία Κορβίνου στις 6 Μαΐου 1490, ο βασιλιάς της Βοημίας διεκδίκησε και το ουγγρικό στέμμα και για να αποκτήσει μεγαλύτερο έρισμα γι' αυτό, παντρεύτηκε κρυφά τη χήρα του Κορβίνου, τη Βεατρίκη της Νάπολης (του Οίκου της Τραστάμαρα), στις 4 Οκτωβρίου. Η δημοσίευση του γάμου προκάλεσε σκάνδαλο, επειδή με αυτόν ο Βλαδίσλαος Β΄ έγινε δίγαμος. Αυτή η κατάσταση διήρκεσε για τα επόμενα δέκα χρόνια, καθώς γινόταν όλο και πιο απελπισμένος για έναν κληρονόμο, αφού η Ναπολιτανή σύζυγός του δεν μπορούσε να του κάνει παιδιά.
Τα τελευταία χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εν τω μεταξύ η Βαρβάρα, που ήθελε τη διάζευξη, πολέμησε εναντίον της οικογένειάς της για το διαζύγιό της με τον Βλαδίσλαο Β΄. Μνηστεύθηκε κρυφά με έναν ιππότη από τη Φραγκονία, τον Κορράδο του Χάιντεκ, το 1493. Ως τιμωρία για την ανεξάρτητη συμπεριφορά της, η Βαρβάρα φυλακίστηκε στο κάστρο του Πλάσενμπουργκ, έως ότου ο Κορράδος διέκοψε τον αρραβώνα. Πέντε χρόνια αργότερα, στις 7 Απριλίου 1500, ο πάπας Αλέξανδρος ΣΤ΄ διέλυσε τελικά και τους δύο γάμους του Βλαδίσλαου Β΄. Η Bεατρίκη της Νάπολης αποσύρθηκε στην Ίσκια, όπου πέθανε 8 χρόνια αργότερα. Το 1502 ο βασιλιάς της Βοημίας-Ουγγαρίας παντρεύτηκε την Άννα της Φουά-Καντάλ, συγγενή των βασιλέων της Γαλλίας και της Ναβάρρας, με την οποία επέκτησε παιδιά.
Η Bαρβάρα παρέμεινε πιθανώς στο Πλάσενμπουργκ χωρίς ιδιοκτησίες ή εισοδήματα. Χωρίς αμφιβολία, απεβίωσε στη γενέτειρά της -το Άνσμπαχ- στις 4 Σεπτεμβρίου 1515, σε ηλικία 51 ετών. Τάφηκε στο Χάιλσμπρον.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παντρεύτηκε πρώτα το 1471 τον Ερρίκο ΙΑ΄ των Πιαστ-Σιλεσίας δούκα του Γκλόγκουφ. Δεν απέκτησαν απογόνους και ο Ερρίκος ΙΑ΄ απεβίωσε τον Φεβρουάριο του 1476.
Τον Αύγουστο του 1476 η Βαρβάρα έκανε δεύτερο γάμο με τον Βλαδίσλαο Β΄ των Γιαγκελόνων βασιλιά της Βοημίας και Ουγγαρίας. Ο γάμος ήταν νομικός μόνο· οι δύο τους δεν συναντήθηκαν ποτέ και διαζεύχθηκαν.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ p4069.htm#i40681. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Alexander von Daniels, Handbuch der deutschen Reichs- und Staatenrechtsgeschichte, vol. II, Laupp, 1862, p. 260.
- ↑ Gerhard Köbler, Historisches Lexikon der Deutschen Länder: die deutschen Territorien vom Mittelalter bis zur Gegenwart, C.H.Beck, 2007, p. 125.
- ↑ Karl Friedrich Pauli, Allgemeine preussische Staatsgeschichte, samt aller dazu gehörigen Königreichs, Churfürstenthums, Herzogthümer, Fürstenthümer, Graf- und Herrschaften, aus bewährten Schriftstellern und Urkunden bis auf gegenwärtige Regierung, vol. VII-VIII, C. P. Francken, 1767, p. 575.
|