Αχιλλέας Κ. Γεροκωστόπουλος
Αχιλλέας Κ. Γεροκωστόπουλος | |
---|---|
Υφυπουργός Εξωτερικών | |
Περίοδος 3 Απριλίου 1967 – 21 Απριλίου 1967 | |
Πρωθυπουργός | Παναγιώτης Κανελλόπουλος |
Προκάτοχος | Φαίδων Άννινος-Καβαλιεράτος |
Διάδοχος | Γεώργιος Τσιστόπουλος |
Υφυπουργός της Προεδρείας της Κυβερνήσεως | |
Περίοδος 4 Νοεμβρίου 1961 – 19 Ιουνίου 1963 | |
Πρωθυπουργός | Κωνσταντίνος Καραμανλής |
Προκάτοχος | Νικόλαος Γαζής |
Διάδοχος | Άγγελος Βλάχος |
Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων | |
Περίοδος 1 Ιουνίου 1957 – 5 Μαρτίου 1958 | |
Πρωθυπουργός | Κωνσταντίνος Καραμανλής |
Προκάτοχος | Δημήτριος Μακρής |
Διάδοχος | Νικόλαος Λιανόπουλος |
Περίοδος 11 Απριλίου 1954 – 29 Φεβρουαρίου 1956 | |
Πρωθυπουργός | Αλέξανδρος Παπάγος Κωνσταντίνος Καραμανλής |
Προκάτοχος | Κωνσταντίνος Καλλίας |
Διάδοχος | Δημήτριος Μακρής |
Ευρωβουλευτής | |
Περίοδος 18 Οκτωβρίου 1981 – 17 Ιουνίου 1984 | |
Βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου | |
Περίοδος 5 Μαρτίου 1950 – 21 Απριλίου 1967 | |
Προσωπικά στοιχεία | |
Γέννηση | 1909, Πάτρα |
Θάνατος | 29 Μαρτίου 1988 Παρίσι |
Υπηκοότητα | Ελλάδα |
Πολιτικό κόμμα | Νέα Δημοκρατία |
Επάγγελμα | πολιτικός[1] |
Ο Αχιλλέας Γεροκωστόπουλος (Πάτρα 1909[2] - Παρίσι, Μάρτιος 1988), ήταν Έλληνας νομικός και πολιτικός από την Αχαΐα. Ανάμεσα στα άλλα, χρημάτισε υπουργός Παιδείας από τις 11 Απριλίου 1954 ως 29 Φεβρουαρίου 1956 και από την 1η Ιουνίου 1957 ως 5 Μαρτίου 1958.
Πρώτα χρόνια και σπουδές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στην Πάτρα. Ήταν γιος του Κωνσταντίνου Γεροκωστόπουλου, επίσης πολιτικού και της Μαρίας Ρούφου. Είχε σπουδάσει νομικά και άσκησε την δικηγορία[3]. Γιος του είναι ο Κωνσταντίνος Γεροκωστόπουλος που ακολούθησε το διπλωματικό σώμα.
Πολιτική καριέρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Είχε εκλεγεί βουλευτής Αχαΐας στις εκλογές 1950, 1951, 1952, 1956, 1958, 1961, 1963 και 1964[3]. Ήταν υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων στην Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1955[4] και στην Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1956[5]. Ήταν υφυπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως στην Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1961[6] και υφυπουργός Εξωτερικών στην Κυβέρνηση Παναγιώτη Κανελλόπουλου 1967 [7].
Ως υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων το 1957 συνόδευσε την σορό του Καζαντζάκη παρότι τον είχε αφορίσει η εκκλησία.[8]
Τον Οκτώβριο του 1981 εξελέγη ευρωβουλευτής[9], στις πρώτες εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με τη ΝΔ. Υπηρέτησε στη θέση αυτή ως το 1985.
Πέθανε στο Παρίσι και κηδεύτηκε στις 29 Μαρτίου 1988.[10]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ www.europarl.europa.eu. 852. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2022.
- ↑ Rulers, υπουργεία της Ελλάδας και υπουργοί, ανάκτηση 21-2-2013.
- ↑ 3,0 3,1 Κώστας Τριανταφύλλου, Ιστορικό λεξικό των Πατρών, Εκ του τυπογραφείου Πέτρου Κούλη, Πάτρα 1995, λήμμα Γεροκωστόπουλος
- ↑ «Κυβέρνησις Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή, Από 6.10.1955 έως 29.2.1956». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
- ↑ «Κυβέρνησις Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή, Από 29.2.1956 έως 5.3.1958». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
- ↑ «Κυβέρνησις Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή Από 4.11.1961 Έως 19.6.1963». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
- ↑ «Κυβέρνησις Παναγιώτη Κανελλόπουλου Από 3.4.1967 έως 21.4.1967». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
- ↑ Patras events, Σαν σήμερα πέθανε ο Νίκος Καζαντζάκης, ανακτήθηκε 29 Ιανουαρίου 2013
- ↑ Έλληνες Ευρωβουλευτές 1981-2009, in.gr, ανάκτηση 21-2-2013.
- ↑ Καθημερινή, Κοινωνικά, 31-3-1988, σελ. 2.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ.117
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα/μία πολιτικό χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |