Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ατακάμα (περιφέρεια)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 27°S 70°W / 27°S 70°W / -27; -70

Ατακάμα

Σημαία
ΧώραΧιλή
Διοικητική υπαγωγήΧιλή
ΠρωτεύουσαΚοπιαπό
Έκταση75.176,2 km²
Υψόμετρο1.800 μέτρα
Πληθυσμός286.168 (2017)[1]
Γεωγραφικές συντεταγμένες27°22′0″S 70°19′56″W
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Περιφέρεια Ατακάμα (ισπ. Región de Atacama) είναι η τέταρτη σε έκταση και 13η σε πληθυσμό από τις 15 περιφέρειες της Χιλής, με πρωτεύουσα το Κοπιαπό.

Η Περιφέρεια Ατακάμα έχει έκταση 75.176,2 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό 286.168 κατοίκους στην απογραφή του 2017. Συνορεύει στα βόρεια με την Περιφέρεια Αντοφαγάστα, στα νότια με την Περιφέρεια Κοκίμπο, στα ανατολικά με την Αργεντινή και στα δυτικά βρέχεται από τον Ειρηνικό Ωκεανό.

Η Ατακάμα αποτελείται από τρεις επαρχίες, τις Τσανιαράλ, Κοπιαπό και Ουάσκο (Huasco). Η πρωτεύουσά της Κοπιαπό βρίσκεται 806 χιλιόμετρα βορείως της πρωτεύουσας της Χιλής Σαντιάγο. Η Περιφέρεια καταλαμβάνει το νότιο μέρος της ομώνυμης ερήμου Ατακάμα, που εκτείνεται στα μεσόγεια μεγάλου μέρους της βόρειας Χιλής.

Η Περιφέρεια Ατακάμα είναι η πιο αραιοκατοικημένη της Χιλής, με πυκνότητα πληθυσμού 3,8 κατοίκους ανά τετρ. χιλιόμετρο, κάτι που οφείλεται στο ότι μεγάλο μέρος της καταλαμβάνεται από την ομώνυμη έρημο, την πιο ξηρή περιοχή της Γης. Από τον συνολικό πληθυσμό της πάνω από το 50% κατοικεί στις πόλεις Κοπιαπό και Βαγιενάρ, χαρακτηριστικό άγονων περιοχών.

Οι μεγαλύτερες πόλεις είναι κατά σειρά οι Κοπιαπό, Βαγιενάρ, Καλδέρα (λιμάνι), Τσανιαράλ (λιμάνι), Ελ Σαλβαδόρ και Τιέρα Αμαρίγια (Tierra Amarilla).

Ο ορυκτός πλούτος της περιοχής αυτής έχαιρε της εκτιμήσεως των πρώτων ήδη κατοίκων της, ιθαγενών των εθνοτήτων Ντιαγκίτας και Τσάνγκος. Από τον 19ο αιώνα και μετά, οι εξαγωγές σιδήρου, χαλκού, αργύρου και χρυσού απέφεραν μεγάλα έσοδα. Γνωστός είναι ο «πυρετός του αργύρου της Χιλής» από το 1832 μέχρι το 1850 περίπου, με επίκεντρο το Τσανιαρσίγιο (Chañarcillo), 50 χιλιόμετρα νοτίως του Κοπιαπό.[2] Για πολλά χρόνια το Τσανιαρσίγιο ήταν το τρίτο μεγαλύτερο ορυχείο αργύρου στον κόσμο.

Ο σεισμός της Καλδέρα το 1420 είναι ο παλαιότερος ιστορικά καταγεγραμμένος σεισμός στη Χιλή και είχε όπως εκτιμάται μέγεθος μεγαλύτερο των 8,5 βαθμών Ρίχτερ. Προκάλεσε τσουνάμι στη Χιλή, τη Χαβάη και την Ιαπωνία.

Χλωρίδα και πανίδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πλην της ερήμου, αρκετά είδη χλωρίδας και πανίδας απαντώνται στην Περιφέρεια. Το υποείδος της μικρής ρέας που είναι γνωστό ως Rhea pennata tarapacensis, είναι αξιοσημείωτο μεγάλο πτηνό της περιοχής, θεωρούμενο ως κινδυνεύον.

Η εξόρυξη μεταλλευμάτων δίνει το 45% του ακαθάριστου προϊόντος της Περιφέρειας Ατακάμα και το 90% των εξαγωγών της. Διάφορες γεωλογικές επισκοπήσεις έχουν ανακαλύψει νέα αποθέματα. Η εξόρυξη σιδηρομεταλλεύματος είναι σήμερα η πλέον δυναμική δραστηριότητα και υπάρχουν πολλά μικρά ορυχεία, που πωλούν την παραγωγή τους στην ENAMI (την εθνική εταιρεία εξορύξεων της Χιλής). Το κυριότερο κοίτασμα χαλκού της Περιφέρειας είναι το «Καντελάρια», που παράγει σήμερα περί τους 200 χιλιάδες τόνους ανά έτος και ελέγχεται από την αμερικανική εταιρεία «Freeport-McMoRan».

Αρδευόμενοι αγροί έξω από το Κοπιαπό

Τις τελευταίες δεκαετίες τα φρέσκα φρούτα αναδείχθηκαν επίσης σε περιφερειακό εξαγώγιμο προϊόν, όταν οι κοιλάδες του Κοπιαπό και του Ουάσκο άρχισαν να συμμετέχουν στην έκρηξη οπωροπαραγωγής της Χιλής. Χαρακτηρίζονται από συγκριτικό πλεονέκτημα, επειδή χάρη στο ηλιόλουστο κλίμα, τα φρούτα ωριμάζουν νωρίτερα από ό,τι στην υπόλοιπη χώρα και φθάνουν στις αγορές του Βόρειου Ημισφαιρίου πριν από τα άλλα. Τα σταφύλια είναι η κυριότερη καλλιέργεια και, σε μικρότερη κλίμακα, οι ελιές, οι ντομάτες, οι πιπεριές, τα κρεμμύδια, τα κουκιά, τα κίτρα, τα νεκταρίνια, τα βερίκοκα, και πέρα από τα φρούτα η ρίγανη και άνθη.

Τα καθαρά νερά και οι προφυλαγμένοι όρμοι των ακτών της περιφέρειας ευνοούν την ανάπτυξη των ιχθυοκαλλιεργειών θαλασσινών. Παράγονται μεταξύ άλλων ιαπωνικά και χιλιανά στρείδια, όπως και διάφορες ποικιλίες μυδιών.

Το μοναδικό κλίμα στην έρημο Ατακάμα, με τις σπάνιες συννεφιασμένες ημέρες, είναι ιδανικό για τη λήψη ενέργειας από τον Ήλιο.[3] Πολλές εγκαταστάσεις φωτοβολταϊκών και CSP κατασκευάζονται εκεί.[3]


  1. www.censo2017.cl/wp-content/uploads/2017/12/Cantidad-de-Personas-por-Sexo-y-Edad.xlsx. Ανακτήθηκε στις 4  Ιανουαρίου 2018.
  2. «Los ciclos mineros del cobre y la plata (1820-1880)». www.memoriachilena.gob.cl. 2018. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2020. 
  3. 3,0 3,1 Watts, Jonathan (22 December 2015). «Desert tower raises Chile's solar power ambition to new heights». The Guardian. https://www.theguardian.com/environment/2015/dec/22/desert-tower-raises-chiles-solar-power-ambition-to-new-heights. Ανακτήθηκε στις 13 March 2017. 
  • Teresa Moreno and Wes Gibbons: The geology of Chile, Geological Society of London, 2007

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]