Αμφιλοχικό Άργος Αιτωλοακαρνανίας
Συντεταγμένες: 38°55′44.21″N 21°11′44.12″E / 38.9289472°N 21.1955889°E Για την αρχαία πόλη δείτε το λήμμα: Αμφιλοχικό Άργος
| Αμφιλοχικό Άργος | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Αιτωλοακαρνανίας |
| Δήμος | Αμφιλοχίας |
| Δημοτική Ενότητα | Αμφιλοχίας |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Στερεάς Ελλάδας |
| Νομός | Αιτωλοακαρνανίας |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 305 00 |
| Τηλ. κωδικός | 26420 |
Το Αμφιλοχικό Άργος, είναι πεδινό χωριό του δήμου Αμφιλοχίας στην Περιφερειακή Ενότητα Αιτωλοακαρνανίας[2]. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 127 κατοίκων[3].
Γεωγραφία - Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Αμφιλοχικόν Άργος είναι κτισμένο σε υψόμετρο 60 μέτρων[4] και βρίσκεται κοντά στις ανατολικές ακτές του Αμβρακικού κόλπου. Απέχει 9 χλμ. Β.-ΒΑ. από την Αμφιλοχία και στα δυτικά του χωριού περνάει η Ιόνια Οδός και η εθνική οδός Αγρινίου - Άρτας. Οφείλει το όνομά του στην αρχαία πόλη Αμφιλοχικό Άργος που υπήρξε η πρωτεύουσα του αρχαίου κράτους της Αμφιλοχίας και ερείπια της βρίσκονται στη θέση "Καινούριο" της περιοχής.
Ως ξεχωριστός οικισμός καταγράφεται επίσημα το 1981 να ανήκει στην τότε κοινότητα Αμπελακίου[5]. Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης, μαζί με το Αμπελάκι, τον Κάμπο, την Αριάδα και το Κεραμίδι αποτελούν την Τοπική Κοινότητα Αμπελακίου που ανήκει στη Δημοτική Ενότητα Αμφιλοχίας του Δήμου Αμφιλοχίας και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 127 κατοίκων[3].
Απογραφές πληθυσμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Απογραφή | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 173[4] | 174[4] | ; | 127[3] |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ «AMFILOCHIKO ARGOS (Settlement) ETOLOAKARNANIA - GTP». www.gtp.gr (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2019.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10714 (σελ. 240 του pdf)
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Μιχαήλ Σταματελάτος, Φωτεινή Βάμβα - Σταματελάτου, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α΄ τόμος, σελ. 70.
- ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2019.