Αμπντάλα Α΄ μπιν αλ-Χουσεΐν ( αραβικά: عبد الله الأول بن الحسين, 2 Φεβρουαρίου 1882 – 20 Ιουλίου 1951) ήταν ηγεμόνας της Ιορδανίας από τις 11 Απριλίου 1921 μέχρι τη δολοφονία του το 1951. Ήταν Εμίρης της Υπεριορδανίας, ενός βρετανικού προτεκτοράτου, μέχρι τις 25 Μαΐου 1946,[5][6] μετά την οποία ήταν βασιλιάς μιας ανεξάρτητης Ιορδανίας. Ήταν μέλος της δυναστείας των Χασεμιτών.
Γεννημένος στη Μέκκα της Χετζάζης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ο Αμπντάλα ήταν ο δεύτερος από τους τέσσερις γιους του Χουσεΐν μπιν Άλι, Σαρίφ της Μέκκας, και της πρώτης συζύγου του, Αμπντίγια μπιντ Αμπντουλάχ. Σπούδασε στην Κωνσταντινούπολη και στη Χετζάζη. Από το 1909 έως το 1914, ο Αμπντάλα είχε έδρα στο οθωμανικό νομοθετικό σώμα, ως εκπρόσωπος για τη Μέκκα, αλλά συμμάχησε με τη Βρετανία κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου ενάντια στην οθωμανική κυριαρχία που ηγήθηκε ο πατέρας του Σαρίφ Χουσεΐν.[7] Ο Αμπντάλα οδήγησε προσωπικά τις επιδρομές των ανταρτών σε φρουρές.[8]
Ο Αμπντάλα έγινε εμίρης της Υπερορδανίας τον Απρίλιο του 1921. Υποστήριξε τη συμμαχία του με τους Βρετανούς κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και έγινε βασιλιάς μετά την ανεξαρτησία της Υπεριορδανίας από το Ηνωμένο Βασίλειο το 1946.[7] Το 1949, η Ιορδανία προσάρτησε τη Δυτική Όχθη,[7] γεγονός που εξόργισε αραβικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Συρίας, της Σαουδικής Αραβίας και της Αιγύπτου, οι οποίες υπερασπίστηκαν τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους.[7] Δολοφονήθηκε στην Ιερουσαλήμ ενώ παρακολουθούσε την προσευχή της Παρασκευής στην είσοδο του τεμένου Αλ-Άκσα από έναν εθνικιστή Παλαιστίνιο το 1951.[7] Τον διαδέχθηκε ο πρωτότοκος γιος του Ταλάλ .
↑Hashemite Monarchs of Jordan, "The Emirate of Transjordan was founded on 11 April 1921, and became the Hashemite Kingdom of Jordan upon formal independence from Britain in 1946". alhussein.jo.
↑ 7,07,17,27,37,4Encyclopaedia Britannica (online). Abdullah I:...
