Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ταλάλ της Ιορδανίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ταλάλ της Ιορδανίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
طلال بن عبد الله (Αραβικά)
Γέννηση26  Φεβρουαρίου 1909[1][2]
Μέκκα[3]
Θάνατος7  Ιουλίου 1972 ή 8  Ιουλίου 1972[3]
Κωνσταντινούπολη[3]
Αιτία θανάτουχειρουργικές επιπλοκές
Τόπος ταφήςανάκτορο Ραγκαντάν
Χώρα πολιτογράφησηςΟθωμανική Αυτοκρατορία[3]
Εμιράτο της Υπεριορδανίας
Ιορδανία
ΘρησκείαΙσλάμ
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΒασιλικό Στρατιωτικό Κολέγιο, Σάντχερστ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΖέιν Αλ-Σαράφ μπιντ Τζαμίλ
ΤέκναΧουσεΐν της Ιορδανίας
Πρίγκιπας Μωάμεθ μπιν Ταλάλ
Πρίγκιπας Χασάν μπιν Ταλάλ
Μπάσμα μπιντ Ταλάλ
ΓονείςΑμπντάλα Α΄ της Ιορδανίας και Μουσμπάχ μπιντ Νάσερ
ΑδέλφιαΝαίφ μπιν Αμπντάλα
ΣυγγενείςΑμπντάλα Β΄ της Ιορδανίας (εγγονός)
ΟικογένειαΧασεμίτες
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατάρχης
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΒασιλιάς της Ιορδανίας (1951–1952)
ΒραβεύσειςΤάγμα του Αλ Χουσεΐν μπιν Άλι
Ανώτατο Τάγμα της Αναγέννησης
Τάγμα του Αστέρα της Ιορδανίας
Μεγάλο Τάγμα των Χασεμιτών
Τάγμα των Δύο Ποταμών
Μεγαλόσταυρος Στρατιωτικής Αξίας - Λευκή Διεμβολή (1952)[4]
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ταλάλ μπιν Αμπντάλα (Αραβικά: طلال بن عبد الله, εκλατινισμένο: Ṭalāl bin ʻAbd Allāh; 26 Φεβρουαρίου 19097 Ιουλίου 1972) ήταν βασιλιάς της Ιορδανίας από τη δολοφονία του πατέρα του, βασιλιά Αμπντάλα Α΄ στις 20 Ιουλίου 1951 μέχρι την αναγκαστική παραίτησή του στις 11 Αυγούστου 1952.

Γεννήθηκε στη Μέκκα ως το μεγαλύτερο παιδί του Αμπντάλα μπιν Χουσεΐν και της συζύγου του Μουσμπάχ μπιντ Νάσερ. Ο Αμπντάλα ήταν γιος του Χουσεΐν μπιν Αλή, Σαρίφ της Μέκκας, ο οποίος ηγήθηκε της Μεγάλης Αραβικής Εξέγερσης κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1916.

Μετά την κατάργηση της οθωμανικής κυριαρχίας, ο Αμπντάλα ίδρυσε το Εμιράτο της Υπεριορδανίας το 1921, το οποίο έγινε βρετανικό προτεκτοράτο. και κυβέρνησε ως Εμίρης της. Κατά τη διάρκεια της απουσίας του Αμπντάλα, ο Ταλάλ πέρασε τα πρώτα του χρόνια μόνος με τη μητέρα του. Έλαβε ιδιωτική εκπαίδευση στο Αμμάν, αργότερα εντάχθηκε στην Αραβική Λεγεώνα της Υπεριορδανίας ως ανθυπολοχαγός το 1927. Στη συνέχεια έγινε βοηθός του παππού του Σαρίφ Χουσεΐν, του έκπτωτου βασιλιά της Χετζάζ, κατά την εξορία του στην Κύπρο. Μέχρι το 1948, ο Ταλάλ έγινε στρατηγός στην Αραβική Λεγεώνα.

Ο Αμπντάλα επιδίωξε την ανεξαρτησία του το 1946 και το Εμιράτο έγινε το Χασεμιτικό Βασίλειο της Ιορδανίας. Ο Ταλάλ έγινε διάδοχος με τον ορισμό του πατέρα του ως βασιλιά της Ιορδανίας. Ο Αμπντάλα δολοφονήθηκε στην Ιερουσαλήμ το 1951 και ο Ταλάλ έγινε βασιλιάς. Το πιο αντίστροφο επίτευγμα του Ταλάλ ως βασιλιάς είναι η καθιέρωση του σύγχρονου συντάγματος της Ιορδανίας το 1952, καθιστώντας το βασίλειό του συνταγματική μοναρχία. Κυβέρνησε λιγότερο από δεκατρείς μήνες έως ότου αναγκάστηκε να παραιτηθεί από το κοινοβούλιο επειδή αντιμετώπιζε μια ψυχική ασθένεια, που αναφέρεται ως σχιζοφρένεια.

Πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του σε ένα σανατόριο στην Κωνσταντινούπολη και πέθανε εκεί στις 7 Ιουλίου 1972. Τον διαδέχθηκε ο μεγαλύτερος γιος του Χουσεΐν.[5]

Το 1934 παντεύτηκε την πρώτη εξαδέλφη του, την Ζέιν Αλ-Σαράφ μπιντ Τζαμίλ, κόρη του Σαρίφ Τζαμίλ μπιν Νάσερ, κυβερνήτη του Χαουράν και ανηψιός του Χουσεΐν μπιν Αλή. Απέκτησαν έξι παιδιά: