Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αγία Παρασκευή Λαμίας Φθιώτιδας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 38°54′03.78″N 22°29′24.86″E / 38.9010500°N 22.4902389°E / 38.9010500; 22.4902389

Για τον οικισμό με ίδιο όνομα στη Φθιώτιδα, δείτε: Αγία Παρασκευή Τιθορέας
Αγία Παρασκευή
Αγία Παρασκευή is located in Greece
Αγία Παρασκευή
Αγία Παρασκευή
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΣτερεάς Ελλάδας
Περιφερειακή ΕνότηταΦθιώτιδας
ΔήμοςΛαμιέων
Δημοτική ΕνότηταΛαμιέων
Δημοτική ΚοινότηταΑγίας Παρασκευής
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΣτερεά Ελλάδα
ΝομόςΦθιώτιδας
Υψόμετρο20
Έκταση59,111 (η κοινότητα)
Πληθυσμός
Μόνιμος815
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας351 50
Τηλ. κωδικός+22310

Η Αγία Παρασκευή είναι πεδινό χωριό της Στερεάς Ελλάδας στην Περιφερειακή Ενότητα Φθιώτιδας, σε υψόμετρο 20 μέτρα.[1]

Γεωγραφικά - ιστορικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Αγία Παρασκευή βρίσκεται στον κάμπο της Λαμίας, προς τον Μαλιακό κόλπο και σε απόσταση 6 χλμ. ανατολικά από την Λαμία. Στα νότια του χωριού περνάει ο Αυτοκινητόδρομος 1 και ανατολικά είναι η ΒΙ.ΠΕ Λαμίας. Πρόκειται για νέο σχετικά οικισμό, αρκετά πυκνοδομημένο ο οποίος αποτελεί τον μόνιμο τόπο κατοικίας πρώην κατοίκων των λοιπών ορεινών οικισμών της περιοχής.[2]

Νότια του χωριού και στην τοποθεσία «Πλατάνια» έχουν εντοπιστεί ίχνη συνεχούς κατοίκησής της από την νεότερη νεολιθική περίοδο μέχρι την ρωμαϊκή. Η περιοχή από το 1994 έχει κηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος «για λόγους προστασίας του προϊστορικού οικισμού, τα λείψανα του οποίου σώζονται διάσπαρτα στο γήλοφο που βρίσκεται στη θέση "Πλατάνια" και χρονολογείται από τους νεολιθικούς χρόνους μέχρι και τους ΥΕΙΙΙ χρόνους».[3] Η περιοχή νότια της Αγίας Παρασκευής, που περικλείεται από τον Αυτοκινητόδρομο 1 και γύρω από τον Μαλιακό (Κάτω ρους και εκβολές Σπερχειού) έχει χαρακτηριστεί Natura 2000.[4][5]

Διοικητικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφέρεται επίσημα ως ξεχωριστός οικισμός για πρώτη φορά το 1961 να προσαρτάται στην τότε κοινότητα Ροδίτσης.[6] Σύμφωνα με το Πρόγραμμα «Καλλικράτης» μαζί με την Αγραδούλα, το Λιμογάρδι και το Παλαιοχώρι αποτελούν την Τοπική Κοινότητα Αγίας Παρασκευής που υπάγεται στη Δημοτική Ενότητα Λαμιέων του Δήμου Λαμιέων και, σύμφωνα με την Απογραφή του 2011, ως κοινότητα έχει 957 κατοίκους, ενώ ως οικισμός 922.[7] Με την απογραφή του 2001 είχε 1.102 και 957 αντίστοιχα.[8] Η τοπική κοινότητα είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός πεδινός οικισμός, με έκταση 59,111 χμ² (2011).[9]

Μόνιμος [10][11][12]
Έτος Πληθυσμός
1991 856 (918)
2001 970 (1.035)
2011 922 (957)
2021 815 (824)
Πραγματικός (de facto) [9][13][14]
Έτος Πληθυσμός
1961 237
1971 623
1981 592
1991 855 (916)
2001 957 (1.012)
2011 916 (953)

(σε παρένθεση ο πληθυσμός της τοπικής κοινότητας)

  1. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 102, τομ. 1. 
  2. «Τοπική Κοινότητα Αγ. Παρασκευής | Δήμος Λαμιέων». www.lamia.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2020. [νεκρός σύνδεσμος]
  3. «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ». listedmonuments.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2020. 
  4. votaniki. «Κάτω Ρους και εκβολές Σπερχειού ποταμού (GR2440005)». Βοτανική. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2020. 
  5. «NatureBank - Βιότοπος NATURA - KATO ROUS KAI EKVOLES SPERCHEIOU POTAMOU». filotis.itia.ntua.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2020. 
  6. «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2020. 
  7. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10635 (σελ. 161 του pdf)
  8. «Δημογραφικά στοιχεία | Δήμος Λαμιέων». www.lamia.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2020. 
  9. 9,0 9,1 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
  10. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
  11. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
  12. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
  13. ΠΛ 1:134
  14. ΠΛΜ 1:390
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, εκδ. 1996, 2006 (ΠΛΜ)
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963 (ΠΛ)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]