Μικ Σουμάχερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μικ Σουμάχερ
Ο Σουμάχερ το 2022
Γέννηση22 Μαρτίου 1999 (1999-03-22) (25 ετών)
Βουφλέν Λε Σατό, Ελβετία
Καριέρα στην Φόρμουλα 1
Εθνικότητα Γερμανός
Ενεργά Χρόνια2021-2022
Ομάδα 2023Mercedes-McLaren (Ως εφεδρικός)
Αριθμός47
Αγώνες44 (43 εκκινήσεις)
Πρωταθλήματα0
Νίκες0
Βάθρα0
Πόντοι Καριέρας12
Pole Position0
Ταχύτεροι Γύροι0
Πρώτος ΑγώναςΓκραν Πρι Μπαχρέιν 2021
Τελευταίος ΑγώναςΓκραν Πρι Αμπού Ντάμπι 2022
2022 Θέση16ος (12 πόντοι)
Προηγούμενές Σειρές
2019–20
2017–18
2016
2015–16		Πρωτάθλημα Φόρμουλα 2
Ευρωπαϊκή Φόρμουλα 3
Italian F4 Championship
ADAC Formula 4
Τίτλοι
2020
2018		Πρωτάθλημα Φόρμουλα 2
Ευρωπαϊκή Φόρμουλα 3

Ο Μίκ Σουμάχερ γεννήθηκε στις 22 Μαρτίου 1999 και είναι Γερμανός οδηγός αγώνων[1], ο οποίος είναι ο τρέχων εφεδρικός οδηγός της Mercedes AMG Formula One Team και για την Μακλάρεν.[2]

Ξεκίνησε την καριέρα του στο καρτ το 2008, προχωρώντας στη Γερμανική ADAC Formula 4 έως το 2015. Αφού κέρδισε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα FIA F3 2018, ο Σουμάχερ προχώρησε στη Φόρμουλα 2 το 2019 και έπειτα το 2020 το οποίο κέρδισε. Είναι ο γιος του επτά φορές παγκόσμιου πρωταθλητή της Φόρμουλα 1 Μίχαελ Σουμάχερ και ανιψιός του Ραλφ Σουμάχερ.

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σουμάχερ ξεκίνησε την καριέρα του στο μηχανοκίνητο αθλητισμό το 2008. Για να αποφύγει την προσοχή λόγω του διάσημου πατέρα του, ξεκίνησε με το ψευδώνυμο «Mick Betsch», χρησιμοποιώντας το πατρικό όνομα της μητέρας του.

Καρτ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2011 και το 2012, o Σουμάχερ οδήγησε στην κατηγορία KF3 των ADAC Kart Masters, τελειώνοντας στην 9η και την 7η θέση αντίστοιχα. Στο Euro Wintercup της κατηγορίας KF3 ήταν 3ος το 2011 και το 2012 ήταν 3ος στο KF3 Rating DMV Kart Championship. Το 2013 τερμάτισε 3ος στο Γερμανικό Πρωτάθλημα Junior Kart, και στο CIK-FIA Super Cup KF juniors. Το 2014, ο Σουμάχερ χρησιμοποίησε το όνομα «Mick Junior» και ξεκίνησε στο Διεθνές και Εθνικό Πρωτάθλημα Junior, τερματίζοντας τη δεύτερη σεζόν στο Γερμανικό Πρωτάθλημα Junior Kart καθώς και στο Ευρωπαϊκό και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.

ADAC Formula 4[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σουμάχερ το 2015 οδηγώντας στη ADAC Formula 4 για τη Van Amersfoort Racing

Στα τέλη του 2014 ολοκλήρωσε δοκιμαστικά για Jenzer Motorsport σε αυτοκίνητο της Formula 4. Το 2015, o Σουμάχερ ξεκίνησε να αγωνίζεται για πρώτη φορά με μονοθέσια, αγωνιζόμενος για τον Van Amersfoort Racing στην ADAC Formula 4, χρησιμοποιώντας το κανονικό όνομα του. Το 2016, παρέμεινε στην ADAC Formula 4 αλλά άλλαξε στην Prema Powerteam, μια ομάδα γνωστή για τους στενούς δεσμούς της με την Ferrari Driver Academy. Μπήκε επίσης στο Ιταλικό Πρωτάθλημα F4 και τερμάτισε δεύτερος και στα δύο πρωταθλήματα

Φόρμουλα 3[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Νοέμβριο του 2016, o Σουμάχερ έκανε την πρώτη του εμφάνιση με μονοθέσιο Formula 3 συμμετέχοντας στο MRF Challenge, ένα πρωτάθλημα που βασίζεται στην Ινδία. Διαιωνίστηκε στην ανώτερη κατηγορία της Formula 2000 τερματίζοντας στη 3η θέση, συγκεντρώνοντας τέσσερις νίκες, εννέα βάθρα και 2 pole.

Ο Μίκ Σουμάχερ κατά τη διάρκεια του γύρου της FIA Formula 3 στο Norisring το 2018

Τον Απρίλιο του 2017, o Σουμάχερ έκανε το ντεμπούτο του στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Formula 3 με την Prema Powerteam.[3] Τερμάτισε τη σεζόν στην 12η θέση, με το καλύτερο του να είναι η 3η θέση στη Μόντσα.[4].

Ο Σουμάχερ συνέχισε να οδηγεί για την Prema το 2018. Υπέστη ένα αργό ξεκίνημα στη σεζόν, παίρνοντας την πρώτη του νίκη στο 15ο αγωνα στο Σπα, σχεδόν στα μισά της σεζόν. Πριν από αυτόν τον αγώνα, καθόταν στη 10η θέση στο πρωτάθλημα, 67 βαθμούς πίσω από τον ηγέτη του πρωταθλήματος Ντάν Τίκτουμ. Ωστόσο, κυριάρχησε στο τελευταίο μισό της σεζόν, παίρνοντας επτά ακόμη νίκες, συμπεριλαμβανομένων πέντε διαδοχικά. Τελείωσε τη σεζόν ως πρωταθλητής, 57 βαθμούς μπροστά από τον δεύτερο Ντάν Τίκτουμ παίρνοντας οκτώ νίκες, δεκατέσσερα βάθρα, επτά pole και τέσσερις ταχύτερους γύρους.

Φόρμουλα 2[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σουμάχερ στο feature race της Αυστρίας το 2019

Ο Σουμάχερ ανέβηκε στη Φόρμουλα 2 το 2019 με την Prema Racing, μαζί με τον Sean Gelael.[5] Στον πρώτο γύρο της σεζόν στο Μπαχρέιν, ξεκίνησε 10ος και τερμάτισε 8ος αφού πέρασε τον Nobuharu Matsushita στον τελευταίο γύρο, δίνοντάς του την pole position για τον αγώνα σπριντ, στον οποίο τερμάτισε 6ος. Στο feature race του Μπακού ξεκίνησε από τον 7η θέση, αλλά αναγκάστηκε να αποσυρθεί μετά από ένα γύρισμα. Ανέκαμψε από τον 19η και τερμάτισε 5ος στον αγώνα σπριντ. Απέτυχε να κερδίσει πόντους στη Βαρκελώνη, αφού υπέστη σύγκρουση στον πρώτο αγώνα και ποινή για παράνομη προσπέραση στον Τζακ Άιτκεν στο δεύτερο. Στο Μονακό, συγκρούστηκε με πολλά αυτοκίνητα στον αγώνα, φέρνοντας την κόκκινη σημαία, απέτυχε να παρει πόντους και στους δυο αγώνες. Στους αγώνες στη Γαλλία απέτυχε πάλι να πάρει πόντους μετά από μια σύγκρουση με τον συμπαίκτη του στον πρώτο και κλατάρισμα ελαστικού στο δεύτερο.

Στον πρώτο αγώνα της Αυστρίας ο Σουμάχερ στόλαρε το αμάξι του στο grid τερματίζοντας στην 18η θέση άλλα στον επόμενο αγώνα θα βρεθεί στην τέταρτη θέση μετά από πολλές προσπεράσεις. Ένας άλλος τερματισμός πόντων ήρθε στη Μεγάλη Βρετανία με την 6η θέση στον αγώνα σπριντ. Τερμάτισε 8ος στο feature race της Ουγγαρίας, παίρνοντας αντίστροφη pole για τον αγώνα σπριντ τον οποίο θα νικούσε αργότερα. Ο Σουμάχερ προκρίθηκε στην 6η θέση στο Spa-Francorchamps, αλλά και οι δύο αγώνες ακυρώθηκαν λόγω ατυχήματος που προκάλεσε τον θάνατο του Anthoine Hubert. Στη Μόντσα, αποσύρθηκε από τον αγώνα feature από ένα ζήτημα ισχύος, αλλά ανέκαμψε για να τερματίσει 6ος στον αγώνα σπριντ, επιτυγχάνοντας επίσης τον ταχύτερο γύρο. Αποσύρθηκε και από τους δύο αγώνες στη Ρωσία, μετά από ένα πρόβλημα στον κινητήρα στην πρώτη και μια σύγκρουση με τον Giuliano Alesi στη δεύτερη. Ο Σουμάχερ ολοκλήρωσε τη σεζόν με την 9η και την 11η θέση στο Αμπού Ντάμπι. Τερμάτισε τη σεζόν στη 12η θέση στο πρωτάθλημα με 53 πόντους, πολύ μπροστά από τον συμπαίκτη του Gelael.

Ο Σουμάχερ συνέχισε με την Prema στο πρωτάθλημα του 2020, με τον καινούριο συμπαίκτη και πρωταθλητή της Φόρμουλα 3 Ρόμπερτ Σβάρτσμαν. Στον αγώνα feature της Αυστρίας βγήκε εκτός καθώς μαχόταν με τον Κάλουμ Αίλοτ για την πρώτη θέση. Στον δεύτερο αγωνα στην ίδια πίστα ο πυροσβεστήρας του αυτοκινήτου του ενεργοποιήθηκε αναγκάζοντάς τον να αποχωρίσει. Στην Ουγγαρία, ο Σουμάχερ ανέκαμψε με διπλό βάθρο. Στη συνέχεια πήγε σε μια σειρά από 5 συνεχόμενα βάθρα από την Ισπανία στη Μόντσα, συμπεριλαμβανομένης μιας νίκης στον αγώνα Feature στη Μόντσα, και πήρε το προβάδισμα του πρωταθλήματος στο Μουτζέλο. Κέρδισε τον αγώνα Feature στον επόμενο γύρο στη Ρωσία και ήρθε τρίτος στον αγώνα σπριντ, ο οποίος συντομεύτηκε λόγω σύγκρουσης μεταξύ του Luca Ghiotto και του Jack Aitken.

Στον γύρο του Μπαχρέιν, προκρίθηκε στην 10η και ανέβηκε στην 4η θέση στον αγώνα Feature. Τερμάτισε 7ος στον αγώνα Sprint. Ως αποτέλεσμα, η Κάλουμ Άιλοτ μπόρεσε να μειώσει το έλλειμμα σε 14 πόντους μπαίνοντας στον τελικό γύρο στο Outer Track στον ίδιο χώρο.

Στο Σακίρ, ο Σουμάχερ προκρίθηκε στη 18η μετά από ένα περιστατικό με τον Roy Nissany. Έκανε μια καλή ανάκαμψη έως τον 6ο με τον ταχύτερο γύρο, αυτό σήμαινε ότι το χάσμα πόντων παρέμεινε το ίδιο στον τελικό αγώνα. Στον αγώνα Sprint, καθώς πάλευε για την πρωτιά ένα λάθος κατέστρεψε τα δυο μπροστινά ελαστικά αναγκάζοντας να μπει στα πιτ, ρίχνοντας τον στην 18η θέση. Ως αποτέλεσμα της σκληρής επίθεσης και άμυνας, τα ελαστικά του Αίλοτ άρχισαν να χάνουν επίδοση και ο ίδιος να πέφτει εκτός πόντων. Αυτό το αποτέλεσμα επιβεβαίωσε τον Σουμάχερ ως Πρωταθλητή της Φόρμουλα 2 για το 2020.

Φόρμουλα 1[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μίκ ανακοινώθηκε ως οδηγός της Ferrari Driver Academy στις 19 Ιανουαρίου 2019. Ο Σουμάχερ ακολούθησε τα βήματα του πατέρα του και ανέφερε το μεγάλο μέρος της καρδιάς του Ferrari και τους ειδικούς δεσμούς με την ομάδα της οικογένειάς του από την παιδική ηλικία ως σημαντικό μέρος της συμμετοχής στην ακαδημία της ομάδας. Στις 2 Απριλίου 2019, έκανε το ντεμπούτο του πίσω από το τιμόνι ενός σύγχρονου αυτοκινήτου της Φόρμουλα 1, οδηγώντας το SF90 της Scuderia Ferrari κατά τη διάρκεια της πρώτης ημέρας των δοκιμών της σεζόν στη πίστα του Μπαχρέιν ως το μοναδικό ντεμπούτο εκείνη την ημέρα. Κατά τη διάρκεια των πρωινών δοκίμων ο Σουμάχερ κατέγραψε έναν καλύτερο προσωπικό χρόνο με 1:32.552 μετά από 30 γύρους, κατατάσσοντας τον έκτο γρηγορότερο μεταξύ άλλων οδηγών.[6] Καθ 'όλη τη διάρκεια της ημέρας, ο Σουμάχερ έκανε άλλους 26 γύρους θέτοντας 1:29.976 στο πιο μαλακό διαθέσιμο ελαστικό, από το οποίο παρέμεινε ο ταχύτερος χρόνος έως ότου ο Μαξ Φερστάπεν της Red Bull Racing έθεσε 1:29.379 πέντε λεπτά αργότερα.[7][8][9][10]

Ο Σουμάχερ επρόκειτο να κάνει το ντεμπούτο του στη Φόρμουλα 1 στο Γκραν Πρι του Αίφελ στα πρώτα δοκιμαστικά, οδηγώντας για την Alfa Romeo Racing στη θέση του Αντόνιο Τζιοβινάτσι.[11] Λόγω κακών καιρικών συνθηκών, τα δοκιμαστικά ακυρώθηκαν, πράγμα που σήμαινε ότι δεν θα έτρεχε. Τελικά ο Σουμάχερ έκανε το ντεμπούτο του στη Φόρμουλα 1 στο Γκραν Πρι του Αμπού Ντάμπι στα πρώτα δοκιμαστικά, οδηγώντας για τη Haas αντί του Κέβιν Μάγκνουσεν.[12]

Haas (2021–)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2021[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σουμάχερ το '21 στο Γκραν Πρι της Αυστρίας

Ο Σουμάχερ πρόκειται να οδηγήσει στη Haas το 2021 μετά την υπογραφή ενός πολυετούς συμβολαίου, μαζί με τον Νικίτα Μάζεπιν, με τον οποίο συναγωνίστηκε στα go-kart.[13][14][15] Ο αριθμός του αναμένεται να είναι το 47.[16] Μετά το φινάλε της σεζόν της Φόρμουλα 1 στο Αμπού Ντάμπι, ο διευθυντής της Ferrari Ματία Μπινότο είπε ότι περίμενε ότι ο Σουμάχερ θα είχε μια «πολύ δύσκολη» πρώτη σεζόν, αλλά πρόσθεσε ότι πίστευε ότι θα μπορούσε να οδηγήσει για τη Ferrari ήδη από τη σεζόν του 2023.[17]

Ο Σουμάχερ προκρίθηκε στη δέκατη ένατη θέση στο τον πρώτο του αγώνα στο Μπαχρέιν, μπροστά από τον συμπαίκτη του Μαζέπιν. Στον αγώνα γύρισε στον πρώτο γύρο αλλά κατάφερε να συνεχίσει, τερματίζοντας τελικά τελευταίος από τους υπόλοιπους στη 16η θέση. Στον επόμενο αγώνα, στο Γκραν Πρι της Εμίλια Ρομάνα, τράκαρε μπροστά από την έξοδο των pit κατά τη διάρκεια μιας περιόδου αυτοκινήτου ασφαλείας, σπάζοντας το μπροστινό του φτερό. Το pit lane έκλεισε στη συνέχεια για να επιτρέψει την απομάκρυνση των συντριμμιών, εμποδίζοντάς τον να μπει για επισκευές για δύο γύρους. Τερμάτισε ξανά τον αγώνα 16ος. Στο Μονακό είχε ένα μεγάλο ατύχημα στις ελεύθερες δοκιμές και η ομάδα δεν μπόρεσε να επισκευάσει το αυτοκίνητό του εγκαίρως για τις κατατακτήριες. Έκανε μια από τις μοναδικές προσπεράσεις του Γκραν Πρι, περνώντας τον Μαζέπιν στο Grand Hotel Hairpin στον πρώτο γύρο.[18] Στο Αζερμπαϊτζάν, προσπέρασε τον Μαζέπιν λίγο πριν τη γραμμή τερματισμού, με μόλις 0,074 δευτερόλεπτα για να διεκδικήσει τη 13η θέση.

Στις κατατακτήριες της Γαλλίας μετά από ατύχημα του έβγαλε την κόκκινη σημαία, αν και αυτό του εξασφάλισε τη δέκατη πέμπτη θέση στο grid και σηματοδότησε την πρώτη του εμφάνιση στο δεύτερο σκέλος των κατατακτηρίων (Q2).[19] Τερμάτισε τον αγώνα 19ος. Συνετρίβη στην στις τρίτες ελεύθερες στην Ουγγαρία και αναγκάστηκε να χάσει τις κατατακτήριες καθώς το αυτοκίνητό του δεν επισκευάστηκε εγκαίρως.[20] Τερμάτισε δέκατος τρίτος στον αγώνα αφού απέφυγε τις συγκρούσεις στον πρώτο γύρο, και αργότερα προήχθη στον δωδέκατο μετά τον αποκλεισμό του Σεμπάστιαν Φέτελ. Αυτή ήταν η υψηλότερη θέση του σε αγώνα, και συνέχισε λέγοντας ότι ήταν περήφανος για την απόδοσή του αφού είχε μάχες στην πίστα με τον Μαξ Φερστάπεν.[21] Η πρώτη του απόσυρση ήρθε στον 33ο γύρο του Ρωσικού Γκραν Πρι με διαρροή λαδιού.[22] Στο Τουρκικό Γκραν Πρι, ο Σουμάχερ έφτασε στο Q2 και προκρίθηκε στη δέκατη τέταρτη θέση, την υψηλότερη θέση στην καριέρα του στη Φόρμουλα 1 σε αυτό το σημείο.[23] Αυτός και ο Φερνάντο Αλόνσο συγκρούστηκαν στον πρώτο γύρο, με αποτέλεσμα ο Σουμάχερ να σπινάρει. Τερμάτισε στη δέκατη ένατη θέση. Ο Αλόνσο ζήτησε αργότερα συγγνώμη για τον ρόλο του στο περιστατικό.[24] Στο Μεξικό ξεκίνησε 14ος στο grid, αλλά αποκλείστηκε στην πρώτη στροφή μετά από μια σύγκρουση με τον Εστεμπάν Οκόν.[25] Στο Γκραν Πρι της Σαουδικής Αραβίας, ο αγώνας του τελείωσε στον όγδοο γύρο αφού είχε σύγκρουση στον τοιχίο, προκαλώντας κόκκινη σημαία.

Ο Σουμάχερ τελείωσε την πρώτη του σεζόν στην 19η θέση στο πρωτάθλημα οδηγών, μπροστά από τον συμπαίκτη του Μαζέπιν αλλά χωρίς πόντους.

2022[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σουμάχερ στο Γκραν Πρι της Εμίλια Ρομάνα

Ο Σουμάχερ θα παραμείνει με τη Haas για το 2022, με συμπαίκτη τον Κέβιν Μάγκνουσεν και θα υπηρετήσει επίσης ως εφεδρικός οδηγός για τη Φερράρι μαζί με τον Αντόνιο Τζιοβινάτσι.[26][27]

Ο Σουμάχερ προκρίθηκε δωδέκατος και τερμάτισε ενδέκατος στο άνοιγμα της σεζόν στο Μπαχρέιν κερδίζοντας θέσεις λόγω της αποχώρησης τόσο των δυο Red Bull όσο και του Πιερ Γκασλί και πετυχαίνοντας τον καλύτερο τερματισμό του στην Φ1 μέχρι στιγμής. Ο Σουμάχερ έχασε το Γκραν Πρι της Σαουδικής Αραβίας μετά από μια συντριβή στις κατατακτήριες.[28] Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο για προληπτικούς ελέγχους και αφέθηκε ελεύθερος χωρίς τραυματισμούς.[29] Έκανε την αγωνιστική του επιστροφή για το Αυστραλιανό Γκραν Πρι,[30] ξεκινώντας 15ος και τερματίζοντας 13ος.[31] Ο Σουμάχερ έτρεχε στην πρώτη δεκάδα με τρεις γύρους να απομένουν από το Γκραν Πρι του Μαϊάμι, αλλά συγκρούστηκε με τον Σεμπάστιαν Φέτελ κατά τη διάρκεια μιας προσπάθειας προσπέρασης και έπεσε στη δέκατη πέμπτη θέση.[32][33] Έφτασε στην τρίτη περίοδο των κατατακτηρίων (Q3) για πρώτη φορά στη Φόρμουλα 1 στο Ισπανικό Γκραν Πρι αλλά τελείωσε τον αγώνα εκτός των πόντων.[34] Είχε ένα βαρύ ατύχημα που χώρισε το αυτοκίνητό του στη μέση στο Γκραν Πρι του Μονακό, προκαλώντας τον αγώνα να σταματήσει υπό το καθεστώς κόκκινης σημαίας.[35]

Ο Σουμάχερ βελτίωσε την καλύτερη θέση του στις κατατακτήριες του Καναδικόυ Γκραν Πρι, ξεκινώντας έκτος. Έτρεχε στην έβδομη θέση μέχρι που μια βλάβη στον κινητήρα τελείωσε τον αγώνα του. Στον επόμενο αγώνα, στο Βρετανικό Γκραν Πρι, ξεκίνησε από την 19η και τερμάτισε στην όγδοη θέση για να κερδίσει τους πρώτους πόντους του στη Φόρμουλα 1.[36] Μια εβδομάδα αργότερα στην Αυστρία, ο προκρίθηκε έβδομος και τερμάτισε έκτος[37] το καλύτερο του αποτέλεσμα στη F1, που τον ανέβασε στη δέκατη πέμπτη θέση στο πρωτάθλημα οδηγών στα μισά της σεζόν.[38] Έφτασε ξανά στο Q3 στο Γκραν Πρι της Ολλανδίας αλλά τερμάτισε εκτός βαθμών. Εν όψει του Γκραν Πρι του Άμπου Ντάμπι που τελειώνει τη σεζόν, η Χάας ανακοίνωσε ότι θα χωρίσει τους δρόμους του με τον Σουμάχερ μετά τη σεζόν του 2022.[39] Θα αντικατασταθεί από τον Νίκο Χούλκενμπεργκ.[40]

Εφεδρικός οδηγός για Mercedes και McLaren (2023–)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Δεκέμβριο του 2022, η Ferrari ανακοίνωσε ότι τερμάτισε τη συνεργασία τους με τον Σουμάχερ μετά από τέσσερα χρόνια, καθώς ο Σουμάχερ είχε ενταχθεί στην ακαδημία οδηγών τους το 2019.[41] Την ίδια μέρα η Μερτσέντες επιβεβαίωσε επίσημα ότι ο Σουμάχερ ανέλαβε το ρόλο του εφεδρικού οδηγού για το 2023.[2]

Μιλώντας στον Τύπο, ο διευθυντής της ομάδας Τότο Βολφ είπε: «Ο Μικ είναι ένας ταλαντούχος νεαρός οδηγός και είμαστε χαρούμενοι που τον έχουμε στην ομάδα. Είναι εργατικός, έχει μια ήρεμη και μεθοδική προσέγγιση και εξακολουθεί να διψά να μάθει και να βελτιωθεί ως οδηγός. Όλα αυτά είναι σημαντικά χαρακτηριστικά και είμαστε ενθουσιασμένοι που θα μας βοηθήσει να αναπτύξουμε το W14».

«Γνωρίζουμε επίσης ότι με δύο χρόνια εμπειρίας σε αγώνες στη Φόρμουλα 1 υπό τη ζώνη του, θα είναι έτοιμος να μπει στο μονοθέσιο σε σύντομο χρονικό διάστημα για να αντικαταστήσει είτε τον Λιούις (Χάμιλτον) είτε τον Τζορτζ (Ράσελ), εάν παραστεί ανάγκη».[42]

Περαιτέρω, έγινε έφεδρος οδηγός (μαζί με τον Άλεξ Παλού) για τη Μακλάρεν, η οποία έχει μια συμφωνία με τη Mercedes για παροχή κινητήρων, που σημαίνει ότι θα είναι επίσης διαθέσιμος το 2023 για να αντικαταστήσει τον Λάντο Νόρις ή τον Όσκαρ Πιάστρι, εάν είναι απαραίτητο.[43]

Στις 7 Ιουνίου ο Μικ οδήγησε το W14 στην πίστα της Βαρκελώνης για να αναπτύξει τα καινούρια ελαστικά που θα φέρει η Pirelli αργότερα στην χρονιά.[44]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Mick Schumacher | ADAC Formel 4». www.adac-motorsport.de (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2023. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «Schumacher to be Mercedes reserve driver in 2023» (στα αγγλικά). BBC Sport. https://www.bbc.com/sport/formula1/63984381. Ανακτήθηκε στις 2023-01-03. 
  3. ↑ Simmons, Marcus (24 Δεκεμβρίου 2016). «Mick Schumacher confirms 2017 European F3 campaign with Prema». Autosport. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2017. 
  4. ↑ Michael Schumacher's son "has a lot to learn" after finishing 12th in maiden F3 season – Ross Logan, Daily Express, 17 October 2017
  5. ↑ «Mick Schumacher to compete in F2 with Prema Racing in 2019 | Formula One®». https://www.formula1.com/en/latest/article.mick-schumacher-to-compete-in-f2-with-prema-racing-in-2019.1VKOaQggW0kAa8MMAsmG4U.html. Ανακτήθηκε στις 27 November 2018. 
  6. ↑ «Ferrari F1 test 'felt like home', Mick Schumacher says». ABC News. 3 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2019. 
  7. ↑ «2019 Bahrain F1 Test Live». Crash. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2019. 
  8. ↑ «Mick Schumacher pipped by Verstappen to fastest time in Bahrain F1 test| Formula One®». Formula One. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2019. 
  9. ↑ «Mick Schumacher second fastest at Bahrain F1 test in Ferrari». 2 April 2019. https://www.bbc.com/sport/formula1/47793425. Ανακτήθηκε στις 3 April 2019. 
  10. ↑ Richards, Giles (2 April 2019). «‘It felt like home’: Mick Schumacher second in testing on maiden F1 drive». The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/sport/2019/apr/02/mick-schumacher-max-verstappen-f1-testing-ferrari-bahrain-fernando-alonso. Ανακτήθηκε στις 3 April 2019. 
  11. ↑ Williams-Smith, Jake (29 Σεπτεμβρίου 2020). «Mick Schumacher to make F1 practice debut with Alfa Romeo at Eifel GP». Motor Sport (magazine). Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2020. 
  12. ↑ Adam Cooper (2 Δεκεμβρίου 2020). «Schumacher: I'm ready for Abu Dhabi F1 debut if needed». Motorsport.com. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2020. 
  13. ↑ «Mick Schumacher Opens up on What It Was Like Being Mazepin's Teammate Before F2». EssentiallySports (στα Αγγλικά). 19 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2020. 
  14. ↑ «Mick Schumacher confirmed at Haas for 2021». Formula One. 2 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2020. 
  15. ↑ «Haas sign F2 racer Nikita Mazepin for 2021 on multi-year deal». Liberty Media. 1 December 2020. https://www.formula1.com/en/latest/article.breaking-haas-sign-f2-racer-nikita-mazepin-for-2021-on-multi-year-deal.4PefsyopWnbM4MQYZBkKSj.html. Ανακτήθηκε στις 2 December 2020. 
  16. ↑ «Schumacher: "Correrò con il 47"». FormulaPassion.it (στα Ιταλικά). 2 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2020. 
  17. ↑ Clifford, James (20 Δεκεμβρίου 2020). «Mick Schumacher Could Race With Ferrari In 2023 – Mattia Binotto». Formula1News.co.uk (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2020. 
  18. ↑ Edmondson, Laurence (25 Μαΐου 2021). «F1 will consider Monaco Grand Prix layout changes to improve racing». espn.com. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2021. 
  19. ↑ Suttill, Josh (19 June 2021). «Verstappen eases to French GP pole amid red flag double». The Race. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 June 2021. https://web.archive.org/web/20210620063431/https://the-race.com/formula-1/verstappen-eases-to-french-gp-pole-amid-red-flag-double/. Ανακτήθηκε στις 19 June 2021. 
  20. ↑ Khorounzhiy, Valentin (31 July 2021). «Hamilton heads Mercedes 1-2 in Hungarian GP qualifying». The Race. https://the-race.com/formula-1/hamilton-heads-mercedes-1-2-in-hungarian-gp-qualifying/. Ανακτήθηκε στις 31 July 2021. 
  21. ↑ «Schumacher proud he didn't 'crack under pressure' when racing frontrunners in Hungary». www.formula1.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2021. 
  22. ↑ «Russia 2021 - Result». www.statsf1.com. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2021. 
  23. ↑ «Schumacher delighted with Turkish Grand Prix qualifying». 
  24. ↑ «Alonso apologises to Schumacher for Turkey F1 collision». crash.net. 11 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2021. 
  25. ↑ «Verstappen extends championship lead after jumping both Mercedes at the start to win in Mexico». formula1.com. 7 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2021. 
  26. ↑ Barretto, Lawrence (22 Δεκεμβρίου 2021). «Schumacher and Giovinazzi to fulfil Ferrari reserve role in 2022». formula1.com. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2021. 
  27. ↑ «BREAKING: Kevin Magnussen to make sensational F1 return with Haas in 2022». Formula 1. 9 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2022. 
  28. ↑ Collantine, Keith (7 Απριλίου 2022). «Schumacher's crash leaves Haas without spare for Australian GP · RaceFans». RaceFans (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2023. 
  29. ↑ «Schumacher ruled out of Saudi Arabian GP after qualifying crash | Formula 1®». www.formula1.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2023. 
  30. ↑ «Vettel’s return and a reworked track – 5 storylines we’re excited for ahead of the 2022 Australian GP | Formula 1®» (στα αγγλικά). https://www.formula1.com/en/latest/article.vettels-return-and-a-reworked-track-5-storylines-were-excited-about-ahead-of.3QJxl7gFMUZnPpG5aNsiTu.html. Ανακτήθηκε στις 2023-01-02. 
  31. ↑ «F1: Leclerc extends championship lead with Australian GP win – as it happened». the Guardian (στα Αγγλικά). 10 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2023. 
  32. ↑ «Miami Grand Prix 2022 as it happened». The Race (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2023. 
  33. ↑ Collantine, Keith (8 Μαΐου 2022). «Stroll promoted to 10th after Alonso receives second five-second time penalty · RaceFans». RaceFans (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2023. 
  34. ↑ «FORMULA 1 PIRELLI GRAN PREMIO DE ESPAÑA 2022 - RACE RESULT». Formula 1® - The Official F1® Website (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2023. 
  35. ↑ «Schumacher brushes off concerns after Monaco crash» (στα αγγλικά). BBC Sport. https://www.bbc.com/sport/formula1/61628228. Ανακτήθηκε στις 2023-01-02. 
  36. ↑ «Mick Schumacher scores his first ever F1 points for Haas at British GP». the Guardian (στα Αγγλικά). 3 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2023. 
  37. ↑ «F1 2022 Austrian GP – Race results». RacingNews365 (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2023. 
  38. ↑ «F1 World Championship points standings after the 2022 Austrian GP». Crash (στα Αγγλικά). 10 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2023. 
  39. ↑ «Mick Schumacher and Haas to part ways at the end of 2022 Formula 1®». www.formula1.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2023. 
  40. ↑ «Nico Hulkenberg to make full-time racing return to Formula 1 with Haas in 2023 | Formula 1®». www.formula1.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2023. 
  41. ↑ Maher, Thomas (15 Δεκεμβρίου 2022). «Ferrari announce official split with Mick Schumacher after four years». PlanetF1 (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2023. 
  42. ↑ «Mick Schumacher joins Mercedes as reserve driver for 2023 Formula 1 season after losing Haas seat». Sky Sports (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2023. 
  43. ↑ «McLaren to share F1 reserve driver Schumacher with Mercedes». www.motorsport.com (στα Αγγλικά). 1 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  44. ↑ «WATCH: Schumacher returns to F1 action with first run in Mercedes' W14 | Formula 1®». www.formula1.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Mick Schumacher στο Wikimedia Commons


π • σ • ε Γερμανοί οδηγοί Φόρμουλα 1
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μικ_Σουμάχερ&oldid=10081645"