Άγριο παιδί
Ένα άγριο παιδί είναι παιδί που έζησε απομονωμένο από την κοινωνία από πολύ μικρή ηλικία, και έτσι είχε ελάχιστη ή καθόλου εμπειρία ανθρώπινης επαφής, συμπεριφοράς ή ανθρώπινης γλώσσας. Υπάρχουν αρκετές επιβεβαιωμένες περιπτώσεις τέτοιου είδους παιδιών. Τα άγρια παιδιά μπορεί να έχουν υποστεί σοβαρή κακοποίηση πριν εγκαταλειφθούν. Μερικές φορές στη λαογραφία απεικονίζονται τέτοιες μορφές παιδιών, που υποστηρίζεται ότι έχουν μεγαλώσει μαζί με άλλα ζώα.
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα άγρια παιδιά στερούνται βασικές κοινωνικές δεξιότητες. Για παράδειγμα, μπορεί να μην μπορούν να μάθουν να χρησιμοποιούν τουαλέτα, να δυσκολεύονται να μάθουν να περπατούν όρθια, ή να εμφανίζουν πλήρη έλλειψη ενδιαφέροντος για την ανθρώπινη δραστηριότητα γύρω τους. Φαίνονται συχνά διανοητικά εξασθενημένα και έχουν σχεδόν ανυπέρβλητο πρόβλημα στην εκμάθηση μιας ανθρώπινης γλώσσας.[1]
Υπάρχουν λίγες επιστημονικές γνώσεις για τα άγρια παιδιά. Μια από τις καλύτερα τεκμηριωμένες περιπτώσεις ήταν αυτή των αδελφών Αμάλα και Καμάλα, που περιγράφονται από τον J. A. L. Singh το 1926 ως «μεγαλωμένες από λύκους» σε ένα δάσος της Ινδίας. Ωστόσο, ο Γάλλος χειρουργός Σεργκέ Αρόλες υποστήριξε ότι η υπόθεση ήταν απάτη, η οποία διαπράχθηκε από τον Singh για να συγκεντρώσει χρήματα για το ορφανοτροφείο του. Ο παιδoψυχολόγος Μπρούνο Μπετελχάιμ δηλώνει ότι η Αμάλα και η Καμάλα γεννήθηκαν ψυχικά και σωματικά ανάπηρες. Υπάρχουν όμως και άλλες επιστημονικές μελέτες άγριων παιδιών, όπως η περίπτωση της Τζίνι.[2]
Τεκμηριωμένες περιπτώσεις άγριων παιδιών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παιδιά μεγαλωμένα από πιθήκους
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Η Μαρίνα Τσάπμαν ισχυρίστηκε ότι είχε ζήσει με πιθήκους στην κολομβιανή ζούγκλα από την ηλικία των πέντε έως των εννέα, αφού κάποιοι άνθρωποι προσπάθησαν να την απαγάγουν το 1954 περίπου.[3] Παντρεύτηκε και έκανε παιδιά, πράγμα ασυνήθιστο, όντας άγριο παιδί.
- Ο Robert Mayanja (1982) έχασε τους γονείς του στον εμφύλιο πόλεμο της Ουγκάντας σε ηλικία τριών ετών, όταν οι στρατιώτες του Μίλτον Όμποτε εισέβαλαν στο χωριό τους, περίπου 80 χλμ. από την Καμπάλα. Στη συνέχεια, ο Ρόμπερτ επέζησε στην άγρια φύση, με πιθήκους, για τρία χρόνια μέχρι να βρεθεί από στρατιώτες του Εθνικού Στρατού Αντίστασης.
- Ο John Ssebunya, από την Ουγκάντα, ήταν ακόμη μικρό παιδί όταν ο πατέρας του σκότωσε τη μητέρα του και κρεμάστηκε. Αντί να πάει σε μια μονάδα φροντίδας, πήγε να ζήσει με μαϊμούδες. Παρέμεινε μαζί τους για δύο χρόνια, μέσα στα οποία έμαθε να συλλέγει τροφή, αλλά και να ταξιδεύει. Οι πίθηκοι τον προστάτευαν στη φύση. Όταν ήταν περίπου επτά ετών, επέστρεψε στον πολιτισμό. Σύμφωνα με έναν ντόπιο χωρικό, οι μόνες μορφές επικοινωνίας που ήταν σε θέση να εκφράσει, ήταν αυτές του να κλαίει και να ζητάει φαγητό. Οι περισσότεροι τον περιέγραφαν ως ένα «άγριο αγόρι» που όλοι φοβούνταν.[4]
Παιδιά μεγαλωμένα από λύκους
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ο Ντίνα Σανιτσάρ, ανακαλύφθηκε ανάμεσα σε λύκους σε μια σπηλιά στη Σικάνδρα (κοντά στην Άγκρα) στο Ουτάρ Πραντές της Ινδίας το 1872, σε ηλικία 6 ετών. Συνέχισε να ζει ανάμεσα στους ανθρώπους για πάνω από είκοσι χρόνια, αλλά ποτέ δεν έμαθε να μιλάει και παρέμεινε προβληματικός για όλη του τη ζωή.[5]
- Ο Μάρκος Ροντρίγκες Παντόχα (γεννήθηκε περίπου το 1946, στη Σιέρρα Μορένα της Ισπανίας) έζησε για 12 χρόνια μαζί με λύκους στα βουνά της Νότιας Ισπανίας. Ανακαλύφθηκε σε ηλικία 19 ετών. Η ιστορία του Ροντρίγκες απεικονίστηκε στην ισπανική-γερμανική ταινία του 2010 Among Wolves (ισπανικά: Entrelobos).
Παιδιά μεγαλωμένα από σκύλους
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Η Οξάνα Μαλάια ήταν ένα οκτάχρονο κορίτσι στην Ουκρανία που ζούσε με ρώσικα μαύρα Τεριέ για έξι χρόνια. Βρέθηκε σε ένα ρείθρο με σκύλους το 1991. Παραμελήθηκε από τους γονείς της, οι οποίοι ήταν αλκοολικοί. Όταν ήταν τριών χρόνων, βρέθηκε σε ένα αγρόκτημα όπου γνώρισε τα σκυλιά. Η συμπεριφορά της θύμιζε περισσότερο σκυλί παρά άνθρωπο. Περπατούσε στα τέσσερα, γρύλιζε και γαύγιζε. Απομακρύνθηκε από τους γονείς της και από τις κοινωνικές υπηρεσίες. Δεδομένου ότι δεν είχε καμία ανθρώπινη επαφή, δεν γνώριζε άλλες λέξεις εκτός από «ναι» και «όχι».[6] Μετά την ενηλικίωση της η Οξάνα άφησε πίσω αυτή τη σκυλίσια συμπεριφορά και έμαθε να μιλάει με ευχέρεια και ευφυή τρόπο.[7] Χρόνια αργότερα, η Οξάνα παραδέχτηκε σε μια ρωσική συνέντευξη ότι η ιστορία της ήταν λιγότερο δραματική απ' όσο την παρουσίαζε ο Τύπος. Παραμελημένη από τους γονείς της, αναζήτησε τη συντροφιά των σκύλων και έμαθε να τους μιμείται καθώς ήταν πιο ευαίσθητοι από τους ίδιους της τους γονείς.
- Ο Ιβάν Μισούκοφ, ένα αγόρι έξι ετών, διασώθηκε από την αστυνομία το 1998 από άγρια σκυλιά, με τα οποία ζούσε για δύο χρόνια. Το έσκασε από τη μητέρα του και τον καταχρηστικό αλκοολικό φίλο της στην ηλικία των τεσσάρων ετών. Κέρδισε την εμπιστοσύνη των σκύλων δίνοντάς τους φαγητό και σε αντάλλαγμα τα σκυλιά τον προστάτευαν. Επειδή είχε ζήσει ανάμεσα στα σκυλιά για δύο μόνο χρόνια, έμαθε αρκετά γρήγορα τη γλώσσα. Σπούδασε σε στρατιωτική σχολή και υπηρέτησε στο ρωσικό στρατό.
- Ένα 10χρονο αγόρι από τη Χιλή διασώθηκε αφού ζούσε με αδέσποτα για δύο χρόνια. Στην ηλικία των πέντε ετών, το αγόρι εγκαταλείφθηκε από τους γονείς του. Περιπλανήθηκε στους δρόμους παρέα με 15 αδέσποτα σκυλιά. Πέρασε το χρόνο του μαζί τους, ζώντας σε μια σπηλιά και ψάχνοντας φαγητό, μερικές φορές βρίσκοντας υπολείμματα στα σκουπίδια. Το 2001, η κατάστασή του γνωστοποιήθηκε στην αστυνομία. Μετά από μια προσπάθεια διάσωσης, το αγόρι προσπάθησε να δραπετεύσει πηδώντας στη θάλασσα. Ωστόσο, συνελήφθη και νοσηλεύτηκε. Εκδήλωσε κατάθλιψη και επιθετικές τάσεις, και παρόλο που μπορούσε να μιλήσει, σπάνια θα το έκανε.[8]
- Ο Traian Căldărar, βρέθηκε στη Ρουμανία το 2002, και είναι επίσης γνωστός ως "το ρουμανικό σκύλο-αγόρι" ή "Μόγλης". Από την ηλικία των τεσσάρων έως και των επτά, ο Traian έζησε χωρίς την οικογένειά του. Το αγόρι βρέθηκε στην ηλικία των επτά και οι γιατροί πίστευαν ότι ήταν τριών, λόγω του υποσιτισμού. Η μητέρα του είχε εγκαταλείψει το σπίτι λόγω της ενδοοικογενειακής βίας και ο Traian έφυγε από το σπίτι κάποια στιγμή μετά την αποχώρηση της μητέρας του. Έζησε στην άγρια φύση και κατέφυγε σε ένα κουτί από χαρτόνι. Ο Traian βρέθηκε από τον Manolescu Ioan, ο οποίος περπατούσε στη χώρα αφού είχε χαλάσει το αυτοκίνητό του. Στη γύρω περιοχή βρέθηκε επίσης ένας σκύλος που είχε φάει. Πολλοί υποθέτουν ότι το αγόρι έτρωγε τον σκύλο για να μείνει ζωντανό. Όταν ο Traian μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο, συνήθως κοιμόταν κάτω από το κρεβάτι και ζητούσε συνέχεια φαγητό.[9] Το 2007, ο Traian έμενε με τον παππού του και τα πήγαινε καλά στην 3η τάξη του Δημοτικού.[10]
- Ο Andrei Tolstyk (2004) μεγάλωσε από σκύλους σε ένα απομακρυσμένο τμήμα της Σιβηρίας από την ηλικία των τριών μηνών έως και των 7 ετών. Παραμελήθηκε από τους γονείς του επειδή είχε προβλήματα ομιλίας και ακοής. Οι κοινωνικοί λειτουργοί που βρήκαν το αγόρι ήταν περίεργοι για το γιατί το αγόρι δεν έγινε δεκτό στο τοπικό σχολείο του. Αυτό το αγόρι δεν μπορούσε να μιλήσει καθώς δεν είχε ποτέ ανθρώπινη αλληλεπίδραση και είχε πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τους σκύλους, όπως το περπάτημα στα τέσσερα, το δάγκωμα των ανθρώπων και η μυρωδιά του φαγητού του πριν από το φαγητό.[11]
- Madina, ένα τρίχρονο κορίτσι. Η Madina έζησε με σκύλους από τη γέννηση της μέχρι και τα τρία της χρόνια. Κοιμόταν μαζί τους στο κρύο, έτρωγε φαγητό και έπαιζε μαζί τους. Ο πατέρας της την άφησε μετά τη γέννησή της, με αποτέλεσμα η μητέρα της να γίνει αλκοολική και να παραμελήσει τη Madina. Όταν βρέθηκε από κοινωνικούς λειτουργούς το 2013, ήταν εντελώς γυμνή και συμπεριφερόταν σαν σκύλος. Στη συνέχεια, οι γιατροί επιβεβαίωσαν ότι ήταν ακόμα ικανή ψυχικά και σωματικά, παρά το γεγονός ότι είχε παραμεληθεί για σχεδόν όλη της τη ζωή.
Παιδιά μεγαλωμένα από πρόβατα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ένα 14χρονο βρέθηκε στην πρώην Σοβιετική Ένωση που ζούσε μαζί με ένα κοπάδι προβάτων. Ανατράφηκε από πρόβατα για 8 χρόνια. Δεν είχε δεξιότητες επικοινωνίας και δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα. Οι γονείς του έφυγαν για να βρουν δουλειά και έμεινε με τη γιαγιά του. Η γιαγιά του τον φρόντιζε μέχρι τον θάνατο της.[12]
Παιδιά μεγαλωμένα από κατσίκες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ο Daniel (1990), έζησε στην άγρια φύση για περίπου 8 χρόνια. Ανακαλύφθηκε στα βουνά του Περού και μεγάλωσε από κατσίκες. Περπατούσε και έτρεχε στα τέσσερα μαζί με τις κατσίκες του βουνού. Έπινε το κατσικίσιο γάλα τους και έτρωγε μούρα και ρίζες.[13]
Παιδιά μεγαλωμένα από στρουθοκαμήλους
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ένα αγόρι με το όνομα Hadara, χάθηκε από τους γονείς του στην έρημο της Σαχάρας σε ηλικία δύο ετών και υιοθετήθηκε από τις στρουθοκαμήλους. Σε ηλικία 12 ετών, διασώθηκε και επέστρεψε στην κοινωνία και τους γονείς του. Αργότερα παντρεύτηκε και απέκτησε παιδιά. Η ιστορία του Hadara λέγεται συχνά στη δυτική Σαχάρα. Το 2000, ο γιος του Hadara, Ahmedu, είπε την ιστορία του πατέρα του στη συγγραφέα Monica Zak από τη Σουηδία, η οποία τη συνέταξε σε ένα βιβλίο.[14]
Άλλες τεκμηριωμένες περιπτώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ζεν ντε Λιεζ (Jean de Liège). Περιγράφεται από τον φυσικό φιλόσοφο Κένελμ Ντίγκμπυ στο βιβλίο «Two Treatises» (1644).
- Το κορίτσι του Οράνιενμπουργκ (1717).[15][16]
- Τα δύο αγόρια των Πυρηναίων (1719).[15][16]
- Πίτερ το Άγριο Αγόρι από το Χάμελιν (Peter the Wild Boy of Hamelin, 1724) - Ψυχικά διαταραγμένο αγόρι, που έπασχε από τον σύνδρομο Pitt-Hopkins. Έζησε μόνο ένα χρόνο στην άγρια φύση.[15][16]
- Ο Βίκτωρ Του Αβερόν (Victor of Aveyron, 1800) - Ο Βίκτωρ ήταν ένα άγριο παιδί που έζησε στα δάση του Αβερόν για δώδεκα χρόνια. Η υπόθεση του παρουσιάζεται με ρεαλισμό στην ταινία του Φρανσουά Τρυφώ του 1970, L'Enfant Sauvage (Ελλάδα: Ένα αγρίμι στην πόλη, Ηνωμένο Βασίλειο: The Wild Boy, ΗΠΑ: The Wild Child), όπου απεικονίζει έναν επιστήμονα ο οποίος προσπαθεί να εντάξει ένα άγριο παιδί στην κοινωνία.[17]
- Η Μαρί-Ανζελίκ Μεμί λε Μπλαν, ήταν ένα διάσημο άγριο παιδί του 18ου αιώνα στη Γαλλία, το οποίο ήταν γνωστό ως "The Wild Girl of Champagne", "The Maid of Châlons", ή "The Wild Child of Songy". Η Μαρί-Ανζελίκ επέζησε για δέκα χρόνια ζώντας στα άγρια δάση της Γαλλίας, μεταξύ των εννέα και των δεκαεννέα ετών της ζωής της, προτού συλληφθεί από χωρικούς το Σεπτέμβριο του 1731. Πιθανότατα γεννήθηκε το 1712 ως ιθαγενής της φυλής Meskwaki, και την έφεραν στη Γαλλία το 1720.[18] Η Μαρί πέθανε στο Παρίσι το 1775. Τα έγγραφα δείχνουν ότι έμαθε να διαβάζει και να γράφει ως ενήλικας, καθιστώντάς τη μοναδική που κατάφερε κάτι τέτοιο μεταξύ των άγριων παιδιών.
- Ο Hany Istók (γνωστός ως Στιβ) από την πόλη Kapuvár στην Ουγγαρία (1749). Σύμφωνα με έγγραφα που έχουν αποθηκευτεί στην καθολική ενορία του Καπουβάρ, ένα εγκαταλελειμμένο παιδί βρέθηκε κάποτε σε ένα ελώδες δάσος δίπλα στη λίμνη από δύο ψαράδες. Μεταφέρθηκε στην πόλη Kapuvár, όπου βαφτίστηκε και έλαβε το όνομα Στίβεν (Steven). Ο τοπικός κυβερνήτης τον πήγε στο κάστρο του και προσπάθησε να τον μεγαλώσει, αλλά τελικά το αγόρι δραπέτευσε και έτρεξε πίσω στο δάσος. Αργότερα, πολλά λαϊκά παραμύθια αναπτύχθηκαν γύρω από τον χαρακτήρα του, που τον απεικονίζουν ως «μισό ψάρι, μισό άνθρωπο» που λέγεται ότι ζούσε μέσα στη κοντινή λίμνη που τον είχαν βρει.[19]
- Ο Κασπάρ Χάουζερ (Kaspar Hauser, αρχές του 19ου αιώνα), απεικονίστηκε στην ταινία του Βέρνερ Χέρτζογκ του 1974, Ο καθένας για τον εαυτό του και ο Θεός εναντίον όλων(αγγλικά: The Enigma of Kaspar Hauser, γερμανικά: Jeder für sich und Gott gegen alle),[20]. Πολλοί υποστηρίζουν ότι η ιστορία αυτή μπορεί να αποτελούσε και φάρσα.
- The Cambodian jungle girl (2007) - Υποτίθεται ότι η Rochom P'ngieng έζησε 19 χρόνια στη ζούγκλα της Καμπότζης.[21] Άλλες πηγές αμφισβήτησαν αυτούς τους ισχυρισμούς.[22] Τον Αύγουστο του 2016, αφού οι αξιωματούχοι μετανάστευσης εξέτασαν για δύο εβδομάδες την υπόθεση της, η γυναίκα έφυγε από την Καμπότζη με την οικογένειά της και επέστρεψε στο Βιετνάμ. Τα βιετναμέζικα μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι ο πατέρας της την ανακάλυψε μέσω φωτογραφιών στο Facebook. Η γυναίκα δεν έμαθε ποτέ να μιλάει.
Παιδιά στην απομόνωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Η Isabelle (1938) ήταν σχεδόν επτά ετών όταν ανακαλύφθηκε. Είχε περάσει τα πρώτα χρόνια της ζωής της απομονωμένη σε ένα σκοτεινό δωμάτιο με μόνη της επαφή, την επίσης απομονωμένη κωφή μητέρα της. Μόνο επτά μήνες αργότερα, είχε μάθει ένα λεξιλόγιο περίπου 1.500 έως 2.000 λέξεων. Αναφέρεται ότι έχει αποκτήσει φυσιολογικές γλωσσικές ικανότητες.
- Η Άννα (1938) ήταν έξι ετών όταν βρέθηκε, και κρατήθηκε σε ένα σκοτεινό δωμάτιο για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της.[23] Γεννήθηκε τον Μάρτιο του 1932 στην Πενσυλβάνια, Ηνωμένες Πολιτείες. Ήταν το δεύτερο παράνομο παιδί της μητέρας της. Η Άννα κρατήθηκε σε μια αποθήκη τουλάχιστον έως τα πέντε της χρόνια, λόγω του ότι ο παππούς της εξοργιζόταν από την παρουσία της. Η μητέρα της επίσης τη θεωρούσε ενοχλητική. Ήταν δεμένη σε μια σπασμένη καρέκλα που ήταν πολύ μικρή για αυτήν και πιστεύεται ότι ήταν επίσης δεμένη σε μια κούνια για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Τρέφονταν ως επί το πλείστον με γάλα και δεν κανείς δεν τη φρόντισε ποτέ. Όταν βρέθηκε, υπέφερε από υποσιτισμό καθώς και από μυϊκή ατροφία. Ήταν ακίνητη, χωρίς καμία έκφραση και αδιάφορη σε όλα. Πιστευόταν ότι ήταν κωφή καθώς δεν ανταποκρινόταν στους ανθρώπους (αργότερα διαπιστώθηκε ότι η κώφωση της ήταν λειτουργική παρά φυσική). Δεν μπορούσε να μιλήσει, να περπατήσει, να ταΐσει τον εαυτό της ή να κάνει οτιδήποτε άλλο. Μόλις απομακρύνθηκε και τοποθετήθηκε σε ανάδοχο σπίτι, έδειξε σημάδια βελτίωσης. Στην ηλικία των εννέα άρχισε να αναπτύσσει ομιλία. Είχε αρχίσει να συμμορφώνεται με τους κοινωνικούς κανόνες και ήταν σε θέση να ταΐσει τον εαυτό της, αν και μόνο χρησιμοποιώντας κουτάλι. Οι δάσκαλοί της την περιέγραψαν ως μία ευχάριστη παρουσία. Η Άννα πέθανε τον Αύγουστο του 1942 από αιμορραγικό ίκτερο.
- Η Τζίνι ανακαλύφθηκε το 1970 στο Λος Άντζελες. Περιοριζόταν σε ένα δωμάτιο χωρίς εξωτερική διέγερση οποιουδήποτε είδους, δεμένη με μία αυτοσχέδια ζώνη σε μία παιδική τουαλέτα για έως και 13 ώρες την ημέρα. Θεωρήθηκε επίσης ότι ο πατέρας της Τζίνι τη χτυπούσε με μια ξύλινη σανίδα, όταν η Τζίνι φώναζε και ζητούσε να βγει έξω. Αυτή η κακοποίηση συνεχίστηκε για περίπου 13 χρόνια και 6 μήνες.[24][25] Έγινε προσπάθεια να μάθει την αγγλική γλώσσα, αλλά τα αποτελέσματα ήταν περιορισμένα. Η κατάσταση διαβίωσης της Τζίνι ήταν ως επί το πλείστον ασταθής, συχνά έμενε νοσοκομεία, ανάδοχα σπίτια και είχε ακόμη επιχειρήσει μια ανεπιτυχή διαμονή με τη μητέρα της.
- Η Danielle Crockett, βρέθηκε στη Φλόριντα των Ηνωμένων Πολιτειών (2007-2008), είχε κλειδωθεί στο δωμάτιό της και είχε στερηθεί οποιαδήποτε ανθρώπινη αλληλεπίδραση για τα πρώτα 7 χρόνια της ζωής της. Το γεγονός αυτό της προκάλεσε μια ποικιλία σοβαρών αναπτυξιακών καθυστερήσεων. Βρέθηκε, υιοθετήθηκε και κατέβαλλε μεγάλες προσπάθειες για να εγκλιματιστεί στην ανθρώπινη κοινωνία, συμπεριλαμβανομένης της εκμάθησης αγγλικών. Από το 2017, η Dani ζει πλέον σε ομαδικό σπίτι αλλά δεν μπόρεσε ποτέ να μάθει πώς να μιλάει.[26][27]
- Ο Vanya Yudin είναι ένα επτάχρονο αγόρι στη Ρωσία, που πέρασε όλη του τη ζωή ζώντας σε ένα μικρό δωμάτιο που περιβαλλόταν από πουλιά. Η μητέρα του απεύθυνε ποτέ τον λόγο και του συμπεριφερόταν σαν κατοικίδιο. Όταν βρέθηκε δεν μπορούσε να επικοινωνήσει. Το μόνο που μπορούσε να κάνει είναι να κουνάει τα χέρια του σαν φτερά.[28]
- Ο Sasha T. είναι ένα αγόρι δύο ετών που κρατήθηκε σε ένα δωμάτιο με κατσίκες όλη του τη ζωή από τη μητέρα του. Αφού πέρασε όλη του τη ζωή σε ένα δωμάτιο με κατσίκες και χωρίς ανθρώπινη επαφή, δεν είχε μάθει πώς να μιλάει και ζύγιζε μόνο περίπου τα δύο τρίτα όσο ένα τυπικό παιδί στην ηλικία του, όταν ανακαλύφθηκε από Ρώσους κοινωνικούς λειτουργούς.[29]
Φάρσες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά την αποκάλυψη της βελγικής εφημερίδας Le Soir το 2008 [30] ότι το βιβλίο με τις περισσότερες πωλήσεις Misha: A Mémoire of the Holocaust Years και η ταινία Παρέα με τους λύκους (γαλλικά: Survivre avec les loups, αγγλικά: Surviving with Wolves) αποτελούσαν φάρσες που είχαν δημιουργήσει τα μέσα ενημέρωσης, τα γαλλικά μέσα ενημέρωσης άρχισαν να ερευνούν πολλές περιπτώσεις άγριων παιδιών είχαν γίνει αναμφισβήτητα αποδεκτές. Αν και υπάρχουν πολλά βιβλία για αυτά τα παιδιά, σχεδόν κανένα από αυτά δεν βασίστηκε σε πραγματικά αρχεία. Αντίθετα, οι συγγραφείς είχαν χρησιμοποιήσει αμφισβητήσιμες πληροφορίες από γνωστούς τους, καθώς και από φήμες και θρύλους. Σύμφωνα με τον Γάλλο χειρουργό Serge Aroles, ο οποίος έγραψε μια μελέτη σχετικά με διάφορες υποθέσεις άγριων παιδιών (γαλλικά: L'Enigme des Enfants-loups, αγγλικά: The Enigma of Wolf-children, 2007), πολλές υποτιθέμενες περιπτώσεις άγριων παιδιών αποτελούν εντελώς φανταστικές ιστορίες:
- Ο έφηβος της Κροστάνδης (1781) [15][16][31] - Σύμφωνα με το ουγγρικό έγγραφο που δημοσίευσε ο Serge Aroles, αυτή η υπόθεση είναι μια φάρσα: το αγόρι ήταν διανοητικά ανάπηρο και εκτέθηκε για χρήματα.
- Syrian Gazelle Boy (1946) - Ένα αγόρι ηλικίας περίπου 10 ετών λέγεται ότι βρέθηκε στη μέση ενός κοπαδιού γαζέλων στη συριακή έρημο τη δεκαετία του 1950 και διασώθηκε με τη βοήθεια ενός τζιπ του ιρακινού στρατού, επειδή μπορούσε να τρέξει με ταχύτητα έως και 50 km. Ωστόσο, η υπόθεση αυτή αποτελούσε μια φάρσα, όπως και πολλές άλλες περιπτώσεις αγοριών που λέγεται ότι βρέθηκαν να ζουν ανάμεσα σε κόπαδια γαζέλων.
- Αμάλα και Καμάλα - Υποστηρίζεται ότι βρέθηκαν το 1920 από έναν ιεραπόστολο κοντά στον δήμο Midnapore, στην περιοχή της Καλκούτας, στην Ινδία. Αργότερα αποδείχθηκε ότι αυτή η υπόθεση αποτελούσε φάρσα που οργάνωσε ο ιεραπόστολος ώστε να κερδίσει χρήματα και να καταφέρει να συντηρήσει το ορφανοτροφείο του.[32] Μελετητές από την Ιαπωνία και τη Γαλλία ξεκίνησαν μία νέα έρευνα σχετικά με την Αμάλα και την Καμάλα, και αυτές τους οι έρευνες επιβεβαίωσαν τα συμπεράσματα του Aroles 20 χρόνια μετά: η ιστορία ήταν μία φάρσα.[33]
- Ραμού, Λάκναου, Ινδία (1954) - Υπήρχαν φήμες για ένα κορίτσι το οποίο πάρθηκε από έναν λύκο και έζησε στην άγρια φύση μαζί του για εφτά χρόνια.[34] Ο Aroles έκανε έρευνα και γι' αυτή την υπόθεση και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι κι αυτή αποτελεί φάρσα.
Θρύλοι, μυθοπλασία και κουλτούρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μύθοι, θρύλοι και μυθοπλασίες απεικονίζουν άγρια παιδιά που εκτρέφονται από άγρια ζώα, όπως λύκοι, πίθηκοι ή αρκούδες. Υπάρχουν πολλά τέτοια παραδείγματα όπως: Ρωμύλος και Ρώμος, Μόγλης (Ράντγιαρντ Κίπλινγκ) και Ταρζάν (Έντγκαρ Ράις Μπάροουζ).
Ο ρωμαϊκός θρύλος υποστηρίζει ότι όταν μαθεύτηκε ότι η Ρέα Συλβία, μία ιέρεια, ήταν έγκυος, ο Αμούλιος την έριξε στον Τίβερη επειδή η πράξη της ήταν ανοσιούργημα. Τα δύο δίδυμα μωρά, τον Ρωμύλο και τον Ρώμο, τα παρέδωσε ο Αμούλιος σε έναν υπηρέτη με εντολή να τα θανατώσει. Αυτός τα λυπήθηκε, τα έβαλε σε μια σκάφη και τα άφησε στο ποτάμι που είχε πλημμυρίσει αλλά τα προστάτευσε ο Τιβερίνος, η θεότητα του ποταμού. Όταν τα νερά αποσύρθηκαν από τη στεριά, η σκάφη επικάθισε στη ρίζα μιας συκιάς που ονομάστηκε Ρωμινάλιος ερινεός. Εκεί τα πήραν υπό την προστασία τους τα ιερά ζώα του θεού Άρη, η λύκαινα Λούπα κι ένας δρυοκολάπτης, η λύκαινα τα θήλαζε σε μια σπηλιά, που ονομάστηκε "Λύκαιον", ο δρυοκολάπτης τους πήγαινε τροφή. Εκεί τα βρήκε ο βοσκός Φαυστύλος και τα πήρε στην καλύβα του όπου τα μεγάλωσε μαζί με τη γυναίκα του, Άκκα Λαρεντία. Τα δύο παιδιά μεγάλωσαν σαν βοσκοί στην καλύβα του Φαυστύλου. Αργότερα, τα δύο αδέλφια θα έπαιζαν σημαντικό ρόλο στην ίδρυση της Ρώμης.
Στους θρύλους τα παιδιά απεικονίζονται συχνά ότι μεγαλώνουν με σχετικά μέση ανθρώπινη νοημοσύνη και δεξιότητες και έμφυτη αίσθηση πολιτισμού, σε συνδυασμό με μια υγιή δόση ένστικτων επιβίωσης. Η ένταξή τους στην ανθρώπινη κοινωνία αργότερα είναι σχετικά εύκολη. Μία αξιοσημείωτη εξαίρεση είναι ο Μόγλης, για τον οποίο αποδείχθηκε εξαιρετικά δύσκολη η συμβίωση με τους ανθρώπους.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Feral Children: Children Raised by Animals». ZME Science (στα Αγγλικά). 3 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Feral children». Encyclopedia Britannica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Was Marina Chapman really brought up by monkeys?». the Guardian (στα Αγγλικά). 13 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Raised in the wild: tales of survival». The Independent (στα Αγγλικά). 22 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ Malson, Lucien· Itard, Jean Marc Gaspard (1972). Wolf children and the problem of human nature. New York, Monthly Review Press.
- ↑ Macdonald, Fiona. «Feral: The children raised by wolves». www.bbc.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «У героини публикации «фактов» оксаны малой, которая выросла в… Собачьей конуре, нашлись родной брат и маленькая племянница, тоже оксана». crime.fakty.ua (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ News, A. B. C. «'Dog Boy' of Chile Rescued». ABC News (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Wolf boy is welcomed home by mother after years in the wild». The Telegraph (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Protected Blog › Log in». sociologychis.wordpress.com. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Siberian boy, 7, raised by dogs after parents abandoned him». The Independent (στα Αγγλικά). 10 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ Fagge, Nick (6 Νοεμβρίου 2009). «Boy raised by sheep for 8 years». Express.co.uk (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ Hussain, Fida (8 Απριλίου 2017). «Raised by animals». DAWN.COM (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «010410». www.natverkstan.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 Rauber, A. (1888). Homo sapiens ferus: oder, die Bustände der verwilderten und ihre bedeutung für wissenschaft, politik und schule. Julius Bregse.
- ↑ 16,0 16,1 16,2 16,3 Chamberlain, Alexander Francis (1896). The child and childhood in folk-thought (the child in primitive culture). New York, Macmillan.
- ↑ «François Truffaut». Indiana University Press (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ Aroles, Serge (2004). Marie-Angélique: Haut Mississippi, 1712-Paris, 1775 : survie et résurection d'une enfant perdue dix années en forêt. Charenton-le-Pont] (6 rue Robert-Schuman, 94220): Terre-éd. ISBN 978-2-915587-01-2. 469648480.
- ↑ «Kapuvár». www.kapuvar.hu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Unsolved Mystery of Kaspar Hauser" - Extraordinary Sensitivity to Avas Flowers and Unique Abilities». www.mysteriouspeople.com. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «'Wild Cambodia jungle-girl' found» (στα αγγλικά). 2007-01-19. http://news.bbc.co.uk/2/hi/asia-pacific/6275623.stm. Ανακτήθηκε στις 2021-01-29.
- ↑ Watts, Jonathan (2007-01-23). «Jonathan Watts asks whether Rochom P'ngieng really survived alone in the Cambodian jungle for 18 years» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/world/2007/jan/23/jonathanwatts.features11. Ανακτήθηκε στις 2021-01-29.
- ↑ «A case study into social isolation – Anna's story». The Thoughts and Ramblings of a Mad Man (στα Αγγλικά). 21 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Wild child 'genie': A tortured life | 6abc.com». web.archive.org. 23 Απριλίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «NOVA | Transcripts | Secret of the Wild Child | PBS». www.pbs.org. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «The girl in the window - Tampa Bay Times». web.archive.org. 4 Φεβρουαρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ Staff, MELISSA LYTTLE Times. «The Girl in the Window: A feral child was rescued, given a chance at a better life». www.tampabay.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Russian 'bird-boy' discovered in aviary». The Telegraph (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ Atkins, Nigel (2 Ιουνίου 2012). «"Every hour could have become his last": Social services rescue neglected toddler found being raised by GOATS». mirror (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «La Une». Le Soir (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Wayback Machine» (PDF). web.archive.org. 1 Ιουλίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ Aroles, Serge (2008). L'énigme des enfants-loups: une certitude biologique mais un déni des archives, 1304-1954. Editions Publibook. ISBN 978-2-7483-8502-1.
- ↑ «De quelques mythes en psychologie : Enfants-loups, singes parlants et jumeaux fantômes».
- ↑ «Naked man deepens mystery of jungle girl». The Sydney Morning Herald (στα Αγγλικά). 22 Ιανουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2021.