Γερμανική Συνομοσπονδία

Γερμανική Συνομοσπονδία Deutscher Bund (Ντόιτσερ Μπουντ)
←   ←   ← 1815 – 1866 ↓
Σημαία Έμβλημα
Τοποθεσία {{{κοινό_όνομα}}} Η Γερμανική Συνομοσπονδία το 1820. Οι δύο κυρίαρχες δυνάμεις -η Αυστριακή Αυτοκρατορία (κίτρινο) και το Βασίλειο της Πρωσίας (μπλε)- δεν περικλείονταν εξ ολοκλήρου από τα σύνορα της Συνομοσπονδίας (κόκκινο).
Πρωτεύουσα		Φρανκφούρτη
Γλώσσες		Γερμανική Ιταλική Τσεχική Σλοβενική Πολωνική Λιμβουργιανή κ.α.
Θρησκεία		Ρωμαιοκαθολικισμός Προτεσταντισμός
Πολίτευμα		Ομοσπονδιακή Συνέλευση
Πρόεδρος
-	1815–1835	Φραγκίσκος Β´
-	1835–1848	Φερδινάνδος Α΄
-	1850–1866	Φραγκίσκος Ιωσήφ Α΄
Ιστορία
-	Υιοθέτηση Συντάγματος	8 Ιουνίου 1815
-	Γερμανική Επανάσταση	13 Μαρτίου 1848
-	Αυστροπρωσικός Πόλεμος	14 Ιουνίου 1866
-	Ειρήνη της Πράγας	23 Αυγούστου 1866
Έκταση
-	1815	630.100 km²
Πληθυσμός
-	1815 εκτ.	29.200.000
Πυκνότητα		46,3 /km²
Προηγήθηκε Διαδέχτηκε Συνομοσπονδία του Ρήνου Αυστριακή Αυτοκρατορία Βασίλειο της Πρωσσίας Βόρεια Γερμανική Συνομοσπονδία Αυστριακή Αυτοκρατορία Βασίλειο της Βαυαρίας Βασίλειο της Βυρτεμβέργης Μεγάλο Δουκάτο της Βάδης Μεγάλο Δουκάτο της Έσσης Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν
Σήμερα		Γερμανία ! Γερμανία Αυστρία ! Αυστρία Πολωνία ! Πολωνία Τσεχία ! Τσεχία Ολλανδία ! Ολλανδία Βέλγιο ! Βέλγιο Λουξεμβούργο ! Λουξεμβούργο Κροατία ! Κροατία Ιταλία ! Ιταλία Σλοβενία ! Σλοβενία Λίχτενσταϊν ! Λίχτενσταϊν

Η Γερμανική Συνομοσπονδία 1815–1866

Η Γερμανική Συνομοσπονδία ήταν συνομοσπονδία ως επί το πλείστον γερμανόφωνων κρατιδίων μεταξύ του 1815 και του 1866. Ιδρύθηκε στις 8 Ιουνίου 1815 στο συνέδριο της Βιέννης και διαδέχτηκε την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους η οποία διαλύθηκε το 1806. Το ιδρυτικό σύμφωνο το λεγόμενο Deutsche Bundesakte υπογράφηκε από 39 μέλη κράτη, 35 δουκάτα και 4 ελεύθερες πόλεις. Η έκταση της συνομοσπονδίας έφτανε το 1815 τα 630.100 τ.χλμ., ο πληθυσμός της ήταν 29,2 εκατομμύρια, ενώ το 1865 έφτασε τα 47,7 εκατομμύρια.

Μέλη της Γερμανικής Συνομοσπονδίας

Η Γερμανική Συνομοσπονδία, αλλιώς Γερμανική Ένωση ήταν μία χαλαρή συνομοσπονδία συνολικά 39 κρατικών οντοτήτων. Βασικός διοικητικός θεσμός της ήταν η συνομοσπονδιακή βουλή στη Φρανκφούρτη, στην οποία αντιπροσωπεύονταν οι εξουσίες των συμμετεχόντων κρατών, αλλά όχι οι πληθυσμοί τους.

Τόσο η επιρροή, όσο και η έκταση των κρατών που συμμετείχαν, ήταν ποικίλες. Συγκεκριμένα:

• Η Αυστριακή Αυτοκρατορία και το Βασίλειο της Πρωσίας ήταν τα μεγαλύτερα σε έκταση και σαφώς τα πιο ισχυρά μέλη της συνομοσπονδίας. Μεγάλα τμήματα και των δύο αυτών κρατών δεν συμμετείχαν στη συνομοσπονδία, ούτε υπήρχε δέσμευση μεγάλων στρατιωτικών τμημάτων για τον συνομοσπονδιακό στρατό. Αυτό είχε ως συνέπεια, τα δύο αυτά κράτη, αν και μέλη, να διατηρήσουν την αυτονομία τους και να δρουν ως ανεξάρτητα κράτη.
• Τρία κράτη μέλη της Συνομοσπονδίας ήταν κάτω από ξένη εξουσία: ο βασιλιάς της Δανίας ήταν μέλος ως Δούκας του Χόλσταϊν, ο βασιλιάς της Ολλανδίας ως Δούκας του Λουξεμβούργου και Δούκας του Λίμπουργκ, και ο βασιλιάς της Μεγάλης Βρετανίας ως Βασιλιάς του Ανοβέρου (μέχρι το 1839).
• Άλλες μεγάλες περιοχές που αντιπροσωπεύονταν στη Συνομοσπονδία: η Βαυαρία, η Σαξονία, η Βυρτεμβέργη, η Έσση και η Βάδη.
• Επίσης, συμμετείχαν 23 μικρότερες περιοχές, καθώς και 4 ελεύθερες πόλεις: η Βρέμη, η Φρανκφούρτη, το Αμβούργο και η Λυβέκκη.

Η Βουλή της Συνομοσπονδίας συνολικά είχε 20 μέλη και σε αυτή συμμετείχαν:

• Ο Αυτοκράτορας της Αυστρίας
• Ο Βασιλιάς της Πρωσίας
• Ο Βασιλιάς της Δανίας
• Ο Βασιλιάς της Ολλανδίας
• Ο Βασιλιάς της Μεγάλης Βρετανίας
• Ο Βασιλιάς της Βαυαρίας
• Ο Βασιλιάς της Σαξονίας
• Ο Βασιλίας της Βυρτεμβέργης
• Ο Μεγάλος Δούκας της Βάδης
• Ο Μεγάλος Δούκας της Έσσης
• Ο Εκλέκτορας Πρίγκηπας της Έσσης
• Πέντε αντιπρόσωποι από τις 23 μικρότερες περιοχές μέλη της Συνομοσπονδίας
• Τέσσερις αντιπρόσωποι, ένας από κάθε μία από τις ελεύθερες πόλεις της Βρέμης, της Φρανκφούρτης, του Αμβούργου και της Λυβέκκης.

Η Ιστορία

Το ιστορικό της Γερμανικής Συνομοσπονδίας διαιρείται στις εξής εποχές:

• Η εποχή από το 1815 έως το 1848 ήταν ο προοιωνός των γεγονότων στην εποχή της ευρωπαϊκής αποκατάστασης. Στα Γερμανικά η εποχή αυτή ονομάζεται συγκεκριμένα Vormärz, δηλαδή η προ του Μάρτη εποχή, επειδή τα επαναστατικά γεγονότα που ακολούθησαν τον Μάρτιο του 1848 ήταν πολύ σημαντικά.
• Η δεύτερη εποχή ξεκινάει με τη Γερμανική επανάσταση από την αρχή της το 1848 και μέχρι το τέλος της το 1849. Την περίοδο αυτή το Κοινοβούλιο της Φρανκφούρτης εξέδωσε το πρώτο Σύνταγμα της γερμανικής αυτοκρατορίας, το οποίο όμως απορρίφθηκε από τον Πρώσο βασιλιά Φρειδερίκο Γουλιέλμο Δ', ο οποίος αρνήθηκε να αναλάβει τον αυτοκρατορικό ρόλο που θα του επέβαλε το σύνταγμα αυτό.
• Η τρίτη εποχή είναι και η Εποχή της Αντίδρασης μετά το τέλος της επανάστασης. Χαρακτηρίζεται από την προσπάθεια της Γερμανικής Συνομοσπονδίας να επανέλθει στη μορφή που είχε πριν από την επανάσταση και τις ενέργειες των αρχών να καταπνίξουν όλες τις κινήσεις της αντιπολίτευσης. Λόγω της αντίθετης πολιτικής μεταξύ της Πρωσίας και της Αυστρίας ως προς το θέμα της διοίκησης του κρατιδίου Σλέσβιχ-Χόλσταϊν, αλλά και λόγω της εξέλιξης του Πολέμου μεταξύ Αυστρίας και Πρωσίας, το 1866 η Γερμανική Συνομοσπονδία διαλύεται.

Διάδοχός της ήταν η Βόρεια Γερμανική Συνομοσπονδία.

Γεωγραφική κληρονομιά

Τα σύγχρονα κράτη των οποίων η επικράτεια ήταν ολόκληρη ή τμηματικά μέσα στα σύνορα της Γερμανικής Συνομοσπονδίας το διάστημα 1815-1866 είναι τα εξής:

Χώρα	Περιοχές
Γερμανία	Όλα τα ομόσπονδα κρατίδια
Αυστρία	Όλα τα ομόσπονδα κρατίδια εκτός από το Μπούργκενλαντ
Βέλγιο	Η γερμανόφωνη κοινότητα και άλλες περιοχές ανατολικά της επαρχίας της Λιέγης, ενώ η μεγάλη επαρχία του Λουξεμβούργου αποχώρησε από τη Συνομοσπονδία για να συνδεθεί με το Βέλγιο το 1839.
Λουξεμβούργο	Όλη η επικράτεια
Λίχτενσταϊν	Όλη η επικράτεια
Ολλανδία	Η επαρχία Λίμπουρχ, η οποία προσχώρησε στη Συνομοσπονδία μετά το 1839.
Τσεχία	Όλη η επικράτεια
Σλοβενία	Εκτός από την περιοχή Πρεκμουργέ και τους δήμους Κόπερ, Ίζολα και Πιράν.
Πολωνία	Οι περιοχές δυτική Πομερανία, Λούμπουζτς, Κάτω Σιλεσία και Οπόλε -τμήμα της Σιλεσίας, και για ορισμένο χρονικό διάστημα η περιοχή του Πόζναν, η πρώην νοτιοανατολική Σιλεσία, και η ελεύθερη πόλη του Γκντανσκ.
Ιταλία	Η αυτόνομη περιφέρεια του Τρεντίνο Άλτο Αντίτζε / Νότιο Τυρόλο, η επαρχία της Τεργέστης, το μεγαλύτερο τμήμα της επαρχίας Γκορίτσια εκτός από την περιοχή Μονφαλκόνε, και οι δήμοι Ταρβίζιο, Μαλμποργκέτο Βαλμπρούνα, Ποντέμπα, Ακιλέια, Φιουμιτσέλο και Τσερβινιάνο της επαρχίας Ούντινε.
Κροατία	Η περιοχή Παζίν στην Ίστρια και η παράκτια ζώνη μεταξύ Οπατίζα και Πλόμιν στη Λιμπουρνία.
Δανία	Το στέμμα της Δανίας παρέμεινε μέλος της Συνομοσπονδίας ως εξουσία του δουκάτου του Χόλσταϊν, ενώ η περιοχή Σλέσβιχ ήταν τμήμα της Συνομοσπονδίας ως μέρος της Πρωσίας, μετά τον δεύτερο πόλεμο του Σλέσβιχ το 1864.

Βιβλιογραφία

• Jürgen Angelow: Der Deutsche Bund. Wiss. Buchgesellschaft, Darmstadt 2003, ISBN 3-534-15152-6
• Jürgen Angelow: Von Wien nach Königgrätz – Die Sicherheitspolitik des Deutschen Bundes im europäischen Gleichgewicht 1815–1866. Oldenbourg, München 1996, ISBN 3-486-56143-X.
• Manfred Botzenhart: Reform. Restauration, Krise. Deutschland 1789–1847. Suhrkamp, Frankfurt am Main 1985, ISBN 3-518-11252-X.
• Harm-Hinrich Brandt: Deutsche Geschichte 1850–1870 – Entscheidung über die Nation. Kohlhammer, Stuttgart 1999, ISBN 3-17-009412-2.
• Wolfram Fischer, Jochen Krengel, Jutta Wietog: Sozialgeschichtliches Arbeitsbuch. Bd.1: Materialien zur Geschichte des Deutschen Bundes 1815–1870. Beck, München 1982, ISBN 3-406-04023-3
• Wolfgang Hardtwig: Vormärz. Der monarchische Staat und das Bürgertum. dtv, München 1985, ISBN 3-423-04502-7.
• Jürgen Kocka: Arbeitsverhältnisse und Arbeiterexistenzen. Grundlagen der Klassenbildung im 19. Jahrhundert. Dietz, Bonn 1990, ISBN 3-8012-0153-8.
• Jochen Lengemann: Das Deutsche Parlament (Erfurter Unionsparlament) von 1850. Ein Handbuch: Mitglieder, Amtsträger, Lebensdaten, Fraktionen. Urban & Fischer, München 2000, ISBN 3-437-31128-X
• Jürgen Müller: Deutscher Bund und deutsche Nation 1848–1866. Vandenhoeck & Ruprecht, Göttingen 2005, ISBN 3-525-36064-9.
• Thomas Nipperdey: Deutsche Geschichte 1800–1866. Bürgerwelt und starker Staat. C.H. Beck, München 1998, ISBN 3-406-44038-X.
• Toni Pierenkemper: Gewerbe und Industrie im 19. und 20. Jahrhundert. (Enzyklopädie Deutscher Geschichte, Bd.29). R. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-55015-2.
• Theodor Schieder: Vom Deutschen Bund zum Deutschen Reich. dtv, München 1975, ISBN 3-423-04215-X.
• Wolfram Siemann: Gesellschaft im Aufbruch. Deutschland 1849–1871. Suhrkamp, Frankfurt 1990, ISBN 3-518-11537-5.
• Wolfram Siemann: Vom Staatenbund zum Nationalstaat. Deutschland 1807–1871. Beck, München 1995, ISBN 3-406-30819-8.
• Hans-Ulrich Wehler: Bürger, Arbeiter und das Problem der Klassenbildung 1800–1870. In: Ders.: Aus der Geschichte lernen? Essays. Beck, München 1988, ISBN 3-406-33001-0, S. 161–190.
• Hans-Ulrich Wehler: Deutsche Gesellschaftsgeschichte. Bd.2: Von der Reformära bis zur industriellen und politischen Deutschen Doppelrevolution 1815–1845/49. Beck, München 1987, ISBN 3-406-32262-X.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Deutsche Bundesakte vom 8. Juni 1815 in: documentArchiv.de
• Wiener Schlussakte vom 15. Mai 1820 in: documentArchiv.de
• Forschungsprojekt: Quellen zur Geschichte des Deutschen Bundes von Eckhardt Treichel und Jürgen Müller
• Der Deutsche Bund von Jürgen Müller
• Deutschland (Gründung des Deutschen Bundes). Meyers Konversations-Lexikon, 4η Έκδοση 1888–1890, Τόμος 4, Σελίδα 886 
• HGIS Germany ein historisch-geographisches Informationssystem der Staaten Deutschlands und Mitteleuropas seit 1815