Ουρανός (μυθολογία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ουρανός
Πρωταρχικός θεός Του ουρανού προστάτης και μέγας Σώφρων
Ο Κρόνος κόβει τα γεννητικά όργανα του Ουρανού, από όπου μετά γεννήθηκαν οι Μελιάδες Νύμφες, οι Ερινύες και η θεά Αφροδίτη.
Σύζυγος-οιΓαία
ΓονείςΓαία (κατά τον Ησίοδο) ή ο Αιθέρας και η Γαία ή ο Αιθέρας και η Ημέρα ή η Νυξ
ΤέκναΘεά Αφροδίτη, Μελιάδες Νύμφες και οι Ερινύες (γεννήθηκαν όταν ο Τιτάνας Κρόνος έκοψε τα γεννητικά όργανα του Ουρανού).

Ο Ουρανός (αρχ. ελλ. Οὐρανός) ήταν, κατά την αρχαία Ελληνική μυθολογία, η προσωποποίηση του Ουράνιου θόλου και κυρίαρχος της πρώτης γενιάς στη Γη.

Απολλόδωρος(1,1,1): Οὐρανὸς πρῶτος τοῦ παντὸς ἐδυνάστευσε κόσμου.

Πρωτόγεννος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι ένας από τους Πρωτόγεννους, ο γηραιότερος των Θεών των στοιχείων της φύσεως και ο πρωτότοκος γιος της Γαίας, η οποία τον γέννησε την ώρα που κοιμόταν δίπλα στον Έρωτα χωρίς γονιμοποίηση, «για να την περιβάλλει και για να είναι αιώνιος και ασφαλής οίκος των μακάριων θεών», όπως γράφει ο Ησίοδος στη Θεογονία (στ. 127-128). Ο Ουρανός είναι το πρώτο άρρεν στοιχείο της γης.

Η αρχή της μυθολογίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ουρανός και η Γαία έκαναν πολλούς απογόνους: τους Τιτάνες, τρεις Κύκλωπες και τρεις Εκατόγχειρες. Επειδή μισούσε τα παιδιά του τα έχωσε στα Τάρταρα, βαθιά στα έγκατα της γης. Αν και αυτή η κακή πράξη τον γέμιζε με ευχαρίστηση, η Γαία θύμωνε τόσο πολύ, που κάποια στιγμή ανάβλυσε ατσάλινο αδάμαντα, και το έδωσε στα παιδιά της να φτιάξουνε ένα τεράστιο δρεπάνι και να πολεμήσουν τον κακό πατέρα τους. Όμως κανείς δεν είχε το κουράγιο να κάνει αυτό το έγκλημα. Μόνο ο Κρόνος, ένας από τους Τιτάνες δεν δίστασε. Με την πρώτη ευκαιρία και καθώς ο Ουρανός έπεσε να κοιμηθεί πήρε το δρεπάνι και τον ευνούχισε. Από τις σταγόνες του αίματος που έπεσαν στη γη γεννήθηκαν οι τρεις Ερινύες, οι Γίγαντες και οι Μελιάδες Νύμφες, οι δαίμονες της εκδίκησης και της βιαιοπραγίας. [1] Από το σπέρμα του αποκομμένου γεννητικού οργάνου που έπεσε στη θάλασσα γεννήθηκε η Αφροδίτη. Ο Κρόνος κυριάρχησε μέχρι που ο γιος του ο Δίας τον καθαίρεσε.

Απόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. με τη Γαία έκανε
    1. τους Τιτάνες
      1. τον Ωκεανό
      2. την Τηθύα
      3. τον Κόιο
      4. τη Φοίβη
      5. τον Υπερίωνα
      6. τη Θεία
      7. τον Κρείο (ή Κριό)
      8. τον Ιαπετό
      9. τη Θέμη
      10. τη Μνημοσύνη
      11. τον Κρόνο
      12. τη Ρέα
    2. τους Κύκλωπες
      1. τον Βρόντη
      2. τον Στερόπη
      3. τον Άργη
    3. τους Εκατόγχειρες
      1. τον Βριάρεω
      2. τον Κόττο
      3. τον Γύγη
  2. Χωρίς μητέρα
    1. την Αφροδίτη
    2. τις Ερινύες
      1. την Αληκτώ (ανθρωπομορφισμός της οργής και μανίας),
      2. τη Μέγαιρα (ανθρωπομορφισμός του μίσους και του φθόνου) και
      3. την Τισιφόνη (ανθρωπομορφισμός της εκδίκησης και του φόνου).
    3. τους Γίγαντες
      1. τον Αλκυονέα
      2. τον Άθω
      3. τον Βέσβικο
      4. τον Κλυτίο
      5. τον Εγκέλαδο
      6. τον Πορφυρίωνα
      7. τον Εχίωνα
    4. τις Μελιάδες νύμφες


Γενεαλογία των Αργείων σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ίναχος
 
Μελία
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Δίας
 
Ιώ
 
Φορωνέας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Έπαφος
 
Μέμφις
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ποσειδώνας
 
Λιβύη
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Βήλος
 
Αγχινόη
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αγήνωρ
 
Τηλέφασσα
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Δαναός
 
Ελεφαντίδα
 
Αίγυπτος
 
 
 
 
 
 
 
Κάδμος
 
Αρμονία
 
Κίλικας
 
Φοίνιξ
 
 
 
 
 
Δίας
 
Ευρώπη
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Υπερμνήστρα
 
 
 
Λυγκέας
 
Πολύδωρος
 
Αγαύη
 
Αυτονόη
 
Ινώ
 
Σεμέλη
 
Δίας
 
Σαρπηδόνας
 
Ραδάμανθυς
 
Μίνωας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Άβαντας
 
Ωκάλεια
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Διόνυσος
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ακρίσιος
 
Ευρυδίκη
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Δίας
 
Δανάη
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Περσέας

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Hesiodus Epic. : Theogonia : Line 154-211