Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τάνγκα (Τανζανία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 05°04′S 39°06′E / 5.067°S 39.100°E / -5.067; 39.100

Τάνγκα
(Tanga)
Πόλη
Τοπική ονομασία Jiji la Tanga
Χάρτης της Τανζανίας (σε ανοικτό γκρι) όπου:
α. Η Περιφέρεια Τάνγκα (σε ανοιχτό πράσινο) και
β. Η Αστική Περιοχή Τάνγκα (σε σκούρο πράσινο).
Η Περιφέρεια Τάνγκα και σε κόκκινο η Αστική Περιοχή Τάνγκα.
Χώρα Τανζανία
Ζώνη Βόρεια
Περιφέρεια Τάνγκα
(Tanga Region)
Ενσωματώθηκε ως πόλη
(Incorporated Town)
18911
Ενσωματώθηκε ως μεγάλη πόλη
(Incorporated City)
1 Ιουλίου 2005
Δημοτικό συμβούλιο, Δήμαρχος: Omari Guledi
Επιφάνεια 536 km²
207 mi²
Πληθυσμός 273.332 (2012)
Πυκνότητα Πληθυσμού 510 / km² (2012)
1.300 / mi² (2012)
Ζώνη Ώρας Ανατολικής Αφρικής +3
Ταχυδρ. Κώδικας 211xx
Κωδικός κλήσης 027
Δικτυακός Ιστότοπος tanga.go.tz
1. Τον Απρίλιο του 1891, οι Γερμανοί χαρακτήρισαν την Τάνγκα (Tanga) σε δήμο, μετά την ανάληψη του ελέγχου της παράκτιας περιοχής, από τον Σουλτάνο της Ζανζιβάρης.

Η Τάνγκα (Αγγλικά: Tanga) είναι πόλη της Τανζανίας, ο βορειότερος λιμένας της και πρωτεύουσα της ομώνυμης Περιφέρειας Τάνγκα. Είναι έδρα της Περιφερειακής Διοίκησης. Με πληθυσμό 273.332 κατοίκους το 2012, η Τάνγκα είναι μία από τις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας. Είναι μια ήσυχη πόλη, για παράδειγμα σε σύγκριση με την Αρούσα ή το Μόσι που έχουν παρόμοιο αριθμό κατοίκων.

Η πόλη της Τάνγκα βρίσκεται στα παράλια του Ινδικού Ωκεανού, κοντά στα σύνορα με την Κένυα. Σημαντικές εξαγωγές από το λιμάνι της Τάνγκα περιλαμβάνουν σιζάλ, καφέ, τσάι και βαμβάκι. Η Τάνγκα είναι επίσης ένας σημαντικός τελικός σταθμός σιδηροδρόμου, που συνδέει ένα μεγάλο μέρος του εσωτερικού της βόρειας Τανζανίας με τα παράλια. Μέσω της συνδετικής γραμμής της Tanzania Railways Corporations και της κεντρικής γραμμής, η Τάνγκα συνδέεται με την περιοχή των Μεγάλων Λιμνών της Αφρικής και την περιοχή της οικονομικής πρωτεύουσας της Τανζανίας, Νταρ ες Σαλάαμ.

Το λιμάνι και η γύρω περιοχή, είναι το κέντρο της ζωής στη Τάνγκα. Είναι απλωμένη σε έκταση πολλών τετραγωνικών χιλιομέτρων. Έχει αρκετές αγορές σε διάφορες γειτονιές.

Κυκλική διασταύρωση στο κέντρο της πόλης.

Η ονομασία Τάνγκα (Tanga), προέρχεται από τη λέξη για το «αγρόκτημα» ή την «καλλιεργήσιμη γη», σε αρκετές από τις τοπικές γλώσσες (συμπεριλαμβανομένων των Σαμπάλα [Shambala], Ντίγκο [Diggo], Μποντέι [Bondei] και Ζιγκούλα [Zigula]). Η Τάνγκα έδωσε το όνομά της στην Τανγκανίκα, που στην κυριολεξία σημαίνει «φάρμα σιζάλ», το έδαφος της οποίας το 1964 ενώθηκε με το νησί της Ζανζιβάρης, για να σχηματιστεί το σύγχρονο έθνος της Τανζανίας.

Η Τάνγκα επιλέχθηκε το 1889 ως στρατιωτική τοποθεσία της Γερμανικής Ανατολικής Αφρικής και το 1891 έγινε έδρα επαρχίας. Στις 2 Νοεμβρίου 1914, η πόλη αριθμούσε μόλις 80 λίθινες οικίες και το κτήριο του Τερματικού Σιδηροδρομικού Σταθμού.[1] Η τοπική οικονομία στηριζόταν κυρίως στην παραγωγή του σιζάλ, το οποίο οι Γερμανοί είχαν φέρει στην αποικία αρκετά χρόνια νωρίτερα[Σημ. 1][Υποσημ. 1] και ο πληθυσμός αυξήθηκε ραγδαία στην περιοχή. Η πόλη ήταν επίσης, ο τελικός σταθμός της σιδηροδρομικής γραμμής Ουσαμπάρα (Usambara Line), ο οποίος διέρχεται στην ενδοχώρα προς το Μόσι και τους πρόποδες του Κιλιμαντζάρο.

Δεδομένου ότι είναι η παράκτια πόλη που βρίσκεται πλησιέστερα προς την Κένυα, η Τάνγκα ήταν στην πρώτη γραμμή κατά την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Στην πόλη έγινε απόβαση των Βρετανών η οποία όμως αποκρούσθηκε στις 4 Νοεμβρίου 1914, στη Μάχη της Τάνγκα. Η πόλη τελικά, καταλήφθηκε από τους Συμμάχους, στις 7 Ιουλίου 1916.

Απαρίθμηση των Ελλήνων στην Περιφέρεια Τάνγκα (κατά το 1950)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κυριακάτικη συγκέντρωση στην Ελληνική Λέσχη Τάνγκα (π.1959).

Το ενδιαφέρον είναι ότι σε άλλα μέρη του κόσμου οι περισσότεροι Έλληνες στη διασπορά, δημιούργησαν την καριέρα τους στο εμπόριο και στις επιχειρήσεις εστίασης (ξενοδοχεία και εστιατόρια).[2] Στην Τανγκανίκα όμως, η πλειοψηφία των Ελλήνων έγιναν κατασκευαστές σιδηροδρόμων και αργότερα διευθυντές φυτειών, ιδιοκτήτες φυτειών σε σχοινοκτήματα στην Τάνγκα (Tanga) και στο Μορογκόρο (Morogoro), ξεκίνησαν τις φυτείες του καφέ και τις μικτές φυτείες πέριξ του Μόσι (Moshi) και της Αρούσα (Arusha) ή την καλλιέργεια του καπνού στην Ιρίνγκα (Iringa).[2] Αυτοί οι Έλληνες διεκδικούν τη δική τους θέση στην αποικιακή κοινωνία, εκμεταλλευόμενοι τη ρευστότητα και την ασάφεια των αποικιακών ιεραρχιών, οι οποίες διαδραματίζουν διαφορετικές αξιώσεις ότι είναι είτε Ευρωπαίοι, είτε Έλληνες είτε άνθρωποι που είναι ικανότεροι να κατανοήσουν και να συνεργαστούν με τους Αφρικανούς[Σημ. 2] απ' ότι οι Γερμανοί, οι Άγγλοι και οι Ινδοί, λόγω της έλλειψης των φυλετικών διακρίσεων και της κατανόησής των στην εκτεταμένη οικογενειακή ζωή.[2]

Εις την Τάνγκα και την γύρω περιφέρειά της, ζουν 310 περίπου οικογένειες επιδιδόμενοι σε διάφορες εργασίες, κυρίως γεωργικές. Παρακάτω απαριθμούνται ορισμένοι από αυτούς:[3]

  • Κώστας Γκιώνης (εκ Κρανιδίου),
  • Σπύρος και Βασίλειος Μαρκαντωνάτος (εκ Κεφαλληνίας),
  • Τάκης Γ.Μανωλόπουλος (εκ Τριπόλεως),
  • Αλέκος Ροδουσάκης (εκ Τυμπακίου Κρήτης),
  • Στυλιανός Μακρής (εκ Κεφαλληνίας),
  • Αθανάσιος Βρότσης ή Σούλης (εκ Τριπόλεως),
  • Γεώργιος Δ.Τζαβάρας (εκ Χάβαρης Ηλείας),
  • Δημήτριος και Φώτιος Μπουρλογιάννης (εκ Πελοποννήσου),
  • Στέλιος και Δημήτριος Α.Ανδρέου (εκ Τενέδου),
  • Ανάργυρος Μονάς
  • Ιωάννης Σάρδης (από τη νήσο Ίο)
  • Ευανθία χήρα Κ.Μήτσιγκα (εκ Κύπρου),
  • Μιχαήλ Κυριακίδης (εκ Κύπρου),
  • Κωνσταντίνος Πιπέρας (εκ Σμύρνης Μ. Ασίας),
  • Κλέων Πιπέρας (εκ Σμύρνης),
  • Γεώργιος Ε.Στυλιανός (εξ Άνδρου),
  • Νικόλαος Π.Αδαμάκος (εκ Πύργου Ηλείας),
  • Ευστάθιος Π.Σπυρόπουλος (εξ Ερατινής Δορίδας)
  • Ευάγγελος Καλογερόπουλος
  • Δημήτριος Κουτουβίδης (εκ Κάτω Παναγιάς Μ.Ασίας),
  • Ανδρέας Ι.Σταυρόπουλος (εξ Αυλώνα Μεσσηνίας),[Σημ. 3]
  • Λεωνίδας Τζουλάκης (εκ του χωρίου Λαμπιώτες Αμαρίου Κρήτης),
  • Αντώνιος Π.Λαδένης (εκ Θεσσαλονίκης)
  • Εμμανουήλ Ι.Λυκάκης (εκ Σητείας Κρήτης),
  • Ηρακλής Τσαγκάρης (εκ Κύπρου),
  • Ελευθέριος Π.Καμπουρόπουλος (εκ Δαρδανελλίων),
  • Ιωάννης Σπ.Μεϊμαρίδης (εκ Τενέδου),
  • Ιωάννης Παπατζών (εκ Λευκωσίας Κύπρου,
  • Νίκος Μ.Λεπτός (εκ Λευκωσίας Κύπρου,
  • Θεόδωρος Ζεάκης (εκ χωρίου Μέλαμπες, Αγ.Βασιλείου - Κρήτης),
  • Νικόλαος Γ.Καλλιγέρης (εκ Σμύρνης),
  • Εμμανουήλ Κρουσανιωτάκης (εκ Κρήτης),
  • Παναγιώτης Παυλάκης (εκ Νεοχωρίου Μεσσηνίας, Πελοποννήσου),
  • Δημήτριος Β.Αναστασάτος (εκ Κεφαλληνίας),
  • Παναγιώτης Δρακάτος (εκ Κεφαλληνίας),
  • Ξενοφών Αντ.Τσενές (εκ Καλαβρύτων κ.ά.[3]
Ελληνόπουλα στην Ελληνική Λέσχη στην Τάνγκα (π.1960).

Οι Έλληνες της Τάνγκα, είναι από πολλών ετών οργανωμένοι σε κοινότητα. Στην Τάνγκα επίσης, λειτουργούν αρκετά ελληνικά ξενοδοχεία:[3]

  • «Africa Hotel», ιδιοκτησίας Αναστασίου Τζογανάτου,
  • «New Hotel», ιδιοκτησίας Στυλιανού Μακρή,
  • «Planters Hotel» (το πρώην «Afrika Hotel»),[Σημ. 4] ιδιοκτησίας Ευάγγελου Ματζούνη,[4]
  • «Seaview Hotel», ιδιοκτησίας Κώστα Προγούλη,
  • «Splendid Hotel», ιδιοκτησίας Ευτυχίας Ροδουσάκη, το οποίο εν συνεχεία (το 1952), πωλήθηκε στους Μιχαήλ Κυριακίδη (εκ Κύπρου) και Νικόλαο Γ.Καλλιγέρη (εκ Σμύρνης),
  • «Tanga Hotel», ιδιοκτησίας Τσακίρη.

Διοικητικές διαιρέσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Τάνγκα (Tanga) διαιρείται διοικητικά σε 24 Τμήματα εκ των οποίων τα 14 είναι Αστικά Τμήματα (Urban Ward), τα 3 είναι Μεικτά Τμήματα (Mixed Ward) και τα 7 είναι Αγροτικά Τμήματα (Rural Ward) (παραπλεύρως και εντός παρενθέσεως, ο πληθυσμός τους κατά το 2012).[Σημ. 5]

  • Central (5.739)
  • Chumbageni (14.225)
  • Duga (18.704)
  • Mabawa (35.125)
  • Majengo (7.482)
  • Makorora (16.664)
  • Msambweni (9.610)
  • Mwanzange (7.521)
  • Mzingani (29.041)
  • Ngamiani Kaskazini (3.910)
  • Ngamiani Kati (4.755)
  • Ngamiani Kusini (7.638)
  • Νγκουβουμάλι (Nguvumali) (15.133)[5]
  • Ουσαγκάρα (Usagara) (10.330)[6]
  • Mzizima (11.570)
  • Pongwe (13.513)
  • Tangasisi (19.149)
  • Chongoleani (4.737)
  • Kiomoni (6.587)
  • Kirare (4.756)
  • Mabokweni (5.433)
  • Marungu (3.025)
  • Maweni (14.091)
  • Τονγκόνι (Tongoni) (4.594)[Σημ. 6]

Μία από τις μεγάλες βιομηχανίες της Τάνγκα είναι αυτή της παραγωγής τσιμέντου.

Η πόλη εξυπηρετείται από το Αεροδρόμιο Τάνγκα.

Η Τάνγκα, εξυπηρετείτο από σιδηροτροχιές 1.000 mm (3 ft 3/8 in) των σιδηροδρόμων του εθνικού σιδηροδρομικού συστήματος, ωστόσο, αυτές έχουν να λειτουργήσουν εδώ και πολλά χρόνια.

Πτέρυγα του Περιφερειακού Νοσοκομείου Μπόμπο (Bombo Regional Hospital). Στο ισόγειο βρίσκονται το Χειρουργικό Τμήμα, στον 1ο. όροφο το Νοσηλευτικό Τμήμα και στον 2ο. όροφο το Μαιευτικό / Γυναικολογικό Τμήμα.[Σημ. 7]
Γραμματόσημο (με σφραγίδα πρώτης ημέρας κυκλοφορίας [9 Δεκεμβρίου 1961]) του ενός σελινιού Ανατολικής Αφρικής (χρώματος καφέ, μπλε και λαδί), που εκδόθηκε για να τιμήσει την ανεξαρτησία και με θέμα 'Μητρότητα'.[7][8]

Τα ιατρικά ιδρύματα της ζώνης στη Τάνγκα περιλαμβάνουν:

Το πρόβλημα της ελονοσίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από δημιουργίας της πόλης, υπήρχε πολύ έντονο πρόβλημα ελονοσίας. Οι Γερμανοί, γνωστοί για τη σχολαστικότητά τους, προσπάθησαν και εξάλειψαν κάθε θύλακα πρόκλησης της νόσου. Παρ'όλα ταύτα, η επιδημία συνέχιζε να είναι σε έξαρση. Οι Άγγλοι, που διαδέχθηκαν τους Γερμανούς, παρ'όλο που συνέχισαν τις προσπάθειες καταστολής, εξακολουθούσαν να αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα.[9] Ώσπου το 1920, ανακάλυψαν ότι η πηγή του κακού ήταν οι φοίνικες της Τάνγκα, οι οποίοι αριθμούσαν πολλές εκατοντάδες δέντρων.[9] Πιο συγκεκριμένα, κάποιος ιθαγενής ονόματι Sefu Bwana (κύριος Σέφου), όταν έμαθε για το πρόβλημα, είπε στους Άγγλους ότι είχε βρει νερό στις κορυφές των φοινίκων.[9][Σημ. 8] Ο Σέφου απεδείχθει πολύ αποτελεσματικός, σκαρφάλωνε στις κορυφές των φοινικόδεντρων, χωρίς πρόσθετα βοηθητικά εργαλεία, κινούμενος στις κορυφές των με περισσή άνεση και επιδεξιότητα, όπως η αράχνη στον ιστό της, εξουδετερώνοντας τις προνύμφες.[9]

Τουριστικά αξιοθέατα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ηλιοβασίλεμα στον Κόλπο της Τάνγκα.

Κοντινά τουριστικά αξιοθέατα περιλαμβάνουν:

  • τα Σπήλαια Αμπόνι (Amboni Caves),
  • τις Θερμές Πηγές Γκαλάνος (Galanos hot springs) (προφέρεται Γκαλάνος χοτ σπρινγκς) (λέγεται πως ονομάστηκαν έτσι, επειδή ο Έλλην Μακεδόνας Χρήστος Γαλανός, ανακάλυψε τις θειούχες πηγές το 1950 και χρηματοδότησε εξολοκλήρου τις κτιριακές εγκαταστάσεις των πηγών),[10][Σημ. 9][Υποσημ. 2] Πρόκειται για θερμές πηγές των οποίων τα νερά τους είναι ζεστά, πράσινα και λόγω της περιεκτικότητας των σε θείο, έχουν μια έντονη οσμή.[11] Λέγεται ότι είναι οι δεύτερες μεγαλύτερες του είδους των, παγκοσμίως.

[12] Οι πηγές δεν έχουν μεγάλη επισκεψιμότητα[13] ίσως λόγω της έντονης οσμής. Οι δε κτιριακές εγκαταστάσεις των, παρουσιάζουν σημεία εγκατάλειψης. [14]

  • το Εθνικό Πάρκο Σααντάνι (Saadani National Park),
  • τη Νήσο Τότεν (Toten Island),
  • το Μουσείο Τάνγκα URITHI (URITHI Tanga Museum),
  • των Πολεμικών Τάφων και Μνημείων Τάνγκα (Tanga War Graves and Memorials),
  • τα Ερείπια του Τονγκόνι (Tongoni Ruins),[Σημ. 10]
  • τα Αμυντικά Έργα του Χωριού Ndumi (Ndumi Village defense works),
  • τις αμμώδεις παραλίες του Μουαρόνγκο και τα προστατευόμενα ριζοφόρα (μανγκρόβια) παράκτια (Mwarongo sand beaches and protected coastal mangroves).

Η Τάνγκα εκπροσωπείται στην Tanzanian Premier League από τους ποδοσφαιρικούς συλλόγους Coastal Union και JKT Mgambo.

  • (Αγγλικά) Byron Farwell, The Great War in Africa, 1914-1918 (W. W. Norton, 1986)
  1. Παλαιότερα στο Μεξικό, η κυβέρνησή του απαγόρευε αυστηρώς την εξαγωγή του φυτωρίου του, επιθυμώντας να κατέχει αυτή το μονοπώλιο της παραγωγής του σχοινιού. Όμως, ο Γερμανός Δρ. Hindorff, διαμένων τότε στο Μεξικό, κατόρθωσε να εξαγάγει λαθραίως 1000 σπορόφυτα και να τα μεταφέρει στην τότε Τανγκανίκα. Τα φύτεψε στην Περιοχή Πανγκάνι, πλησίον των ακτών του Ινδικού Ωκεανού, σε μια μικρή έκταση γης που του παραχώρησε γι' αυτόν το σκοπό η Γερμανική Διοίκηση. Τα φυτά από αυτό το φυτώριο πολλαπλασιάστηκαν και έτσι το φυτό αυτό διαδόθηκε στην Τανγκανίκα.[Παρ. Σημ. 1]
  2. Εδώ θα πρέπει να τονισθεί και η εχθρική στάση των ιθαγενών προς τους Ευρωπαίους. Κατά τα πρώτα είκοσι χρόνια της αποικιακής ιστορίας της Γερμανίας ... οι ιθαγενείς είχαν υποστεί σκληρή μεταχείριση και άγρια εκμετάλλευση. Οι αποικιακοί τους τυχοδιώκτες, οι επίσημες ή εμπορικές εταιρείες, τους έκλεψαν τα εδάφη, τις οικίες, την ελευθερία και συχνά απρόσεκτα και σκληρά ακόμη και τη ζωή τους. Οι συνεχείς και έντονες εξεγέρσεις των, ήσαν οι μοναδικοί τραγικοί μάρτυρες της αθλιότητας και της αδυναμίας των.[Παρ. Σημ. 2]
  3. Πρόκειται για τον Διευθυντή του σχοινοκτήματος Tongoni Sisal Estate Ltd., ιδιοκτησίας Χρήστου Γαλανού.
  4. Η ορθογραφία είναι γερμανική («Afrika Hotel»).
  5. Χάριν της μετάφρασης, προτιμήθηκε να διατηρηθούν τα τμήματα με την Αγγλική-Σουαχίλι γραφή έναντι της Ελληνικής τους γραφής. Ο λόγος που γίνεται αυτό, είναι διότι ορισμένες ονομασίες δεν μπορούν να αποδοθούν 100% με την Ελληνική γραφή, π.χ. τόσο η Αγγλική-Σουαχίλι ονομασία Msambweni όσο και η ονομασία Msabweni, στα Ελληνικά γράφονται ως «Μσαμπουένι». Η αναγραφή λοιπόν της Αγγλικής-Σουαχίλι ονομασίας, μας βοηθά στη συγκεκριμένη περίπτωση, να δούμε ότι η Ελληνική ονομασία προφέρεται ως «Μ(ου)-σα-μ(ου)-μπουέ-νι» και όχι ως «Μ(ου)-σα-μπουέ-νι» (γιατί δεν είναι Msabweni αλλά Msambweni). Υπάρχουν αρκετές τέτοιες περιπτώσεις, οπότε η παράλληλη παράθεση της Αγγλικής-Σουαχίλι ονομασίας, διευκολύνει στην Ελληνική ανάγνωση της ονομασίας. Επιπλέον, όπου υπάρχει ονομασία σε Ελληνική γραφή, παρατίθεται απαραιτήτως (εντός παρενθέσεως) και η Αγγλική-Σουαχίλι ονομασία, ώστε να διευκολυνθεί περαιτέρω, ο μη εξοικειωμένος (με τις Σουαχίλι ονομασίες) αναγνώστης.
  6. Τονγκόνι (Tongoni) στην τοπική διάλεκτο, σημαίνει "ερειπωμένο χωριό" και βρίσκεται 20 περίπου χλμ. νοτίως της Τάνγκα.[Παρ. Σημ. 3]
  7. Μάλιστα σε γραμματόσημο του ενός σελινιού (χρώματος καφέ, μπλε και λαδί), που εκδόθηκε για να τιμήσει την ανεξαρτησία και με θέμα 'Μητρότητα', εικονίζεται η νοσηλεύτρια Mary Mzinga και κόρη του Stephen Mzinga τότε γραμματέως της Massy Swynnerton, να φωτογραφίζεται την ώρα κατά την οποία παραδίδει βρέφος στην περήφανη μητέρα του. Τούτη η παράδοξη τιμητική διάκριση, συνέβη πριν από το εκπαιδευτικό ταξίδι της Mary Mzinga προς την Αγγλία, στη Μαιευτική / Γυναικολογική Πτέρυγα του Νοσοκομείου, την οποία (μερικά χρόνια πριν) είχε χρηματοδοτήσει ο Χρήστος Γαλάνος. Η επιγραφή GALANOS, μόλις που διακρίνεται στην πρόσοψη της πτέρυγας του κτηρίου (μεταξύ των παραθύρων του 2ου και του 3ου ορόφου).[Παρ. Σημ. 4][Παρ. Σημ. 5]
  8. Στην κοίλη βάση κάθε φύλλου, συγκεντρωνόταν μικρή ποσότητα ύδατος αρκετή για την αναπαραγωγή των κωνώπων.
  9. Οι διάφορες πηγές πληροφόρησης στο διαδίκτυο, αναφέρουν ότι οι ιαματικές πηγές ανακαλύφθηκαν το 1950, από τον πλούσιο Έλληνα Μακεδόνα σχοινοκτηματία Χρήστο Γαλανό, τούτο είναι παντελώς αναληθές, καθότι οι Γερμανοί αποικιοκράτες ήδη γνώριζαν την ύπαρξή των τουλάχιστον από το 1895.[Παρ. Σημ. 6]
  10. Τονγκόνι (Tongoni) στην τοπική διάλεκτο, σημαίνει "ερειπωμένο χωριό" και βρίσκεται 20 περίπου χλμ. νοτίως της Τάνγκα.[Παρ. Σημ. 7]
Παραπομπές σημειώσεων
  1. Ιωάννης Ν.Τσόντος (1953). «Γεωργία και Δασικά Προϊόντα». Έλληνες εν τη Ξένη (Τανγκανίκα) 1951-1953. Λευκωσία - Κύπρος: Τύποις "Ζάβαλλη". σελ. 61. 
  2. John Iliffe (2008) [1969]. «Chapter I, THE ARGUMENT». Tanganyika Under German Rule 1905-1912 (Ψηφιακή έκδοση). Cambridge CB2 8RU, UK: Cambridge University Press. σελίδες 2& 3 (Townsend, Rise and fall of Germany's colonial empire, p. 273.). ISBN 978-0-521-05371-6. 
  3. {{[1], Tanzania, by Jens Finke, Tongoni, page 168, ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2018}}
  4. «Tanganyika (AF.) (Br.) 1961, Independence. Inscr. "UHURU 1961"». Stanley Gibbons Simplified whole world stamp catalogue 1968 - 33rd. edition. London & Derby: Bemrose & Sons Ltd. 1967. σελ. 1354. 
  5. {{History of Medical Services of Tanganyika, by David F. Clyde, Page 202, ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2018}}
  6. D. F. Clyde (1962). «Malaria During the Early Days in Tanga». History of the Medical Services of Tanganyika. Dar es Salaam: Government Press. σελ. 19. 
  7. {{[2], Tanzania, by Jens Finke, Tongoni, page 168, ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2018}}
  1. Ο Δρ. Hindorff κατέληξε να ζήσει το υπόλοιπο της ζωής του στη Γερμανία, πάμφτωχος.[Παρ. Υποσημ. 1]
  2. Ο 33-χρονος Γερμανός ιατρός Friedrich Plehn, στην προσπάθειά του να καταπολεμήσει την ελονοσία, μεταξύ άλλων, μελετούσε και τις θειούχες πηγές στο Αμπόνι (Amboni).[Παρ. Υποσημ. 2]
Παραπομπές υποσημειώσεων
  1. Ιωάννης Ν.Τσόντος (1953). «Γεωργία και Δασικά Προϊόντα». Έλληνες εν τη Ξένη (Τανγκανίκα) 1951-1953. Λευκωσία - Κύπρος: Τύποις "Ζάβαλλη". σελ. 61. 
  2. D. F. Clyde (1962). «Malaria During the Early Days in Tanga». History of the Medical Services of Tanganyika. Dar es Salaam: Government Press. σελ. 19. 
  1. D. F. Clyde (1962). «TANGA November, 1914». History of the Medical Services of Tanganyika. Dar es Salaam: Government Press. σελ. 53. 
  2. 2,0 2,1 2,2 {{Greek identity/community in east africa, Introduction, ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2019}}
  3. 3,0 3,1 3,2 Ιωάννης Ν.Τσόντος (1953). «Τάνγκα». Έλληνες εν τη Ξένη (Τανγκανίκα) 1951-1953. Λευκωσία - Κύπρος: Τύποις "Ζάβαλλη". σελίδες 155–170. 
  4. http://customwritings.co/greek-identitycommunity-in-east-africa/
  5. «Sensa ya 2012, Tanga - Tanga CC» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 2 Ιανουαρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2018. 
  6. Thomas Brinkhoff (12 Σεπτεμβρίου 2014). «Usagara». City Population. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2016. 
  7. «Tanganyika (AF.) (Br.) 1961, Independence. Inscr. "UHURU 1961"». Stanley Gibbons Simplified whole world stamp catalogue 1968 - 33rd. edition. London & Derby: Bemrose & Sons Ltd. 1967. σελ. 1354. 
  8. {{[3], History of Medical Services of Tanganyika, by David F. Clyde, Page 202, ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2018}}
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 David F.Clyde (1962). «History of the Medical Services of Tanganyika». Government Press Dar es Salaam. σελίδες 108–111. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2019. 
  10. Galanos Hot Springs, 21 Ιουλίου 2018
  11. Rough Guide to Tanzania, by Rough Guides, ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2018
  12. Tourist guide to Tanzania, by Gratian Luhikula, Page 107, ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2018
  13. ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2018
  14. Rough Guide to Tanzania, by Rough Guides, ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2018

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]