Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σκριβωνία Μάγνα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σκριβωνία Μάγνα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση5
Θάνατος47
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜάρκος Λικίνιος Κράσσος Φρούγι (ύπατος το 27)
ΤέκναΓναίος Πομπήιος Μάγνος (σύζυγος της Κλαυδίας Αντωνίας)
Licinia Magna
Μάρκος Λικίνιος Κράσσος Φρούγι
Μάρκος Λικίνιος Κράσσος Σκριβωνιανός
Λεύκιος Καλπούρνιος Πίσων Φρούγι Λικινιανός
ΓονείςLucius Scribonius Libo
ΟικογένειαScribonii Libones

Η Σκριβωνία Μάγνα, λατιν.: Scribonia Magna (άκμασε τον 1ο αι.), γνωστή στις σύγχρονες ιστορικές πηγές και ως Σκριβωνία Κράσσι, ήταν Ρωμαία ευγενής γυναίκα. Η Σκριβωνία ήταν απόγονος του Πομπηίου.

Γεννήθηκε πριν από το έτος 16, καθώς εκείνη τη χρονιά ο πατέρας της εκτελέστηκε με την κατηγορία της συνωμοσίας εναντίον του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Τίβέριου. Η Σκριβωνία γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ρώμη. Πολύ λίγα είναι γνωστά για τη ζωή της.

Παντρεύτηκε τον Μάρκο Λικίνιο Κράσσο Φρούγι,[1] έναν άνδρα υπατικής τάξης. Ο πατέρας τού Φρούγι, ο ύπατος και κυβερνήτης Μάρκος Λικίνιος Κράσσος, υιοθετημένος γιος του υπάτου και στρατηγού Μάρκος Λικίνιος Κράσσος (ύπατος το 30 π.Χ.), εγγονού του Μάρκου Λικίνιου Κράσσου, ενός της Τριανδρίας. Ήταν ο τελευταίος γνωστός άμεσος απόγονος αυτού της Τριανδρίας που φέρει το όνομά του.

Η Σκριβωνία γέννησε στον Φρούγι τα ακόλουθα παιδιά:

  • Γναίος Πομπήιος Μάγνος.[1] Το 43 νυμφεύτηκε την Κλαυδία Αντωνία, μοναδική κόρη του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Κλαύδιου από τον δεύτερο γάμο του με την Αιλία Παιτίνα. Ο Μάγνος δολοφονήθηκε το 47.
  • Μάρκος Λικίνιος Κράσσος Φρούγι. Υπηρέτησε ως ύπατος το 64[1] υπό τον Αυτοκράτορα Νέρωνα. Η σύζυγος τού Φρούγι ήταν η Σουλπικία Πραιτεξτάτα, κόρη του αντικαταστάτη υπάτου του 46 Κόιντου Σουλπικίου Καμερίνου Πετικού.[2] Ο Νέρωνας διέταξε την εκτέλεση του Φρούγι μεταξύ 66 και 68, λόγω των πληροφοριών που έφερε εναντίον του ο Μάρκος Ακουίλιος Ρέγουλος.[3] Το έτος 70, στις αρχές της βασιλείας του Βεσπασιανού, η Πραιτεξτάτα και τα παιδιά της πήγαν σε μια συνάντηση της Ρωμαϊκής Συγκλήτου για να ζητήσουν εκδίκηση για τον θάνατο του Φρούγι.[3] Ο Ρέγουλος και ο συναφής του πολιτικός κύκλος διώχθηκαν από τη Σύγκλητο. [4] Με τη Σουλπικία Πραιτεξτάτα, η Φρούγι είχε τέσσερα παιδιά:
  • Μάρκος Λικίνιος Κράσσος Σκριβωνιανός.[1] Κάποτε μεταξύ 68 και 69 ο στρατηγός Μάρκος Αντώνιος Πρίμος είχε προσφέρει στον Σκριβωνιανό τη θέση του Ρωμαίου Αυτοκράτορα.
  • Λεύκιος Καλπούρνιος Πίσων Φρούγι Λικινιανός[1] ή Λεύκιος Καλπούρνιος Πίσων Λικινιανός (38-69). Ο Λικινιανός υιοθετήθηκε από τον -για λίγο- Ρωμαίο Αυτοκράτορα Γάλβα, ο οποίος βασίλευσε μεταξύ 68 και 69. Ως κληρονόμος του Γάλβα, ο Λικινιανός δολοφονήθηκε όταν ο Όθων κατέλαβε τον θρόνο. Ο Λικινιανός είχε νυμφευτεί μια Ρωμαία γυναίκα που ονομαζόταν Βερονία Γερμίνα, η οποία προέρχεται από μια οικογένεια που είχε υπατικό αξίωμα.
  • Λικινία Μάγνα. Παντρεύτηκε τον συγκλητικό Λεύκιο Καλπούρνιο Πίσωνα,[1] ο οποίος υπηρέτησε ως ένας από τους υπάτους το 57.[1][6] Ο Πίσων αργότερα δολοφονήθηκε από τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Βεσπασιανό ως εχθρός του Αυτοκράτορα. Η Λικινία απεβίωσε σε άγνωστη ημερομηνία από το 70 έως το 80, καθώς ο τάφος της χρονολογείται από αυτή την περίοδο, ο οποίος βρέθηκε στα εδάφη της Βίλας Μποναπάρτε κοντά στην Πόρτα Σαλαρία. Η έκταση μπορεί να ήταν μέρος των προαστιακών κτημάτων της οικογένειας και η επιτύμβια πλάκα της Λικινίας εκτίθεται στα Μουσεία του Βατικανού.[7] Η Λικινία και ο Πίσων είχαν ένα παιδί:
    • Καλπουρνία, παντρεύτηκε τον Καλπούρνιο Πίσωνα Γαλεριανό, γιο του Γάιου Καλπούρνιου Πίσωνα (συνύπατου το 41 με τον Κλαύδιο).[8] Ο Καλπούρνιος Πίσων Γαλεριανός εκτελέστηκε το 70 για την αντίθεσή του στον Βεσπασιανό.[9]

Την άνοιξη του 47 Σκριβωνία, ο σύζυγός της και ο Γναίος Πομπήιος Μάγνος εκτελέστηκαν με εντολή της Ρωμαίας αυτοκράτειρας Βαλερίας Μεσσαλίνας. Μετά το τέλος της Σκριβωνίας, του συζύγου της και του γιου της, οι τρεις τους τοποθετήθηκαν στο τάφο των Λικινίων Καλπουρνίων, που βρίσκεται στην Βία Σαλαρία. Επίσης, στο τάφο τοποθετήθηκε ο γιος τους, ο Μάρκος Λικίνιος Κράσσος Φρούγι ΙΙ.

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Syme, The Roman Revolution, p.578
  2. 2,0 2,1 Rudich, Political Dissidence Under Nero: The Price of Dissimulation, p. 203
  3. 3,0 3,1 Shelton, The Women of Pliny's Letters, p. 153
  4. Rutledge, Imperial Inquisitions: Prosecutors and Informants from Tiberius to Domitian, p. 119
  5. Romeins Imperium – Marcus Licinius Crassus Frugi translated from Dutch to English
  6. Elsner, Life, Death and Representation: Some New Work on Roman Sarcophagi, p. 57
  7. Elsner, Life, Death and Representation: Some New Work on Roman Sarcophagi, pp. 31, 46
  8. The Cambridge Ancient History. Vol. 5, VII ed. London: Cambridge University Press, 1970-2007.
  9. Anne Publie. "Les Cneuius". & Anne Publie. "Les Caesoninus"

Εξωτερικές συνδέσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]