Σουλπικία Πραιτεξτάτα
| Σουλπικία Πραιτεξτάτα | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 30 (περίπου) |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μάρκος Λικίνιος Κράσσος Φρούγι |
| Τέκνα | Licinia Praetextata Λίβων Ρουπίλιος Φρούγι Μάρκος Λικίνιος Σκριβώνιος Καμερίνος Γάιος Καλπούρνιος Πίσων Κράσσος Φρούγι Λικινιανός |
| Γονείς | Κόιντος Σουλπίκιος Καμερίνος Πετικός |
Η Σουλπικία Πραιτεξτάτα, λατιν.: Sulpicia Praetextata ήταν μια αρχαία Ρωμαία ευγενής γυναίκα, που έζησε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία τον 1ο αι.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν μέλος του Γένους των Σουλπικίων. Ήταν κόρη του Κόιντου Σουλπίκιου Καμερίνου Πετικού, αντικαταστάτη υπάτου (suffect consul) το 46[1] και μίας ανώνυμης μητέρας. Ο αδελφός της ήταν ο Κόιντος Σουλπίκιος Καμερίνος Πυθικός,[2] ο οποίος είχε υπατική θέση.[3]
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παντρεύτηκε τον Μάρκο Λικίνιο Κράσσο Φρούγι, ο οποίος υπηρέτησε ως ύπατος το 64.[4] Ήταν ένας από τους τέσσερις γιους του Ρωμαίου πολιτικού Μάρκος Λικίνιος Κράσσος Φρούγι και της Σκριβωνίας Μάγνας.[5]
Η Πραιτεξτάτα έφερε στον Φρούγι τα ακόλουθα παιδιά:
- Λικινία Πραιτεξτάτα, υπηρέτησε ως αρχηγός των Εστιάδων Παρθένων.[6]
- Λεύκιος Σκριβώνιος Λίβων Ρουπίλιος Φρούγι Μπόνος, υπηρέτησε ως ύπατος το 88. Ο Φρούγι Μπόνος νυμφεύτηκε την κόρη του Αυτοκράτορα Βιτελλίου, Βιτελλία,[7][8] από την οποία είχε μια κόρη που ονομάστηκε Ρουπιλία Φαυστίνα, η οποία έγινε εκ πατρός γιαγιά του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Μάρκου Αυρηλίου.[9][10]
- Μάρκος Λικίνιος Σκριβώνιος Καμερίνος.[6]
- Γάιος Καλπούρνιος Πίσων Κράσσος Φρούγι Λικινιανός, ο οποίος υπηρέτησε ως ύπατος το 87.[11] Ο Καλπούρνιος Πίσων και η σύζυγός του Αγεντία Κουιντίνα συνωμότησαν εναντίον του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Νέρβα, ο οποίος τους περιόρισε στον Τάραντα. Όταν ο Πίσων προσπάθησε να δραπετεύσει, ο Αυτοκράτορας Τραϊανός τον εξόρισε σε ένα μοναχικό νησί. Απεβίωσε κατά τη διάρκεια μιας δεύτερης προσπάθειας διαφυγής. Ο Καλπούρνιος Πίσων τοποθετήθηκε στον τάφο της Λικινίας Καλπουρνίας.
Ο Φρούγι εκτελέστηκε από τον Ρωμαίο Αυτοκράτορας Νέρωνα μεταξύ 66 και 68, λόγω πληροφοριών που του έφερε ο Μάρκος Ακουίλιος Ρέγουλος.[12] Το 70, στις αρχές της βασιλείας του Αυτοκράτορα Βεσπασιανού, η Πραιτεξτάτα έφερε τα παιδιά της σε μια συγκέντρωση της Ρωμαϊκής Συγκλήτου, αναζητώντας εκδίκηση για τον θάνατο του συζύγου της.[12] Ο Ρέγουλος και ο συναφής του πολιτικός κύκλος διώχθηκαν από τη Σύγκλητο. [13] Μετά από αυτό το επεισόδιο δεν είναι γνωστό τίποτε για τον Πραιτεξτάτα.
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Alison E. Cooley, The Cambridge Manual of Latin Epigraphy (Cambridge: University Press, 2012), p. 461
- ↑ Rutledge, Imperial Inquisitions: Prosecutors and Informants from Tiberius to Domitian
- ↑ Rutledge, Imperial Inquisitions: Prosecutors and Informants from Tiberius to Domitian, p. 172
- ↑ Ronald Syme, The Augustan Aristocracy (Oxford: Clarendon Press, 1986), p. 280 n. 70
- ↑ Syme, Augustan Aristocracy, pp. 279f
- ↑ 6,0 6,1 Romeins Imperium – Marcus Licinius Crassus Frugi translated from Dutch to English
- ↑ Rupilius. Strachan stemma.
- ↑ Settipani, Christian (2000). Continuité gentilice et continuité familiale dans les familles sénatoriales romaines à l'époque impériale: mythe et réalité. Prosopographica et genealogica (στα Ιταλικά). 2 (illustrated έκδοση). Unit for Prosopographical Research, Linacre College, University of Oxford. σελ. 278. ISBN 9781900934022.
- ↑ Augustan History, Marcus Aurelius: 1.4, where Rupili Boni is emended to Rupili Libonis
- ↑ "Libo Frugi's wife is unknown, but J. Carcopino, REA 51 (1949) 262 ff. argued that she was Matidia. This was supported by H. G. Pflaum, HAC 1963 (1964) 106 f. However, Schumacher, Priesterkollegien 195 points out that Libo Frugi's daughter Rupilia Faustina can hardly have been old enough, in that case, to be the mother of Marcus' father. The only way out would be to suppose that Matidia married Libo before her other two husbands; and was divorced from him (as he was still alive in 101). The theory becomes increasingly implausible." Anthony Richard Birley, Marcus Aurelius, p. 244
- ↑ Rudich, Political Dissidence Under Nero: The Price of Dissimulation
- ↑ 12,0 12,1 Shelton, The Women of Pliny's Letters, p. 153
- ↑ Rutledge, Imperial Inquisitions: Prosecutors and Informants from Tiberius to Domitian, p. 119
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Τάκιτος, Ιστορίες
- Ρωμαίοι Αυτοκράτορες - Μετάφραση από τα Ολλανδικά στα Αγγλικά από τον Μάρκο Λικίνιο Κράσσο Φρούγι
- άρθρο για τη Ματινία την Πρεσβύτερη στο Livius.org
- Σ.Χ. Ράτλετζ, Αυτοκρατορική Ιερή Εξέταση: Εισαγγελείς και πληροφοριοδότες από τον Τιβέριο έως τον Δομιτιανό (Google eBook), Ράτλέτζ, 2002
- Β. Ρούντιχ, Πολιτική Αντίθεση υπό τον Νέρωνα: Η τιμή της απομίμησης, Ρουτλέτζ, 2013
- Η Τζ. Σέλτον, Οι Γυναίκες των Επιστολών του Πλίνιου, Ρούτλετζ, 2013.