Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κόιντος Σουλπίκιος Καμερίνος Πετικός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κόιντος Σουλπίκιος Καμερίνος Πετικός
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος67[1]
Ρώμη
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΤέκναΣουλπικία Πραιτεξτάτα
ΓονείςQuintus Sulpicius Camerinus
ΑδέλφιαSulpicia Camerina
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΡωμαίος συγκλητικός

Ο Κόιντος Σουλπίκιος Καμερίνος Πετικός, λατιν.: Quintus Sulpicius Camerinus Peticus (απεβ. το 67) ήταν Ρωμαίος συγκλητικός κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Νέρωνα. Το Peticus προέρχεται από το Πυθικός (δηλ. νικητής στα Πύθια).

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπηρέτησε ως αντικαταστάτης ύπατος το 46 με τον Μάρκο Ιούνιο Σιλανό ως συνύπατό του, και ως ύπατος στην Αφρική από το 56 έως το 57.[2][3]

Ο Καμερίνος ήταν μέλος του Γένους των Σουλπικίων. Ήταν επίσης μέλος των Αδελφών Αρβάλων: τα αρχεία της, η Acta Fratrum Arvalium, πιστοποιούν την παρουσία του από τον Μάιο του 58 έως τον Απρίλιο του 63 και την προεδρία της Επιτροπής Θυσιών το 60. Ο Καμερίνος κατηγορήθηκε για εκβιασμό, αλλά απαλλάχθηκε από τον Αυτοκράτορα Νέρωνα.[4] Το 67, σκοτώθηκε με τον γιο του Κόιντο Σουλπίκιο Καμερίνο Πυθικό από τον απελεύθερο Έλιο, ενώ ο Νέρωνας ήταν στην Αχαΐα, με το επιχείρημα ότι αρνήθηκε να εγκαταλείψει το επίθετό του, το οποίο "επομένως αποτελούσε μια μικρή αντιπαράθεση στις νίκες του Νέρωνα στα Πυθικούς αγώνες".[5] Ο Πετικός είχε επίσης μια κόρη, που ονομαζόταν Σουλπικία Πραιτεξτάτα, η οποία παντρεύτηκε τον ύπατο του 64, Μάρκο Λικίνιο Κράσσο Φρούγι.[6]

Ερωτήματα ταυτότητας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ανακάλυψη αρχείων που αποδεικνύουν ότι ο Καμερίνος Αντίστιος Βέτος ήταν αντικαταστάτης ύπατος για λίγες εβδομάδες τον Μάρτιο, θέτει μια πρόκληση στους ειδικούς. Ο Τζιουζέπε Καμοντέκα εξήγησε την σύντομη θητεία του Αντίστιου Βέτου ως αποτέλεσμα ενός πρώιμου θανάτου.[7] Αλλά ο Νικολάους Παχόβιακ αντιτίθεται σε αυτή την εξήγηση, και υποδηλώνει ότι οι δύο άνδρες -ο Αντίστιος Βέτος και ο Κόιντος Σουλπιίκιος- είναι ο ίδιος άνθρωπος.[8] Αν και θα ήταν η απλούστερη λύση --αυτό δηλώνει μια υπατική σταδιοδρομία για τον Σουλπίκιο Καμερίνο, και μια (μετά την υπατεία) σταδιοδρομία για τον Aντίστιο Βέτο-- και δεν υπάρχουν στοιχεία εναντίον του, χρειάζονται περισσότερα στοιχεία πριν η ταυτοποίηση του Παχόβιακ γίνει αποδεκτή ως γεγονός.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κόρη του Σουλπικία Πραιτεξτάτα παντρεύτηκε τον Μάρκο Λικίνιο Κράσσο Φρούγι (ύπατο το 64). Αυτός ήταν γιος του Μάρκου Λικίνιου Κράσσου Φρούγι (υπάτου το 27) και της Σκριβωνίας Μάγνας.

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ανακτήθηκε στις 27  Νοεμβρίου 2018.
  2. Sherk, Robert K. (14 Ιουλίου 1988). The Roman Empire: Augustus to Hadrian. Cambridge: Cambridge University Press. σελ. 52. ISBN 978-0-521-33887-5. 
  3. Raleigh Nelson, J. (1903), «The Boy Poet Sulpicius: A Tragedy of Roman Education», The School Review 11 (5): 384–395 
  4. Vasily Rudich (2013). Political Dissidence Under Nero: The Price of Dissimulation. New York: Routledge. σελ. 213. ISBN 978-1-134-91451-7. 
  5. Steven Rutledge, Imperial Inquisitions: Prosecutors and informants from Tiberius to Domitian (London: Routledge, 2001), p. 172
  6. Ronald Syme, The Augustan Aristocracy (Oxford: Clarendon Press, 1986), p. 280 n. 70
  7. Camodeca, "I consoli del 43 e gli Antistii Veteres d'età claudia dalla riedizione delle Tabulae Herculanenses" Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik, 140 (2002), pp. 235ff
  8. Pachowiak, "Gaius/Appius Iunius Silanus und Camerinus Antistius Vetus", Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik, 190 (2014), pp. 247-2501