Μάρκος Λικίνιος Κράσσος (ύπατος το 30 π.Χ.)
| Μάρκος Λικίνιος Κράσσος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Marcus Licinius Crassus (Λατινικά) |
| Γέννηση | 0ος αιώνας π.Χ. Αρχαία Ρώμη |
| Θάνατος | 0ος αιώνας π.Χ. (πιθανώς) |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Ρωμαίος πολιτικός Ρωμαίος στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Μάρκος Λικίνιος Κράσσος Φρούγι |
| Γονείς | Μάρκος Λικίνιος Κράσσος (ταμίας το 54 π.Χ.) και Καικιλία Μετέλλα |
| Οικογένεια | Λικίνιοι Κράσσοι |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ρωμαίος έπαρχος Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[1] Ύπατος στην αρχαία Ρώμη |
Ο Μάρκος Λικίνιος Κράσσος, λατιν.: Marcus Licinius Crassus (άκμασε 30-27 π.Χ.) ήταν εγγονός του Μάρκου Λικίνιου Κράσσου ενός της Α΄ Τριανδρίας. Έγινε Ρωμαίος ύπατος το έτος 30 π.Χ. ως συνάδελφος του Οκταβιανού (του μελλοντικού Ρωμαίου Αυτοκράτορα Αυγούστου).[2] Ήταν γνωστός για τις επιτυχημένες εκστρατείες του στη Μακεδονία και τη Θράκη το 29-27 π.Χ., για τις οποίες αρνήθηκε τις συνήθεις στρατιωτικές τιμές από τον Αύγουστο.
Καταγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο νεότερος Κράσσος ήταν γιος ενός άλλου Μάρκου Λικίνιου Κράσσου, πιθανότατα από τη σύζυγό του Καικιλία Μετέλλα Κρητική, κόρη του υπάτου Κόιντου Καικίλιου Μέτελλου Κρητικού. Ο τάφος της μητέρας του είναι ορατός στην Αππία Οδό. Ο πατέρας του ήταν ένας ταμίας του Ιούλιου Καίσαρα, και γιος του Μάρκου Λικίνου Κράσσου πιθανότατα από τη σύζυγό του Τερτούλα (η χήρα ενός μεγαλύτερου αδελφού, που σκοτώθηκε τον Δεκέμβριο του 87 π.Χ.).
Ο Κράσσος προφανώς δεν είχε επιζώντες γιους από τη σύζυγό του. Πιστεύεται ότι υιοθέτησε τον μετέπειτα ύπατο Μάρκο Λικίνιο Κράσσο Φρούγκι από την οικογένεια των Καλπουρνίων Πισόνων.[3]
Στρατιωτική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Κράσσος ήταν Ρωμαίος στρατηγός, ο οποίος πολέμησε πρώτα με τον Σέξτο Πομπήιο και τον Μάρκο Αντώνιο πριν αποφύγει στον Οκταβιανό. Ο Οκταβιανός τον διόρισε ως συνάδελφό του ύπατο για το έτος 30 π.Χ., παρόλο που ο Κράσσος δεν ήταν ακόμη πραίτωρ, αξίωμα που ήταν παραδοσιακά προϋπόθεση για την υπατεία. Ορισμένος ανθύπατος της Μακεδονίας το 29 π.Χ., προχώρησε εναντίον των Βασταρνών, μιας φυλής μικτής εθνικότητας (Σκυθικής, Δακικής και Γερμανικής) που είχε διασχίσει τον Δούναβη και απειλούσε τους συμμάχους των Ρωμαίων στην γειτονική Θράκη.[4] Τους οδήγησε πίσω προς τον Δούναβη και τελικά τους νίκησε σε μια μάχη, σκοτώνοντας τον βασιλιά τους Ντέλντο σε μια μάχη. [5] Σύμφωνα με τη ρωμαϊκή παράδοση, είχε έτσι το δικαίωμα στο καλύτερα λάφυρα (spolia opima), αλλά ο Οκταβιανός το απέκλεισε, προφανώς επιθυμώντας να υποτιμήσει τις επιτυχίες των μεμονωμένων στρατηγών υπέρ του ιδίου του κύρους. Θεωρείται ότι ο Κράσσος πολέμησε επίσης εναντίον των Δακών, αλλά αυτή η νίκη ελαχιστοποιήθηκε με εντολή του Οκταβιανού, ο οποίος δεν ήθελε ένας άλλος να αποκτήσει το κύρος που συνδέεται με αυτή τη στρατιωτική επιτυχία. [6]
Ο Οκταβιανός τελικά του επέτρεψε θρίαμβο, τον οποίο τέλεσε όταν επέστρεψε στη Ρώμη στις 27 Ιουλίου π.Χ. [7] Ωστόσο, ο Οκταβιανός δεν παρακολούθησε, αφού είχε δηλώσει ότι είχε φύγει από τη Ρώμη για να επισκεφτεί τις δυτικές επαρχίες της Αυτοκρατορίας. Ο Κράσσος από τότε εξαφανίζεται από τα ιστορικά αρχεία, ίσως επειδή ο Οκταβιανός δεν του επέτρεψε ποτέ άλλη θέση εξουσίας.[8]
Στη λογοτεχνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μια φανταστική εκδοχή του Κράσσου απεικονίζεται από τον ηθοποιό Λεξ Σράπνελ στην τηλεοπτική σειρά Domina του καναλιού Sky Atlantic. Εμφανίζεται ως ένας φιλόδοξος πολιτικός αντίπαλος του Αυγούστου, που έκανε εξωσυζυγική σχέση με την πρώην σύζυγο τού Αυγούστου, τη Σκριβωνία.[9]
Βλέπε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Thomas Robert Shannon Broughton: «The Magistrates of the Roman Republic» (Αγγλικά) Αμερικανική Φιλολογική Εταιρεία. 1951. ISBN-10 0-89130-812-1.
- ↑ Attilio Degrassi, I fasti consolari dell'Impero Romano dal 30 avanti Cristo al 613 dopo Cristo (Rome, 1952), p. 3
- ↑ Ronald Syme, "Piso Frugi and Crassus Frugi", Journal of Roman Studies, 50 (1960), pp. 12-20
- ↑ Syme, The Roman Revolution (Oxford: University Press, 1939), p. 308
- ↑ Cassius Dio 51.23.3 ff.
- ↑ Mócsy, Andreas (1966). "Der vertuschte Dakerkrieg des M. Licinius Crassus". In: Historia, vol. 15, no. 4, pp. 511–514.
- ↑ Syme, Roman Revolution, p. 303
- ↑ Syme, The Augustan Aristocracy (Oxford: Clarendon Press, 1986), pp. 273-275
- ↑ «Domina». IMDb. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021.