Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μπαλτσίκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 22/06/2015.
Μπάλτσικ

Σημαία
Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Μπάλτσικ
43°24′37″N 28°9′58″E
ΧώραΒουλγαρία
Διοικητική υπαγωγήBalchik[1]
Έκταση74,411 km²
Υψόμετρο199 μέτρα
Πληθυσμός12.307 (15  Μαρτίου 2024)[2]
Ταχ. κωδ.9600
Τηλ. κωδ.0579
Ζώνη ώραςUTC+02:00 (επίσημη ώρα)
UTC+03:00 (θερινή ώρα)
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Μπαλτσίκ (βουλγαρικά: Балчик, Balchik) είναι παραλιακή πόλη της βορειοανατολικής Βουλγαρίας στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας, στην περιοχή της Νότιας Δοβρουτσάς. Βρίσκεται στην Επαρχία Ντόμπριτς. Η πόλη απλώνεται γραφικά σε λοφώδεις επίπεδα που κατεβαίνουν από το οροπέδιο της Δοβρουτσάς στη θάλασσα και είναι από τις πιο γραφικές πόλεις και ένα από τα πιο πολυσύχναστα και δημοφιλή παραθεριστικά κέντρα της Βουλγαρίας. Έχει πληθυσμό 12.196 κατοίκους (2009) και βρίσκεται 42 χλμ. βορειοανατολικά της Βάρνας και 501 χλμ. βορειοανατολικά της Σόφιας.

Ετυμολογία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πόλη πήρε το όνομά της από το μεσαιωνικό ηγεμόνα Μπαλίκ, αδελφό του Ντομπρότιτσα, από τον οποίο πήρε το όνομά της η πόλη του Ντόμπριτς.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κέντρο του Μπαλτσίκ
Μπαλτσίκ
Ο βοτανικός Κήποςτου Μπαλτσίκ

Ιδρυθείσα ως Θρακικός οικισμός, αργότερα αποικίστηκε από τους Ίωνες με το όνομα Κρουνοί τον 5ο π.Χ. αιώνα στη δυτική παραλία του Ευξείνου Πόντου, ανάμεσα στη Βιζώνη και την Οδησσό. Η ονομασία Κρουνοί προερχόταν από τα πλούσια νερά και τις ιαματικές πηγές που υπήρχαν στην περιοχή. Μετονομάστηκε αργότερα Διονυσόπολις προς τιμήν του θεού Διονύσου, όταν κάποια θυελλώδη νύχτα έβγαλε η θάλασσα στις ακτές της ένα άγαλμα του Διονύσου, όπως μνημονεύει ο Βυζαντινός γραμματικός Στέφανος Βυζάντιος.

Η Διονυσόπολη ήταν μια πλούσια και ισχυρή πόλη, που αποτελούσε τον 3ο π.Χ. αιώνα μέλος της Θρακικής Πεντάπολης και αργότερα μέλος της Εξάπολης του Ευξείνου Πόντου. Μεταξύ των ετών 200 π.Χ και 72 π.Χ. η πόλη εμφανίζεται ανεξάρτητη και κόβει δικά της νομίσματα με την επιγραφή «Διονυσοπολιτών», όπως επιβεβαιώνεται από νομισματικά και άλλα ευρήματα. Κατά τα Ρωμαϊκά χρόνια η Διονυσόπολη ανήκε στην επαρχία της Κάτω Μοισίας και μετά το Διοκλητιανό περιήλθε στην επαρχία της Σκυθίας.

Αργότερα έγινε Βυζαντινό και Βουλγαρικό φρούριο. Επί της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας η πόλη έγινε γνωστή με το σημερινό της όνομα, που ίσως προέρχεται από μια Γκαγκαούζικη λέξη που σημαίνει «μικρή πόλη». Μια άλλη άποψη είναι ότι το πραγματικό όνομά της προέρχεται από εκείνη του τοπικού ευγενούς - Μπαλίκ.

Μετά την απελευθέρωση της Βουλγαρίας το 1878 το Μπαλτσίκ αναπτύχθηκε ως κέντρο μιας πλούσιας γεωργικής περιοχής, λιμάνι εξαγωγής σιτηρών και επαχιακή πόλη και αργότερα ως σημαντικός τουριστικός προορισμός με το παραλιακό θέρετρο Αλμπένα στο νότιο τμήμα της. Η εθνοτική σύνθεση άλλαξε σταδιακά από κυρίως Γκαγκαούζικη και Ταταρική/Τουρκική σε κυρίως Βουλγαρική. Σύμφωνα με εκτίμηση της Βουλγάρας ιστορικού Ράινα Γκαβρίλοβα ο βουλγαρικός πληθυσμός πριν το 1878 ήταν μόνο περίπου 10%. Σύμφωνα με τα στοιχεία της τελευταίας απογραφής του 2011 η εθνοτική σύνθεση του Μπαλτσίκ είναι η εξής:

Μετά το Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο, το 1913, η πόλη έγινε μέρος του Βασιλείου της Ρουμανίας. Επανακτήθηκε από τη Βουλγαρία κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1916-1919), αλλά η Ρουμανία αποκατέστησε την εξουσία της όταν οι εχθροπραξίες στην περιοχή σταμάτησαν. Το 1940, λίγο πριν το ξέσπασμα στην περιοχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το Μπαλτσίκ παραχωρήθηκε από τη Ρουμανία στη Βουλγαρία με τους όρους της Συνθήκης της Κραϊόβα.

Κατά τη διάρκεια της διοίκησης της Ρουμανίας το Παλάτι του Μπαλτσίκ ήταν η αγαπημένη θερινή κατοικία της Βασίλισσας Μαρίας της Ρουμανίας και της άμεσης οικογένειάς της. Στην πόλη βρίσκεται η Ανατολίτικη Επαυλη της Μαρίας, τον τόπο όπου φυλασσόταν η καρδιά της, σύμφωνα με την τελευταία επιθυμία της, μέχρι το 1940 (οπότε η Συνθήκη της Κραϊόβα επέστρεψε την περιοχήστη Βουλγαρία). Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο Κάστρο Μπραν, στην κεντρική Ρουμανία. Σήμερα, το Παλάτι του Μπαλτσίκ και ο παρακείμενο Βοτανικός Κήπος είναι τα πιο δημοφιλή αξιοθέατα της πόλης.

Κατά το Μεσοπόλεμο το Μπαλτσίκ ήταν επίσης αγαπημένος προορισμός Ρουμάνων αβάν-γκαρντ ζωγράφων, δανείζοντας το όνομά του σε μια άτυπη σχολή μετα-ιμπρεσιονιστών ζωγράφων - η Σχολή Ζωγραφικής του Μπαλτσίκ - που ήταν σημαντική για την ανάπτυξη της ρουμανικής ζωγραφικής του 20ου αιώνα. Πολλά έργα των καλλιτεχνών που αποτελούσαν την ομάδα απεικονίζουν τα σπίτια της πόλης και τους Τούρκους κατοίκους, καθώς και τη θάλασσα.

Λεπτομέρειες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Ο Φράνσις Φορντ Κόπολα πέρασε 11 μέρες στο παλάτι του Μπαλτσίκ τραβώντας σκηνές της ταινίας Youth Without Youth
  • Το, για την ώρα σε αχρησία, Αεροδρόμιο του Μπαλτσίκ προβλέπεται να λειτουργήσει για εταιρείες χαμηλού κόστους, ιδιαίτερα από τη Ρωσία.
  • Ο διάσημος Τούρκος ποιητηής Ναζίμ Χικμέτ έγραψε το γνωστό του ποίημα "Μαβί Λιμάν" (Το Μπλε Λιμάνι) στο μπαλτσίκ.

Το παλάτι του Μπαλτσίκ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το παλάτι του Μπαλτσίκ

Κατά τη διάρκεια της υπαγωγής και διοίκησης του Μπαλτσίκ από τη Ρουμανία, η πόλη ήταν προσφιλές θέρετρο της βασίλισσας Μαρίας της Ρουμανίας (1875 – 1938), συζύγου του βασιλιά Φερδινάνδου Α' της Ρουμανίας, η οποία έχτισε εδώ τη θερινή κατοικία της, γνωστής ως «Ήσυχη Φωλιά» (Tenha Yuva).

Το μικρό αυτό βασιλικό παλάτι άρχισε να χτίζεται το έτος 1924 σε σχέδια των Ιταλών αρχιτεκτόνων Augustino και Americo, με μορφολογικά στοιχεία ανατολίτικης και βαλκανικής αρχιτεκτονικής. Στο ανάκτορο αυτό συνυπάρχει ένας μουσουλμανικός μιναρές με ένα χριστιανικό παρεκκλήσιο, που αντανακλούν τις θρησκευτικές περί μπαχαϊσμού πεποιθήσεις της βασίλισσας.

Ο πέτρινος θρόνος της βασίλισσας Μαρίας, που υπάρχει στους κήπους του παλατιού και αγναντεύει την ανοικτή θάλασσα, είναι σήμερα προσφιλές σημείο φωτογράφησης των επισκεπτών του ανακτόρου. Το δαιδαλώδες πάρκο του παλατιού απομιμείται το μυθικό λαβύρινθο της Κρήτης.

Περίφημος είναι και ο Βοτανικός Κήπος του Μπαλτσίκ, με 3.000 περίπου είδη φυτών, μια σπάνια συλλογή κάκτων και αιωνόβια άνω των 300 ετών δένδρα.

Κάθε χρόνο πραγματοποιείται στη πόλη του Μπαλτσίκ το Φεστιβάλ ταινιών Μικρού μήκους IN THE PALACE

Αδελφοποιημένες πόλεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φωτογραφίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Ορθόδοξη Εκκλησία στο Μπάλτσικ
    Ορθόδοξη Εκκλησία στο Μπάλτσικ
  • Αποψη του Μπάλτσικ από αέρος
    Αποψη του Μπάλτσικ από αέρος
  • Η παραλία του Μπάλτσικ
    Η παραλία του Μπάλτσικ
  • Καταρράκτης
    Καταρράκτης
  • Οι κήποι του Παλατιού του Μπάλτσικ
    Οι κήποι του Παλατιού του Μπάλτσικ
  • Τα λουτρά του Παλατιού του Μπάλτσικ
    Τα λουτρά του Παλατιού του Μπάλτσικ
  • Ο κεντρικός δρόμος του Μπάλτσικ προς το λιμάνι
    Ο κεντρικός δρόμος του Μπάλτσικ προς το λιμάνι
  • Παραλιακή άποψη του Μπάλτσικ
    Παραλιακή άποψη του Μπάλτσικ

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Εθνικό Στατιστικό Ινστιτούτο (Βουλγαρία): «Националният регистър на населените места». (Βουλγαρικά) NRPP. Ανακτήθηκε στις 11  Ιουλίου 2024.
  2. ↑ www.grao.bg/tna/t41nm-15-03-2024_2.txt.

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • "BULGARIA: Tour Guide", pp. 475 – 476, TANGRA TanNakRa Publisher, Sofia, 2006.
  • Εγκυκλοπαίδεια "Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα", λήμμα "Διονυσόπολις", τόμ. 21, σελ. 145 - 146, Εκδόσεις Πάπυρος, Αθήνα, 1996.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Balchik στο Wikimedia Commons


Συντεταγμένες: 43°25′N 28°10′E / 43.417°N 28.167°E / 43.417; 28.167

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μπαλτσίκ&oldid=9984484"