Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μέμος Ιωάννου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 16/10/2012.
Μέμος Ιωάννου
Προσωπικά στοιχεία
Πλ. ΌνομαΑγαμέμνων Ιωάννου
ΕθνικότηταΕλληνική
Γέννηση15 Απριλίου 1958 (1958-04-15) (66 ετών)[1]
Αθήνα[1], Ελλάδα
Ύψος1,90 μ. [1]
Αθλ. καριέρα1974 - 1993
Καριέρα σε συλλόγους
Ως παίκτης:0
1974 - 1990 0 Παναθηναϊκός
1990 - 1991 0 Π.Α.Ο.Κ.
1991 - 1993 0 Άρης Θεσσαλονίκης
Ως προπονητής:0
1993 - 1994 0 Άρης Θεσσαλονίκης
1997 - 1999 0 ΑΠΟΕΛ
1999 - 2002 0 Γ.Σ. Κεραυνός Στροβόλου
- 0 Ηλυσιακός Α.Ο.
2004 - 2006 0 Πανιώνιος
2009 - 2011 0 Γ.Σ. Κεραυνός Στροβόλου
2016 - 2017 0 Α.Ε. Χολαργού
Εθνικές ομάδες
Ως παίκτης:0
- 1975 0 Εθνική Ελλάδας U16
1975 - 1976 0 Εθνική Ελλάδας U18
1982 - 1990 0 Εθνική Ελλάδας
Τίτλοι
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα FIBA
Πρώτη θέση 1987 Ελλάδα Εθνική Ελλάδας

Ο Αγαμέμνων «Μέμος» Ιωάννου (γενν. στις 15 Απριλίου 1958, Αθήνα[1]) είναι Έλληνας πρώην διεθνής καλαθοσφαιριστής και νυν προπονητής. Έχει ύψος 1.90 μ. και αγωνιζόταν στη θέση του πλέι μέικερ.[1]

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι γιος του Στέλιου και της Μαρίας Ιωάννου,[1] ο ίδιος είναι πατέρας του καλαθοσφαιριστή Στέλιου Ιωάννου. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.[1] Ξεκίνησε την καλαθοσφαίριση από τον Παναθηναϊκό και τις ομάδες υποδομής του.[1]

Σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αγωνιζόταν στη θέση του πλέι μέικερ και σούτιγκ γκαρντ και πέρασε με επιτυχία από τις ομάδες Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ, Άρης, Παπάγου.

Με τον Παναθηναϊκό αγωνίστηκε για δεκαέξι χρόνια και κέρδισε 6 πρωταθλήματα το 1975, 1977, 1980, 1981, 1982, 1984 και 4 κύπελλα (1979, 1982, 1983, 1986), ενώ έχει αγωνιστεί σε χαμένο τελικό κυπέλλου με τον ΠΑΟ το 1985. Στους πράσινους υπήρξε συμπαίκτης με σημαντικούς αθλητές της καλαθοσφαίρισης όπως οι Κορωναίος, Κοκολάκης, Κόντος, Κέφαλος και Στεργάκος.[2]

Το 1990 πήρε μεταγραφή στον ΠΑΟΚ με τον οποίο αγωνίστηκε στον τελικό κυπέλλου Ελλάδας του 1991 και κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων στη Γενεύη το ίδιο έτος κόντρα στην ισπανική Σαραγόσα.

Το καλοκαίρι του 1991 βρέθηκε στον Άρη, όπου αγωνίστηκε μέχρι το 1993 κατακτώντας το κύπελλο Ελλάδος το 1992 και το Κύπελλο Κυπελλούχων το 1993 στο Τορίνο κόντρα στην Εφές Πίλσεν.

Εθνική Ελλάδος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με την Εθνική Ελλάδος αγωνίστηκε σε 64 αγώνες σημειώνοντας 249 πόντους (3,89 μ.ο). Ήταν πρωταγωνιστής στις τελευταίες φάσεις του τελικού του Ευρωμπάσκετ 1987, όπου η Εθνική κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο, αγωνιζόμενος στη θέση του Παναγιώτη Γιαννάκη.[3] Σημείωσε στον τελικό τους 8 από τους 16 πόντους που σκόραρε στους 6 αγώνες που συμμετείχε στη διοργάνωση. Το 1988 αγωνίστηκε στο Προολυμπιακό Τουρνουά και το 1990 στο Μουντομπάσκετ. Συμμετείχε στα Τουρνουά Ακρόπολις του 1987, 1988 και 1990. Έχει αγωνιστεί και στις Εθνικές των εφήβων και των παίδων. Με την Εθνική Παίδων κατέκτησε το Αργυρό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ Παίδων του 1975.

Προπονητής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είχε εργαστεί στον Άρη ως υπηρεσιακός προπονητής όταν αγωνιζόταν στο σύλλογο όπου κατέκτησε και το κύπελλο Ελλάδος 1992. Την επαγγελματική του καριέρα την ξεκίνησε το 1994 στον Άρη. Δούλεψε στην Κύπρο κατακτώντας τέσσερα σερί πρωταθλήματα, δύο με τον ΑΠΟΕΛ (1998, 1999) και δύο με τον Κεραυνό (2000, 2001), ενώ απώλεσε τον τίτλο το 2002, όταν έχασε στους τελικούς από τον ΑΠΟΕΛ του Ηλία Αρμένη. Εργάστηκε στη συνέχεια ως προπονητής στον Ηλυσιακό αλλά και στον Πανιώνιο με τον οποίο κατέκτησε την τρίτη θέση στο πρωτάθλημα το 2005 κάτι που του έδωσε τον τίτλο του Προπονητή της χρονιάς. Το 2016 συμφώνησε με τον Χολαργό, στον οποίο παρέμεινε για ένα χρόνο.[4]

Άλλες ασχολίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα τελευταία 10 χρόνια έχει υπάρξει σχολιαστής αγώνων καλαθοσφαίρισης σε Ευρωλίγκα και Ελληνικό Πρωτάθλημα, μέσω τηλεοπτικών δικτύων.

Το 2015 κατέβηκε ως υποψήφιος βουλευτής, στις εθνικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου με Το Ποτάμι, δίχως να εκλεγεί.[5]

Το 2018, δημιούργησε στην Παλλήνη, μαζί με τον Φίλιππο Ταμπάκη, την Ακαδημία Καλαθοσφαίρισης ALL-NET.[6]

Τίτλοι-Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως αθλητής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συλλογικοί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως προπονητής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συλλογικοί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Αθλητική Ηχώ, φύλλο 4 Ιουλίου 1980, σελ. 2, Αφιέρωμα του Στράτου Σεφτελή
  2. ↑ NOTOSPORT. «Μέμος Ιωάννου: Συνέντευξη με έναν 'θρύλο'!». NOTOSPORT. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2020. 
  3. ↑ «Η εθνική μας... αγάπη 29 χρόνια μετά! (pics)». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2020. 
  4. ↑ «Μπάσκετ: Στον πάγκο του Χολαργού ο Μέμος Ιωάννου». www.zougla.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2020. 
  5. ↑ «Ο Μέμος Ιωάννου στο Ποτάμι». www.enikos.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2020. 
  6. ↑ Team, Allstarbasket (4 Ιουλίου 2018). «Πρότυπη ακαδημία μπάσκετ από Μέμο Ιωάννου και Φίλιππο Ταμπάκη στην Παλλήνη!». AllStar Basket. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2020. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μέμος_Ιωάννου&oldid=10097572"