Λιμένι Λακωνίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 36°40′46″N 22°22′42″E / 36.67944°N 22.37833°E / 36.67944; 22.37833

Λιμένι
Η προκυμαία
Λιμένι is located in Greece
Λιμένι
Λιμένι
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
Αποκεντρωμένη ΔιοίκησηΠελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου
ΠεριφέρειαΠελοποννήσου
Περιφερειακή ΕνότηταΛακωνίας
ΔήμοςΑνατολικής Μάνης
Δημοτική ΕνότηταΟιτύλου
Γεωγραφία και Στατιστική
Γεωγραφικό διαμέρισμαΠελοπόννησος
ΝομόςΛακωνίας
Υψόμετρο20 μέτρα
Πληθυσμός11 κάτοικοι
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας23062
Τηλ. κωδικός2733
https://www.anatolikimani.gov.gr/

Το Λιμένι, επίσημα Λιμένιον,[1] είναι οικισμός της Περιφερειακής Ενότητας Λακωνίας, στην Περιφέρεια Πελοποννήσου. Σύμφωνα με την Απογραφή του 2011, έχει 11 μόνιμους κατοίκους. Διοικητικά ανήκει στην Κοινότητα Αρεοπόλεως και υπάγεται στη Δημοτική Ενότητα Οιτύλου, του Δήμου Ανατολικής Μάνης.[2]

Γεωγραφικές πληροφορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Λιμένι Λακωνίας βρίσκεται σε υψόμετρο 20 μέτρων,[3] απέχει 5 χιλιόμετρα από την Αρεόπολη,[4] της οποίας αποτελεί επίνειο.[5] Το Λιμένι απέχει 154 ναυτικά μίλια από τον Πειραιά.[3] Είναι κτισμένο σε κόλπο στις δυτικές ακτές της μέσης Μάνης, απέναντι από το Καραβοστάσι, το οποίο είναι το επίνειο του Οιτύλου.[6] Ο κόλπος αποτελεί το ασφαλέστερο φυσικό λιμάνι στις δυτικές ακτές της Μάνης.[3]

Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Λιμένι αναπτύχθηκε υπό την κυριαρχία της οικογένειας Μαυρομιχάλη, η οποία είχε την έδρα της στην Αρεόπολη. Μετά τα Ορλωφικά το 1770 η ισχύ τους αυξανόταν διαρκώς μέχρι τα πρώτα μεταεπαναστατικά χρόνια και αυτό αντικατοπτρίστηκε στην ανάπτυξη τόσο της Αρεόπολης όσο και του Λιμενίου, όπου κτίστηκαν εκκλησίες και μεγάλα αρχοντικά, όπως το παλάτι του Πετρόμπεη, ο οποίος ήταν ο τελευταίος μπέης της Μάνης.[6] Ο περιηγητής Ουίλιαμ Μάρτιν Ληκ ανέφερε ότι στο Λιμένι βρίσκονται 5-6 αποθήκες και δύο πύργοι. Επισήμανε επίσης ότι βόρεια του πύργου του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη υπάρχει μοναστήρι με μικρό κήπο.[6] Σήμερα το Λιμένι έχει εξελιχθεί σε σημαντικό τουριστικό προορισμό με καταλύματα, χώρους εστίασης και διάφορα καταστήματα.[7]

Σημεία ενδιαφέροντος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Λιμένι

Το Λιμένι χαρακτηρίζεται από την παραδοσιακή αρχιτεκτονική της Μάνης, με τα κτίρια κτισμένα δίπλα στη θάλασσα. Σε λίγο μεγαλύτερο υψόμετρο είναι κτισμένο το λεγόμενο Παλάτι του Πετρόμπεη. Αποτελείται από ένα μακρόστενο κτίριο με την πρόσοψη στραμμένη προς τη θάλασσα και με δίρριχτη στέγη, με διαστάσεις 5,5 επί 17 μέτρα, το οποίο στο νότιο άκρο του έχει τετραώροφο πύργο. Στη βόρεια πλευρά βρίσκεται το μόνοχωρο μαγειρίο. Η κύρια πύλη προστατεύεται με προτείχισμα. Αν και λιτό όσον αφορά τη δομή ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα σπίτια της ίδιας περιόδου χάρις στην ποιότητα κατασκευή και το μέγεθός του και συμβολίζει την προεπαναστατική ακόμη των Μαυρομιχαλέων. Στο Λιμένι για λόγους άμυνας έχει κατασκευαστεί στρογγυλή ντάπια (προμαχώνας) και σπηλιές στους γκρεμούς γύρω από τον κόλπο, τα αποκαλούμενα καταφύγια, έχουν οχυρωθεί.[8]

Στο βόρειο άκρο του οικισμού σώζεται η ερειπωμένη μονή της Παναγίας Ευρέτριας ή Βρετής. Το παλαιότερο τμήμα της μονής είναι το διώροφο κτίριο στη νότια πτέρυγα, μεγαλιθικής αρχιτεκτονικής. Ο ναός και ο τριώροφος πύργος της μονής χρονολογούνται από το πρώτο μισό του 18ου αιώνα και τα υπόλοιπα τρία διώροφα κτίρια που αποτελούν τα κελιά της μονής είναι μεταγενέστερα. Τα κτίρια σχηματίζουν οχυρό περίβολο με την κύριο είσοδο στην πλευρά της θάλασσας.[9]

Διοικητικές μεταβολές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Ε.Ε.Τ.Α.Α. - ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΟΙΚΙΣΜΩΝ - Λιμένι (Λακωνίας)». Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2022. 
  2. «Απογραφή 2011 - Μόνιμος πληθυσμός (ΦΕΚ 3465Β - 28/12/2012, σελ. 279 από 408)» (PDF). 
  3. 3,0 3,1 3,2 Σταματελάτος, Μιχαήλ· Βάμβα-Σταματελάτου, Φωτεινή (2006). Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας. Αθήνα: Ερμής. σελ. 439. ISBN 9603201332. 
  4. «Λιμένι, Πόλεις και χωριά της Λακωνίας». Lakonia Mobi. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2022. 
  5. Κόμης, Κώστας (2005). Πληθυσμός και Οικισμοί της Μάνης. 15ος-19ος αιώνας (β΄ έκδοση). Ιωάννινα: Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. σελ. 376. 
  6. 6,0 6,1 6,2 Σαΐτας, Γιάννης (1992). Μάνη. Αθήνα: Μέλισσα. σελ. 104. 
  7. «Λιμένι Λακωνίας: Ένα ξεχωριστό παραθαλάσσιο θέρετρο». EXPLORING GREECE TV. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2022. 
  8. Σαΐτας, Γιάννης (1992). Μάνη. Αθήνα: Μέλισσα. σελ. 105. 
  9. «ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ «ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΕΥΡΕΤΡΙΑΣ» ΣΤΟ ΛΙΜΕΝΙ ΜΑΝΗΣ». KiViK.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χάρτης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χάρτης