Αργιλιά Λακωνίας
Συντεταγμένες: 36°35′39″N 22°28′00″E / 36.59417°N 22.46667°E
Αργιλιά | |
---|---|
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα[1] |
Περιφέρεια | Πελοποννήσου |
Περιφερειακή Ενότητα | Λακωνίας |
Δήμος | Ανατολικής Μάνης |
Δημοτική Ενότητα | Ανατολικής Μάνης |
Γεωγραφία και στατιστική | |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοπόννησος |
Νομός | Λακωνίας |
Υψόμετρο | 160 |
Πληθυσμός | 19 (μόνιμος) (2011) |
Άλλα | |
Παλαιά ονομασία | Αργηλιά |
Ταχ. κωδ. | 23 062 |
Η Αργιλιά είναι οικισμός της τοπικής κοινότητας Δρυμού, της δημοτικής ενότητας και δήμου Ανατολικής Μάνης, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Λακωνίας, στην περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης. [2][3] Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία Γυθείου του νομού Λακωνίας, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. [4][5]
- Ο οικισμός έχει χαρακτηριστεί διατηρητέος λόγω των πολλών πυργόσπιτων της περιοχής. [6]
Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Αργιλιά είναι ημιορεινός οικισμός στο νοτιοδυτικό τμήμα του νομού Λακωνίας, στην περιοχή της Λακωνικής Μάνης. Βρίσκεται στις ανατολικές υπώρειες του Σαγγιά, πάνω από τον όρμο της Κολοκυθιάς και πάνω στην επαρχιακή οδό Φλομοχωρίου-Αλίκων, σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 160. Απέχει 73 χλμ. περίπου Ν. της Σπάρτης. [7][4][5][8][9]
Πληθυσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος | Πληθυσμός |
---|---|
1991 | 15 |
2001 | 9 |
2011 | 19 |
Έτος | Πληθυσμός |
---|---|
1961 | 54 |
1971 | 14 |
1981 | 10 |
1991 | 51 |
2001 | 9 |
2011 | 18 |
Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1835 ως Αργηλιά και προσαρτήθηκε στον δήμο Ασίνης του νομού Λακωνίας. Το 1899 εντάχθηκε στον, τέως, νομό Λακωνικής και το 1909 υπήχθη οριστικά στον νομό Λακωνίας. Το 1940 η ονομασία του οικισμού διορθώθηκε σε Αργιλιά. Με το ΦΕΚ 244Α – 04/12/1997 αποσπάστηκε από την κοινότητα Δρυμού και προσαρτήθηκε στον δήμο Ανατολικής Μάνης. [3]
Αξιοθέατα και διατηρητέα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η εκκλησία Αγίου Θεοδώρου του Στρατηλάτη, που διασώζει στο εσωτερικό της λείψανα τοιχογραφιών και έχει εξωτερικά γλυπτά υπέρθυρα Bυζαντινών χρόνων. Έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο μνημείο
- Τα πυργόσπιτα του οικισμού
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ 2,0 2,1 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
- ↑ 3,0 3,1 https://www.eetaa.gr/metaboles/oikmet_details.php?id=14532
- ↑ 4,0 4,1 4,2 ΠΛ 3:548
- ↑ 5,0 5,1 5,2 ΠΛΜ 10:341
- ↑ http://old.domiki.gr/oikismoi/lakwnia.htm
- ↑ Εκδόσεις «Ελλάδα»
- ↑ 8,0 8,1 «Διακοπές», σ. 506, 531
- ↑ Google Earth
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
- ↑ http://listedmonuments.culture.gr/fek.php?ID_FEKYA=6013
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1996, 2006 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963 (ΠΛ)
- Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
- Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (εκδ. Βαρελάς)
- Google Earth
- eetaa.gr