Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κοράνιο

Επεξεργασία συνδέσμων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Κοράνι)
 Η ουδέτερη οπτική γωνία αυτού του λήμματος αμφισβητείται. Πιθανότατα παρουσιάζει κάποια γεγονότα ή απόψεις μονομερώς ή με δυσανάλογη ισορροπία σε σχέση με την αντίστοιχη βαρύτητά τους. Παρακαλούμε δείτε τη σχετική συζήτηση στη σελίδα συζήτησης του λήμματος.
Κοράνιο
Τίτλοςالقرآن‎
Γλώσσακλασσικά αραβικά
Ημερομηνία δημιουργίας631
ΧαρακτήρεςΜωάμεθ, Noah in Islam, Ιησούς στο Ισλάμ, Moses in Islam, Ibrahim, Isaac in Islam, Mary in Islam, Zayd ibn Haritha al-Kalbi, σύζυγος του Λωτ, Naamah, Samiri, Abū Lahab, Umm Jamil, David in Islam, Γολιάθ, Harun, Solomon in Islam, Αδάμ στο Ισλάμ, Cain and Abel in Islam, Τζιμπρίλ, Βασίλισσα του Σαβά, Εύα, Ζαϊνάμπ μπιντ Τζαχς, Khidr, Lot in Islam, Uzair, Luqman, Korah, Joseph in Islam, κόρες του Λωτ, Idris, Job in Islam, Ismail, Elijah in Islam, Elisha in Islam, zu'l kifli, Shuayb, Saleh, Hud, Jacob in Islam, Yunus, Ντουλ-Καρνάιν, Iblis και Θεός στο Ισλάμ
ΤόποςΑραβία
ΠροηγούμενοInjil
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Κοράνιο (ή απλά Κοράνι· Αραβικά: أَلْقُرآن‎ ​, al-qur'ān αλ Κουράν) είναι το ιερό βιβλίο του Ισλάμ, βάσει του οποίου συγγραφέας είναι ο Αλλάχ. Για τους Μουσουλμάνους περιέχει την μοναδικά αυθεντική και διατηρημένη καταγραφή του κυριολεκτικού, επί λέξει, λόγου του Αλλάχ, έτσι όπως μεταδόθηκε στον Μωάμεθ από τον αγγελιαφόρο του Αλλάχ, Τζιμπρίλ, (τον κατά ισχυρισμό Αρχάγγελο Γαβριήλ) σε μια περίοδο 23 χρόνων, από τις 22 Δεκεμβρίου 609 μ.Χ., όταν ο Μωάμεθ ήταν 40 ετών, έως το 632 τη χρονιά θανάτου του. Ο Αλλάχ στο Κοράνι προκαλεί όλους τους απίστους να το μελετήσουν με προσοχή, λέγοντας πως εάν το κοράνι δεν είναι ο λόγος του Θεού, τότε ο άπιστος θα μπορεί να βρει μέσα σε αυτό πολλές αντιφάσεις.[1]

Το κοράνι ασχολείται με διάφορες πτυχές της ζωής, συμπεριλαμβανομένης της καθοδήγησης σε ηθικά, πνευματικά, κοινωνικά και νομικά θέματα. Λειτουργεί ως η κύρια πηγή θρησκευτικής καθοδήγησης του Ισλάμ.

Οι Μουσουλμάνοι ισχυρίζονται πως το κοράνι είναι το σημαντικότερο θαύμα του Μωάμεθ, ενός αναλφάβητου Κουραϊσίτη καμηλάρη, και αυταπόδεικτα το στοιχείο που αποδεικνύει πως ο Μωάμεθ ήταν προφήτης και απεσταλμένος του Αλλάχ και επιπρόσθετα ο τελευταίος προφήτης στην σειρά όλων των προφητών των Αβρααμικών θρησκειών. Ο Αλλάχ στο κεφάλαιο 33:40, λέει χαρακτηριστικά[2] «Ο Μουχάμμεντ δεν είναι πατέρας κανενός από εσάς άνδρες, αλλά είναι Αγγελιαφόρος του Αλλάχ και η σφραγίδα των προφητών». Ο Αλλάχ στο κεφάλαιο 2:185, αναφέρει πως το κοράνιο είναι καθοδήγηση για την ανθρωπότητα.[3]

Δομή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Κοράνι δεν έχει χρονολογική διάταξη, δηλαδή ανοίγοντας το πρώτο κεφάλαιο ("σούρα") ο αναγνώστης δεν θα διαβάσει με χρονολογική σειρά τεκταινόμενα ή αποκάλυψεις από τον Αλλάχ στον Μωάμεθ. Εξαιρόντας το πρώτο κεφάλαιο, η διάταξη του υπόλοιπου Κορανίου είναι σύμφωνα με το άρθροισμα των παραγράφων ("άγιατ") των διασωθέντα κεφαλαίων σε φθίνουσα διάταξη, δηλαδή ως δεύτερο κεφάλαιο επιλέγηκε από τους πιστούς του Αλλάχ το κεφάλαιο που διασώθηκε με τις πιο πολυάριθμες παραγράφους. Οι Μουσουλμάνοι συνέλεξαν 114 κεφάλαια (σούρα) που αναπτύσσονται σε ένα σύνολο 6.236 παραγράφων (άγιατ). Κάθε κεφάλαιο περιλαμβάνει από 3 μέχρι 286 στίχους.

Ο ακριβής αριθμός των στίχων του Κορανίου αποτελεί θέμα συζήτησης, καθώς υφίστανται διαφορετικές μέθοδοι αρίθμησης. Για παράδειγμα, η σέκτα που ιδρύθηκε από τον χαλίφη Ρασάντ ισχυρίζεται ότι ο ακριβής αριθμός των στίχων είναι 6.346. Οι Μουσουλμάνοι συνήθως αναφέρονται στις σούρες όχι με τον αριθμό τους, αλλά με την επικεφαλίδα τους. Μετά από μια σύντομη εισαγωγή,[4] ακολουθεί το μεγαλύτερο κεφάλαιο και το Κοράνιο κλείνει με τα μικρότερα σε έκταση.

Γλώσσα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Κοράνιο είναι ένα από τα πρώτα κείμενα που γράφτηκαν σε μια πρώιμη μορφή της αραβικής γλώσσας, τη λεγόμενη Κορανική που είναι μια παλιότερη (καθαρεύουσα) γλώσσα της Χετζάζης (σημερινής Σαουδικής Αραβίας). Στην πραγματικότητα επιβιώνουν ως σήμερα μόνον πέντε προϊσλαμικές επιγραφές που επιβεβαιώνουν τη γραπτή μορφή της γλώσσας σε εκείνη την εποχή και ένα κείμενο, του οποίου όμως η χρονολόγηση αμφισβητείται, το Μουαλλακάτ, δηλαδή οι Απαγορευμένες Ωδές.

Μετά τον θάνατο του Μωάμεθ, το 632, το Ισλάμ ξέφυγε από τα σύνορα της Αραβίας και κατέκτησε ένα μεγάλο μέρος του αποκαλούμενου τότε «πολιτισμένου κόσμου». Συνεπώς, οι Άραβες ως κατακτητές, αντιμέτωποι με εκατομμύρια αλλόγλωσσων υπηκόων, απέκτησαν ένα σημαντικό πρόβλημα επικοινωνίας. Αυτό ακριβώς το πρόβλημα ήταν που ώθησε τη γλώσσα σε μια σημαντική αλλαγή και κυρίως στην απώλεια της πολυπλοκότητάς της και του δυσνόητου λεξιλογίου. Αρκετές γενιές μετά τον θάνατο του Μωάμεθ, πολλά εδάφια του Κορανίου έγιναν δυσνόητα για τον μέσο αραβόφωνο πληθυσμό.

Οι μουσουλμάνοι ισχυρίζονται ότι το Κοράνιο διαθέτει τα χαρακτηριστικά της πνευματικής ποίησης και χάρης και είναι η ίδια η λογοτεχνική του τελειότητα μια απόδειξη της θείας προέλευσής του. Εφόσον αυτή η τελειότητα είναι εμφανής μόνον σε εκείνους που μιλούν Αραβικά, μόνον το αρχικό κείμενο θεωρείται το πραγματικό Κοράνιο. Όλες οι άλλες μεταφράσεις έχουν απλά σχολιαστικό χαρακτήρα. Σύμφωνα μάλιστα με την παράδοση, στη μετάφρασή του το ιερό βιβλίο δεν πρέπει ποτέ να λέγεται απλά Κοράνιο, για να μη συγχέεται με άλλες «απαγγελίες» και πρέπει να συνοδεύεται από επιθετικούς προσδιορισμούς, όπως το Ένδοξο, το Ευγενές κ.ά.

Ο μουσουλμάνος λόγιος θα πρέπει να είναι ικανός να διαβάσει και να καταλάβει το Κοράνιο στην αρχική του μορφή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αρκετοί πιστοί που δε γνωρίζουν την αραβική αποστηθίζουν το αρχικό κείμενο, θεωρώντας ότι με αυτή την πράξη τους πλησιάζουν περισσότερο τον Θεό.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τμήμα μιας σειράς λημμάτων
Ισλάμ
Πεποιθήσεις
Πρακτικές
  • Κείμενα
  • Νόμοι
  • Κοράνιο
  • Σούνα
  • Χαντίθ
    		•
    • Ιστορία
    • Ηγέτες
  		•
    Κλάδοι
    • Πολιτισμός
    • Κοινωνία
  • Ακαδημαϊκά
  • Ζώα
  • Τέχνη
  • Ημερολόγιο
  • Παιδιά
  • Δημογραφικά
  • Εκδηλώσεις
  • Τέμενος
  • Φιλοσοφία
  • Πολιτική
  • Προσηλυτισμός
  • Επιστήμη
  • Γυναίκα
    		•
    Σχετικά λήμματα

    Εκτός από τα έργα που βασίζονται στον «αφηγηματικό πολιτισμό», η πρώιμη ιστορία του Ισλάμ (πότε και σε ποια γεωγραφία γεννήθηκε και εξαπλώθηκε στον κόσμο) παραμένει αβέβαιη σήμερα.[5] Εκτός από τις περιοχές Petra, Kufa και Hira (Νότιο Ιράκ) ξεχωρίζουν στις συζητήσεις.[6]

    Ο Μωάμεθ δεν ήξερε να διαβάζει ή να γράφει. Απλώς απήγγειλε ό,τι του αποκαλυπτόταν, προκειμένου να το αποστηθίσουν και να το καταγράψουν οι σύντροφοί του. Οι Μουσουλμάνοι λόγιοι πιστεύουν ότι το κορανικό κείμενο αντιστοιχεί ακριβώς σε αυτά που αποκαλύφθηκαν στον Μωάμεθ μέσω του αγγέλου Τζιμπριήλ (Γαβριήλ). Οι αποκαλύψεις δόθηκαν σε μια περίοδο 20 με 23 χρόνων περίπου, από το 610 έως τον θάνατό του το 632.

    Τον καιρό του θανάτου του Προφήτη Μωάμεθ, πολλές από τις αποκαλύψεις του Θεού προς το πρόσωπό του βρίσκονταν ήδη καταγεγραμμένες. Οι αποκαλύψεις γράφονταν σε διάφορα υλικά, που βρίσκονταν πρόχειρα εκεί γύρω, κυρίως σε φοινικόφυλλα, σε δέρματα και σε κόκαλα. Επί χαλιφείας του Αμπού Μπακρ και κατά τη διάρκεια των πολέμων κατά των Αποστατών, η μάχη στους Κήπους του Θανάτου στην κοιλάδα Γιαμαμάχ, ανάμεσα σε μουσουλμάνους και αποστάτες από το Ισλάμ, κόστισε τη ζωή των περισσοτέρων από τους πιστούς του Μωάμεθ, που είχαν ακούσει τις αποκαλύψεις του Θεού και τη διδασκαλία του Προφήτη τους. Ο κίνδυνος να χαθεί για πάντα ο Λόγος του Θεού ήταν άμεσος. Ο πρώτος που συνειδητοποίησε τον κίνδυνο ήταν ο επόμενος, μετά τον Αμπού Μπακρ, χαλίφης, ο Ουμάρ ιμπν αλ-Χαττάμπ.

    Ο Αμπού Μπακρ, τότε, επιφόρτισε τον 21χρονο Ζαγίντ ιμπν Θααμπίτ, έναν από τους ανσάρ, και έναν από τους τέσσερις που κατέγραφαν τα λεγόμενα του προφήτη κατά τη διάρκεια της ζωής του, να καταγράψει και να συγκεντρώσει αυτά που θυμόντουσαν οι Κουράα (έτσι λέγονταν αυτοί που είχαν απομνημονεύσει ολόκληρο το Κοράνι) και οτιδήποτε είχε γραφεί αποσπασματικά, σε ένα βιβλίο. Ο Ζαγίντ αναφέρει: «… έτσι άρχισα να ψάχνω να βρω τα διάφορα κομμάτια του Κορανίου που ήταν γραμμένα σε φοινικόφυλλα, στην επιφάνεια επίπεδων πετρών, σε κομμάτια δέρματος, στις καρδιές των ανθρώπων και στα κόκαλα (συνήθιζαν να γράφουν στα κόκαλα της ωμοπλάτης των καμήλων και των προβάτων). Συνέχισα να ψάχνω μέχρι που ανακάλυψα και το τελευταίο κομμάτι (κεφάλαιο) του Κορανίου που ήταν τελείως εξαφανισμένο». Μετά, κατέγραψε τις διηγήσεις των ανθρώπων που είχαν απομνημονεύσει κομμάτια ή και ολόκληρο το Κοράνι. Όπως γράφει ο Πέρσης θεολόγος Αλ Μπαγκαουί στο βιβλίο του Σαρχ ας-Σουνά (4/522), οι άνθρωποι που τα υπαγόρευαν ήταν τόσο έντιμοι και τόσο θρήσκοι που δεν τόλμησαν να αλλάξουν ή να ξεχάσουν ούτε τελεία από τον Λόγο του Θεού.

    Οι κύλινδροι του Κορανίου που μαζεύτηκαν έμειναν στη φύλαξη του Αμπού Μπακρ μέχρι που πέθανε, μετά πέρασαν στη φύλαξη του Ομάρ μέχρι που πέθανε και αυτός και μετά στη φύλαξη της κόρης του, Χάφσα μπιντ Ομάρ.[7]

    Ο Ζαγίντ έκανε πολλά αντίγραφα από το κείμενο που τελικά έφτιαξε αλλά, συν τω χρόνω, καινούργια, διαφορετικά και μερικές φορές αλληλοσυγκρουόμενα, αποσπάσματα μπήκαν στα αντίγραφα, που κυκλοφορούσαν σε μια ευρεία επικράτεια πια. Τελικά, διαφορετικά κείμενα διάβαζαν οι μουσουλμάνοι της Μεδίνας, διαφορετικά οι της Συρίας και διαφορετικά του Ιράκ.

    Έτσι, κατά τη διάρκεια της χαλιφείας του Οθμάν ιμπν Αφφάν, το αυθεντικό κείμενο που ήταν στη φύλαξη της Χάφσα διασταυρώθηκε με τα κείμενα που επικρατούσαν σε όλη τη μουσουλμανική επικράτεια. Τα αντίγραφα, που ετοιμάστηκαν πάλι από τον Ζαγίντ με τη βοήθεια ενός συμβουλίου στη Μεδίνα, μοιράστηκαν σε όλες τις πόλεις, φέρνοντας τη σφραγίδα της αυθεντικότητας και της έγκρισης των αρχών, ενώ τα υπόλοιπα κείμενα διατάχτηκε να καταστραφούν.

    Από τότε, το κείμενο διαφυλάχτηκε απολύτως, ώστε να είμαστε βέβαιοι ότι ακόμα και σήμερα έχουμε μπροστά μας το κείμενο της εποχής του Οθμάν.[8]

    Προέλευση του Κορανίου κατά τους Μουσουλμάνους

    [Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

    Οι Μουσουλμάνοι υπομνηματιστές του Κορανίου θεωρούν πως είτε κατά την ημέρα της Ισχύος (λέλετ αλ Κάντρ) του μήνα Ραμαντάν, κατέβηκε στον Προφήτη στο σύνολό του το Κοράνιο στον Προφήτη κι έπειτα αφού ανέβηκε στον ουρανό το Κοράνιο άρχισε να κατεβαίνει τμηματικώς σε όλη τη διάρκεια της ζωής του Προφήτη. Την άποψη αυτή υποστηρίζει ο Ιμπν Αμνάς. Είτε, κατά την άποψη του Σάαμπη, την ημέρα εκείνη άρχισε η αποκάλυψη του Κορανικού Μηνύματος.[9]

    Ελληνική μετάφραση

    [Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
    Διακοσμητική σελίδα του Κορανίου, Ιράκ

    Το Κοράνιο έχει μεταφραστεί σήμερα σε όλες σχεδόν τις γλώσσες του κόσμου όπως και στην ελληνική. Σημειώνεται ότι στην ελληνική μεταφράσθηκε και εκδόθηκε πρώτη φορά από τον Γεράσιμο Πεντάκη το 1886 μετά από έγκριση του Βασιλέως Γεωργίου του Α΄. Εκείνη την έκδοση ακολούθησε η δεύτερη του 1928. Κυκλοφόρησε επίσης το 1958 σε μετάφραση της Μίνας Ζωγράφου - Μεραναίου από τις εκδόσεις Δαρεμά, το 1980 σε μετάφραση της Λένας Μιλιλή από τις εκδόσεις Κάκτος και το 2002 σε μετάφραση Πέρσας Κουμούτση από τις εκδόσεις Εμπειρία Εκδοτική.

    Ο Ιησούς στο Κοράνιο

    [Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

    Το όνομα του Ιησού στο Κοράνιο είναι Ισά (Isā). Αναφέρεται σε αυτόν σε 15 κεφάλαια και σε 93 στίχους. Η Κορανική χριστολογία ήταν έντονα επηρεασμένη από τα Απόκρυφα Ευαγγέλια και τα κείμενα του Χριστιανικού μυστικισμού των πρώτων αιώνων.[10] Άλλα ονόματα που χρησιμοποιούνται για τον Ιησού είναι Μεσσίας (12 φορές), Προφήτης, απεσταλμένος του Θεού, Υιός της Μαρίας (33 φορές), ευλογημένος, λόγος αληθείας, δούλος Θεού.[11]

    Το Κοράνιο αναφέρεται στη θαυματουργική γέννηση του Ιησού και τη θεωρεί ως τέτοια επειδή αποδέχεται ότι η Μαριάμ ήταν Παρθένος που δεν την είχε πλησιάσει κανένας θνητός και η ίδια επιθυμούσε να διατηρήσει την παρθενία της και μετά τη γέννηση του υιού της.[12] Η σύλληψη του Ιησού είναι αποτέλεσμα της δημιουργικής βούλησης του Θεού κι όχι του αρχαγγέλου Γαβριήλ. Όπως ο Αδάμ δημιουργήθηκε εξ υπαρχής από τον Θεό έτσι και ο Ιησούς δημιουργείται απευθείας από τον Θεό. Ο ίδιος ο Ιησούς έχει πλήρη συνείδηση για την ιδιαίτερη σχέση του με τον Θεό και την υψηλή αποστολή του ακόμα και από την παιδική του ηλικία.[13] Το Κοράνιο αποσκοπώντας να εξάρει την ιδιαιτερότητα της προσωπικότητας του Ιησού, προβάλει τη διάκριση της γέννησης του Ιησού από την Παρθένο Μαρία σε σχέση με τις γεννήσεις των άλλων ανθρώπων, αφού κάθε υιός Αδάμ είναι καρπός της αμαρτίας και της σχέσεως με τον Σατανά εκτός του Ιησού.[14]

    Ο Ιησούς είναι για το Κοράνιο ένας προφήτης κατά την παλαιοδιαθηκική έννοια, υπηρέτης και απόστολος του Θεού και με αποστολή να πραγματοποιήσει το θείο έργο μέσα στον λαό του Θεού. Απόδειξη της θείας αποστολής του είναι η θαυματουργική του δράση: η θεραπεία του εκ γενετής τυφλού, την κάθαρση του λεπρού, τη θεραπεία του κωφού και αναστάσεις νεκρών που πραγματοποίησε.[15] Μια άλλη απόδειξη της προφητικής αποστολής του ήταν ότι απευθυνόταν και κήρυττε στον κόσμο με εξουσία και αυθεντία ώριμου άντρα ακόμα και στην παιδική ηλικία.[16] Ο Ιησούς είναι ο Μεσσίας και Δούλος Θεού. Ο πρώτος όρος αποδίδεται περί τις 12 φορές στον Ιησού και αποκλειστικά σε αυτόν. Όμως τον Ιησού τον εντάσσουν οι Μουσουλμάνοι στη μακρά σειρά των προφητών και είναι ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Έτσι δεν δέχεται το Κοράνιο τη χριστιανική δογματική σημασία του όρου Μεσσίας.[17]

    Ο Ιησούς είναι μια εξαιρετική αλλά ανθρώπινη ύπαρξη.[18] Στο Κοράνιο ο Ιησούς παρουσιάζεται ως η εκπλήρωση του δημιουργικού λόγου του Θεού, που προσφέρεται σε αυτόν από την πρώτη στιγμή της σύλληψής του, αλλά δεν έχει καμία σχέση με τον τριαδικό ένσαρκο θείο Λόγο του Ευαγγελιστή Ιωάννη και του χριστιανικού δόγματος. Το Κοράνιο αντιτίθεται σε κάθε δόγμα τριαδικής θεότητας, αλλά την εννοεί όχι όπως οι Οικουμενικές σύνοδοι: το τριαδικό σχήμα περιλαμβάνει τον Θεό, τον Ιησού και τη μητέρα του Μαρία.[19] Το Κοράνιο αρνείται τον πραγματικό, φυσικό, σωματικό θάνατο του Ιησού. Στη θέση του υπήρχε ένα φανταστικό σώμα και ο Ιησούς ανυψώθηκε στον Θεό. Εκ νέου θα επιστρέψει με δόρυ στο χέρι του για να σκοτώσει τον Αντίχριστο και θα μεταβεί στην Ιερουσαλήμ την ώρα της πρωινής προσευχής και θα επιχειρήσει να τον εγκαταστήσει ο Ιμάμης στον τόπο του, αλλά εκείνος θα αρνηθεί περιοριζόμενος όπισθέν του να προσευχηθεί. Μετά θα σφάξει τους χοίρους, θα σπάσει τον σταυρό, θα καταστρέψει τις εκκλησίες και τις συναγωγές και θα αφανίσει τους χριστιανούς εκτός από εκείνους που πίστεψαν σε αυτούς. Θα εδραιώσει τη δικαιοσύνη και θα βασιλέψει για 40 χρόνια και μετά θα πεθάνει. Όσο θα βασιλεύει θα υπάρχει δικαιοσύνη τόσο μεταξύ των θηρίων όσο και μεταξύ των ανθρώπων. Στο τέλος θα ταφεί στη Μεδίνα δίπλα στον Μωάμεθ.[20] Όπως σχολιάζει ο Γεώργιος Πατρώνος, «[...]το Κοράνιο προβάλλει μια συνεπή μονοφυσιτική εικόνα περί του Χριστού».[21]

    Ανάλυση

    [Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

    Όσον αφορά τον ισχυρισμό θεϊκής προελεύσεως, αναλυτές αναφέρονται σε προϋπάρχουσες πηγές, όχι μόνο παρμένες από τη Βίβλο, φερόμενες ως παλαιότερες αποκαλύψεις του Θεού, αλλά και από αιρετικές, απόκρυφες και ταλμουδικές πηγές, όπως το Συριακό Ευαγγέλιο Παιδικής Ηλικίας του Ιησού και το Ευαγγέλιο του Ιακώβου. Ωστόσο, η Βίβλος δεν μεταφράστηκε στα Αραβικά παρά μόνο μετά την ολοκλήρωση του Κορανίου με άλλες Ιουδαιοχριστιανικές πηγές να μεταφράζονται ακόμη πιο αργά.[22] Λόγω της απόρριψης της αδιαμφισβήτητης Σταύρωσης του Ιησού στο Κοράνι, ορισμένοι μελετητές υποπτεύονται επίσης τον Μανιχαϊσμό, μια δυαδική θρησκεία που πιστεύει σε δύο αέναες δυνάμεις, έχοντας επιρροές στο Κοράνι.

    Τα Ταφσιρ'ίλμι πιστεύουν ότι το Κοράνι προβλέπει επιστημονικές γνώσεις, συνδέοντας τον συγγραφέα με την ανθρώπινη προέλευση. Οι αναλυτές υποστηρίζουν, πως εδάφια ή στίχοι που φέρεται να εξηγούν σύγχρονα επιστημονικά γεγονότα, για θέματα όπως η βιολογία, η εξέλιξη της γης και η ανθρώπινη ζωή, περιέχουν παραπλανήσεις και είναι μη επιστημονικοί.[23][24][25] Οι περισσότεροι ισχυρισμοί προβλέψεων βασίζονται στην ασάφεια της αραβικής γλώσσας, που αποτελεί ένα άλλο σημείο κριτικής. Παρά το ότι αποκαλείται σαφές βιβλίο, η Κορανική γλώσσα στερείται σαφήνειας.[27][31]

    Άλλες κριτικές επισημαίνουν την ηθική στάση που υποστηρίζει το Κοράνι. Στα παραδείγματα περιλαμβάνονται το Εδάφιο του Σπαθιού, το οποίο μερικοί ερμηνεύουν πως προωθεί τη βία εναντίον των «ειδωλολατρών», και το Αν-Νισά, 34, που ορισμένοι θεωρούν ότι δικαιολογεί την ενδοοικογενειακή βία.

    Υποσημειώσεις

    [Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

    Παραπομπές

    [Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
    1. ↑ Βλ. Κοράνιο 4:82
    2. ↑ Βλ. Κοράνιο 33:40
    3. ↑ Βλ. Κοράνιο 2:2
    4. ↑ «Η Έναρξη» (στα αραβικά, αλ Φάτιχα), το πρώτο δηλαδή κεφάλαιο του Κορανίου, αναφέρει: «Στο όνομα του οικτίρμονος και ελεήμονος [Αλλάχ]. Αίνος στον [Αλλάχ], τον Κύριο του Παντός. Στον οικτίρμονα και ελεήμονα. Στον Δεσπότη κατά την ημέρα της κρίσης. Σε προσκυνούμε και σε ικετεύουμε. Οδήγησέ μας στην ευθεία οδό. Στην οδό εκείνων που ευεργετήθηκαν από σένα. Και όχι στην οδό εκείνων που υπέπεσαν στην οργή σου, και στην οδό των πεπλανημένων». Κοράνιο σούρα 1:1-7, έκδοση Χάρη Πάτση Κοράνιον. Οι ευσεβείς Μουσουλμάνοι απαγγέλουν αυτούς τους στίχους πέντε φορές την ημέρα στις προσευχές τους.
    5. ↑ https://www.zwemercenter.com/is-mecca-really-the-birthplace-of-islam/
    6. ↑ https://www.aymennjawad.org/23129/the-byzantine-arabic-chronicle-full-translation
    7. ↑ Ali Muhammad Muhammad As Sallabee:The Biography of Abu Bakr As Siddeeq, εκδ. Darussalam σελ. 518-522
    8. ↑ Γουίλλιαμ Μουίρ: Η ζωή του Μωάμεθ, έκδοση του 1923 σελ.23 της εισαγωγής
    9. ↑ Νικολάου-Πατραγάς, σελ. 154.
    10. ↑ Πατρώνος, σελ. 15.
    11. ↑ Πατρώνος, σελ. 16.
    12. ↑ Πατρώνος, σελ. 17.
    13. ↑ Πατρώνος, σελ. 18.
    14. ↑ Πατρώνος, σελίδες 18–19.
    15. ↑ Πατρώνος, σελ. 19.
    16. ↑ Πατρώνος, σελίδες 19–20.
    17. ↑ Πατρώνος, σελ. 20.
    18. ↑ Πατρώνος, σελ. 21.
    19. ↑ Πατρώνος, σελίδες 22–23.
    20. ↑ Πατρώνος, σελίδες 23–25.
    21. ↑ Πατρώνος, σελ. 27.
    22. ↑ Griffith, Sidney H. (2013). «Christian Translations of the Bible into Arabic». The Bible in Arabic. Princeton University Press. σελίδες 127–154. ISBN 9780691150826. JSTOR j.ctt28550z.9. 
    23. ↑ Cook, The Koran, 2000: p.30
    24. ↑ see also: Ruthven, Malise. 2002. A Fury For God. London: Granta. p. 126.
    25. ↑ «Secular Web Kiosk: The Koran Predicted the Speed of Light? Not Really». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Φεβρουαρίου 2008. 
    26. ↑ Leirvik, Oddbjørn (2010). Images of Jesus Christ in Islam: 2nd Edition. New York: Bloomsbury Academic; 2nd edition. σελίδες 33–66. ISBN 978-1441181602. 
    27. ↑ [26]
    28. ↑ Lester, Toby (January 1999). «What Is the Koran?». Atlantic. https://www.theatlantic.com/magazine/archive/1999/01/what-is-the-koran/304024/. Ανακτήθηκε στις 24 September 2019. 
    29. ↑ Wansbrough, John (1977). Quranic Studies: Sources and Methods of Scriptural Interpretation
    30. ↑ Geisler, N. L. (1999). In Baker encyclopedia of Christian apologetics. Grand Rapids, MI: Baker Books. Entry on Qur'an, Alleged Divine Origin of.
    31. ↑ Ο Γκερντ Πούιν αναφέρεται στο The Atlantic Monthly, Ιανουάριος 1999: «Το Κοράνι ισχυρίζεται ότι είναι «mubeen (مبين)» ή «σαφές». Αλλά αν το κοιτάξετε, θα παρατηρήσετε ότι κάθε πέμπτη πρόταση περίπου, απλούστατα δεν έχει νόημα... το γεγονός είναι ότι το ένα πέμπτο του κορανικού κειμένου είναι απλώς ακατανόητο...«[28] [29][30]

    Πηγές

    [Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
    • Νικολάου-Πατραγάς, Κυριάκος (2010). «Η προστασία των αισθήσεων εν τω Ισλαμικώ δικαίω». Εκκλησιαστικός Φάρος 81: 153–157. 
    • Πατρώνος, Γεώργιος (1992–1995). «Ο Ιησούς προφήτης του Ισλάμ (Χριστολογική και εσχατολογική προσέγγιση του Κορανίου)». Εκκλησιαστικός Φάρος 69: 9–30. 

    Πρόσθετη ανάγνωση

    [Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

    Εξωτερικοί σύνδεσμοι

    [Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
    Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κοράνιο&oldid=10831001"