Μετάβαση στο περιεχόμενο

Καυλωνία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 38°26′43″N 16°34′43″E / 38.44528°N 16.57861°E / 38.44528; 16.57861

Καυλωνία
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Καυλωνία
38°26′44″N 16°34′44″E
ΧώραΙταλία[1]
Διοικητική υπαγωγήΜοναστεράτσε[1][2]
Έκταση400 [3] και 400 [4]
Ταχ. κωδ.83024[1] και 89040[2]
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Καυλών, Καυλωνία ή Αυλωνία ήταν αρχαία ελληνική αποικία στην σημερινή Καλαβρία της Ιταλίας.

Ιστορική αναδρομή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βρίσκεται στην ανατολική ακτή της Καλαβρίας στην περιοχή Μοναστηράκι. Ιδρύθηκε από Αχαιούς που ήρθαν από την Ελλάδα πριν το 700 π.Χ. με αρχηγό τον Τύφωνα από το Αίγιο και κατοίκησαν στο μέρος αυτό μια ευρεία περιοχή. Το όνομα ίσως να προέρχεται από έναν πολίτη της Αυλώνας, τον Καυλώνα.

Από την κτίση της πόλης, και μετά από λίγες δεκαετίες, συμμάχησε με τον Κρότωνα και την Σύβαρι, αργότερα και με τους Θούριους, οι οποίες ήταν επίσης Αχαϊκές αποικίες. Στην Αυλωνία πρέπει να άνθιζε το εμπόριο, όπως συμπεραίνεται από τις μεγάλες ποσότητες αρχαίων νομισμάτων που έχουν βρεθεί.

Το 389 π.Χ. ο Διόνυσος, τύραννος των Συρακουσών, εισέβαλε στην Μεγάλη Ελλάδα, πολιόρκησε την Καυλωνία και επέφερε σοβαρές απώλειες στους Κροτωνιάτες και άλλους που έσπευσαν σε βοήθεια των Καυλωνών. Η Καυλωνία αναγκάστηκε να παραδοθεί και η πόλη καταστράφηκε το 384 π.Χ., ενώ οι κάτοικοι μεταφέρθηκαν στις Συρακούσες. Η Καυλωνία παραχωρήθηκε στους σύμμαχους των Σικελών, τους Λοκρούς. Από τότε η Καυλωνία δεν ευδοκίμησε, και κατά την Σικελική εκστρατεία του Πύρρου αλώθηκε από μισθοφόρους στρατιώτες και έσβησε.

Τα αρχαιολογικά ευρήματα εκτίθενται σήμερα στο Εθνικό Μουσείο της Μεγάλης Ελλάδας (ιταλ. Museo Nazionale della Magna Grecia) στο Ρέτζιο (αρχ. Ρήγιον) της Καλαβρίας.

Η παράλια περιοχή περιστοιχιζόταν από ισχυρά αμυντικά τείχη με πύργους στην ξηρά. Η αρχαία πόλη ήταν κτισμένη γύρω από μια ακρόπολη στις βουνοπλαγιές του βράχου Κολλίνα ντελ Φάρο. Στην κορυφή του λόφου πρέπει να υπήρχε τουλάχιστον ένας μικρός βωμός. Ένας μεγάλος ναός του πρώτου ημίσεος του 5ου αιώνα π.Χ. ήταν κτισμένος κοντά στην ακτή. Δεν είναι γνωστό σε ποια θεότητα ήταν αφιερωμένος ο ναός αυτός. Ήταν μάλλον περίπτερος και ο αριθμός των κιόνων δεν είναι γνωστός. Ήταν κτισμένος εξ ολοκλήρου από ασβεστόλιθο, ο οποίος προερχόταν μάλλον από τα λατομεία των Συρακουσών. Η σκεπή ήταν από μαρμάρινα κεραμίδια. Η εξωτερική επικάλυψη ήταν από τερακότα.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]