Θεόδωρος Κατσανέβας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Θεόδωρος Κατσανέβας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Θεόδωρος Κατσανέβας (Ελληνικά)
Γέννηση13  Μαρτίου 1947[1]
Αθήνα
Θάνατος8  Μαΐου 2021
Αθήνα
Αιτία θανάτουCOVID-19
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Εκπαίδευσηδιδάκτωρ φιλοσοφίας
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Πειραιώς
Πανεπιστήμιο του Ουόρικ
Σχολή Οικονομικών του Λονδίνου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο Πειραιώς
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΔραχμή, Δημοκρατική Κίνηση Πέντε Αστέρων και Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα
Οικογένεια
ΣύζυγοςΣοφία Παπανδρέου (έως 2000)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Β΄ Αθηνών)[2]
Ιστότοπος
www.unipi.gr/katsanevas

Ο Θεόδωρος Κατσανέβας (Αθήνα, 13 Μαρτίου 1947 - Αθήνα, 8 Μαΐου 2021) ήταν Έλληνας πανεπιστημιακός και πολιτικός. Διετέλεσε πρόεδρος του Ο.Α.Ε.Δ. (1981-1985), διοικητής του Ι.Κ.Α. (1985-1989) και βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην εκλογική περιφέρεια Β΄ Αθηνών (1989-2004). Υπήρξε γαμπρός του Ανδρέα Παπανδρέου, ως σύζυγος της κόρης του Σοφίας με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά. Από τον Μάιο του 2013 ήταν πρόεδρος του κόμματος Δραχμή, Ελληνική Δημοκρατική Κίνηση Πέντε Αστέρων.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947, με καταγωγή από τα Αντικύθηρα και σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Ουόρικ της Βρετανίας λαμβάνοντας Μ.Α. στις Εργασιακές Σχέσεις και στο London School of Economics λαμβάνοντας διδακτορικό δίπλωμα στην Οικονομική της Εργασίας.

Είχε δύο παιδιά από τον πρώτο του γάμο με τη Σοφία Παπανδρέου, κόρη του πρώην πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, με την οποία χώρισε το 2000. Αργότερα νυμφεύθηκε με τη Γεωργία Τσέτσου, με την οποία απέκτησε μία κόρη. Απεβίωσε στις 8 Μαΐου 2021, έχοντας νοσήσει με την COVID-19.[3]

Πολιτική πορεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας 1967 - 1974 συμμετείχε στην αντιστασιακή οργάνωση Δ.Ε.Α. και στο Π.Α.Κ. Αγγλίας ενώ μετά την πτώση της Χούντας συμμετείχε στην ίδρυση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Το 1981 συμμετείχε στη συγγραφή του κυβερνητικού προγράμματος του ΠΑΣΟΚ για τα κοινωνικά θέματα ενώ τον ίδιο χρόνο διορίστηκε πρόεδρος του Ο.Α.Ε.Δ., θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1985, οπότε και διορίστηκε διοικητής του Ι.Κ.Α.. Το 1987 εξελέγη μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου της Κ.Ε. του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Βουλευτικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 1989 έως το 2000 κατήλθε ως υποψήφιος βουλευτής με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην Εκλογική περιφέρεια Β΄ Αθηνών συνολικά σε 6 διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις. Εξελέγη τις τρεις πρώτες φορές (9ος τον Ιούνιο του 1989, 12ος τον Νοέμβριο του 1989 και 9ος το 1990), ενώ απέτυχε να εκλεγεί στις Εκλογές του 1993 (17η θέση και πρώτος επιλαχών). Το 1996 επανεξελέγη (5η θέση), ενώ την τελευταία φορά που κατήλθε ως υποψήφιος, το 2000, απέτυχε να εκλεγεί (19ος και ξανά πρώτος επιλαχών), όμως μερικούς μήνες αργότερα εισήλθε στο Κοινοβούλιο αντικαθιστώντας τη Μιλένα Αποστολάκη η οποία έχασε την έδρα της από το Εκλογοδικείο λόγω κωλύματος εκλογιμότητας.[4] Το 2004 τέθηκε εκτός των υποψηφίων βουλευτών του κόμματος μαζί με άλλους οκτώ βουλευτές με αφορμή την υπογραφή συγκεκριμένης τροπολογίας σχετικά με το Πόρτο Καρράς.[5]

Μετά το ΠΑ.ΣΟ.Κ.[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την 1η Μαΐου 2013 ίδρυσε πολιτικό κόμμα, με όνομα «Δραχμή, Ελληνική Δημοκρατική Κίνηση Πέντε Αστέρων» - στα πρότυπα του Κινήματος Πέντε Αστέρων του Ιταλού Μπέπε Γκρίλο. Κεντρικός στόχος του νέου κόμματος είναι η επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή μέσω δημοψηφίσματος. Οι πέντε βασικές θέσεις του κόμματος σύμφωνα με την ιστοσελίδα του είναι η ανατροπή του Μνημονίου, η επιστροφή στη δραχμή, η αυτοδύναμη ανάπτυξη, η εθνική αξιοπρέπεια, και η κοινωνική δικαιοσύνη.[6] Σύμφωνα με το οικονομικό και πολιτικό του πρόγραμμα[7] που στηρίζεται σε τεκμηριωμένες μελέτες που όμως δε διευκρινίζεται το πού και από ποιούς εκπονήθηκαν, ούτε το πώς, πού, πότε και από ποιούς τεκμηριώθηκαν, το σχέδιό του είναι το εξής: Υποτίμηση κατά 50% του εθνικού νομίσματος και κατόπιν επιθετική διολίσθηση ώστε να καταστούν τα εγχώρια προϊόντα ανταγωνιστικότερα και ταυτόχρονα λήψη μέτρων ώστε να αποφευχτεί η καταβαράρθρωση της αγοραστικής δύναμης των ήδη χαμηλών εισοδημάτων από την εκτίναξη του πληθωρισμού που επιφέρουν τέτοια εγχειρήματα. Το κόμμα συμμετείχε για πρώτη φορά στις Ευρωεκλογές του 2014 όπου και συγκέντρωσε 8.792 ψήφους (ποσοστό 0,15%).

Με την Ελληνική Λύση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2019 Θεόδωρος Κατσανέβας έγινε μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου, αλλά και της Οικονομικής Επιτροπής του κόμματος της Ελληνικής Λύσης.[8] Λίγο μετά από τις Ευρωεκλογές του ίδιου έτους ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά του στη Β' Αθήνας και τον Βόρειο Τομέα,[9][10] η οποία όμως μετά από μερικές μέρες ακυρώθηκε από τον Κυριάκο Βελόπουλο,[11][12] ενώ ο ίδιος ο Κατσανέβας αρνήθηκε με δήλωση την υποψηφιότητά του με την Ελληνική Λύση.[13]

Άλλες δραστηριότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά καιρούς είχε αρθρογραφήσει σε αρκετά περιοδικά μεταξύ των οποίων το Αντί, ο Οικονομικός Ταχυδρόμος κ.α. και ήταν συνεκδότης του επιστημονικού περιοδικού Επιθεώρηση Εργασιακών Σχέσεων. Είχε συμμετάσχει σε οργανώσεις και συνδέσμους, σε μερικούς από τους οποίους είχε διατελέσει και πρόεδρος όπως στον σύνδεσμο Ελληνο-Αρμενικής Φιλίας, στην Επιστημονική Εταιρεία Εργασιακών Σχέσεων, στην Ελληνική Εταιρεία Συμβουλευτικής και Προσανατολισμού (ΕΛ.Ε.ΣΥ.Π., της οποίας και είχε εκλέχτηκε πρόεδρος το 2008) κ.ά. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τον τομέα του επαγγελματικού προσανατολισμού, για τον οποίο είχε δημιουργήσει αυτοματοποιημένα τεστ, που χορηγούνται από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες. Ήταν καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιώς στην οικονομική της εργασίας. Επίσης, είχε συγγράψει πλήθος επιστημονικών βιβλίων και μία ποιητική συλλογή.

Η διαθήκη του Ανδρέα Παπανδρέου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1996, λίγο μετά τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου, πεθερού του Θ. Κατσανέβα, ανοίχτηκε η πρώτη ιδιόχειρη διαθήκη του, με ημερομηνία 24 Νοεμβρίου 1990, στην οποία τον χαρακτήριζε «όνειδος» για την οικογένεια και τον κατηγορούσε ότι προσπάθησε να εκμεταλλευτεί πολιτικά το όνομα του Γεωργίου Παπανδρέου και του ίδιου,[14][15] χαρακτηρισμούς που η Σοφία Κατσανέβα απέδωσε σε τρίτους και όχι στον πατέρα της.[16][17] Η αναφορά του Παπανδρέου στον γαμπρό του ήταν σε σημείωμα της πρώτης διαθήκης που επρόκειτο «να δοθεί στη δημοσιότητα ως τμήμα της διαθήκης μου όταν εκλείψω». Σε αυτό ο Παπανδρέου αναφερόταν σε έντονο επεισόδιο που είχε γίνει μερικές ημέρες νωρίτερα ανάμεσα στον Κατσανέβα και την επί πολλά χρόνια ιδιαίτερη γραμματέα του Παπανδρέου, Αγγέλα Κοκκόλα, σχετικά με το αρχείο του. Εκεί κατηγορούσε τον Θ. Κατσανέβα ότι εμπόδισε με άσχημο τρόπο την Κοκκόλα να μεταφέρει τμήμα του αρχείου στο νέο σπίτι του στην Εκάλη, όπου ζούσε με την τρίτη σύζυγό του, Δήμητρα Λιάνη.[15][18]

Στη δεύτερη διαθήκη του το 1993 αναφερόταν σε όσα κατέλιπε στα παιδιά και τη σύζυγό του. [19][20] [21] [16][22] Ο ίδιος ο Θ. Κατσανέβας αμφισβήτησε τη γνησιότητα της διαθήκης λέγοντας ότι τέτοιες λέξεις δεν εκφράζουν τη μεγαλοψυχία και την ψυχή του Ανδρέα Παπανδρέου τον οποίο σέβεται και τιμά.[17] Kάποιοι δικαστικοί υποστήριξαν ότι η διαθήκη ήταν γνήσια αλλά όμως προχρονολογημένη.[16]

Το 2003 ο Σπύρος Καρατζαφέρης καταδικάστηκε από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών, σε πρώτο βαθμό, σε αποζημίωση δέκα εκατομμυρίων δραχμών για συκοφαντική δυσφήμηση προς το πρόσωπο του Θεόδωρου Κατσανέβα. Το 1998 ο τότε εκδότης της εφημερίδας «Αθηναϊκή» δημοσίευε καθημερινά τη φωτογραφία του βουλευτή με το χαρακτηρισμό «όνειδος», ο οποίος παρέπεμπε στη σχετική αναφορά του Ανδρέα Παπανδρέου για τον γαμπρό του.[23]

Αγωγή κατά συντάκτη της Βικιπαίδειας και ΕΕΛ/ΛΑΚ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 26 Ιανουαρίου 2013 κατέθεσε αγωγή σε βάρος του συντάκτη της Βικιπαίδειας Diu και της ΕΕΛ/ΛΑΚ για την ανάρτηση των πληροφοριών που αφορούν στη διαθήκη του Ανδρέα Παπανδρέου. [24][25][26][27][28][29] Την Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014 μετά την εκδίκαση της προσωρινής διαταγής ηχογραφήθηκε έξω από το δικαστήριο από τον δημοσιογράφο Κώστα Εφήμερο να καθυβρίζει την δικηγόρο του συντάκτη της Βικιπαίδεια Diu.[30] Την επομένη εκδόθηκε προσωρινή διαταγή με την οποία γινόταν προσωρινά δεκτό το αίτημα του Θ. Κατσανέβα μέχρι και την εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων. Την Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2014 το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών απέρριψε την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων του κ. Κατσανέβα, με την οποία ζητούσε τη διαγραφή μέρους του περιεχομένου από το βιογραφικό λήμμα για τον ίδιο στον ιστότοπο της Βικιπαίδεια που τον χαρακτήριζε, σύμφωνα με την διαθήκη του Ανδρέα Παπανδρέου, «όνειδος» για την οικογένειά του [31][32]. Τον Μάρτιο του 2018 παραιτήθηκε από την αγωγή που είχε καταθέσει εναντίον του Diu και της ΕΕΛ/ΛΑΚ.[33]

Συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Πληθωρισμός, αμοιβή εργασίας και επιχειρηματικά κέρδη (ΓΣΕΕ, 1976).
  2. (Αγγλικά) Report on the foundation of an institute of labour in Greece (International Labour Office, 1977, Επανέκδοση ΟΑΕΔ, 1983) (στην ελληνική και στην αγγλική, σε συνεργασία με Άγγελο Ζησιμόπουλο).
  3. (Αγγλικά) Labour pressures in Greece (London: A Matrix Report, 1979).
  4. (Αγγλικά) (Γαλλικά) Evolution of social policy in Greece 1970-1980 (Commission of the European Communities, 1981) (στην αγγλική και γαλλική, σε συνεργασία με Σπήλιο Παπασπηλιόπουλο).
  5. Εργασιακές σχέσεις στην Ελλάδα: Το θεσμικό πλαίσιο και οι συλλογικές διαπραγματεύσεις (ΚΕΠΕ 1981 και 1983).
  6. (Αγγλικά) Industrial relations in small industry in Greece (International Labour Office (Διεθνές Γραφείο Εργασίας), 1981, και ΟΑΕΔ 1983) (στην αγγλική και στην ελληνική).
  7. Το σύγχρονο συνδικαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα (Νέα Σύνορα, 1981, 2η έκδοση Αιχμή, 1985, 3η έκδοση Νέα Σύνορα, 1994, 4η έκδοση Παπαζήσης, 1996).
  8. (Αγγλικά) (Γαλλικά) Report on social developments in Greece, 1981 και 1982 (Commission of European Communities) (σε συνεργασία με Σπ. Παπασπηλιόπουλο, στην αγγλική και στη γαλλική).
  9. Θέματα απασχόλησης (ΟΑΕΔ, 1982).
  10. (Αγγλικά) Trade unions in Greece (Athens: National Center of Social Research, 1984).
  11. (Αγγλικά) The trade union movement in Greece: Two related studies (Manpower Employment Organization, 1985) (with Ch. Jecchinis).
  12. Απασχόληση και ανεργία στην Ελλάδα (ΟΑΕΔ, 1986).
  13. Συνδικαλισμός και αλλαγή (Αθήνα: Αιχμή, 1987).
  14. Ειδικά θέματα της ελληνικής οικονομίας (Πειραιάς: Σταμούλης, 1988).
  15. (Αγγλικά) Unemployment, demand for skilled labour and vocational training in the regional labour market of Greece (Ministry of Labour, Manpower Employment Organization, 1989). (Research in cooperation with Ch. Jecchinis and Papavasiliou M.)
  16. Εργασιακές σχέσεις, εργασιακό περιβάλλον και παραγωγικότητα στην Ελλάδα (ΕΛΚΕΠΑ, 1990) (σε συνεργασία με Χρίστο Τζεκίνη κ.ά.).
  17. Εργασιακές σχέσεις (Πειραιάς: Σταμούλης, 1991).
  18. Εργασιακές σχέσεις, (σε συνεργασία με Χρίστο Τζεκίνη, Ελένη Χατζηχαρίτου). (Πειραιάς: Σταμούλης, 1994).
  19. Η εξέλιξη των εργασιακών σχέσεων και της απασχόλησης στην Ελλάδα από τη δεκαετία του 1970 μέχρι σήμερα (Αθήνα: ΚΕΠΕ, 1996).
  20. (Αγγλικά) "Τhe transition of Bulgaria, Romania and Albania to a market economy and the consequences of employment" in Iatridis D. (Ed.). The societal impact of privatization social justice and welfare state (New York: Praeger, 1996). Στην ελληνική: Η μετάβαση της Βουλγαρίας, Ρουμανίας και Αλβανίας στην οικονομία της αγοράς και οι επιπτώσεις στην απασχόληση (Αθήνα: ΕΛΚΕΠΑ, 1996).
  21. (Αγγλικά) "Causes and Trends of Strike Action in European Union Countries," Economic and Social Studies (University of Malta, 1997).
  22. Προοπτικές της αγοράς εργασίας και ανάγκες σε νέες ειδικότητες στην Αττική για την επόμενη πενταετία 1998-2002 (1997) (έρευνα υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου Πειραιώς και του ΟΑΕΔ).
  23. Οικονομική της εργασίας και εργασιακές σχέσεις (Αθήνα: Σταμούλης, 1997, 1999, 2002, αναθεωρημένη επανέκδοση 2007).
  24. Επαγγέλματα του μέλλοντος (Αθήνα: Παπαζήσης, 1998).
  25. Σημειολογία της Ιθάκης: Σχέδια και στίχοι (Αθήνα: Καστανιώτης, 1998).
  26. Έρευνα για τις προοπτικές απασχόλησης στην αγορά εργασίας και τον προσδιορισμό της ζήτησης ειδικοτήτων στις 13 περιφέρειες της χώρας (Πανεπιστήμιο Πειραιώς και ΟΑΕΔ, 2001).
  27. Σπουδές και απασχόληση (Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, 2001), (ως επιστημονικός υπεύθυνος).
  28. Μαρίκα Κατσανέβα : Σπονδή και μνήμη Πόντου (Οκτ. 2001).
  29. Επαγγέλματα του μέλλοντος και του παρελθόντος και επαγγελματικός προσανατολισμός (Πατάκης, 2002, 2004, 2007).
  30. Σπουδές και απασχόληση (Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, 2002 και 2004).
  31. Οδηγός επαγγελμάτων (Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, 2003). (επιστημονικός υπεύθυνος έργου)
  32. Έρευνα για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα (Κέντρο Εκπαιδευτικής Έρευνας, 2004).
  33. Ο χρυσός κανόνας για επιλογές σταδιοδρομίας: Σύγχρονος επαγγελματικός προσανατολισμός (Πατάκης, 2009).
  34. Η οικονομία και η απασχόληση στις 13 ελληνικές περιφέρειες και περιφερειακή πολιτική (Σταμούλης, 2009).

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 org.elections.gr/vouleutikes/PASOK/KATSANEBAS.htm. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23  Φεβρουαρίου 2014.
  2. Βουλή των Ελλήνων. 63d3c1d9-7108-442f-a76a-c32bc619e784. Ανακτήθηκε στις 23  Απριλίου 2022.
  3. Newsroom (8 Μαΐου 2021). «Απεβίωσε ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Θεόδωρος Κατσανέβας». Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2023. 
  4. Χάνουν τη βουλευτική έδρα Αποστολάκη, Σακοράφα, Σμπώκος, Μερεντίτη και Τσιαμάκης Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine., in.gr, 6 Ιουλίου 2000, ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2014
  5. Με απαίτηση Γ.Παπανδρέου, Εκτός ψηφοδελτίων ΠΑΣΟΚ οι «εννέα» που υπέγραψαν την τροπολογία για το Πόρτο Καρράς Αρχειοθετήθηκε 2018-11-30 στο Wayback Machine., in.gr, 23 Ιανουαρίου 2004, ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2008
  6. «Το κόμμα «Δραχμή Πέντε Αστέρων» ίδρυσε ο Θεόδωρος Κατσανέβας». Τα Νέα. 8 Μαΐου 2013. http://www.tanea.gr/news/politics/article/5016252/to-komma-draxmh-pente-asterwn-idryse-o-theodwros-katsanebas/. Ανακτήθηκε στις 2013-07-19. 
  7. "Σύνοψη μέτρων πολιτικής ," Δραχμή: Ελληνική Δημοκρατική Κίνηση (Τρί, 04/03/2014 - 11:15). Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2014.
  8. «Η οργάνωση και τα στελέχη της Ελληνικής Λύσης». Ελληνική Λύση. 12 Απριλίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2019. 
  9. «Υποψήφιος με τον Βελόπουλο ο γαμπρός του Ανδρέα Θεόδωρος Κατσανέβας!». www.skai.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2019. 
  10. «Υποψήφιος με την «Ελληνική Λύση» του Βελόπουλου ο Κατσανέβας». www.reader.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2019. 
  11. ««Κόπηκε» ο Κατσανέβας από τον Βελόπουλο». Athens Voice. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2019. 
  12. https://www.ethnos.gr/politiki/44177_o-belopoylos-ekopse-apo-ta-psifodeltia-katsaneba-kai-kranidioti
  13. https://www.newsit.gr/ekloges/th-katsanevas-sto-newsit-gr-oudepote-eipa-oti-tha-eimai-ypopsifios-sto-komma-velopoulou-3/2800895//
  14. "Οι διαθήκες του Ανδρέα Παπανδρέου," Ριζοσπάστης (Παρασκευή 13 Σεπτέμβρη 1996), σελ. 16. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2014.
  15. 15,0 15,1 Andreas Papandreou's wills opened Dimitra Liani receives archives, Athens News Agency (13/09/1996).
  16. 16,0 16,1 16,2 "Η διαθήκη σε... δίκη." Αρχειοθετήθηκε 2012-04-30 στο Wayback Machine., Το Βήμα (15/09/1996). Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2014.
  17. 17,0 17,1 Reactions to Papandreou's will, Athens News Agency (13/09/1996).
  18. Two wills of the late Andreas Papandreou submitted to the Court, Antenna News in English, 13/09/1996
  19. Λακόπουλος, Γιώργος (1999). Το μυθιστόρημα του ΠΑΣΟΚ. Αθήνα: Καστανιώτης. σελ. 331-332. ISBN 960-03-2596-0. 
  20. "Διαμάντια & σκουπίδια," Το Βήμα (05/01/1997). Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2014.
  21. Σπύρος Σεραφείμ, "Διαθήκη εκ του διατίθημι." Αρχειοθετήθηκε 2014-02-14 στο Wayback Machine. protagon.gr (17 Ιουλίου 2010). Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2014.
  22. (Ιταλικά) "Atene: il fattore Mimi' s' abbatte sul voto - Il figlio di Papandreu attacca Dimitra. Lei reagisce: 'Ingrati, avvoltoi'," Corriere della Sera (21 Σεπτεμβρίου 1996). Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2014.
  23. "Συνέλαβαν τον Σ. Καρατζαφέρη για χρέος στον Κατσανέβα," Ελευθεροτυπία (17/05/2003). Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2014.
  24. Εφήμερος, Κώστας (12 Φεβρουαρίου 2014). «Κατσανέβας Vs Wikipedia (ή πώς να αλλάξεις την ιστορία)». thepressproject.gr. http://www.thepressproject.gr/article/56263/Katsanebas-Vs-Wikipedia-i-pos-na-allakseis-tin-istoria. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2014. 
  25. «Το χρονικό μιας αγωγής κατά της κοινής λογικής,» ΕΛ/ΛΑΚ (Φεβρουαρίου 17, 2014). Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2014.
  26. https://blog.wikimedia.org/2014/02/14/wikimedia-foundation-supports-wikipedia-user-subject-to-defamation-lawsuit-in-greece/
  27. http://left.gr/news/o-k-katsanevas-oneidos-kai-i-vikipaideia
  28. http://www.lifo.gr/team/bitsandpieces/46084
  29. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2014. 
  30. http://www.thepressproject.gr/article/56381
  31. «Έχασε τη δίκη με την Wikipedia για το "όνειδος" ο Θ. Κατσανέβας». 
  32. «Ο Θ. Κατσανέβας έχασε τη δικαστική μάχη με τη Wikipedia». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2014. 
  33. «Επιτέλους, δικαίωση του χρήστη της Βικιπαίδειας για το «όνειδος» του Κατσανέβα». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]