Ηράκλεια η Μινώα
 |
Αυτό το λήμμα τεκμηριώνεται κυρίως με πρωτογενείς πηγές. Παρακαλούμε βελτιώστε το προσθέτοντας δευτερογενείς ή τριτογενείς πηγές. |
| Ἡράκλεια Μινῴα (Αρχαία Ελληνικά) Eraclea Minoa (Ιταλικά) | |
 Κατάλοιπα οικίας στην Ηράκλεια Μινώα. | |
  | |
| Τοποθεσία | Καττόλικα Ερακλέα, Επαρχία του Αγκριτζέντο, Σικελία, Ιταλία |
|---|---|
| Συντεταγμένες | 37°23′38″N 13°16′51″E / 37.39389°N 13.28083°EΣυντεταγμένες: 37°23′38″N 13°16′51″E / 37.39389°N 13.28083°E |
| Είδος | Οικισμός |
| Ιστορία | |
| Ίδρυση | Μέσα 6ου αιώνα π.Χ. |
| Εγκατάλειψη | Αρχές 1ου αιώνα μ.Χ. |
| Περίοδοι | Αρχαϊκή Ελληνική έως Ρωμαϊκή Αυτοκρατορική |
| Πολιτισμοί | Ελληνικός, Ρωμαϊκός |
| Σημειώσεις | |
| Κατάσταση | Ερειπωμένο |
| Ιδιοκτησία | Δημόσιο |
| Διαχείριση | Soprintendenza BB.CC.AA. di Agrigento |
| Πρόσβαση κοινού | ναι |
| Ιστοσελίδα | Area Archeologia e Antiquarium Eraclea Minoa (Ιταλικά) |
Η Ηράκλεια Μινώα ήταν αρχαία ελληνική πόλη της Σικελίας, στη νότια ακτή του νησιού, στην εκβολή του Άλυκου ποταμού. Απείχε από τον Ακράγαντα (σύγχρονο Αγκριτζέντο) περίπου 25 χλμ., κοντά στο σύγχρονο Μονταλλέγκρο. Η αρχαιολογική έρευνα αποκαλύπτει πως ιδρύθηκε στα μέσα του 6ου αιώνα π.Χ. και εγκαταλείφθηκε γύρω στις αρχές του 1ου αιώνα μ.Χ.
Μυθολογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το διπλό της όνομα συνδέεται με δύο μυθολογικές αφηγήσεις που σχετίζονται με την ίδρυσή της. Σύμφωνα με τον πρώτο ο Ηρακλής, νικώντας τον τοπικό ήρωα Έρυξ σε αγώνα πάλης, απέκτησε δικαιώματα σε ολόκληρο το δυτικό τμήμα της Σικελίας, την οποία διατήρησε για τους απογόνους του.[1] Δεν ίδρυσε κάποια συγκεκριμένη πόλη, ωστόσο αργότερα, όταν κατεύθασε ο Μίνωας στη Σικελία καταδιώκοντας τον Δαίδαλο, ίδρυσε εκείνος μια πόλη, ονομάζοντάς τη Μινώα. Σύμφωνα με μία άλλη εκδοχή την ίδρυσαν οι ακόλουθοί του, μετά τον θάνατο του ιδίου. Ο Ηρακλείδης ο Ποντικός προσθέτει πως παλαιότερα υπήρχε εκεί προγενέστερη πόλη, το όνομα της οποίας ήταν Μάκαρα.[2]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η πρώτη γραπτή αναφορά στην πόλη την απεικονίζει ως μια μικρή αποικία της πόλης του Σελινούντα. Κατόπιν, το 510 π.Χ. ο Δωριεύς ο Σπαρτιάτης, αδερφός του Κλεομένη Α', ήρθε στη Σικελία με μεγάλο σώμα ανδρών, επιθυμώντας να ανακτήσει τα εδάφη που άνηκαν στον πρόγονό του, Ηρακλή. Ενεπλάκη σε μάχες με τους Καρχηδονίους και τους Εγεστούς, χάνοντας τελικά τη ζωή του σε μια μάχη. Στην τελευταία αφανίστηκαν και όλοι του οι άνδρες. Ο Ευρυλέων, ο μοναδικός αξιωματικός του που επέζησε, κυβέρνησε τη Μινώα, η οποία κατά πάσα πιθανότητα ονομάστηκε «Ηράκλεια» για πρώτη φορά τη συγκεκριμένη περίοδο.[3]
Η πόλη πέρασε στα χέρια της Καρχηδόνας με τη συνθήκη του 405 π.Χ., ανακτήθηκε το 397 π.Χ. από τον Διονύσιο, ενώ ξαναπέρασε στην κυριαρχία των Καρχηδονίων το 383 π.Χ. Εκεί αποβιβάστηκε ο Δίων το 357 π.Χ., για να επιτεθεί στις Συρακούσες. Οι κάτοικοι του Ακράγαντα την ανέκτησαν το 309 π.Χ., μα γρήγορα υποτάχθησε στον Αγαθοκλή. Οι Έλληνες την ξαναπήραν προσωρινά με τον βασιλιά Πύρρο το 277 π.Χ.
-
Οι κυριότερες αρχαίες ελληνικές αποικίες στη Σικελία. -
Το αρχαίο θέατρο της πόλης.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ζώνας, Λουκάς· Σβανά, Ειρήνη (2015). Οι αποικίες των Μεγάρων (1η έκδοση). Ναύπλιο: Ικόνα. σελ. 17-18. ISBN 978-618-81554-5-9.
