Εύδης της Βρετάνης
Εόν Α΄ ντε Παντιέβρ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 999 |
Θάνατος | 7 Ιανουαρίου 1079 Σεσόν |
Τόπος ταφής | Σαιν-Μπριέκ |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
Θρησκεία | Χριστιανισμός |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αριστοκράτης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Agnès de Cornouaille |
Σύντροφος | NN |
Τέκνα | Αλαίν ο Ερυθρός Ετιέν Α΄ ντε Παντιέβρ Ζοφρουά Α΄ ντε Παντιέβρ Μπριέν της Βρετάνης Αλαίν ο Μελανός Ribald FitzOdo de Penthièvre, 1st Lord Middleham and Spennithorne Bardolph, Lord of Ravenswath[1] |
Γονείς | Γοδεφρείδος Α΄ της Βρετάνης και Αουίς της Νορμανδίας |
Αδέλφια | Αλαίν Γ΄ της Βρετάνης |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Εύδης της Βρετάνης (999 – 7 Ιανουαρίου 1079) ήταν κόμης του Παντιέβρ, νεώτερος γιος του δούκα Γοδεφρείδου Α΄ της Βρετάνης και της Αουίς της Νορμανδίας κόρης του Ριχάρδου Α΄ της Νορμανδίας. Ο Εύδης παντρεύτηκε την Αγνή της Κορνουάλης, αδελφή του Οέλ Β΄ της Βρετάνης ο οποίος είχε παντρευτεί την ανεψιά του Αβουάζ της Βρετάνης. Μετά τον θάνατο του αδελφού του δούκα Αλαίν Γ΄ της Βρετάνης έγινε αντιβασιλιάς της Βρετάνης στο όνομα του ανιψιού του Κόναν Β΄ της Βρετάνης (1040 – 1062). Όταν πέθανε ο πατέρας τους (20 Νοεμβρίου 1008) ο Εύδης και ο μεγαλύτερος αδελφός τους Αλαίν Γ΄ ήταν ακόμα ανήλικοι. Ο πατέρας του Γοδεφρείδος Α΄ είχε ρυθμίσει έναν διπλό δυναστικό γάμο, ο ίδιος παντρεύτηκε την Αουίς μία από τις αδελφές του Ριχάρδου Β΄ της Νορμανδίας (996), η αδελφή του Ιουδήθ της Βρετάνης παντρεύτηκε τον ίδιο τον Ριχάρδο Β΄ (1000). Ο Αλαίν Γ΄ και ο Εύδης ήταν ανιψιοί του Ριχάρδου Β΄, πρώτα τους ξαδέλφια ήταν ο Ριχάρδος Γ΄ της Νορμανδίας και ο Ροβέρτος Α΄ της Νορμανδίας, πατέρας του Γουλιέλμου του Κατακτητή. Η Έμμα της Νορμανδίας κόρη του Ριχάρδου Α΄ ήταν θεία τους, ξαδέλφια τους ήταν τα παιδιά της : Εδουάρδος ο Ομολογητής, Αρθακανούτος, Γκόντα της Αγγλίας, Γκουνχίλντα της Δανίας και Άλφρεντ Έθελινγκ.
Διακυβέρνηση της Βρετάνης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με τον θάνατο του Γοδεφρείδου Α΄ οι δυο ανήλικοι γιοι του Αλαίν Γ΄ και Εύδης ανέλαβαν να κυβερνήσουν μαζί το Δουκάτο της Βρετάνης υπό την κηδεμονία της μητέρας τους Αουίς της Νορμανδίας. Ο θείος τους Ριχάρδος Β΄ ανέλαβε τον τίτλο του "Φύλακα της Βρετάνης", οι ρόλοι αντιστράφηκαν με τον θάνατο του Ροβέρτου του Μεγαλοπρεπούς (1035). Αργότερα (1035) ξέσπασε μια διαφωνία ανάμεσα στον Εύδη και τον μεγαλύτερο αδελφό του Αλαίν Γ΄, ο θείος τους Ιουδικαέλ επίσκοπος της Βαν μεσολάβησε για να την επιλύσει σαν διαιτητής. Ο Εύδης πήρε τις επισκοπές του Σαιν-Μπριέκ, Σαιν-Μαλό, του Ντολ-ντε-Μπρετάνι, τις κομητείες Παντιέβρ, Αβωγκούρ και Λαμπάλ, εγκαταστάθηκε στην πρωτεύουσα των εδαφών του Λαμπάλ όπου έκοψε νομίσματα στο όνομα του. Με τον θάνατο του μεγαλύτερου αδελφού του Αλαίν Γ΄ (1040) ο Εύδης κυβέρνησε τη Βρετάνη σαν αντιβασιλιάς στο όνομα του ανήλικου ανεψιού του Κονάν Β΄ τον οποίο κράτησε σαν όμηρο, αργότερα (1047) απελευθερώθηκε από τους οπαδούς του. Ο Εύδης ήταν υποχρεωμένος να παραιτηθεί από την αντιβασιλεία όταν ενηλικιώθηκε ο Κόναν (1054) αλλά αρνήθηκε να εγκαταλείψει τη διακυβέρνηση του δουκάτου. Ο Γοδεφρείδος υποκόμης του Μαγιέν στο Μαιν βρέθηκε αντιμέτωπος με τις νέες οχυρώσεις του Γουλιέλμου της Νορμανδίας στο Αμπιέρ. Ο υποκόμης "έκανε έκκληση στον Γοδεφρείδο, κόμη του Ανζού" ο οποίος "ζήτησε τη βοήθεια του Γουλιέλμου-Γκυ της Ακουιτανίας και του Εύδη της Βρετάνης".[2] Σε ένα διάταγμα (1056/1060) ο Κόναν Β΄ παραχωρούσε δωρεές γης στο αβαείο του Σαιντ-Αουμπίν στην Ανζέ, περιέχονται τα ονόματα της συζύγου του Αγνής και των γιων του Γοδεφρείδου, Άλαν Ρούφου, Γουλιέλμου, Ροβέρτου και Ριχάρδου. Ο Κόναν Β΄ πήρε τελικά το πάνω χέρι στη Βρετάνη (1056), την επόμενη χρονιά (1057) έκλεισε τον θείο του αλυσοδεμένο στη φυλακή, ο μεγαλύτερος γιος του Γοδεφρείδος συνέχισε τον πόλεμο. Το 1062 ο Κόναν Β΄ και ο Γοδεφρείδος έκλεισαν ειρήνη, ο Εύδης ελευθερώθηκε και μπορούσε να πολεμήσει για λογαριασμό του. Οι ιστορίες που είναι ευνοϊκές με τον Οίκο του Παντιέβρ γράφουν ότι ο Εύδης ήταν ικανός κυβερνήτης της Βρετάνης την περίοδο 1040 - 1062, οι υπόλοιπες ιστορίες σταματάνε στην αιχμαλωσία του από τον ανεψιό του (1057). Ο Εύδης ήταν πάντα διεκδικητής του θρόνου της Βρετάνης και ο σπουδαιότερος αντίπαλος του ανεψιού του.
Νορμανδική κατάκτηση της Αγγλίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τη διετία 1064-1065 ξέσπασε ο Βρετανο-Νορμανδικός πόλεμος, η Νορμανδία, το Ανζού, το Ντολ και ο Χάρολντ Β΄ της Αγγλίας συνασπίστηκαν εναντίον του Κόναν Β΄ όπως φαίνεται σε τρεις πίνακες στην Ταπεστρί του Μπαγιέ. Οι ιστορικές πηγές διαφέρουν, μερικοί ιστορικοί δεν αναγνωρίζουν ότι ο Κόναν Β΄ ήταν τελικά ο νικητής. Ο Εύδης συγκέντρωσε 5.000 Βρετόνους στρατιώτες στην υπηρεσία του Γουλιέλμου του Κατακτητή, οι 4.000 από αυτούς ήταν επαγγελματίες τοξότες, ιππείς και ακοντιστές οι υπόλοιποι ερασιτέχνες. Ο στρατός προχώρησε να συναντήσει τους Νορμανδούς στο Μπαρφλέρ, στη συνέχεια ετοιμάστηκε να διασχίσει τη Μάγχη. Παρά το γεγονός ότι ήταν ηλικιωμένος ο Εύδης συμμετείχε στην επανάσταση εναντίον του Οέλ Β΄ της Βρετάνης που έγινε με πρωτοβουλία του Γοδεφρείδου της Ρεν και του Ραλφ ντι Γκαέλ. Ο Γουλιέλμος ο Κατακτητής υποστήριξε τον Οέλ κάτι που τον έφερε προσωρινά σε σύγκρουση με τον Εύδη, το πρόβλημα λύθηκε όταν με πίεση του Γουλιέλμου ο Οέλ έκλεισε ειρήνη με τους επαναστάτες. Ο Εύδης της Βρετάνης πέθανε σε ηλικία 80 ετών (7 Ιανουαρίου 1079), τάφηκε στον Καθεδρικό ναό του Αγίου Στεφάνου του Σαιν-Μπριέ.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με τη σύζυγο του Αγνή της Κορνουάλης, αδελφή του Οέλ Β΄ της Βρετάνης απέκτησε :
- Αδέλα (1035 - μετά το 1057)[3]
- Γοδεφρείδος Α΄ κόμης του Παντιέβρ (πέθανε στις 24 Αυγούστου 1093)
- Μπράιαν της Βρετάνης, ίσως νόθος.
- Αλαίν ο Ερυθρός (πέθανε την περίοδο 1093 - 1098). Ανέπτυξε το εμπόριο με τη Βοστώνη στο Λινκολνσάιρ, οικοδόμησε το αβαείο της Παρθένου στη Γιορκ, το κάστρο του Ρίτσμοντ, το πρώτο κάστρο του Μίντλεχαμ και θεωρείται ο πρώτος κόμης του Ρίτσμοντ. Το Ρίτσμοντσαιρ στο βόρειο Γιόρκσιρ περιγράφεται στο Domesday Book σαν "η γη του κόμη Αλαίν" στο Γιόρκσιρ.[4] Στην επανάσταση του 1088 ήταν ένας από τους μεγιστάνες που υποστήριξε τον Γουλιέλμο Ρούφο απέναντι στον Όντο όφ Μπαγιέ και τους συμμάχους του.
- Αλαίν ο Μελανός (πέθανε την περίοδο 1094 - 1098), τον κληρονόμησε ο Αλαίν ο Ερυθρός.
- Στέφανος, κόμης του Τρεγκιέ, με τη σύζυγο του Αουίς είχαν πολλά παιδιά που ήταν προπάτορες στη σημερινή βασιλική οικογένεια της Αγγλίας
- Ροβέρτος (πέθανε μετά το 1083), ιερέας.
- Γουλιέλμος, ήρθε στην Ελβετία, υπηρέτησε την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, δέχτηκε ένα κάστρο προς τιμή του.
- Ανώνυμη κόρη
Οι δύο τουλάχιστον από τους γιους του Εύδη συμμετείχαν στη Νορμανδική κατάκτηση της Αγγλίας.[5] Οι απόγονοι του αποτελούσαν τον δευτερεύοντα κλάδο της βασιλικής οικογένειας της Βρετάνης που ανέλαβαν τον έλεγχο του δουκάτου με τον Κόναν Δ΄ της Βρετάνης, είναι ο 28ος προπάτορας της Σίντι Κρόφορντ.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ David Charles Douglas (1967). William the Conqueror: The Norman Impact Upon England. University of California Press. σ. 71
- ↑ Stéphane Morin, Trégor, Goëlo, Penthièvre. Le pouvoir des Comtes de Bretagne du XIIe au XIIIe siècle, Presses Universitaires de Rennes, 2010. σ. 55
- ↑ https://web.archive.org/web/20110916085423/http://www.domesdaybook.net/helpfiles/hs1010.htm
- ↑ Green, Judith A. (2002) The Aristocracy of Norman England, σ. 41
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- David Charles Douglas (1967). William the Conqueror: The Norman Impact Upon England. University of California Press.
- Keats-Rohan, K. S. B. (1991). "The Bretons and Normans of England 1066-1154: the family, the fief and the feudal monarchy". Nottingham Medieval Studies. 36: 42–78.
- Sharpe, Richard (2007). "King Harold's Daughter". Haskins Society Journal: Studies in Medieval History. 19: 1–27.
- Stéphane Morin, Trégor, Goëlo, Penthièvre. Le pouvoir des Comtes de Bretagne du XIIe au XIIIe siècle, Presses Universitaires de Rennes, 2010