Εκλογές στην Αίγυπτο
Εκλογές στην Αίγυπτο διεξάγονται για Πρόεδρο και μονοθάλαμο Κοινοβούλιο. Ο Πρόεδρος της Αιγύπτου εκλέγεται από το λαό με καθολική ψηφοφορία για 4 χρόνια.[1]
Το δικαίωμα ψήφου είναι καθολικό και η ψηφοφορία είναι υποχρεωτική για όλους τους Αιγύπτιους πολίτες, ανεξαρτήτως φύλου, ηλικία 18 ετών και άνω. Η μη συμμετοχή σε εκλογές επισείει την επιβολή προστίμου ή και φυλάκισης.[2]
Προεδρικές εκλογές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τελευταίες προεδρικές εκλογές (2023)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]2012
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 23-24 Μαΐου και στις 16-17 Ιουνίου 2012, Πρόεδρος εξελέγη ο Μοχάμεντ Μόρσι.
| Υποψήφιοι | Κόμματα | 1ος γύρος | 2ος γύρος | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Ψήφοι | % | Ψήφοι | % | |||
| Μοχάμεντ Μόρσι | Κόμμα Ελευθερίας και Δικαιοσύνης | 5.764.952 | 24,78% | 13.230.131 | 51,73% | |
| Αχμέντ Σαφίκ | Ανεξάρτητος | 5.505.327 | 23,66% | 12.347.380 | 48,27% | |
| Χαμντίν Σαμπάχι | Κόμμα Αξιοπρέπειας | 4.820.273 | 20,72% | |||
| Αμπντέλ Μονέιμ Αμπούλ Φοτούχ | Ανεξάρτητος | 4.065.239 | 17,47% | |||
| Αμρ Μούσα | Ανεξάρτητος | 2.588.850 | 11,13% | |||
| Μοχάμαντ Σαλίμ Αλ-Αουά | Ανεξάρτητος | 235.374 | 1,01% | |||
| Χαλέντ Αλίi | Ανεξάρτητος | 134.056 | 0,58% | |||
| Αμπού Αλ-Ιζ Αλ-Χαρίρι | Σοσιαλιστικό Κόμμα Λαϊκή Συμμαχία | 40.090 | 0,17% | |||
| Χισάμ Μπασταγουίσι | Εθνικό Προοδευτικό Ενωτικό Κόμμα | 29.189 | 0,13% | |||
| Μαχμούντ Χουσάμ | Ανεξάρτητος | 23.992 | 0,10% | |||
| Μοχάμαντ Φαουζί Ισά | Κόμμα Δημοκρατικής Γενεάς | 23.889 | 0,10% | |||
| Χουσάμ Χαϊραλάχ | Κόμμα Δημοκρατικής Ειρήνης | 22.036 | 0,09% | |||
| Αμπντουλά Αλασαάλ | Κόμμα Αυθεντικότητας | 12.249 | 0,05% | |||
| Σύνολο-έγκυρα ψηφοδέλτια | 23.265.516 | 98,28% | 25.577.511 | 96,81% | ||
| Έγκυρα ψηφοδέλτια | 406720 | 1,72% | 843252 | 3,19% | ||
| Συμμετοχή | 23.672.236 | 46,42% | 26.420.763 | 51,85% | ||
| Αποχές | 27.324.510 | 53,58% | 24.538.031 | 48,15% | ||
| Εγγεγραμμένοι | 50.996.746 | 50.958.794 | ||||
| Πηγή:[3][4][5] | ||||||
2014
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Προεδρικές εκλογές διεξήχθησαν από τις 26 ως τις 28 Μαΐου 2014. Μόνο δύο ήταν οι υποψήφιοι, με τον υπουργό Άμυνας Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι να κερδίζει τον αντίπαλό του, Χαμντίν Σαμπαχί.[6] Η νίκη του αλ Σίσι ήταν σαρωτική, καθώς συγκέντρωσε ποσοστό της τάξης του 96,9%.[7]
2018
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βουλευτικές εκλογές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]2020
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]2011-12
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις εκλογές για την ανάδειξη των μελών της Εθνοσυνέλευσης του Λαού, που διεξήχθησαν στο διάστημα 28 Νοεμβρίου 2011 ως 11 Ιανουαρίου 2012, για πρώτη φορά τηρήθηκε έντιμη διαδικασία. Οι εκλογές διεξήχθησαν σε 3 φάσεις - η πρώτη φάση στις 28-29 Νοεμβρίου (1ος γύρος) και στις 5-6 Δεκεμβρίου (2ος γύρος), με τη δεύτερη φάση να διεξάγεται στις 14-15 Δεκεμβρίου (1ος γύρος) και 21-22 (2ος γύρος) και την τρίτη φάση στις 3-4 Ιανουαρίου 2012 (1ος γύρος) και 10-11 Ιανουαρίου (2ος γύρος). Η Δημοκρατική Συμμαχία της Αιγύπτου κέρδισε το 37,5% των ψήφων (225 επί συνόλου 498 εδρών που εκλέγονται, συμπεριλαμβανομένων και 216 για το Κόμμα Ελευθερίας και Δικαιοσύνης), η Συμμαχία για την Αίγυπτο ("Μπλοκ Ισλαμιστών") 27,8% (125, συμπεριλαμβανομένων 109 για το κόμμα Al-Nour), το Νέο Κόμμα Γουάφντ 9,2% (41), το Αιγυπτιακό Μπλοκ 8,9% (34), το Al-Wasat 3,7% (9), ο συνασπισμός η Επανάσταση Συνεχίζεται 2,8% (8) και το Μεταρρυθμιστικό και Αναπτυξιακό Κόμμα 2,2% (10). Με τις 10 έδρες να αποφασίζονται από τον Πρόεδρο μέσω διορισμών, ο συνολικός αριθμός των εδρών είναι 508[8].
| Κόμμα | Αναλογική εκπροσώπηση | Bουλευτές που εκλέχτηκαν με απλή πλειοψηφία σε μονοεδρικές περιφέρειες | Σύνολο εδρών | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Ψήφοι | % | Έδρες | Έδρες | |||
| Κόμμα Ελευθερίας και Δικαιοσύνης | 2.894.922 | 45,04 | 56 | 49 | 105 | |
| Ισλαμιστικό Μπλοκ | 1.840.014 | 28.63 | 38 | 7 | 45 | |
| Κόμμα Νέο Γουάφντ | 543.417 | 8,45 | 14 | 0 | 14 | |
| Αιγυπτιακό Μπλοκ | 348.957 | 5,43 | 8 | 0 | 8 | |
| Κόμμα Ελευθερίας | 84.936 | 1,32 | 3 | 0 | 3 | |
| Κόμμα Δημοκρατικής Ειρήνης | 95.273 | 1,48 | 1 | 0 | 1 | |
| Ανεξάρτητοι | – | – | – | 4 | 4 | |
| Διορισμένοι από τον Πρόεδρο | – | – | – | – | 90 | |
| Σύνολο | 6.427.666 | 100 | 120 | 60 | 270 | |
Εκλογές για τη Γερουσία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρόσφατες (2020)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]2012
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βουλευτικές εκλογές για την ανάδειξη των μελών της Γερουσίας (Shura), της άνω βουλής της Αιγύπτου, διενεργήθηκαν σε δύο γύρους, στις 29 Ιανουαρίου και τις 22 Φεβρουαρίου του 2012.
Με βάση το σύστημα που ίσχυε την περίοδο των εκλογών, από τα 270 μέλη του συμβουλίου, εκλέγονται τα 180, ενώ 90 διορίζονται από τον πρόεδρο.
Στη σύνθεση του νέου Συμβουλίου, την πλειοψηφία των εδρών κατέλαβε το κόμμα της Ελευθερίας και Δικαιοσύνης, με 105 έδρες. Ακολούθησε η συμμαχία του Ισλαμικού Μπλοκ (με κύριο μέλος της το Αλ Νουρ) με 45 έδρες, το Al-Wafd με 14 έδρες, η συμμαχία του Αιγυπτιακού Μπλοκ με 8 έδρες, το κόμμα της Ελευθερίας με 3, το κόμμα της Δημοκρατικής Ειρήνης με 1 έδρα, ενώ υπήρχαν και 4 ανεξάρτητα μέλη.
Μετά την ανατροπή του Μοχάμεντ Μόρσι στις αρχές Ιουλίου του 2013, ο υπηρεσιακός Πρόεδρος της Αιγύπτου Αντλί Μανσούρ ανακοίνωσε τη διάλυση της Σούρα.[9]
2015
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βουλευτικές εκλογές έγιναν σε 2 φάσεις το δεύτερο μισό του 2015.
Δημοψηφίσματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]1956
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το πρώτο δημοψήφισμα στην Αίγυπτο διεξήχθη στις 23 Ιουνίου 1956. Οι ψηφοφόροι ενέκριναν το σύνταγμα εκείνης της χρονιάς και συμφώνησαν στην εκλογή του Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ στο αξίωμα του προέδρου.[10]
Συνταγματικά δημοψηφίσματα 2011-2014
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έπειτα από την πτώση του Μουμπάρακ και την παράδοση της εξουσίας στον στρατό, ακολούθησε η διεξαγωγή συνταγματικού δημοψηφίσματος, στις 19 Μαρτίου 2011, κατά το οποίο οι πολίτες ενέκριναν σε ποσοστό 77% τις αλλαγές στο Σύνταγμα. Το 23% των ψηφισάντων ήταν αντίθετο στις αλλαγές, με την συμμετοχή να διαμορφώνεται στο 41%.[11] Οι συνταγματικές μεταρρυθμίσεις που εγκρίθηκαν συμπεριλαμβάνουν τον περιορισμό στο όριο θητείας στην προεδρία σε 2 θητείες (τετραετείς), στην επίβλεψη των εκλογών από δικαστές, στο προαπαιτούμενο για έναν πρόεδρο να διορίζει αντιπρόεδρο, στη σύσταση επιτροπής με σκοπό να θεσπιστεί νέο Σύνταγμα έπειτα από την διεξαγωγή βουλευτικών εκλογών και την ευκολότερη πρόσβαση των υποψηφίων στις προεδρικές εκλογές με την μέθοδο των 30.000 υπογραφών από τουλάχιστον 15 επαρχίες.[12]
Ακολούθησε η διεξαγωγή νέου συνταγματικού δημοψηφίσματος σε 2 γύρους στις 15 και στις 22 Δεκεμβρίου 2012.[13] Η Αντιπολίτευση κατηγόρησε τους Αδελφούς Μουσουλμάνους για νοθεία, ενώ σημειώθηκαν και επεισόδια.[14]
Το σχέδιο Συντάγματος εγκρίθηκε με ποσοστό 63,8% υπέρ έναντι 36,2% κατά[15] και τέθηκε σε ισχύ στις 25 Δεκεμβρίου 2012.
Έπειτα από την ανατροπή του προέδρου Μόρσι με πραξικόπημα το 2013, τέθηκε σε δημοψήφισμα ένα νέο σχέδιο Συντάγματος. Στις 14 και 15 Ιανουαρίου 2014 οι πολίτες υπερψήφισαν το νέο Σύνταγμα με ποσοστό 98,1%.[16]
2019
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ BBC (2014-01-18). «BBC News - Egypt referendum: '98% back new constitution'». BBC Online. http://www.bbc.co.uk/news/world-middle-east-25796110. Ανακτήθηκε στις 2014-01-19.
- ↑ Nation Master
- ↑ «BREAKING: Mursi, Shafiq officially in Egypt's presidential elections runoffs». http://english.ahram.org.eg/NewsContent/36/122/43126/Presidential-elections-/Presidential-elections-news/BREAKING-Mursi,-Shafiq-officially-in-Egypts-presid.aspx.
- ↑ «النتيجة النهائية لانتخابات مصر( الجولة الأولى )» (στα Αραβικά).
- ↑ «Muslim Brotherhood's Mursi declared Egypt president» (στα Αγγλικά).
- ↑ «Sisi, Sabahi to face off for Egyptian presidency». Asharq Al-Awsat. 2014-04-21. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-02-07. https://web.archive.org/web/20150207005402/http://www.aawsat.net/2014/04/article55331446. Ανακτήθηκε στις 2014-06-02.
- ↑ «Egypt: El-Sissi wins election by landslide». The Monitor. 29 Μαΐου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2014.
- ↑ World Rulers, Ιανουάριος 2012.
- ↑ «Αίγυπτος: Διάλυση της Άνω Βουλής από το μεταβατικό πρόεδρο Μανσούρ». Ναυτεμπορική. 6 Ιουλίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ Marques, Alvaro; Smith, Thomas B. (Απρίλιος 1984). «Referendums in the Third World». Electoral Studies 3 (1): 85–105. doi:. ISSN 0261-3794. https://archive.org/details/sim_electoral-studies_1984-04_3_1/page/85. «There have been 13 referendums in Egypt, the first one being held on 23 June 1956 when voters were asked to approve or disapprove of Nasser and the constitution.».[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Michael, Maggie (2011-03-11). «Constitutional amendments approved in Egypt referendum». The Star. http://www.thestar.com/news/world/article/956926--constitutional-amendments-approved-in-egypt-referendum. Ανακτήθηκε στις 2011-03-22.
- ↑ «Commission announces proposed changes to Egyptian Constitution | Al-Masry Al-Youm: Today's News from Egypt». Al-Masry Al-Youm. 26 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2011.
- ↑ «Egypt to hold referendum in two stages due to shortage of judges». Al Arabiya. 2012-12-11. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-12-14. https://web.archive.org/web/20121214220556/http://english.alarabiya.net/articles/2012/12/11/254547.html. Ανακτήθηκε στις 2012-12-11.
- ↑ «Αίγυπτος: Νοθεία κατά το δημοψήφισμα καταγγέλλει η αντιπολίτευση». Πρώτο Θέμα. 16 Δεκεμβρίου 2012.
- ↑ «Egypt's constitution passes with 63.8 percent approval rate». Egypt Independent. 25 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2013.
- ↑ «Αίγυπτος: Στο 90% το «ναι» στο δημοψήφισμα, άγνωστη η αποχή». skai.gr. 2014-01-16. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-06. https://web.archive.org/web/20160306153202/http://www.skai.gr/news/greece/article/249993/aiguptos-sto-90-to-nai-sto-dimopsifisma-agnosti-i-apohi/. Ανακτήθηκε στις 2014-02-02.