Ιωσήφ Αμπάτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ προστέθηκε η Κατηγορία:Γάλλοι αγωνιστές του 1821 (με το HotCat) |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{Πληροφορίες προσώπου}} |
{{Πληροφορίες προσώπου}} |
||
Ο '''Ιωσήφ Αμπάτης ( |
Ο '''Ιωσήφ Αμπάτης (Ζοζέφ Αμπάτι''' - ''Joseph'' <span style="font-style:italic;" lang="co">Abbati</span> ), [[1780]], [[Μπονιφάτσο|Μπονιφάτσιο]] - [[15 Απριλίου|15 Απριλίου,]] [[1850]], [[Αίγινα]] ) <ref>[http://pandektis.ekt.gr/pandektis/handle/10442/60180 Πανδέκτης: Αμπάτης Ιωσήφ]</ref> - [[Κορσική|Κορσικανός]] αξιωματικός και [[Φιλέλληνες|φιλέλληνας]], που συμμετείχε στην [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Ελληνική Επανάσταση 1821-1829]], συνταγματάρχης του στρατού του [[Βασίλειο της Ελλάδας|ελληνικού βασιλείου]] . |
||
== Βιογραφία == |
== Βιογραφία == |
||
Ο Ιωσήφ ( |
Ο Ιωσήφ (Ζοζέφ) Αμπάτης γεννήθηκε το 1780 στο Μπονιφάτσιο, στο νησί της [[Κορσική]]ς, το οποίο από το 1768 τελούσε υπό γαλλικό έλεγχο. Ο Βασίλης Κουτούζης ισχυρίζεται ότι ο Αμπάτι ήταν Κορσικανός ελληνικής καταγωγής. Ο Κουτούζης γράφει ότι ο Αμπάτι ανήκε σε μια ευγενή ελληνική οικογένεια, της οποίας η μετανάστευση μετά την [[Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453)|πτώση της Κωνσταντινούπολης]] μπορεί να εντοπιστεί πρώτα στο νησί της [[Κεφαλονιά|Κεφαλονιάς]], και στη συνέχεια στην Ιταλία και την Κορσική. Επιπλέον, ο Κουτούζης βρίσκει αναφορά σε αυτό το γένος στο ελληνικό νησί της [[Δήλος|Δήλου]] από τη ρωμαϊκή περίοδο της ελληνικής ιστορίας. Ο Κουτούζης σημειώνει ότι ο Αμπάτι δεν ήταν ο μόνος εκπρόσωπος αυτής της οικογένειας, που έφυγε από τη Γαλλία και την Ιταλία κατά την έναρξη του [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Ελληνικού Πολέμου της Ανεξαρτησίας]] το 1821 και, αφού έφτασε στην ιστορική πατρίδα τους, έχυσε το αίμα τους στα πεδία της μάχης και, ταυτόχρονα, υποστήριξε οικονομικά την Επανάσταση <ref>[http://www.koutouzis.gr/mexis.htm Προσαρτημένο στο http]</ref> . Δεν έχουμε πληροφορίες σχετικά με τη συμμετοχή του Αμπάτι στους [[Ναπολεόντειοι Πόλεμοι|Ναπολεόντειους Πολέμους]], αλλά έφτασε στην Ελλάδα με την τάξη του αρχηγού των μηχανικών δυνάμεων του γαλλικού στρατού. |
||
Αμέσως μετά την άφιξή του, ο Αμπάτι εντάχθηκε στο πρώτο τακτικό σύνταγμα (στην πραγματικότητα τάγμα) του ελληνικού στρατού και συμμετείχε στη μάχη [[Μάχη του Πέτα|του Πέτα]] . Οι πληροφορίες που εμφανίζονται σήμερα περιστασιακά ότι κατά τη διάρκεια αυτής της μάχης ο Αμπάτι κατέλαβε το τουρκικό έμβλημα είναι αμφίβολες, τόσο επειδή δεν επιβεβαιώνεται από ιστορικά έγγραφα όσο και από Έλληνες ιστορικούς, και επειδή κατά τη διάρκεια αυτής της μάχης το κανονικό σύνταγμα ηττήθηκε και τα 2/3 της σύνθεσής του, Έλληνες εθελοντές και φιλέλληνα, σκοτώθηκαν <ref>Δημήτρης Φωτιάδης, Η Επανάσταση τού 21, εκδ. ΜΕΛΙΣΣΑ, 1971, τ. B, σ. 214</ref> . Μετά την ανασύσταση του συντάγματος και την ηγεσία του Γάλλου συνταγματάρχη [[Κάρολος Φαβιέρος|Φαβιέρου]], ο Αμπάτι πολέμησε υπό τη διοίκηση του ως στρατηγός. |
Αμέσως μετά την άφιξή του, ο Αμπάτι εντάχθηκε στο πρώτο τακτικό σύνταγμα (στην πραγματικότητα τάγμα) του ελληνικού στρατού και συμμετείχε στη μάχη [[Μάχη του Πέτα|του Πέτα]] . Οι πληροφορίες που εμφανίζονται σήμερα περιστασιακά ότι κατά τη διάρκεια αυτής της μάχης ο Αμπάτι κατέλαβε το τουρκικό έμβλημα είναι αμφίβολες, τόσο επειδή δεν επιβεβαιώνεται από ιστορικά έγγραφα όσο και από Έλληνες ιστορικούς, και επειδή κατά τη διάρκεια αυτής της μάχης το κανονικό σύνταγμα ηττήθηκε και τα 2/3 της σύνθεσής του, Έλληνες εθελοντές και φιλέλληνα, σκοτώθηκαν <ref>Δημήτρης Φωτιάδης, Η Επανάσταση τού 21, εκδ. ΜΕΛΙΣΣΑ, 1971, τ. B, σ. 214</ref> . Μετά την ανασύσταση του συντάγματος και την ηγεσία του Γάλλου συνταγματάρχη [[Κάρολος Φαβιέρος|Φαβιέρου]], ο Αμπάτι πολέμησε υπό τη διοίκηση του ως στρατηγός. |
||
Γραμμή 18: | Γραμμή 18: | ||
== Απόγονοι == |
== Απόγονοι == |
||
Απόγονος του συνταγματάρχη Αμπάτι ήταν ο υπολοχαγός του ελληνικού στρατού [[Ναπολέων Σωτήλης]], ο οποίος έγινε διάσημος ως διαιρετής διοικητής του τμήματος VII στον [[Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος|Δεύτερο Βαλκανικό Πόλεμο]] . Με τη σειρά του, η διάσημη σύγχρονη γλύπτρια και καλλιτέχνης Λίζα Σωτήλη είναι η εγγονή του στρατηγού Σωτήλη και |
Απόγονος του συνταγματάρχη Αμπάτι ήταν ο υπολοχαγός του ελληνικού στρατού [[Ναπολέων Σωτήλης]], ο οποίος έγινε διάσημος ως διαιρετής διοικητής του τμήματος VII στον [[Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος|Δεύτερο Βαλκανικό Πόλεμο]] . Με τη σειρά του, η διάσημη σύγχρονη γλύπτρια και καλλιτέχνης Λίζα Σωτήλη είναι η εγγονή του στρατηγού Σωτήλη και μακρινή συγγενής του συνταγματάρχη Αμπάτι. |
||
== Αναφορές == |
== Αναφορές == |
Έκδοση από την 11:15, 16 Ιανουαρίου 2021
Ιωσήφ Αμπάτης | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Giuseppe Abbati (Ιταλικά) και Ιωσήφ Αμπάτης (Ελληνικά) |
Γέννηση | 1780 Μπονιφάτσο |
Θάνατος | 15 Απριλίου 1850[1] Αίγινα |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αξιωματικός στρατιωτικός |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | συνταγματάρχης/Όπλο Μηχανικού και πεζικό |
Πόλεμοι/μάχες | Ελληνική Επανάσταση του 1821 |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Αργυρός Σταυρός του Σωτήρος Αργυρό αριστείο του Αγώνα Χρυσός Σταυρός του Σωτήρος |
Ο Ιωσήφ Αμπάτης (Ζοζέφ Αμπάτι - Joseph Abbati ), 1780, Μπονιφάτσιο - 15 Απριλίου, 1850, Αίγινα ) [2] - Κορσικανός αξιωματικός και φιλέλληνας, που συμμετείχε στην Ελληνική Επανάσταση 1821-1829, συνταγματάρχης του στρατού του ελληνικού βασιλείου .
Βιογραφία
Ο Ιωσήφ (Ζοζέφ) Αμπάτης γεννήθηκε το 1780 στο Μπονιφάτσιο, στο νησί της Κορσικής, το οποίο από το 1768 τελούσε υπό γαλλικό έλεγχο. Ο Βασίλης Κουτούζης ισχυρίζεται ότι ο Αμπάτι ήταν Κορσικανός ελληνικής καταγωγής. Ο Κουτούζης γράφει ότι ο Αμπάτι ανήκε σε μια ευγενή ελληνική οικογένεια, της οποίας η μετανάστευση μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης μπορεί να εντοπιστεί πρώτα στο νησί της Κεφαλονιάς, και στη συνέχεια στην Ιταλία και την Κορσική. Επιπλέον, ο Κουτούζης βρίσκει αναφορά σε αυτό το γένος στο ελληνικό νησί της Δήλου από τη ρωμαϊκή περίοδο της ελληνικής ιστορίας. Ο Κουτούζης σημειώνει ότι ο Αμπάτι δεν ήταν ο μόνος εκπρόσωπος αυτής της οικογένειας, που έφυγε από τη Γαλλία και την Ιταλία κατά την έναρξη του Ελληνικού Πολέμου της Ανεξαρτησίας το 1821 και, αφού έφτασε στην ιστορική πατρίδα τους, έχυσε το αίμα τους στα πεδία της μάχης και, ταυτόχρονα, υποστήριξε οικονομικά την Επανάσταση [3] . Δεν έχουμε πληροφορίες σχετικά με τη συμμετοχή του Αμπάτι στους Ναπολεόντειους Πολέμους, αλλά έφτασε στην Ελλάδα με την τάξη του αρχηγού των μηχανικών δυνάμεων του γαλλικού στρατού.
Αμέσως μετά την άφιξή του, ο Αμπάτι εντάχθηκε στο πρώτο τακτικό σύνταγμα (στην πραγματικότητα τάγμα) του ελληνικού στρατού και συμμετείχε στη μάχη του Πέτα . Οι πληροφορίες που εμφανίζονται σήμερα περιστασιακά ότι κατά τη διάρκεια αυτής της μάχης ο Αμπάτι κατέλαβε το τουρκικό έμβλημα είναι αμφίβολες, τόσο επειδή δεν επιβεβαιώνεται από ιστορικά έγγραφα όσο και από Έλληνες ιστορικούς, και επειδή κατά τη διάρκεια αυτής της μάχης το κανονικό σύνταγμα ηττήθηκε και τα 2/3 της σύνθεσής του, Έλληνες εθελοντές και φιλέλληνα, σκοτώθηκαν [4] . Μετά την ανασύσταση του συντάγματος και την ηγεσία του Γάλλου συνταγματάρχη Φαβιέρου, ο Αμπάτι πολέμησε υπό τη διοίκηση του ως στρατηγός.
Ως αξιωματικός του μηχανικού σώματος, στις αρχές του 1826 ο Αμπάτι συμμετείχε στην κατασκευή μιας οχύρωσης στον ισθμό της χερσονήσου των Μεθάνων, τα ερείπια του οποίου σήμερα ονομάζονται Κάστρο του Φαβιέρου. Τον Νοέμβριο του 1826, υπό τη διοίκηση του Φαβιέρου, ο Αμπάτι συμμετείχε στις μάχες στην Ακρόπολη της Αθήνας. [5] Ως αξιωματικός των μηχανικών δυνάμεων, ο Αμπάτι συμμετείχε στην κατασκευή οχυρώσεων στο Ναύπλιο, την Τρίπολη και τη Μονεμβασιά . Στο τέλος του Πολέμου της Ανεξαρτησίας, ο Αμπάτι συμμετείχε στην αντιπαράθεση μεταξύ του Ναύαρχου Μιαούλη και του πρώτου κυβερνήτη της χώρας, Ιωάννη Καποδίστρια .
Όταν οι κυβερνητικές δυνάμεις και τα πλοία μπλόκαραν τα επαναστατικά πλοία του Μιαούλη στη βάση του στόλου του Πόρου, ο Μιαούλης διέπραξε το «Μεγάλο Έγκλημα» [6], ανατινάζοντας τη ναυαρχίδα του ελληνικού στόλου, τη φρεγάτα « Ελλάς ».
Ταυτόχρονα, ο Αμπάτι, ο οποίος στην τάξη των μεγάλων ήταν επικεφαλής της φρουράς του ναυτικού φρουρίου στο κοντινό νησάκι του Αγίου Κωνσταντίνου, ανατίναξε εκεί τις οχυρώσεις. Αφού οι κυβερνητικές δυνάμεις ανέλαβαν τον Πόρο, ο Αμπάτι βρέθηκε στο βρετανικό προξενείο, συνελήφθη και στάλθηκε στο Ναύπλιο.
Μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια και την ίδρυση της μοναρχίας του Όθωνα στη χώρα, ο Αμπάτι απελευθερώθηκε. Έμεινε στην Ελλάδα και ανέβηκε στην τάξη του συνταγματάρχη. Για τις υπηρεσίες του στην Ελλάδα, έλαβε μια αρκετά μεγάλη έκταση στην επαρχία της Καλλονής, στην Τροιζηνία [7] .
Ο συνταγματάρχης Αμπάτι πέθανε στο κτήμα του το 1850 [8] .
Απόγονοι
Απόγονος του συνταγματάρχη Αμπάτι ήταν ο υπολοχαγός του ελληνικού στρατού Ναπολέων Σωτήλης, ο οποίος έγινε διάσημος ως διαιρετής διοικητής του τμήματος VII στον Δεύτερο Βαλκανικό Πόλεμο . Με τη σειρά του, η διάσημη σύγχρονη γλύπτρια και καλλιτέχνης Λίζα Σωτήλη είναι η εγγονή του στρατηγού Σωτήλη και μακρινή συγγενής του συνταγματάρχη Αμπάτι.
Αναφορές
- ↑ el
.wikisource .org /wiki /%CE%A3%CE%B5%CE%BB%CE%AF%CE%B4%CE%B1:Oi _Filellines _Errikou _Fornezi .pdf /1. - ↑ Πανδέκτης: Αμπάτης Ιωσήφ
- ↑ Προσαρτημένο στο http
- ↑ Δημήτρης Φωτιάδης, Η Επανάσταση τού 21, εκδ. ΜΕΛΙΣΣΑ, 1971, τ. B, σ. 214
- ↑ Μεγάλη Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια, T. 2, σελ. 108
- ↑ Ραγκάβης, Απομνημονεύματα, τ.Α, σ.280
- ↑ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ 1821
- ↑ Αμπάτι (Abbati), Τζιουζέπε (1780 - 1850) - Εκδοτική Αθηνών Α.Ε