Έκτωρ Δούκας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{πληροφορίες καλλιτέχνη|εικόνα=Doukas-hector-kalathi-me-frouta-50x61cm-oil.jpeg|λεζάνα=Έκτωρ Δούκας: ''Καλάθι με φρούτα'' (χωρίς χρονολογία), ελαιογραφία σε καμβά, 50 εκ. x 61 εκ. Ιδιωτική συλλογή.}}
[[Αρχείο:Doukas-hector-kalathi-me-frouta-50x61cm-oil.jpeg|right|275px|thumb|Έκτωρ
Δούκας: ''Καλάθι με φρούτα'' (χωρίς χρονολογία), ελαιογραφία σε καμβά, 50 εκ. x 61 εκ. Ιδιωτική συλλογή.]]
Ο '''Έκτωρ Δούκας''' ([[Σμύρνη]], [[1885]] – [[Αθήνα]], [[1969]]) ήταν διακεκριμένος [[Ελλάδα|`Έλληνας]] [[ζωγραφική|ζωγράφος]], που διαμόρφωσε ένα ιδιαίτερο ύφος ανάμεσα στον [[Σχολή του Μονάχου|ακαδημαϊσμό]], τον [[ιμπρεσιονισμός|ιμπρεσιονισμό]] και τον [[εξπρεσιονισμός|εξπρεσιονισμό]].
Ο '''Έκτωρ Δούκας''' ([[Σμύρνη]], [[1885]] – [[Αθήνα]], [[1969]]) ήταν διακεκριμένος [[Ελλάδα|`Έλληνας]] [[ζωγραφική|ζωγράφος]], που διαμόρφωσε ένα ιδιαίτερο ύφος ανάμεσα στον [[Σχολή του Μονάχου|ακαδημαϊσμό]], τον [[ιμπρεσιονισμός|ιμπρεσιονισμό]] και τον [[εξπρεσιονισμός|εξπρεσιονισμό]].


Γραμμή 7: Γραμμή 6:


==Το έργο του==
==Το έργο του==
Το έργο του Δούκα, αν και επηρεασμένο από την λεγόμενη «[[Σχολή του Μονάχου]]», ξεφεύγει από τα αυστηρά και σκοτεινά ακαδημαϊκά πρότυπα, τείνοντας προς τον [[ιμπρεσιονισμός|ιμπρεσιονισμό]] και τον [[εξπρεσιονισμός|εξπρεσιονισμό]]. Ο ίδιος έλεγε ότι δεν είχε «καμία σχέση με τους διάφορους "ισμούς"».<ref>Γιάννης Βουτσινάς: ''56 `Ελληνες ζωγράφοι μιλούν για την τέχνη τους'', Γκοβόστης, Αθήνα 2000, σσ. 78&#x2013;79. ISBN 960-270-848-4.</ref> Ο Δούκας ανήκε στον κύκλο των λεγόμενων ακαδημαϊκών, στον οποίο μεταξύ άλλων συμπεριλαμβάνονταν καλλιτέχνες όπως οι Προκοπίου, Βικάτος και Γεωργιάδης.<ref>{{Cite book|title = Εθνική Πινακοθήκη 100 χρόνια Τέσσερις αιώνες Ελληνικής Ζωγραφικής. Από τις Συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης και του Ιδρύματος Ευριπίδη Κουτλίδη|last = (επιμ) Λαμπράκη-Πλάκα|first = Μαρίνα|publisher = Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλέξανδρου Σούτζου|year = 1999|isbn = |location = Αθήνα|pages = 129}}</ref> Ασχολήθηκε με την [[προσωπογραφία]], την απεικόνιση [[Νεκρή φύση|νεκρών φύσεων]], την [[τοπιογραφία]], τη θαλασσογραφία και τη σύνθεση στον καμβά. Η έμπνευσή του ήταν απεριόριστη, αλλά στην μεταφορά της έμπνευσής του στον καμβά έδινε την δική του ιδιαίτερη «ψυχολογική ερμηνεία»:
Το έργο του Δούκα, αν και επηρεασμένο από την λεγόμενη «[[Σχολή του Μονάχου]]», ξεφεύγει από τα αυστηρά και σκοτεινά ακαδημαϊκά πρότυπα, τείνοντας προς τον [[ιμπρεσιονισμός|ιμπρεσιονισμό]] και τον [[εξπρεσιονισμός|εξπρεσιονισμό]]. Ο ίδιος έλεγε ότι δεν είχε «καμία σχέση με τους διάφορους "ισμούς"».<ref>Γιάννης Βουτσινάς: ''56 `Ελληνες ζωγράφοι μιλούν για την τέχνη τους'', Γκοβόστης, Αθήνα 2000, σσ. 78&#x2013;79. ISBN 960-270-848-4.</ref> Ο Δούκας ανήκε στον κύκλο των λεγόμενων ακαδημαϊκών, στον οποίο μεταξύ άλλων συμπεριλαμβάνονταν καλλιτέχνες όπως οι Προκοπίου, Βικάτος και Γεωργιάδης.<ref>{{Cite book|title = Εθνική Πινακοθήκη 100 χρόνια Τέσσερις αιώνες Ελληνικής Ζωγραφικής. Από τις Συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης και του Ιδρύματος Ευριπίδη Κουτλίδη|last = (επιμ) Λαμπράκη-Πλάκα|first = Μαρίνα|publisher = Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλέξανδρου Σούτζου|year = 1999|isbn = |location = Αθήνα|pages = 129}}</ref> Ασχολήθηκε με την [[προσωπογραφία]], την απεικόνιση [[Νεκρή φύση|νεκρών φύσεων]], την [[τοπιογραφία0]], τη θαλασσογραφία και τη σύνθεση στον καμβά. Η έμπνευσή του ήταν απεριόριστη, αλλά στην μεταφορά της έμπνευσής του στον καμβά έδινε την δική του ιδιαίτερη «ψυχολογική ερμηνεία»:


<blockquote>
<blockquote>
Γραμμή 14: Γραμμή 13:


Ένα από τα πλέον γνωστά του έργα είναι η ελαιογραφία που απεικονίζει γυναίκες που μεταφέρουν πολεμοφόδια στην Πίνδο κατά τον πόλεμο του [[1940]], καθώς και εκείνη του Ευγενίου Μητροπολίτη της Αγχιάλου ([[Εθνικό Ιστορικό Μουσείο]]). Άλλα έργα του βρίσκονται στην [[Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδος|Εθνική Πινακοθήκη]] της Ελλάδας και στις συλλογές του Δήμου [[Πειραιάς|Πειραιώς]], της [[Τράπεζα της Ελλάδος|Τραπέζης της Ελλάδος]] και της [[Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος|Εθνικής Τραπέζης]]. Τρεις πίνακές του που βρίσκονταν στη Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων καταστράφηκαν από εμπρησμό κατά τα [[Δεκεμβριανά]] του 1944.
Ένα από τα πλέον γνωστά του έργα είναι η ελαιογραφία που απεικονίζει γυναίκες που μεταφέρουν πολεμοφόδια στην Πίνδο κατά τον πόλεμο του [[1940]], καθώς και εκείνη του Ευγενίου Μητροπολίτη της Αγχιάλου ([[Εθνικό Ιστορικό Μουσείο]]). Άλλα έργα του βρίσκονται στην [[Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδος|Εθνική Πινακοθήκη]] της Ελλάδας και στις συλλογές του Δήμου [[Πειραιάς|Πειραιώς]], της [[Τράπεζα της Ελλάδος|Τραπέζης της Ελλάδος]] και της [[Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος|Εθνικής Τραπέζης]]. Τρεις πίνακές του που βρίσκονταν στη Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων καταστράφηκαν από εμπρησμό κατά τα [[Δεκεμβριανά]] του 1944.

== Πηγές ==
== Πηγές ==
* Νεώτερον Εγκυκλοπαίδικόν Λεξικόν Ηλίου" τομ.6ος, σελ.181
* Νεώτερον Εγκυκλοπαίδικόν Λεξικόν Ηλίου" τομ.6ος, σελ.181

==Βιβλιογραφία==
==Βιβλιογραφία==
{{παραπομπές}}
<div style="font-size: 85%"><references/></div>

==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
* [http://www.eikastikon.gr/zografiki/doukas.html Δέκα άλλα έργα του Έκτορα Δούκα]
* [http://www.eikastikon.gr/zografiki/doukas.html Δέκα άλλα έργα του Έκτορα Δούκα]
*[http://parnassos.evolution-isa.gr/ Διαδικτυακή Πύλη Πολιτισμού Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός]
*[http://parnassos.evolution-isa.gr/ Διαδικτυακή Πύλη Πολιτισμού Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός]


{{Σχολή του Μονάχου}}
{{Σχολή του Μονάχου}}

{{DEFAULTSORT:Δουκας Εκτωρ}}
{{DEFAULTSORT:Δουκας Εκτωρ}}
{{Στοιχεία προσώπου
|ΟΝΟΜΑ= Δουκας Εκτωρ
|ΑΛΛΑ ΟΝΟΜΑΤΑ=
|ΜΙΚΡΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ=έλληνας ζωγράφος
|ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ=
|ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ=1885
|ΤΟΠΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ=Σμύρνη
|ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ=
|ΕΤΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ=1969
|ΤΟΠΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ=Αθήνα
}}

[[Κατηγορία:Έλληνες ζωγράφοι]]
[[Κατηγορία:Έλληνες ζωγράφοι]]
[[Κατηγορία:Σχολή του Μονάχου]]
[[Κατηγορία:Σχολή του Μονάχου]]

Έκδοση από την 20:27, 3 Δεκεμβρίου 2015

Έκτωρ Δούκας
Γέννηση1885[1][2][3]
Σμύρνη
Θάνατος1969[4][3][5]
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα[6]
Οθωμανική Αυτοκρατορία
ΣπουδέςΑκαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου
Ιδιότηταζωγράφος

Ο Έκτωρ Δούκας (Σμύρνη, 1885Αθήνα, 1969) ήταν διακεκριμένος `Έλληνας ζωγράφος, που διαμόρφωσε ένα ιδιαίτερο ύφος ανάμεσα στον ακαδημαϊσμό, τον ιμπρεσιονισμό και τον εξπρεσιονισμό.

Ο βίος του

Ο Έκτωρ Δούκας σπούδασε ζωγραφική αρχικά στην Ακαδημία του Μονάχου στο εργαστήριο τον Λούντβιχ φον Λοφτς, και κατόπιν στην Ακαδημία Ζουλιάν στο Παρίσι. Το 1907 εγκαταστάθηκε στο Μόναχο, όπου το 1913 του απονεμήθηκε τιμητική διάκριση. Ενώ ακόμα ήταν στο Μόναχο, άρχισε να εκθέτει έργα του στην Ελλάδα, όπου και τελικά επέστρεψε. Εκτός από τις ατομικές εκθέσεις, συμμετείχε επίσης σε μεγάλες ομαδικές εκθέσεις όπως στην Μπιενάλε της Βενετίας το 1934 και στις Πανελλήνιες Εκθέσεις του 1948, του 1952, του 1963 και του 1967. Από τα αξιολογότερα έργα του στο εξωτερικό με ιδιαίτερα ευμενή σχόλια αποτελούν οι προσωπογραφίες της Δούκισσας του Μακλεμβούργου και της πριγκίπισσας Άρρενμπεργκ καθώς και η διακόσμηση του Δημαρχείου της Γκέσλιγκεν, παρά τη Στουτγάρδη, στη Βυρτεμβέργη.

Το έργο του

Το έργο του Δούκα, αν και επηρεασμένο από την λεγόμενη «Σχολή του Μονάχου», ξεφεύγει από τα αυστηρά και σκοτεινά ακαδημαϊκά πρότυπα, τείνοντας προς τον ιμπρεσιονισμό και τον εξπρεσιονισμό. Ο ίδιος έλεγε ότι δεν είχε «καμία σχέση με τους διάφορους "ισμούς"».[7] Ο Δούκας ανήκε στον κύκλο των λεγόμενων ακαδημαϊκών, στον οποίο μεταξύ άλλων συμπεριλαμβάνονταν καλλιτέχνες όπως οι Προκοπίου, Βικάτος και Γεωργιάδης.[8] Ασχολήθηκε με την προσωπογραφία, την απεικόνιση νεκρών φύσεων, την τοπιογραφία0, τη θαλασσογραφία και τη σύνθεση στον καμβά. Η έμπνευσή του ήταν απεριόριστη, αλλά στην μεταφορά της έμπνευσής του στον καμβά έδινε την δική του ιδιαίτερη «ψυχολογική ερμηνεία»:

«Αποφεύγω οτιδήποτε που (sic) θυμίζει μια ξεκάρφωτη μεταφορά της φύσης στο βασίλειό μου. Πώς θα μεταφέρω τις συγκινήσεις μου, δηλαδή με ποιον εκφραστικό τρόπο, μου είναι αδιάφορο. Κείνο που με απασχολεί είναι να μπορώ να δίνω την αγαλλίαση στο θεατή και να του μιλώ χωρίς τη βοήθεια επεξηγηματικών σημειώσεων. Ζωγραφικός πίνακας είναι, κατά τη γνώμη μου, εκείνος που δε θέλει καν τίτλο.»[9]

Ένα από τα πλέον γνωστά του έργα είναι η ελαιογραφία που απεικονίζει γυναίκες που μεταφέρουν πολεμοφόδια στην Πίνδο κατά τον πόλεμο του 1940, καθώς και εκείνη του Ευγενίου Μητροπολίτη της Αγχιάλου (Εθνικό Ιστορικό Μουσείο). Άλλα έργα του βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας και στις συλλογές του Δήμου Πειραιώς, της Τραπέζης της Ελλάδος και της Εθνικής Τραπέζης. Τρεις πίνακές του που βρίσκονταν στη Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων καταστράφηκαν από εμπρησμό κατά τα Δεκεμβριανά του 1944.

Πηγές

  • Νεώτερον Εγκυκλοπαίδικόν Λεξικόν Ηλίου" τομ.6ος, σελ.181

Βιβλιογραφία

  1. rkd.nl/explore/artists/122731. Ανακτήθηκε στις 22  Αυγούστου 2017.
  2. (Ολλανδικά) RKDartists. 122731. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 Artnet. hector-doukas. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/122731. Ανακτήθηκε στις 26  Αυγούστου 2017.
  5. mutualart.com. ED552DCEEF821D37. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  6. dd2f9bb1-5b22-e111-9c2b-000c29604b72. Ανακτήθηκε στις 4  Ιουλίου 2020.
  7. Γιάννης Βουτσινάς: 56 `Ελληνες ζωγράφοι μιλούν για την τέχνη τους, Γκοβόστης, Αθήνα 2000, σσ. 78–79. ISBN 960-270-848-4.
  8. (επιμ) Λαμπράκη-Πλάκα, Μαρίνα (1999). Εθνική Πινακοθήκη 100 χρόνια Τέσσερις αιώνες Ελληνικής Ζωγραφικής. Από τις Συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης και του Ιδρύματος Ευριπίδη Κουτλίδη. Αθήνα: Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλέξανδρου Σούτζου. σελ. 129. 
  9. Ο.π., σελ. 79.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι