Θόριο

Θόριο
Ακτίνιο ← Θόριο → Πρωτακτίνιο Δημήτριο ↑ Th ↓ — Περιοδικός Πίνακας
Σκόνη μοναζίτη
Ιστορία
Ταυτότητα του στοιχείου
Όνομα, σύμβολο	Θόριο (Th)
Ατομικός αριθμός (Ζ)	90
Κατηγορία	Μέταλλα, ακτινίδες
ομάδα, περίοδος, τομέας	- ,7, f
Σχετική ατομική μάζα (Ar)	232,0381 g/mol
Ηλεκτρονική διαμόρφωση	[Rn] 6d2 7s2
Αριθμός CAS	7440-29-1
Ατομικές ιδιότητες
Ατομική ακτίνα	179 pm
Ομοιοπολική ακτίνα	206±6 pm
Ηλεκτραρνητικότητα	1,3
Κυριότεροι αριθμοί οξείδωσης	+4, +3, +2
Ενέργειες ιονισμού	1η: 587 kJ/mol 2η: 1.110 kJ/mol 3η: 1930 kJ/mol
Φυσικά χαρακτηριστικά
Κρυσταλλικό σύστημα	μονοκλινές
Σημείο τήξης	2.115 K, 1.842 °C, 3.348 °F
Σημείο βρασμού	5.061 K, 4.788 °C, 8.650 °F
Πυκνότητα	11.700 kg/m3
Ενθαλπία τήξης	13,81 KJ/mol
Ενθαλπία εξάτμισης	514 KJ/mol
Ειδική θερμοχωρητικότητα	(25 °C) 26,23 J/(mol·K)
Μαγνητική συμπεριφορά	παραμαγνητικό
Ειδική ηλεκτρική αντίσταση	(0 °C) 147 nΩ·m
Ειδική θερμική αγωγιμότητα	(27 °C) 54 W/(mK)
Λόγος Poison	0,27
Ταχύτητα του ήχου	2.490 m/s
Επικινδυνότητα
Η κατάσταση αναφοράς είναι η πρότυπη κατάσταση (25°C, 1 Atm) εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά

Το χημικό στοιχείο Θόριο ή Θώριο (Th) είναι ένα φυσικό ραδιενεργό μέταλλο, που ανήκει στις Ακτινίδες, με ατομικό αριθμό 90 και ατομικό βάρος 232,0381. Έχει θερμοκρασία τήξης 1.842 °C και θερμοκρασία βρασμού 4788 °C. Ανακαλύφθηκε το 1828. Ονομάστηκε από τον Θωρ, θεότητα του κεραυνού και της αστραπής στη Γερμανική και Σκανδιναβική μυθολογία. Στη φύση το μόνο ισότοπό του που ανευρίσκεται είναι το ²³²Th., που διασπάται με εκπομπή σωματίου α και έχει ημιζωή 14,05 δισεκατομμύρια χρόνια. Εκτιμάται ότι είναι τρεις φορές πιο άφθονο από το ουράνιο στο φλοιό της Γης και είναι παραπροϊόν της εξόρυξης σπανίων γαιών από μοναζίτη. Χρησιμοποιήθηκε παλαιότερα ως πηγή φωτός σε λάμπες φωτισμού κσι ως υλικό για κράματα με άλλα μέταλλα, αλλά αυτές οι εφαρμογές σταμάτησαν όταν αναπτύχθηκαν ανησυχίες για τη ραδιενέργειά του. Μπορεί να αντικαταστήσει το ουράνιο στους πυρηνικούς αντιδραστήρες για παραγωγή νετρονίων που συντηρούν την αλυσωτή αντίδραση.