Αντίμηλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
+πηγές
Γραμμή 22: Γραμμή 22:
|}
|}
{{coord|36.788391|24.239445|format=dms|display=title}}
{{coord|36.788391|24.239445|format=dms|display=title}}
Η '''Αντίμηλος''' είναι μικρό απόκρημνο νησί των [[Κυκλάδες|Κυκλάδων]] δυτικά της [[Μήλος|Μήλου]], στο [[Μυρτώο Πέλαγος]]. Είναι ένα βραχώδες και εξαιρετικά απόκρημνο νησί, με το υψηλοτερό του σημείο να βρίσκεται στα 671 [[μέτρο|μέτρα]] πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Έχει έκταση 8 [[Τετραγωνικό χιλιόμετρο|Km<sup>2</sup>]] και είναι ακατοίκητο.



{{Γεωγραφία-επέκταση}}





Η '''Αντίμηλος''' είναι μικρό απόκρημνο νησί των [[Κυκλάδες|Κυκλάδων]] δυτικά της [[Μήλος|Μήλου]], στο [[Μυρτώο Πέλαγος]]. Είναι ένα βραχώδες και εξαιρετικά απόκρημνο νησί, με το υψηλοτερό του σημείο να βρίσκεται στα 671 [[μέτρο|μέτρα]] πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Έχει έκταση 8 [[Τετραγωνικό χιλιόμετρο|Km<sup>2</sup>]] και είναι ακατοίκητο.


Οι ντόπιοι το αποκαλούν και '''Ερημόμηλος''', ονομασία με την οποία ήταν γνωστό και κατά το [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]], ενώ στην [[αρχαιότητα]] ήταν γνωστό ως Έφυρα. Τα αρχαιολογικά ευρήματα υποδεικνύουν την ύπαρξη οικισμών από τους [[προϊστορία|προϊστορικούς]] χρόνους.


Ήταν ενεργό ηφαίστειο έως την αρχή της Τεταρτογενούς περιόδου: ακόμα και σήμερα υπάρχει ανενεργός κρατήρας στην κορυφή του νησιού.


Έχει θαμνώδη βλάστηση και έχει χαρακτηριστεί από το δίκτυο [[Φύση 2000]] ως Τόπος Κοινοτικής Σημασίας (ΤΚΣ). Φιλοξενεί ένα σπάνιο είδος [[αίγαγρος|αιγάγρων) (Capra aegagrus pictus), παρόμοιο με της [[Κρήτη|Κρήτης]], το σπάνιο είδος των [[μαυροπετρίτης|μαυροπετριτών]] [[γεράκι|γερακιών]], καθώς και ένα σπάνιο είδος [[φίδι|φιδιών]], το είδος macrovipera schweizeri, γνωστό και ως "οχιά της Μήλου". Ωστόσο, το τελευταίο διάστημα, οι εναπομείναντες αίγαγροι του είδους απειλούνται υπό εξαφάνιση λόγω των επιμειξιών και λόγω λειψυδρίας<ref>{{cite web|url=http://archive.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=26.10.2007,id=83181640|title=Νεκροί οι αίγαγροι |accessdate=20-4-2009 |author= Φίλης Καϊτατζής|date=26-10-2007|publisher= Ελευθεροτυπία}}</ref>.


Η επίσκεψη στο νησί γίνεται μόνο με άδεια της Διεύθυνσης Θήρας Κυκλάδων.


==Παραπομπές==
{{παραπομπές}}
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
*[http://www2.egeonet.gr/aigaio/forms/fLemma.aspx?lemmaId=6841 Πολιτιστική Πύλη του Αρχιπελάγους του Αιγαίου - Αντίμηλος]
*[http://www.milosguidebook.gr/uploads/media/NearByIslands.pdf Οδηγός ξενάγησης στη Μήλο - Κοντινά νησιά]




Γραμμή 50: Γραμμή 52:
[[sh:Antimilos]]
[[sh:Antimilos]]
[[sr:Антимилос]]
[[sr:Антимилос]]
'''Έντονης γραφής κείμενο'''

Έκδοση από την 23:16, 19 Απριλίου 2009

Νήσος Αντίμηλος
Αρχείο:Antimilos.JPG
Πρωτεύουσα Νήσου -
Νομός Κυκλάδων
Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου
Γεωγραφικό Διαμέρισμα Αιγαίο Πέλαγος
Χώρα Ελλάδα
Έκταση 8 τ.χλμ.
Πληθυσμός 0 2001

Συντεταγμένες: 36°47′18″N 24°14′22″E / 36.788391°N 24.239445°E / 36.788391; 24.239445

Η Αντίμηλος είναι μικρό απόκρημνο νησί των Κυκλάδων δυτικά της Μήλου, στο Μυρτώο Πέλαγος. Είναι ένα βραχώδες και εξαιρετικά απόκρημνο νησί, με το υψηλοτερό του σημείο να βρίσκεται στα 671 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Έχει έκταση 8 Km2 και είναι ακατοίκητο.

Οι ντόπιοι το αποκαλούν και Ερημόμηλος, ονομασία με την οποία ήταν γνωστό και κατά το Μεσαίωνα, ενώ στην αρχαιότητα ήταν γνωστό ως Έφυρα. Τα αρχαιολογικά ευρήματα υποδεικνύουν την ύπαρξη οικισμών από τους προϊστορικούς χρόνους.

Ήταν ενεργό ηφαίστειο έως την αρχή της Τεταρτογενούς περιόδου: ακόμα και σήμερα υπάρχει ανενεργός κρατήρας στην κορυφή του νησιού.

Έχει θαμνώδη βλάστηση και έχει χαρακτηριστεί από το δίκτυο Φύση 2000 ως Τόπος Κοινοτικής Σημασίας (ΤΚΣ). Φιλοξενεί ένα σπάνιο είδος [[αίγαγρος|αιγάγρων) (Capra aegagrus pictus), παρόμοιο με της Κρήτης, το σπάνιο είδος των μαυροπετριτών γερακιών, καθώς και ένα σπάνιο είδος φιδιών, το είδος macrovipera schweizeri, γνωστό και ως "οχιά της Μήλου". Ωστόσο, το τελευταίο διάστημα, οι εναπομείναντες αίγαγροι του είδους απειλούνται υπό εξαφάνιση λόγω των επιμειξιών και λόγω λειψυδρίας[1].

Η επίσκεψη στο νησί γίνεται μόνο με άδεια της Διεύθυνσης Θήρας Κυκλάδων.

Παραπομπές

  1. Φίλης Καϊτατζής (26-10-2007). «Νεκροί οι αίγαγροι». Ελευθεροτυπία. Ανακτήθηκε στις 20-4-2009.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate=, |date= (βοήθεια)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι