Γκουάνγιου Τζόου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γκουάνγιου Τζόου
Ο Τζόου το 2022
Γέννηση30 Μαΐου 1999 (1999-05-30) (24 ετών)
Σαγκάη, Κίνα
Καριέρα στην Φόρμουλα 1
Εθνικότητα Κινέζος
Ομάδα 2023Alfa Romeo-Ferrari
Αριθμός24
Αγώνες27 (27 εκκινήσεις)
Πρωταθλήματα0
Νίκες0
Βάθρα0
Πόντοι Καριέρας8
Pole Position0
Ταχύτεροι Γύροι2
Πρώτος ΑγώναςΓκραν Πρι Μπαχρέιν 2022
2022 Θέση16ος (6 πόντοι)
Προηγούμενές Σειρές
2019–21
2021
2016–18
2016
2015
2015		Πρωτάθλημα Φόρμουλα 2
F3 Asian Championship
F3 European Championship
Toyota Racing Series
Italian Formula 4
ADAC Formula 4
Τίτλοι
2021F3 Asian Championship
Βραβεία
2019Anthoine Hubert Award

Ο Γκουάνγιου Τζόου είναι ένας Κινέζος οδηγός αγώνων, που αυτή τη στιγμή αγωνίζεται στο πρωτάθλημα της Φόρμουλα 1 για την ομάδα της Άλφα Ρομέο. Είναι ο πρώτος Κινέζος οδηγός που αγωνίστηκε στη Φόρμουλα 1. Αγωνίστηκε στο Πρωτάθλημα της Φόρμουλα 2 για UNI-Virtuosi Racing από το 2019 έως το 2021, έχοντας τερματίσει 3ος το 2021.

Πρώην μέλος της Ακαδημίας της Alpine, υπηρέτησε ως οδηγός δοκιμών για την ομάδα της Renault και την Ομάδα της Alpine το 2020 και το 2021 αντίστοιχα.[1][2][3][4] Πριν από αυτό, ήταν μέλος της Ακαδημίας Οδηγών της Ferrari από το 2014 έως το 2018 και υπηρέτησε ως οδηγός ανάπτυξης για την ομάδα της DS Techeetah στην Φόρμουλα Ε το 2018.[5][6]

Ο Τζόου ξεκίνησε την καριέρα του στα μονοθέσια το 2015, αγωνιζόμενος στη Ιταλική και Γερμανική F4 με την Prema Racing. Αφού βρήκε επιτυχία στο Ιταλικό Πρωτάθλημα, ανέβηκε στο Ευρωπαϊκό με τη Motopark για το 2016[7] και με Prema για το 2017 και 2018.[8]

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καρτ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχοντας ξεκινήσει στα καρτ όταν ήταν οκτώ ετών στην Κίνα, ο Τζόου μετακόμισε στο Σέφιλντ το 2012 για ένα πιο ανταγωνιστικό αγωνιστικό περιβάλλον.[9] Το 2013 αγωνιζόμενος με την ομάδα της Strawberry Racing με έδρα το Σέφιλντ, κέρδισε τόσο το Super 1 National Rotax Max Junior Championship όσο και το Rotax Max Euro Challenge.[10][11] Για την τελευταία του χρονιά στα καρτ, τερμάτισε 2ος στο Rotax Max Senior Euro Challenge και συμμετείχε σε επιλεγμένους γύρους του WSK Champions Cup και του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος KF2. Έκανε επίσης την πρώτη και μοναδική του εμφάνιση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Karting, οδηγώντας για την Ricky Flynn Motorsport μαζί με τους Λάντο Νόρις και Τζεχάν Νταρουβάλα.[12]

Φόρμουλα 4[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ζου στο Σπά στη Γερμανική Φόρμουλα 4

Ο Τζόου εντάχθηκε στην Prema Powerteam για το Ιταλικό Πρωτάθλημα F4 το 2015. Αφού κέρδισε ένα χατ τρικ στον 2ο γύρο στην Μόντσα και τερματίζοντας σταθερά στο βάθρο, τελείωσε τη σεζόν ως δευτεραθλητής, κερδίζοντας τους Ρόμπερτ Σβάρτσμαν και Νταβίντ Μπέκμαν. Συμμετείχε επίσης σε επιλεγμένους γύρους του γερμανικού πρωταθλήματος F4, επιτυγχάνοντας δύο τερματισμούς στο βάθρο στο Σπίλμπεργκ και στο Σπα.

Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Φόρμουλα 3[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τζόου εντάχθηκε στην ομάδα της Motopark για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα F3 το 2016. Μετά από επιτυχημένους πρώτους γύρους της σεζόν στο Paul Ricard και Hungaroring τερματίζοντας στο βάθρο, ο Τζόου δυσκολεύτηκε να βρει ρυθμό κατά το 2ο μισό της σεζόν, τερματίζοντας στη 13η στην παρθενική του σεζόν.

Ο Τζόου έμεινε για δεύτερη σεζόν στην F3 με επιστροφή του στην Prema τερματίζοντας στην 8η θέση με 5 τερματισμούς στο βάθρο. Τα κυριότερα σημεία της σεζόν περιλάμβαναν τον κορυφαίο αγώνα στο Σπα κρατώντας πίσω τον Λάντο Νόρις για το βάθρο.

Μετά από εικασίες για μια πιθανή μετακίνηση στην F2, παρέμεινε με την Prema για τρίτη του σεζόν στην F3. Μετά από την πρώτη του νίκη της καριέρας του στο Pau, ένα βάθρο στο Hungaroring και τρεις συνεχόμενους τερματισμούς στο βάθρο στο Zandvoort, βρήκε τον Τζόου να κάθεται στη 2η θέση, μόλις ένα βαθμό πίσω από τον συμπαίκτη του Μάρκους Άρμστρονγκ. Παρά τον ισχυρό ρυθμό κατατακτήριων στο Σπα και στο Σίλβερστοουν, υπέστη 4 συνεχόμενες εγκαταλείψεις με μια σειρά συγκρούσεων με τους συμπαίκτες του. Ο Ζου κέρδισε τον δεύτερο αγώνα του στην F3 στο Hockenheim, ολοκληρώνοντας τη σεζόν 8ος στην κατάταξη, με 3 pole, και 2 νίκες.

Φόρμουλα 2[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Δεκέμβριο του 2018, ο Τζόου ανακοίνωσε την ένταξη του στην Φόρμουλα 2 το 2019 με την ομάδα της UNI-Virtuosi Racing και συμπαίκτη του τον Λούκα Γκιότο.[13] Εκεί πέτυχε το πρώτο του βάθρο στη Βαρκελώνη μετά από μια ισχυρή πρόκριση και οδηγώντας το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα πριν πέσει στην τρίτη θέση λόγω των ελαστικών. Στη συνέχεια πέτυχε άλλη μια 3η θέση στον αγώνα σπριντ του Μονακό, προσπερνώντας τον Άρτεμ Μαρκέλοφ στην εκκίνηση. Στο Σίλβερστοουν, ο Τζόου σημείωσε την πρώτη του pole position στη Φόρμουλα 2, και έγινε ο πρώτος Κινέζος οδηγός που το κατάφερε. Αργότερα, σημείωσε την τρίτη θέση στον αγώνα σπριντ στο Paul Ricard. Στο feature race του Σίλβερστοουν, έχασε θέσεις από τον συμπαίκτη του και νικητή του αγώνα Λούκα Γκιότο και τον δεύτερο οδηγό Νίκολας Λατίφι. Στο Άμπου Ντάμπι, τερμάτισε επίσης τρίτος με τον ταχύτερο γύρο στον Αγώνα 1. Τερμάτισε έβδομος στο πρωτάθλημα και στη συνέχεια του απονεμήθηκε το βραβείο Anthoine Hubert ως ο πρωτάρης με τον υψηλότερο τερματισμό.

Ο Ζου στην Αυστρία το 2019

Ο Τζόου παρέμεινε στη Virtuosi και το 2020, με συμπαίκτη του τον Κάλουμ Άιλοτ. Εκεί πήρε τη δεύτερη pole position του στη Φόρμουλα 2 στον εναρκτήριο αγώνα στο Red Bull Ring.[14] Ωστόσο, το αυτοκίνητό του υπέστη ηλεκτρονικά προβλήματα ενώ οδηγούσε τον feature race, με αποτέλεσμα να πέσει στη 17η θέση.[15] Αργότερα μέσα στη χρονιά, κέρδισε τον πρώτο του αγώνα, αφού ο Αιτκέν και ο Γκιότο συνετρίβησαν στον 5ο γύρο του σπριντ, προκαλώντας κόκκινη σημαία και διακοπή του αγώνα.[16] Κατά τη διάρκεια της σεζόν, ο Τζόου πέτυχε 6 βάθρα και τερμάτισε έκτος στο πρωτάθλημα, μια θέση υψηλότερα από τη σεζόν rookie του στην F2.

Ο Τζόου μπήκε στην τρίτη του σεζόν στην F2 μένοντας με την UNI-Virtuosi και συνεργαζόμενος με τον Φελίπε Ντρούγκοβιτς. Πήρε την pole στον εναρκτήριο γύρο στο Μπαχρέιν και την μετέτρεψε στην πρώτη του νίκη σε fature race στη F2.[17] Ο Κινέζος οδηγός πήρε άλλη μια νίκη στον πρώτο αγώνα σπριντ στο Μονακό μπροστά από τον συμπαίκτη του Ντρούγκοβιτς. Ωστόσο, μετά από ένα άλλο βάθρο στο Μπακού, ο Τζόου πήγε τέσσερις αγώνες χωρίς να σημειώσει πόντους, με πρόβλημα στα φρένα και σύγκρουση με τον Ντάν Τίκτουμ στον πρώτο γύρο του δεύτερου αγώνα στο Αζερμπαϊτζάν και μια περιστροφή στον αγώνα 1 στο Σιλβερστοούν επιτρέποντας στον Όσκαρ Πιάστρι να πάρει το προβάδισμα στη βαθμολογία. Ο Τζόου εντέλει αναπήδησε παίρνοντας την τρίτη του νίκη στη σεζόν στον αγώνα Feature στη Βρετανία, κερδίζοντας τον Τίκτουμ για τη νίκη. Στον επόμενο γύρο στη Μόντσα ο Ζου κατέληξε στο βάθρο, πίσω από τους Πουσαίρ και Πιάστρι στους αγώνες 1 και 3 αντίστοιχα. Δυστυχώς για τον Κινέζο οδηγό, το αυτοκίνητο του είχε μια σύγκρουση στο τοίχο στο γύρο σχηματισμού πριν από τον πρώτο αγώνα στο Σότσι, καταφέρνοντας να τερματίσει 6ος μόνος στον δεύτερο, χάνοντας έτσι ακόμα περισσότερο έδαφος από τον αρχηγό Πιάστρι, ο οποίος πήγε στον προτελευταίο γύρο με 36- πόντους διαφορά.

Φόρμουλα 1[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα μέσα του 2014, εντάχθηκε στην Ακαδημία Οδηγών της Φερράρι ενώ ακόμα έκανε καρτ.[18] Έμεινε στην Ακαδημία μέχρι το τέλος του 2018. Το 2019, εντάχθηκε στη Renault Sport Academy και υπηρέτησε ως οδηγός ανάπτυξης για την ομάδα της Renault.[19] Το 2020, ο Τζόου προήχθη σε δοκιμαστικό οδηγό για την ομάδα.[20]

Συμμετείχε επίσης στη σειρά Virtual Grand Prix με τη Renault, μια σειρά Esports που ξεκίνησε η FIA στη θέση των Γκραν Πρι της F1 που αναβλήθηκαν ή ακυρώθηκαν λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού. Κέρδισε το Εικονικό Grand Prix του Μπαχρέιν, το πρώτο Virtual GP της σειράς.[21] Ωστόσο, αυτή η σειρά δεν απένειμε βαθμούς στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Αυτός, μαζί με τον Όσκαρ Πιάστρι και τον Κρίστιαν Λούντγκαρντ, δοκίμασαν τη Renault R.S.18 στη διεθνή πίστα του Μπαχρέιν το 2020.[19] Στα τέλη του 2020, συμμετείχε στο τεστ νέων οδηγών στο Άμπου Ντάμπι για τη Renault, μαζί με τον Φερνάντο Αλόνσο.[22] Έκανε το ντεμπούτο του σε επίσημο Σαββατοκύριακο για την Alpine κατά τη διάρκεια των πρώτων ελευθεριών δοκιμών στην Αυστρία.[23]

Άλφα Ρομέο (2022–)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τζόου υπέγραψε με την Άλφα Ρομέο για το 2022, όπου θα συνεργαστεί με τον Βαλτέρι Μπότας, γινόμενος ο πρώτος Κινέζος οδηγός την Φόρμουλα 1.[24] Σε ένα δελτίο τύπου μετά την ανακοίνωση, δήλωσε ότι ήταν "καλά προετοιμασμένος για την τεράστια πρόκληση της Φόρμουλα 1" και ότι η είσοδός του στο πρωτάθλημα θα ήταν "μια σημαντική επίτευξη για τον κινεζικό μηχανοκίνητο αθλητισμό".[25] Ο Τζόου διάλεξε τον αριθμό 24 ως μόνιμο αριθμό αγώνων για να τιμήσει τον αθλητικό του ήρωα Κόμπι Μπράιαντ, ο οποίος φόρεσε τη φανέλα με τον αριθμό 24 κατά τη διάρκεια της καριέρας του με τους Λος Άντζελες Λέικερς.[26] Στο ντεμπούτο του στο Μπαχρέιν, ο Τζόου προκρίθηκε 15ος[27] αλλά ανέκαμψε από μια κακή εκκίνηση στον αγώνα για να τερματίσει 10ος, σημειώνοντας τον πρώτο του βαθμό.[28]

Στο Βρετανικό Γκραν Πρι, ο Τζόου ενεπλάκη σε ένα ατύχημα όπου το αυτοκίνητό του αναποδογύρισε, γλίστρησε στην πίστα και στο χαλίκι και αναπήδησε πάνω από τις μπαριέρες.[29][30] Αφού εξήχθη από το αυτοκίνητο από την ιατρική ομάδα, μεταφέρθηκε σε ιατρικό κέντρο. Η Άλφα Ρομέο ανέφερε ότι: "Ο Τζόου έχει τις αισθήσεις του. Δεν υπάρχουν κατάγματα. Λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες, είναι αρκετά καλά." Ο Τζόου σχολίασε ότι ήταν το Halo που του έσωσε τη ζωή κατά τη διάρκεια της συντριβής.[31]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Chinese youngster Guanyu Zhou joins Renault as Development Driver». Formula 1. 22 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  2. ↑ Renault (12 February 2020). Renault F1 Team officially launches its 2020 campaign. Δελτίο τύπου. Αρχειοθετήθηκε 2020-02-13 στο Wayback Machine.
  3. ↑ Renault (2 March 2021). Alpine F1 Team launches 2021 campaign. Δελτίο τύπου.
  4. ↑ «Doohan, Caldwell added to Alpine F1 Academy line-up for 2022». Motorsport.com. 14 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2022. 
  5. ↑ Allen, Peter (10 Ιουνίου 2014). «Chinese karter Guanyu Zhou joins Ferrari Driver Academy». Formula Scout (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2020. 
  6. ↑ «Zhou Guanyu joins Techeetah as a development driver». FIA Formula E. 27 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2019. 
  7. ↑ «Ferrari protege Zhou joins Motopark in F3». 15 Φεβρουαρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2016. 
  8. ↑ «Zhou switches to Prema for sophomore F3 season». 12 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2016. 
  9. ↑ «Guanyu Zhou, premier Chinois à piloter en GP» [Guanyu Zhou, the first Chinese to drive in a GP] (στα Γαλλικά). 16 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2021. 
  10. ↑ «Super 1 National Rotax Max Junior 2013 standings». Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2021. 
  11. ↑ «Rotax Max Euro Challenge - Junior 2013 standings». Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2021. 
  12. ↑ «FIA Karting». www.fiakarting.com. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2021. 
  13. ↑ «Guanyu Zhou together with UNI-Virtuosi Racing in 2019 - Formula 2». www.fiaformula2.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2019. 
  14. ↑ «Qualifying: Zhou storms to Feature Race pole ahead of Drugovich». GPToday.net (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2020. 
  15. ↑ Simmons, Marcus (4 Ιουλίου 2020). «Red Bull Ring F2: Ilott leads Ferrari junior 1-2-3 to win feature race». autosport.com. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2020. 
  16. ↑ «Zhou grabs first F2 win, as Ghiotto and Aitken crash ends Sochi Sprint Race early». www.fiaformula2.com. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021. 
  17. ↑ «FEATURE RACE: Zhou fights to first Feature Race win with inspired performance in Sakhir». www.fiaformula2.com. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2021. 
  18. ↑ Allen, Peter (10 Ιουνίου 2014). «Chinese karter Guanyu Zhou joins Ferrari Driver Academy». Formula Scout (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2020. 
  19. ↑ «Chinese youngster Guanyu Zhou joins Renault as Development Driver». www.formula1.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2019. 
  20. ↑ «Chinese driver Guanyu Zhou becomes Renault 2020 F1 test driver». formula1.com. 12 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2020. 
  21. ↑ «RACE HIGHLIGHTS: Guanyu Zhou takes victory in a thrilling Bahrain Virtual Grand Prix | Formula 1®». www.formula1.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2020. 
  22. ↑ «Full line-up: Every driver taking part in the Abu Dhabi post-season test». Formula 1 (στα Αγγλικά). 15 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2021. 
  23. ↑ «Chinese driver Guanyu Zhou to make Formula 1 practice debut with Alpine in Austria». Formula 1 (στα Αγγλικά). 28 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2021. 
  24. ↑ «Alfa Romeo announce Guanyu Zhou as Valtteri Bottas's team mate for 2022». www.formula1.com (στα Αγγλικά). 16 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2021. 
  25. ↑ «Enter the Dragon: Guanyu Zhou joins Alfa Romeo Racing Orlen for 2022». Sauber Group. 16 Νοεμβρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2021. 
  26. ↑ «Zhou's '24' F1 race number inspired by Kobe Bryant». Motorsport Week. 10 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2022. 
  27. ↑ «Bahrain GP: Leclerc beats Verstappen to first pole of F1 2022». Motorsport.com. 19 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2022. 
  28. ↑ «Bahrain GP: Leclerc leads Ferrari 1-2; Red Bull implodes». Motorsport.com. 20 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2022. 
  29. ↑ «British GP stopped after Zhou flips upside down in huge crash». BBC Sport. 2 July 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-07-03. https://web.archive.org/web/20220703164259/https://www.bbc.com/sport/live/formula1/58919911. Ανακτήθηκε στις 3 July 2022. 
  30. ↑ «British GP stopped after Zhou flips upside down in huge crash». BBC Sport. 2 July 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-07-03. https://web.archive.org/web/20220703164259/https://www.bbc.com/sport/live/formula1/58919911. Ανακτήθηκε στις 3 July 2022. 
  31. ↑ Zhou Guanyu [@ZhouGuanyu24] (3 Ιουλίου 2022). «I'm ok, all clear. Halo saved me today. Thanks everyone for your kind messages!» (Tweet) – μέσω Twitter. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γκουάνγιου_Τζόου&oldid=10475011"