Αστυνομία Πόλεων
Αστυνομία Πόλεων | |
---|---|
Έμβλημα της Αστυνομίας Πόλεων, 1974-1984 | |
Πληροφορίες | |
Σύσταση | 1920 |
Κατάργηση | 1984 |
Αντικαταστάθηκε από | Ελληνική Αστυνομία |
Δικαιοδοσία | |
Πληθυσμός | 8.795.000 |
Μέλη | 10.000 |
Κύριο όργανο | Τάξης |
Υπαγωγή | Υπουργείο Δημόσιας Τάξης |
Καθήκοντα |
|
Επιχειρησιακή διάρθρωση | |
Δύναμη | 10.000–12.000 |
Εγκαταστάσεις | |
Τμήματα | 57 |
Ελικόπτερα | 0 |
Η Αστυνομία Πόλεων ήταν ένα σώμα που εκτελούσε τα αστυνομικά καθήκοντα σε ορισμένες από τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας. Ιδρύθηκε το 1920 και το 1984 συγχωνεύθηκε με την Ελληνική Χωροφυλακή στη σύγχρονη Ελληνική Αστυνομία.
Τον Ιούλιο του 1920, βάσει του Νόμου 1370/1918 του Ελευθερίου Βενιζέλου: "Εν ταις πόλεσιν Αθηνών, Πειραιώς, Θεσσαλονίκης, Πατρών και Κερκύρας, θέλει συσταθεί ιδία Υπηρεσία Αστυνομίας δια τα κυρίως αστυνομικά έργα...".
Η πρώτη πόλη που απέκτησε Αστυνομία Πόλεων ήταν η Κέρκυρα το 1921 (στην Κέρκυρα ήταν εγκατεστημένες για πολλά χρόνια και οι Σχολές της Αστυνομίας Πόλεων). Ακολούθως, η Πάτρα (1922), ο Πειραιάς (1923) και η Αθήνα (1925)[1]. Στη Θεσσαλονίκη, τελικά, δεν εγκαταστάθηκε η Αστυνομία και, λόγω της εγγύτητάς της στα σύνορα, (αλλά και της έντονης αντίδρασης της υπερσυντηρητικής τότε Χωροφυλακής Θεσσαλονίκης) αποφασίστηκε να παραμείνει η Χωροφυλακή με τη στρατιωτική οργάνωση.
Η Αστυνομία Πόλεων ήταν ένα σώμα 10-12 χιλιάδων ατόμων, σαφώς μικρότερο της Χωροφυλακής, με αποστολή την αστυνόμευση των πόλεων της Αθήνας, του Πειραιά, της Πάτρας και της Κέρκυρας. Τα προάστια της Αθήνας, του Πειραιά, της Πάτρας, το νησί της Κέρκυρας εκτός από την πόλη, η πόλη της Θεσσαλονίκης και όλη η υπόλοιπη ελληνική επικράτεια τελούσαν υπό την ευθύνη της Ελληνικής Χωροφυλακής, καθώς επίσης τα Δικαστικά Μέγαρα, η Βουλή, τα Ανάκτορα και η ασφάλεια υψηλών προσώπων σε όλη την επικράτεια. Τα δυο Σώματα ήταν αυτόνομα, είχαν τον δικό τους αρχηγό και υπάγονταν στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Μόνο σε εξαιρετικά σοβαρές περιπτώσεις, υπήρχε συνεργασία των δύο Σωμάτων. Η Αστυνομία Πειραιά ήταν η πιο διαβόητη για τη σκληρότητά της, λόγω και της ισχυρής παρουσίας του ΚΚΕ στην περιοχή.
Το 1984 αποφασίστηκε από τον υπουργό Δημόσιας Τάξης Γιάννη Σκουλαρίκη να συμπτυχθούν τα δύο Σώματα στην Ελληνική Αστυνομία, απόφαση η οποία υλοποιήθηκε τον Οκτώβριο, με τον Νόμο 1481/1-10-1984, ΦΕΚ Α΄ - 152. Η Ελληνική Αστυνομία συστήθηκε την 1η Οκτωβρίου 1984 και ώρα 12.00'.
Γνωστοί αξιωματικοί της Αστυνομίας Πόλεων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Σερ Φρέντερικ Λοχ Χάλιντει (Άγγλος ιδρυτής και πρώτος αρχηγός του Σώματος)
- Νίκων Αρκουδέας (από τους πιο διάσημους αστυνομικούς, προερχόταν από την Α.Π., Αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. μετά τη συγχώνευση)
- Εμμανουήλ Αρχοντουλάκης (αρχηγός τη δεκαετία του '60, δημοκρατικός που διώχθηκε από τη Χούντα)
- Άγγελος Έβερτ (αστυνομικός διευθυντής Αθηνών επί Κατοχής, υπεύθυνος για τη σωτηρία εκατοντάδων Ελληνοεβραίων και κομβικό πρόσωπο στο ξέσπασμα των Δεκεμβριανών)
- Μένιος Κουτσόγιωργας, κορυφαίος υπουργός και αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης (στην Αστυνομία Πόλεων από το 1945 ως το 1952)
- Ευάγγελος Μάλλιος (βασανιστής της Χούντας, δολοφονήθηκε από τη 17 Νοέμβρη)
- Νικόλαος Μπουραντάς (διοικητής του μηχανοκίνητου τάγματος της Αστυνομίας Πόλεων επί Κατοχής)
- Σπύρος Παξινός Υποδιοικητής και αργότερα Διοικητής της Γενικής Ασφαλείας επί Δικτατορίας Μεταξά
- Θεόδωρος Ρακιντζής, ο πρώτος που εφάρμοσε το Νόμο 4000
- Εμμανουήλ (Μανώλης) Σηφάκης, ιδρυτής και εμπνευστής της Ομάδας Ζ (ομάδα δικυκλιστών της Άμεσης Δράσης που υφίσταται μέχρι σήμερα στην Ελληνική Αστυνομία)
Σχολές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Σχολή Υπαστυνόμων (αναφερόμενη συχνά και ως Σχολή Αξιωματικών Αστυνομίας Πόλεων)
- Σχολή Αρχιφυλάκων καταργήθηκε
- Σχολή Αστυφυλάκων
Οργανόγραμμα και Υπηρεσίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Αστυνομία Πόλεων αποτελείτο από το Αρχηγείο (υπαγόμενο απευθείας στον υπουργό Δημόσιας Τάξης) το οποίο είχε κάποιες Υπηρεσίες υπό την άμεση εποπτεία του (μεταξύ των οποίων και οι Σχολές), και 4 Αστυνομικές Διευθύνσεις: Αθηνών, Πειραιώς, Πατρών, Κερκύρας.[2] Η πιο διαβόητη υπηρεσία ήταν η «Υποδιεύθυνσις Γενικής Ασφαλείας Αθηνών» της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αθηνών, το αντίστοιχο, περίπου, της σημερινής Ασφάλειας Αττικής.
Υπηρεσίες υπαγόμενες άμεσα στο Αρχηγείο[2]
- Διεύθυνσις Εγκληματολογικών Ερευνών
- Υπηρεσία Προστασίας Εθνικού Νομίσματος
- Διεύθυνσις Υπηρεσίας Αλλοδαπών
- Διεύθυνσις Αστυνομικών Σχολών
- Αποθήκη Υλικού
- Τουριστική Αστυνομία
- Ταμεία (ΕΤΥΑΠ, ΤΑΥΑΠ)
- Γενική Εποπτεία Αγορανομίας
Αστυνομική Διεύθυνσις Αθηνών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αποτελείτο από[2]
- Υποδιεύθυνσις Γενικής Ασφαλείας Αθηνών, στην οποία υπαγόταν το «Κέντρον Αλλοδαπών» καθώς και το «Παράρτημα Ασφαλείας» κάθε Αστυνομικού Τμήματος
- Υποδιεύθυνσις Αγορανομίας
- Υποδιεύθυνσις Μηχανοκίνητου
- Υποδιεύθυνσις Τροχαίας
- Α΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Α΄, Β΄, ΙΓ΄)
- Β΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Δ΄, Ζ΄, Η΄, ΙΣΤ΄, ΚΘ΄)
- Γ΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Γ΄, Ε΄, ΚΖ΄)
- Δ΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα ΣΤ΄, ΙΕ΄, ΙΖ΄, ΚΣΤ΄, ΛΣΤ΄)
- Ε΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Ι΄, ΙΘ΄, ΚΑ΄, ΚΓ΄, ΛΒ΄, ΛΖ΄)
- Ζ΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Θ΄, ΙΗ΄, ΚΕ΄)
- Η΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα ΚΗ΄, ΙΒ΄, ΛΕ΄)
- Θ΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα ΙΔ΄, ΚΔ΄, Λ΄, ΛΑ΄)
Αστυνομική Διεύθυνσις Πειραιώς
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αποτελείτο από[2]
- Υποδιεύθυνσις Γενικής Ασφαλείας Πειραιώς, στην οποία υπαγόταν το «Κέντρον Αλλοδαπών» καθώς και το «Παράρτημα Ασφαλείας» κάθε Αστυνομικού Τμήματος
- Υποδιεύθυνσις Αγορανομίας
- Υποδιεύθυνσις Μηχανοκίνητου
- Υποδιεύθυνσις Τροχαίας
- A΄Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Α΄, Β΄, Δ΄, ΙΕ΄)
- Β΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Γ΄, Ζ΄, Η΄, ΙΒ΄)
- Γ΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα ΣΤ΄, Θ΄, ΙΓ΄, ΙΔ΄)
- Δ΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Ε΄, Ι΄, ΙΑ΄, ΙΖ΄, ΙΣΤ΄)
Αστυνομική Διεύθυνσις Πατρών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αποτελείτο από[2]
- Τμήμα Ασφαλείας
- Τμήμα Αγορανομίας
- Τμήμα Μηχανοκίνητου
- Τμήμα Τροχαίας
- Αστυνομικά Τμήματα Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄
Αστυνομική Διεύθυνσις Κερκύρας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αποτελείτο από[2]
- Τμήμα Ασφαλείας
- Τμήμα Αγορανομίας
- Τμήμα Τροχαίας
- Αστυνομικά Τμήματα Α΄, Β΄, Γ΄
Το Μηχανοκίνητο Τμήμα και οι «Μπουραντάδες»
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά τη διάρκεια της Κατοχής (1941-44) μία μονάδα της Αστυνομίας Πόλεων, το «Μηχανοκίνητο Τμήμα», εξελίχθηκε σε μία από τις πλέον διαβόητες κρατικές υπηρεσίες της περιόδου, λόγω της έντονα αντικομμουνιστικής και αντιΕΑΜικής δράσης του και της ανοικτής και συστηματικής συνεργασίας του με τις δωσιλογικές οργανώσεις και τα γερμανικά SS.[3]
Το Μηχανοκίνητο Τμήμα δημιουργήθηκε τον Απρίλιο του 1939, επί δικτατορίας του Μεταξά, με απόφαση του διαβόητου Κωνσταντίνου Μανιαδάκη, υφυπουργού Δημοσίας Ασφαλείας στο υπουργείο Εσωτερικών και συντονιστή όλων των κατασταλτικών μηχανισμών του καθεστώτος. Αποστολή του Μηχανοκίνητου ήταν να δρα ως ένοπλη μονάδα καταστολής και άμεσης επέμβασης σε περιπτώσεις εξεγέρσεων και ταραχών στο κέντρο και τις συνοικίες της Αθήνας. Το Τμήμα διέθετε 120 τρίκυκλες και δίκυκλες μοτοσικλέτες, 26 ειδικά τεθωρακισμένα αυτοκίνητα για ταχεία μεταφορά αστυνομικών δυνάμεων, 30 κοινά επιβατηγά αυτοκίνητα και 120 ποδήλατα, ενώ αποτελείτο από 700 άνδρες όλων των βαθμών, εξοπλισμένων με αυτόματα όπλα τύπου Steyr. Η πρώτη δημόσια εμφάνιση του νέου Τμήματος πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια της παρέλασης για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου 1940, παρουσία του δικτάτορα Μεταξά.
Διοικητής του Τμήματος τοποθετήθηκε ο αστυνόμος Νικόλαος Μπουραντάς και οι άνδρες του ήταν γνωστοί ως «Μπουραντάδες».[3] Σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής, το Τμήμα πρωταγωνίστησε σε διωγμούς, συλλήψεις, φυλακίσεις και εκτελέσεις αντιστασιακών, με αποκορύφωμα της δωσιλογικής δράσης του στο Μπλόκο της Κοκκινιάς το 1944. Έτσι, στον δημόσιο λόγο, και για πολλά χρόνια μετά το τέλος της Κατοχής, ο χαρακτηρισμός «Μπουραντάς» έφτασε να σημαίνει «τον δωσίλογο, τον ακροδεξιό παρακρατικό».[4]
Διατελέσαντες αρχηγοί
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αρχηγοί του Σώματος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στα 64 χρόνια της ιστορίας της, η Αστυνομία Πόλεων είχε 36 Αρχηγούς.[5]
Α/Α | Όνομα | Θητεία | Σημειώσεις |
---|---|---|---|
1 | Σερ Φρέντερικ Λόχ Χάλιντεϊ (Frederich Lolh Halliday) | 1920 - Ιούνιος 1929 | Ιδρυτής και πρώτος αρχηγός. Ήλθε στην Ελλάδα τον Μάρτιο του 1918.[6] |
2 | Σερ Άλφρέδος Μπούμπιερ (ΑΙfred. Η. Boubier) | Ιούνιος - Σεπτέμβριος 1929 | Αρχηγός για λίγους μήνες μετά την αποχώρηση του Χάλιντεϊ.[6] |
3 | Σερ Τζάβιν Κόκ (Jiakint J. Coke) | Σεπτέμβριος 1929 - Ιούλιος 1930 | Aνώτερος αξιωματικός του Αγγλικού Στρατού. |
4 | Ιωάννης Νάσκος | 29 Αυγούστου 1930 - 15 Απριλίου 1931 | Αστυνομικός Διευθυντής Α΄ τάξεως ασκών καθήκοντα Αρχηγού.[7] |
5 | Ριχάρδος Ρεμαντάς | 15 Απριλίου 1931 - 4 Ιουλίου 1932 | Ανώτερος Άγγλος αστυνομικός στην Αίγυπτο, μετεκλήθη στην Ελλάδα.[7] |
(4) | Ιωάννης Νάσκος | 2 Σεπτεμβρίου 1932- 18 Απριλίου 1933 | Ο πρώτος Έλληνας αξιωματικός που προήχθη σε αρχηγό στις 2 Σεπτεμβρίου 1932.[7] |
6 | Ιωάννης Καλυβίτης | 2 Οκτωβρίου - 3 Δεκεμβρίου 1933 | Ασκών καθήκοντα Αρχηγού ως Αστυνομικός διευθυντής Α΄ τάξεως. Αργότερα προήχθη σε αρχηγό αλλά σύντομα αποχώρησε λόγω ορίου ηλικίας.[7] |
7 | Δημήτριος Τρύφωνας του Βασιλείου | 11 Μαρτίου 1933 - 11 Οκτωβρίου 1933 | Ανέλαβε καθήκοντα αρχηγού από 11 Μαρτίου 1933 έως 11 Οκτωβρίου 1933. Προήχθη σε αρχηγό στις 25 Απριλίου 1933.[7] |
8 | Κωνσταντίνος Γαρέζος | 4 Οκτωβρίου 1933 - 17 Ιανουαρίου 1935 | Εισαγγελέας Εφετών Θεσσαλονίκης, ο μόνος δικαστικός που έγινε αρχηγός. Κατόπιν επανήλθε στο Δικαστικό Σώμα.[7] |
9 | Ιωάννης Κωνσταντίνου | 18 Ιανουαρίου - 4 Απριλίου 1935 | Αντιστράτηγος ε.α.[7] |
(7) | Δημήτριος Τρύφωνας | 5 Απριλίου 1935 - 13 Ιανουαρίου 1937 | Αρχηγός εκ νέου.[7][8] |
10 | Γεώργιος Βάρσος | 14 Ιανουαρίου 1937 - 24 Νοεμβρίου 1940 | Υποστράτηγος ε.α.[7] |
11 | Ιωάννης Σπύρου | 25 Νοεμβρίου 1940 - 7 Μαΐου 1941 | Αξιωματικός της ΑΠ που προήχθη σε αρχηγό. Αποπέμφθηκε από τους κατακτητές Γερμανούς.[7] |
(7) | Δημήτριος Τρύφωνας | 4 Μαΐου - 9 Ιουνίου 1941 | Τρίτη θητεία, κατόπιν αποχώρησε από το Σώμα.[7] |
12 | Σωκράτης Δημάρατος | 9 Ιουνίου - 13 Ιουλίου 1941 | Συνταγματάρχης πυροβολικού.[9] |
13 | Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος | 14 Ιουλίου - 4 Οκτωβρίου 1941 | Επίσης Συνταγματάρχης πυροβολικού.[9] |
14 | Ιωάννης Βασιλόπουλος | 4 Οκτωβρίου 1941 - 9 Απριλίου 1943 | Αξιωματικός της ΑΠ που προήχθη σε αρχηγό.[9] Η απομάκρυνσή του συμπίπτει χρονικά με αυτήν της Κυβέρνησης Λογοθετόπουλου. |
15 | Νικόλαος Κίννας | 9 Απριλίου 1943 - 25 Ιουνίου 1943 | Ασκών καθήκοντα αρχηγού ως Αστυνομικός Διευθυντής Α΄ τάξεως.[9] |
16 | Αθανάσιος Σαμπάνης | 26 Ιουνίου 1943 - 13 Μαΐου 1946. | Αξιωματικός του Σώματος που προήχθη σε αρχηγό.[9] |
(11) | Ιωάννης Σπύρου | 13 Μαΐου 1946 - 17 Μαΐου 1950 | Εκ νέου Αρχηγός. Αποχώρησε το 1950 λόγω ηλικίας.[10] |
17 | Άγγελος Έβερτ | 20 Μαΐου 1950 - 23 Φεβρουαρίου 1951 | Αρχηγός - Αστυνομικός Διευθυντής Αθηνών στην Κατοχή, προήχθη σε Αρχηγό Σώματος.[9] |
(16) | Αθανάσιος Σαμπάνης | 23 Φεβρουαρίου 1951 - 1 Σεπτεμβρίου 1952 | Εκ νέου Αρχηγός.[9] |
(15) | Νικόλαος Κίννας | 1 Σεπτεμβρίου 1952 - 21 Νοεμβρίου 1952 | Κατόπιν παραιτήθηκε.[9] |
(17) | Άγγελος Έβερτ | 22 Νοεμβρίου 1952 - 8 Σεπτεμβρίου 1954 | Εκ νέου Αρχηγός.[9] |
18 | Θεόδωρος Λεονταρίτης | 19 Σεπτεμβρίου 1954 - 22 Δεκεμβρίου 1955 | |
19 | Νικόλαος Κόκκινος | 28 Δεκεμβρίου 1955 - 16 Απριλίου 1960 | |
20 | Νικόλαος Νέρης | 17 Απριλίου - 18 Δεκεμβρίου 1960 | |
21 | Θεόδωρος Ρακιντζής | 19 Δεκεμβρίου 1960 - 1 Ιανουαρίου 1965 | |
22 | Ευάγγελος Καραμπέτσος | 16 Οκτωβρίου 1960 - 1 Ιανουαρίου 1967 | Απεβίωσε στις 14 Μαρτίου 1983.[11] |
23 | Εμμανουήλ Αρχοντουλάκης (-1988) | 30 Μαρτίου - 21 Απριλίου 1967 | Απομακρύνθηκε με το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου |
24 | Κωνσταντίνος Δημ. Τασιγιώργος (1911-1988)[12] | 3 Ιουλίου 1967 - 10 Δεκεμβρίου 1968 | |
25 | Βασίλειος Σακελλαρίου | 21 Απριλίου 1968 - 22 Ιουνίου 1969 | |
26 | Θεράπων Γαλανόπουλος | 23 Ιουνίου 1969 - 15 Ιουνίου 1971 | |
27 | Κωνσταντίνος Γιαννούλης | 15 Ιουνίου 1971 - 2 Οκτωβρίου 1973 | |
28 | Νικόλαος Δασκαλόπουλος | 3 Οκτωβρίου - 25 Νοεμβρίου 1973 | Απομακρύνθηκε με το πραξικόπημα Ιωαννίδη. Απεβίωσε και κηδεύτηκε από το Πρώτο Νεκροταφείο στις 31 Αυγούστου 2004.[13] |
29 | Σπυρίδων Μιχελής | 25 Νοεμβρίου 1973 - 9 Σεπτεμβρίου 1974 | Πέθανε τον Αύγουστο του 1981.[14] |
30 | Βασίλειος Τζαβέλλας | 9 Σεπτεμβρίου 1974 -17 Απριλίου 1976 | |
31 | Θεόδωρος Τζήμας | 17 Απριλίου 1976 - 2 Σεπτεμβρίου 1978 | |
32 | Χαράλαμπος Παπαγεωργίου | 2 Σεπτεμβρίου 1978 - 3 Σεπτεμβρίου 1979 | |
33 | Κωνσταντίνος Λεμονής | 3 Σεπτεμβρίου 1979 - 19 Σεπτεμβρίου 1981 | |
34 | Μιχαήλ Λάος | 19 Σεπτεμβρίου 1981 - 20 Ιανουαρίου 1982 | |
35 | Ιωάννης Νίτσος | 20 Ιανουαρίου 1982 - 19 Φεβρουαρίου 1984 | Παραιτήθηκε αντιτιθέμενος στη σχεδιαζόμενη ενοποίηση με τη Χωροφυλακή. |
36 | Παναγιώτης Ραφτόπουλος | 19 Φεβρουαρίου - 20 Δεκεμβρίου 1984 | Τελευταίος αρχηγός ΑΠ, πρώτος συναρχηγός ΕΛ.ΑΣ. μαζί με τον Εμμανουήλ Μπριλλάκη (ΕΧ).
Απεβίωσε σε ηλικία 77 ετών τον Φεβρουάριο του 2003 και κηδεύτηκε στις 13 Φεβρουαρίου από τον ιερό ναό Αγίου Δημητρίου Δροσιάς.[15] |
Επιπλέον ονόματα αρχηγών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Σημείωση: Ορισμένοι από τους κάτωθι ήταν ή μπορεί να ήταν αρχηγοί σε άλλες μεγάλες πόλεις, εκτός Αθηνών (π.χ. Πειραιά). Ωστόσο, οι περισσότεροι ετάφησαν στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών και η είδηση του θανάτου τους "καλύφθηκε" στα κοινωνικά μεγάλων αθηναϊκών εντύπων.
- Ιωάννης Γιαννούτσος (1898-1995). Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω και πρώην αρχηγός Αστυνομίας Πόλεων (αναφέρεται ως "τέως Αρχηγός Αστυνομίας Πόλεων"). Κηδεύτηκε στον Μεγαπλάτανο Λοκρίδας στις 14 Ιανουαρίου 1995.[16]
- Ιωάννης Ηλ. Δασκαλάκης (19.. - 1982). Αναφέρεται ως τ. Αρχηγός Αστυνομίας Πόλεων.[17]
- Κωνσταντίνος Δ. Καζάκος (1899-1984). Αναφέρεται ως τ. Αρχηγός Αστυνομίας Πόλεων. Κηδεύτηκε από τον ιερό ναό Αγίας Τριάδας Πειραιώς στις 30 Αυγούστου 1984.[18]
- Απόστολος Καθάρειος (1905-2001). Αναφέρεται ως επίτιμος Αρχηγός Αστυνομίας Πόλεων και κηδεύτηκε από τον ιερό ναό Αγίων Θεοδώρων του Α΄ Νεκροταφείου Αθηνών.[19]
- Γεώργιος Κανελλάκης (1907-1998). Επίτιμος αρχηγός Αστυνομίας Πόλεων, κηδεύτηκε στου Ζωγράφου στις 19 Δεκεμβρίου 1998.[20]
- Αναστάσιος Δ. Κανελλόπουλος (1900-1983), αναφορά ως "τέως αρχηγός Αστυνομίας Πόλεων".[21]
- Διονύσιος Κορωνάκος (; - 1968), του Σαράντη. Αναφέρεται ως τ. Αρχηγός Αστυνομίας Πόλεων. Κηδεύτηκε στον Πειραιά.[22]
- Σπυρίδων Κουτσουρούμπας (;-1984). Αναφέρεται αρχηγός της Αστυνομίας Πόλεων ε.α. Κηδεύτηκε στις 23 Νοεμβρίου 1984.[23]
- Ηλίας Γ. Κρητικός, πρώην αρχηγός Αστυνομίας Πόλεων, κηδεύτηκε στις 21 Φεβρουαρίου 1976.
- Αλκιβιάδης Κωνσταντάρας (; - 1984), Έλληνας αξιωματικός, πρώην αρχηγός Αστυνομίας Πόλεων, κηδεύτηκε στις 19 Δεκεμβρίου 1984.
- Νικόλαος Μπουραντάς (1900 - 1981). Αναφέρεται ως τέως Αρχηγός Αστυνομίας Πόλεων.
- Νικόλαος Νικητάκης (1908-1985), αναφορά ως τέως αρχηγός Αστυνομίας Πόλεων.[24]
- Θωμάς Νούσιας (1904-1987), αναφέρεται ως αρχηγός Αστυνομίας Πόλεων ε.α., κηδεύτηκε από το Νεκροταφείο Βύρωνα στις 24 Νοεμβρίου 1987.[25]
- Νικόλαος Β. Ταβουλάρης (1903 - 1981). Στην πηγή αναφέρεται ως τ. Αρχηγός Αστυνομίας Πόλεων. Κηδεύτηκε στις 14 Νοεμβρίου 1981 από τον ιερό ναό Αγίου Κωνσταντίνου Πειραιώς.[26]
- Γεώργιος Αναγνωστόπουλος (19.. - 1982). Σύζυγος της Μαίρης Αναγνωστοπούλου. Κηδεύτηκε στη Νέα Σμύρνη στις 30 Απριλίου 1982.[27]
- Γεώργιος Κοντογεώργος του Κωνσταντίνου (19.. - 1988). Κηδεύτηκε στις 5 Αυγούστου 1988 από το Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.[28]
- Ιωάννης Πανέτσος (1904 - Σεπτ. 1982)
- Ιωάννης Χ. Πανόπουλος (; -1959), Προήχθη στο βαθμό του Αρχηγού στις 26/4/1951 και τοποθετήθηκε Γενικός Διευθυντής ΑΠ στο Υπουργείο Εσωτερικών.[9] Στα 1952 ανέκρινε τον Μπελογιάννη, στη δίκη του οποίου ήταν μάρτυρας κατηγορίας.[29] Πέθανε το 1959.[30]
- Ηρακλής Αν. Πετούνης (; - 1970) αναφέρεται ως τ. Αρχηγός Αστυνομίας Πόλεων. Σύζυγός του ήταν η Ταρσή Πετούνη. Κηδεύτηκε στις 19 Νοεμβρίου 1970, από το Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.[31]
- Παντελής Β. Πουλικάκος, (; - 1986). Αναφέρεται ως επίτιμος αρχηγός της Αστυνομίας Πόλεων. Κηδεύτηκε από το Πρώτο Νεκροταφείο στις 13 Ιανουαρίου 1986.[32]
- Ευθύμιος Σταθόπουλος (1914 - 1985). Αρχηγός Αστυνομίας Πόλεων. Πέθανε (εν αποστρατεία) αιφνίδια μαζί με την σύζυγό του, Γεωργία. Κηδεύτηκε στις 9/4/1985 από το Νεκροταφείο του Βύρωνα.[33]
- Νικόλαος Ευστ. Τσαούσης, (; - 1971). Αναφέρεται ως πρώην αρχηγός της Αστυνομίας Πόλεων. Πέθανε στις 21 Μαΐου 1971.[34]
- Δημήτριος Κ. Υφαντής (19.. - 1993), αρχηγός Αστυνομίας Πόλεων ε.α. . Κηδεύτηκε από το Πρώτο Νεκροταφείο στις 30 Ιουλίου 1993.[35]
Οχήματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μεταπολεμικά, το Σώμα προέβη στην αγορά ποικίλων μεταφορικών μέσων: περιπολικά ("κούρσες"), μοτοσικλέτες, λεωφορεία και άλλα βοηθητικά οχήματα. Στα τέλη της δεκαετίας του 50, το σώμα εξοπλίστικε με περιπολικά Ford Fairlane, με τα οποία εξοπλίστηκε και η νεοσύστατη τότε άμεση δράση. Η προμήθεια οχημάτων γινόταν με όλο και αυξανόμενους ρυθμούς κυρίως από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 και έπειτα. Τη δεκαετία του 1960 απέκτησε (μεταξύ άλλων) οχήματα Ford Zephyr (1964), Chevrolet Chevelle (1966) και και Chevrolet Nova (δύο γενιές: 1966-67 και 1969-70).
Τα επόμενα χρόνια (δεκαετία 1970 και αρχές δεκαετίας 1980) απέκτησε (μεταξύ άλλων) περιπολικά Plymouth Valiant (1970 και 1972) Ford Cortina (1973-74), Datsun Skyline 240KGT (1973-74), Datsun Skyline 160K (1975), Datsun Bluebird (1977), Volvo 264GL (1977), Mitsubishi Galant (δύο γενιές: 1978-79-80 και 1981-82-83), Fiat 131 (1981-82-83), Datsun Stanza (1982-83) (1984). Επίσης, απέκτησε ανακριτικά Dodge K160 . Χαρακτηριστική αποτέλεσε η προμήθεια μοτοσικλετών μεγάλου κυβισμού Harley-Davidson Electra Glide (έως τα μέσα της δεκαετίας του '70), Honda (τέλη δεκαετίας '70 και μετά), Yamaha και τεθωρακισμένων, λεγόμενες "Αύρες", τύπου Mowag Roland (1974-75) και Mowag Grenadier (1974-75), καθώς και ένα σημαντικό αριθμό γερανοφόρων οχημάτων.
Βαθμοί και διακριτικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]OF-8 | OF-7 | OF-6 | OF-5 | OF-4 | OF-3 | OF-2 | OF-1 | OF(D) | Μαθητευ. Αξιωμ. | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Δεν υπήρξε | Δεν υπήρξε | |||||||||
Αρχηγός | Υπαρχηγός | Γενικός Αστυνομικός Διευθυντής | Αστυνομικός Διευθυντής Α΄ |
Αστυνομικός Διευθυντής Β΄ |
Αστυνόμος Α΄ | Αστυνόμος Β΄ | Υπαστυνόμος Α΄ | Υπαστυνόμος Β΄ |
OR-9 | OR-8 | OR-7 | OR-6 | OR-5 | OR-4 | OR-3 | OR-2 | OR-1 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Δεν υπήρξε | Δεν υπήρξε | |||||||
Ανθυπαστυνόμος | Αρχιφύλακας ΠΣ | Αρχιφύλακας ΜΠΣ | Υπαρχιφύλακας | Αστυφύλακας |
- Διακριτικά χρώματα πόλεων
- Αθήνα "πράσινο"
- Πειραιάς "ερυθρό" (κόκκινο)
- Πάτρα "πορτοκαλί"
- Κέρκυρα "κυανό" (μπλε)
- Αστυνομία Τουρισμού "λευκό" σε όλες τις πόλεις
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ ΣΚΡΙΠ, φύλλα 11/2/1929 και 12/2/1929, από την ψηφιακή συλλογή εφημερίδων της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος.[1]
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 http://www.peaaap.gr/index.php/2013-06-24-11-11-57/2013-06-30-11-52-34
- ↑ 3,0 3,1 http://www.istoria.gr/index.php?mod=articles&action=disArcArt&issue=119&id=1555
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2014.
- ↑ «Διατελέσαντες Αρχηγοί». www.peaaap.gr. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ 6,0 6,1 (15/09/1953) Αστυνομικά Χρονικά, σελ. 341 (σελ.1 του pdf)
- ↑ 7,00 7,01 7,02 7,03 7,04 7,05 7,06 7,07 7,08 7,09 7,10 (15/09/1953) Αστυνομικά Χρονικά, σελ. 342 (σελ.2 του pdf)
- ↑ Καθημερινή, Ετήσιο μνημόσυνο, 10-1-1959, σελ. 2.
- ↑ 9,00 9,01 9,02 9,03 9,04 9,05 9,06 9,07 9,08 9,09 (15/09/1953) Αστυνομικά Χρονικά, σελ. 343 (σελ.3 του pdf)
- ↑ (15/09/1953) Αστυνομικά Χρονικά, σελ. 342-3 (σελ.2-3 του pdf)
- ↑ Τα Νέα, 15-3-1983, σελ. 17.
- ↑ Κηδεύτηκε σε ηλικία 77 ετών στις 26-4-1988, όπως αναφέρεται στη Βραδυνή, φύλλο 26-4-1988. σελ. 18.
- ↑ Η Καθημερινή, φύλλο 31ης Αυγούστου 2004, σελ. 12.
- ↑ Βραδυνή, φύλλο 19-9-1981. σελ. 15.
- ↑ εφ. Η Καθημερινή, φύλλο 13ης Φεβρουαρίου 2003, σελ. 12.
- ↑ Τα Νέα, φύλλο 14-1-1995, σελ. 54.
- ↑ Καθημερινή, 24-9-1982, σελ. 2.
- ↑ Το Βήμα, Κοινωνικά, 30-8-1984, σελ. 6.
- ↑ Η Καθημερινή, Κηδείες, 10 Ιουλίου 2001, σελ. 6.
- ↑ Τα Νέα, Κοινωνικά, φύλλο 18ης Δεκεμβρίου 1998.
- ↑ Καθημερινή, 16-9-1983, σελ. 2.
- ↑ Ακρόπολις, 31-8-1968, σελ. 2.
- ↑ Τα Νέα, Κοινωνικά, φύλλο 23-11-1984.
- ↑ Καθημερινή, 19-10-1985 , σελ. 2.
- ↑ Τα Νέα, 24-11-1987, σελ. 45.
- ↑ Κοινωνικά, Καθημερινή φύλλο 14-11-1981, σελ. 2.
- ↑ Κοινωνικά, Καθημερινή φύλλο 30-4-1982, σελ. 2.
- ↑ Καθημερινή, 5-8-1988, σελ. 2.
- ↑ Υπόθεση Μπάτση[νεκρός σύνδεσμος], 1-4-2012, ανάκτηση 7-2-2016.
- ↑ Το Βήμα, Μνημόσυνα, 28-9-1969, σελ. 6 (αναγγελία μνημόσυνου για τη συμπλήρωση δεκαετίας από το θάνατο του Πανόπουλου)
- ↑ Το Βήμα, Κοινωνικά, 19-11-1970, σελ. 6.
- ↑ Βραδυνή, 13-1-1986, σελ. 12.
- ↑ Ελευθεροτυπία, Κοινωνικά, 9-4-1985, σελ. 39.
- ↑ Βραδυνή, 24-5-1971, σελ. 15.
- ↑ Τα Νέα, 30-7-1993, σελ. 63.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- (15/09/1953) «Ιστορικά της Αστυνομίας - Η αστυνομία πόλεων από της ιδρύσεως της μέχρι σήμερον (1921-1953)», περιοδικό: «Αστυνομικά Χρονικά», Έτος: Α΄, Τεύχος: 8ον. Δημοσιεύθηκε 15/09/1953. Αρχειοθετήθηκε 15/02/2019. Ανακτήθηκε 15/02/2019.