Ακρόπολη της Λίνδου
Συντεταγμένες: 36°5′29.86″N 28°5′16.98″E / 36.0916278°N 28.0880500°E
| Ακρόπολη της Λίνδου | |
|---|---|
.jpg) | |
 | |
| Είδος | ακρόπολη και αρχαιολογική θέση |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 36°5′30″N 28°5′17″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Ρόδου |
| Τοποθεσία | Λίνδος |
| Χώρα | Ελλάδα |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Η Ακρόπολη της Λίνδου είναι αρχαιολογικός χώρος που βρίσκεται χτισμένος πάνω σε έναν απότομο βράχο ύψους 116 μ, δεσπόζοντας πάνω από τον παραδοσιακό οικισμό της Λίνδου στη Ρόδο. Καθώς η Λίνδος κατοικείται αδιάλειπτα στο πέρασμα των αιώνων, ο χώρος αυτός έχει πλούσια ιστορία και έχει αποκαλύψει αρχαιολογικά ευρήματα από την αρχαϊκή εποχή και μεταγενέστερα, αλλά και οικοδομική δραστηριότητα που φτάνει ως την εποχή της Ιπποτοκρατίας (14ος-16ος αι.). Αυτή η πλούσια ιστορία, σε συνδυασμό με την, μοναδικής ομορφιάς, φυσική θέα του χώρου καθιστούν την ακρόπολη της Λίνδου ως έναν από τους πιο δημοφιλείς αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας, καθώς κατατάσσεται τρίτη [σημ. 1] σε σειρά επισκεψιμότητας.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά την αρχαιότητα, η ακρόπολη της Λίνδου είχε ως κεντρικό λατρευτικό χώρο τον ναό της Λινδίας Αθηνάς. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, όταν ο Δαναός έφυγε από την Αίγυπτο με τις κόρες του, κατέπλευσε στη Λίνδο, όπου έγινε δεκτός με θέρμη από τους κατοίκους. Αυτός ήταν που έχτισε το ιερό της Λινδίας Αθηνάς και αφιέρωσε ένα άγαλμα στη θεά, πριν εκπλεύσει για το Άργος. [1] Δεν είναι ακριβώς γνωστό πότε χτίστηκε ο αρχικός ναός. Οι ιστορικές μαρτυρίες αναφέρουν πως τον 6ο αιώνα π.Χ., ο τύραννος της Λίνδου και ένας από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας, Κλεόβουλος, αναστήλωσε το ιερό και πως περίπου το 342 π.Χ. καταστράφηκε από πυρκαγιά. Οι αρχαιολόγοι εκτιμούν πως ο δωρικού τύπου ναός της Αθηνάς, μέρη του οποίου σώζονται ως τις μέρες μας, οικοδομήθηκε τον 4ο αιώνα π.Χ. [2]
Κατά την κλασική και την ελληνιστική εποχή το ιερό της Λινδίας Αθηνάς είχε πανελλήνια φήμη· χαρακτηριστικό είναι πως στη Λινδία Αθηνά ανέθεσαν αφιερώματα φημισμένοι βασιλείς - Αλέξανδρος ο Μέγας, Πτολεμαίος ο Σωτήρ, Πύρρος, Φίλιππος Ε΄. [3] Την περίοδο της μεγάλης ακμής της Ροδιακής Πολιτείας, η ακρόπολη της Λίνδου εξωραΐστηκε περαιτέρω, καθώς χτίστηκαν εντυπωσιακά Προπύλαια, Στοά και τείχος. Αξιοσημείωτο είναι και το ανάγλυφο τριημιολίας που σώζεται στη βάση του αρχαιολογικού χώρου της ακρόπολης και χρονολογείται στον 2ο αιώνα π.Χ. [2]
Η δόμηση και ανοικοδόμηση της ακρόπολης συνεχίστηκε και κατά τη Ρωμαϊκή και τη Βυζαντινή εποχή, αφήνοντας δείγματα που σώζονται ως σήμερα. Με την επικράτηση του Χριστιανισμού αρχαίοι ναοί μετατράπηκαν σε χριστιανικούς ή οικοδομήθηκαν νέοι. Η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη λ.χ., είναι ένα κτίσμα του 13ου/14ου αιώνα που θεωρείται πως δομήθηκε πάνω στα ερείπια εκκλησίας του 5ου αιώνα μ.Χ.
Ο αρχαιολογικός χώρος της ακρόπολης πήρε την τελική του μορφή - αυτήν, που σε μεγάλο βαθμό διατηρήθηκε ως τις μέρες μας - κατά την περίοδο της Ιπποτοκρατίας. Οι Ιωαννίτες Ιππότες διαμόρφωσαν το Κάστρο συντηρώντας και επεκτείνοντας τις προγενέστερες Βυζαντινές οχυρώσεις. Το κάστρο είχε σημαντική αξία για τους Ιωαννίτες και ήταν το ισχυρότερο[σημ. 2] μετά από αυτό της πόλης της Ρόδου [4].
Και την εποχή της Τουρκοκρατίας αξιοποιήθηκε ως φρούριο, αλλά χωρίς να μαρτυρείται ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη συντήρησή του. Στις αρχές του 20ου αι. οι Δανοί αρχαιολόγοι Kinch και Blinkenberg πραγματοποίησαν έρευνες στη νότια Ρόδο και στην ακρόπολη της Λίνδου. Τα ευρήματά τους μεταφέρθηκαν και εκτίθενται στο Μουσείο της Κοπεγχάγης. Μετά την κατάληψη της Ρόδου από το Βασίλειο της Ιταλίας, Ιταλοί αρχαιολόγοι πραγματοποίησαν έρευνες σε όλη τη Ρόδο. Στην ακρόπολη της Λίνδου οι έρευνες δεν ήταν παραγωγικές όσον αφορά το πλήθος των ευρημάτων, αναγνωρίζοντας όμως τη σημασία του χώρου προχώρησαν σε εργασίες αναστήλωσης. Τη συνέχιση των εργασιών αυτών ανέλαβε η Ελληνική Αρχαιολογική Υπηρεσία από το 1948, μετά την επίσημη ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στο Βασίλειο της Ελλάδας.
Φωτογραφίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Άποψη των τειχών της ακρόπολης, όπως φαίνονται από τον οικισμό -
Ανάγλυφο τριημιολίας από τον Πυθόκριτο στη βάση του αρχαιολογικού χώρου -
Η επιβλητική μεσαιωνική κλίμακα που οδηγεί στον αρχαιολογικό χώρο -
Γκραβούρα που απεικονίζει το κάστρο της Λίνδου (1864) -
Η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη -
Άποψη της στοάς -
Αεροφωτογραφία που απεικονίζει την ακρόπολη και τον οικισμό της Λίνδου
Δείτε Επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υποσημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Μετά την ακρόπολη Αθηνών και τα ανάκτορα της Κνωσσού στην Κρήτη.
- ↑ Μαζί με το κάστρο Φαρακλού στο Χαράκι της Ρόδου.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Διόδωρος ο Σικελός, 5.58.
- ↑ 2,0 2,1 Παπαχριστοδούλου 1994, σελίδες 152-153.
- ↑ Παπαχριστοδούλου 1994, σελ. 155.
- ↑ Παπαχριστοδούλου 1994, σελ. 285.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Διόδωρος ο Σικελός.
Βιβλιοθήκη Ιστορική - Βιβλίο Ε΄. Wikisource. - Παπαχριστοδούλου, Χριστόδουλος (1994). Ιστορία της Ρόδου: Από τους προϊστορικούς χρόνους έως την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου (1948) (2 έκδοση). Αθήνα: Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Δωδεκανήσου (Σειρά αυτοτελών εκδόσεων αρ. 1).
