Αεροπορία Στρατού (Ελλάδα)
| |
|---|---|
| Σύνθημα | Τοῖς Τολμῶσιν ἡ Τύχη |
| Προστάτης | Ο Προφήτης Ηλίας |
| Χρώμα εμβλήματος | Κόκκινο |
| Χρώμα μπερέ | Βυσσινί |
| Έμβλημα | το μυθικό φτερωτό αθάνατο άλογο Πήγασος |
| Σύντμηση | ΑΣ |
Η Αεροπορία Στρατού (ΑΣ) είναι ένα από τα έξι Όπλα του Ελληνικού Στρατού. Οργανικά ανήκει στη Διεύθυνση Αεροπορίας Στρατού, η οποία υπάγεται στο Γενικό Επιτελείο Στρατού.
Η Αεροπορία Στρατού έγινε Όπλο του στρατού το 1996. Αρχικά δε λειτουργούσε ως ανεξάρτητος κλάδος των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά υπήρχε ως τμήμα του Στρατού Ξηράς και του Πολεμικού Ναυτικού.[1]
Ιστορία πριν την ίδρυση της Πολεμικής Αεροπορίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μέχρι να σχηματιστεί η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία ως ενιαίο Όπλο οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις λειτούργησαν σε διάφορες σχολές εκπαίδευσης στο Στρατό και στο Πολεμικό Ναυτικό. Το 1912 συγκροτήθηκε ο πρώτος αεροπορικός στόλος και συμπεριλήφθηκε στον Ελληνικό Στρατό[2] ο Λόχος Αεροπορίας με υπαγωγή στο Τάγμα Συγκοινωνιών του Μηχανικού και έδρα τη Λάρισα.
Το 1913, ιδρύθηκε προσωρινά ο Λόχος Αεροπόρων, με έδρα τη Θεσσαλονίκη. Με εγκύκλιο του υπουργείου Στρατιωτικών κλήθηκαν 800 αξιωματικοί από τα Σώματα Στρατού αλλά μόνο 6 επιλέχθηκαν.
Τρία χρόνια αργότερα, το 1915, δημιουργήθηκε η Αεροπορική Υπηρεσία Στρατού, η οποία περιλαμβάνει Έμπεδο, Λόχο Αεροπόρων και Αεροπορική Μοίρα, με έδρα το Παλαιό Φάληρο. Μεταξύ 1915-1917, η Αεροπορική Υπηρεσία Στρατού μετακινήθηκε από και προς τη Θεσσαλονίκη αρκετές φορές για να φτάσει στο αεροδρόμιο Σέδες. Στις 19 Δεκεμβρίου 1929 ιδρύθηκε το Υπουργείο Αεροπορίας, το οποίο έθεσε υπό ενιαία διοίκηση τις αεροπορικές δυνάμεις με αποτέλεσμα μέχρι και το 1949 να μην συνεχιστεί η ανάπτυξη της αεροπορικής δύναμης ως μέλους του Στρατού Ξηράς ή του Πολεμικού Ναυτικού και να μην εκπαιδεύονται στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων αεροπόροι, μιας και το 1931 ιδρύθηκε η Σχολή Αεροπορίας, μετέπειτα Σχολή Ικάρων .
Το έμβλημα αναπαριστά τον Πήγασο, το φτερωτό άλογο της ελληνικής μυθολογίας, όπου συμβολίζουν τα σύγχρονα φτερωτά άλογα της Αεροπορίας Στρατού που πετούν στους αιθέρες, ημέρα και νύχτα για να φέρουν σε πέρας την αποστολή τους. Το σύνθημα "Τοις Τολμώσιν η Τύχη" προέρχεται από το απόφθεγμα του Θουκυδίδη, "τοις τολμώσιν η τύχη αεί ξύμφορός έστιν" και σημαίνει "Σ' αυτούς που τολμούν, η τύχη είναι πάντα ευνοϊκή". Ο συνδυασμός συμβόλου και ρήσης δεν είναι τυχαίος, αλλά έχει άμεση σχέση με το έργο και την αποστολή της ΑΣ καθώς τα στελέχη της διδάσκονται ότι η τόλμη αποτελεί το κοινό προτέρημα όλων των μεγάλων ανθρώπων, αποκτάται με τη μελέτη και τη συνεχή άσκηση και μαζί με την τύχη, η οποία ακολουθεί τους τολμηρούς, οδηγεί στην επιτυχία και τη νίκη.[3]
Ιστορία Αεροπορίας Στρατού
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με σκοπό την σωστή παρατήρηση, ώστε να μπορεί να είναι αποτελεσματικότερο το Πυροβολικό, αποφασίσθηκε να δημιουργηθεί Μονάδα Εναέριας Παρατήρησης ονομαζόμενη Εναέριας Παρατήρησης Πυροβολικού (Ε.ΠΑΡ Πυροβολικού)[4] η οποία θα χρησιμοποιούσε αεροσκάφη για την παρατήρηση.
Η Ε.ΠΑΡ στην συνέχεια χρησιμοποιήθηκε και για άλλες αποστολές όπως η συλλογή πληροφοριών, η λήψη αεροφωτογραφιών, η μεταφορά αξιωματικών και επιτελών, η αναγνώριση εδάφους και άλλες σημαντικές αποστολές για τον Στρατό.
Α' Περίοδος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1947 θεωρείται ως χρονική αφετηρία.[5] της Αεροπορίας Στρατού[6] Τον Ιανουάριο του 1947 θα μεταβούν στην Αγγλία, στην Σχολή Αεροπορίας οι πρώτοι δύο αξιωματικοί Πυροβολικού ώστε να εκπαιδευτούν ως χειριστές και στο Άντοβερ (RAF Andover) ως εναέριοι παρατηρητές. Η διάρκεια εκπαίδευσης ήταν ένας χρόνος.
Το 1948 δημιουργήθηκε ένα τμήμα Ε.ΠΑΡ.[7] με την επάνδρωση ενός αξιωματικού του Πυροβολικού ο οποίος είχε εκπαιδευτεί στην Αγγλία[8] και αξιωματικούς της Πολεμικής Αεροπορίας. Διοικητής ήταν ο Υποσμηναγός Σταμάτιος Καραθανάσης. Τα αεροπλάνα της μονάδας ήταν AUSTER και Harvard.
- Το Ε.ΠΑΡ. θα εκτελέσει τις πρώτες του αποστολές στις στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά τον Εμφύλιο στις περιοχές της Ρούμελης, Κορωνίδας, Γράμμου και Βίτσι. Σκοπός της αποστολής ήταν η αναγνώριση και η επιτήρηση εδάφους.
Το 1949 με μέριμνα του ΓΕΑ θα δημιουργηθεί άλλο ένα τμήμα Ε.ΠΑΡ το οποίο με ενέργειες της Διεύθυνσης Πυροβολικού και το ΓΕΣ θα ονομαστεί Σμήνος Συνεργασίας Σμήνος Ε.ΠΑΡ με έδρα το Α/Δ Κοζάνης[9] και θα επανδρωθεί με προσωπικό του Πυροβολικού (7) και της Αεροπορίας (6).
- Το 1949 το Σμήνος Ε.ΠΑΡ θα λάβει μέρος στην στρατιωτική επιχείρηση "Πυρσός" και αμέσως μετά θα διαλυθεί.
Στα Τέλη του 1949 μετά από προσπάθειες της Διεύθυνσης Πυροβολικού θα αποφασισθεί η δημιουργία Μοίρας Ε.ΠΑΡ στον Ελληνικό Στρατό ώς ανεξάρτητη μονάδα του Πυροβολικού βασισμένη στα πρότυπα στρατών ξένων χωρών και η οποία δεν θα έχει καμία εξάρτηση από την Πολεμική Αεροπορία . Τον Απρίλιο του 1950 θα κληθούν αξιωματικοί του Πυροβολικού να εκπαιδευτούν[10] στην Σχολή Αεροπορίας στο Τατόι ως χειριστές αεροσκαφών.
Β' Περίοδος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τον Αύγουστο του 1950 θα συγκροτηθεί η πρώτη Μονάδα Εναέριας Παρατήρησης 190 Μ.Ε.ΠΑΡ και θα ανήκει στο Πυροβολικό, με έδρα το βοηθητικό αεροδρόμιο Μεγάρων . Σ’ αυτήν θα χορηγηθούν τα πρώτα οκτώ αεροσκάφη τύπου Piper L-18B και θα επανδρωθεί με χειριστές (Ε.ΠΑΡ) αξιωματικούς Πυροβολικού[11] και χειριστές της Πολεμικής Αεροπορίας . Μέχρι τα τέλη του 1951 η Μοίρα θα διαθέτει 22 χειριστές και 15 αεροσκάφη.
Η εκπαίδευση των χειριστών γινόταν στην Σχολή Αεροπορίας και των τεχνικών σε διάφορες άλλες μονάδες της Πολεμικής Αεροπορίας. Αποφασίσθηκε λοιπόν να σταλούν χειριστές στη σχολή Αεροπορίας οι οποίοι θα έπαιρναν το πτυχίο[12] του εκπαιδευτή πτήσεων και αργότερα θα αναλάμβαναν την εκπαίδευση των υπολοίπων Αξιωματικών Πυροβολικού. Με αυτό τον τρόπο θα άρχιζε σιγά-σιγά να ανεξαρτητοποιείται ο Στρατός από την Αεροπορία. To 1952 ιδρύεται στα Μέγαρα η Σχολή Εναέριας Παρατήρησης, με αποστολή την εκπαίδευση χειριστών Ε.ΠΑΡ Πυροβολικού[13].
To 1953 θα συγκροτηθούν Σμήνη Ε.ΠΑΡ. σε κάθε Διοίκηση Πυροβολικού Σώματος Στρατού και Μεραρχίας . Το 1954 η 190 Μοίρα Ε.ΠΑΡ θα πάψει να είναι ανεξάρτητη και θα υπαχθεί στη Σχολή Πυροβολικού στο Μεγάλο Πεύκο , ως Πτέρυγα Ε.ΠΑΡ της Σχολής Πυροβολικού .
Την ίδια χρονιά θα συγκροτηθεί η 200 Μοίρα Ε.ΠΑΡ.[14] με έδρα το Α/Δ Βόλου , με σκοπό την συντήρηση των αεροσκαφών. To 1956 θα συγκροτηθούν οι 197, 198 και 199 Μοίρες Ε.ΠΑΡ και οι οποίες θα τοποθετηθούν στην Α' Β' και Γ' Στρατιά.
Αποστολή των Ε.ΠΑΡ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Παρατήρηση Βολών Πυροβολικού
- Συλλογή Πληροφοριών
- Παρατηρήσεις δραστηριότητας
- Αναγνώριση εδάφους
- Αναγνώριση περιοχών μελλοντικής ανάπτυξης
- Πτήσεις διοικητών και επιτελείου
- Πτήσεις Επαφής
- Για καθορισμό θέσεων στρατιωτικών τμημάτων
- Υποβοήθηση τμημάτων τεθωρακισμένων
- Λήψη αεροφωτογραφιών
- Έλεγχο μονάδων και παραλλαγής
- Εκτύλιξη τηλεφωνικών γραμμών
- Βελτίωση δικτύου ασύρματων επικοινωνίας με την χρήση αεροσκαφών ως σταθμών αναμετάδοσης
- Ρίψη εφοδίων και μεταφορά Υλικού
Γ΄ Περίοδος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η δεκαετία του ΄60 θα αποτελέσει σταθμό για την Αεροπορία Στρατού, τα Ε.ΠΑΡ θα μετονομαστούν σε Αεροπορία Στρατού καθιερώνοντας το όνομα μέχρι και σήμερα, ενώ την ίδια χρονιά θα αποφασισθεί στην Σχολή χειριστών Μοίρας Ε.ΠΑΡ. να εκπαιδεύονται χειριστές όλων των Όπλων Σωμάτων. Έτσι, οι Μοίρες Ε.ΠΑΡ. θα διαλυθούν και θα ανασυγκροτηθούν[15] με την ονομασία Λόχοι Αεροπορίας Στρατού (Λ.Α.Σ.).[16] Αποτέλεσμα της ανασυγκρότησης αυτής είναι η Πτέρυγα Ε.ΠΑΡ να μετονομαστεί το 1961 σε Σχολή Αεροπορίας Στρατού (Σ.Α.Σ). Το 1968 θα συγκροτηθεί στο ΓΕΣ η Διεύθυνση Αεροπορίας Στρατού, στην οποία και θα ανατεθεί ο έλεγχος και η παρακολούθηση των Μονάδων .
Το 1969 θα συγκροτηθεί ο πρώτος Λόχος Ελικοπτέρων Λ.Ε/Π με έδρα το Στρατιωτικό Αεροδρόμιο Βόλου στην περιοχή του Στεφανοβίκειου με την απόκτηση ελικοπτέρων τύπου Bell OH-13 την ίδια χρονιά θα έρθουν και τα πρώτα ελικόπτερα του Αμερικανικού Στρατού τύπου UH-1H ή όπως παγκοσμίως ειναι γνωστά ως "ΧΙΟΥΙ".
Αναδιοργάνωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Την δεκαετία του '70 του ΄80 και του ΄90 θα γίνουν πολλές αλλαγές στην Αεροπορία Στρατού . Το 1971 θα συγχωνευθεί ο Λόχος Ελικοπτέρων με το 24ο Λ.ΑΣ και θα συγκροτήσουν το 1ο Τ.Ε.Α.Σ. Το 1974 θα συγκροτηθεί το 307 Τάγμα Συντήρησης Αεροπορικού Υλικού (Τ.ΣΥ.Α.Υ.) Το 1975 θα καταργηθούν οι Λ.Α.Σ των Μεραρχιών και το 1977 θα συγκροτηθεί το 2ο Τ.Ε.Α.Σ με την συγχώνευση του 25ου Λ.Α.Σ.
Το 1982 θα συγκροτηθεί η Διμοιρία Μέσης Μεταφορικής Ικανότητας με την απόκτηση 5 Boeing CH-47 Chinook . Την ίδια χρονιά οι Λ.Α.Σ. των Σωμάτων Στρατού θα καταργηθούν .
.JPG)
Το 1995 εκπαιδεύονται στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής οι πρώτοι χειριστές Ε/Π AH-64 Apache[17] και θα συγκροτηθεί το 1ο Τάγμα Επιθετικών Ελικοπτέρων.
Το 1996 είναι η σημαντικότερη στιγμή της Αεροπορίας Στρατού γιατί οι συνθήκες πλέον επιβάλουν η Αεροπορία Στρατού να γίνει ξεχωριστό Όπλο , έτσι στα πλαίσια Ανασυγκροτήσεως του Ελληνικού Στρατού η Αεροπορία Στρατού γίνεται το 6ο Όπλο ως όπλο υποστηρίξεως Μάχης . Το 1998 συγκροτείται η 1η Ταξιαρχία Αεροπορίας Στρατού η οποία υπάγεται στο Β' Σώμα Στρατού και είναι ο πρώτος επιχειρησιακός σχηματισμός της Αεροπορίας Στρατού έχει ως αποστολή την οργάνωση , τον συντονισμό και την εκτέλεση των επιχειρήσεων της Αεροπορίας Στρατού. Σε αυτήν ανήκουν όλες οι Μονάδες Αεροπορίας Στρατού (Μ.Α.Σ.) και φροντίζει για την διοίκηση των έλεγχο και την εκπαίδευση αυτών . Την ίδια χρονιά συγκροτείται και το Τάγμα Υποστήριξης Τ. ΥΠ/1ης ΤΑΞ.Α.Σ. το οποίο το 2006 θα μετονομασθεί σε 1ο Τάγμα Υποστήριξης. Το 2006 συγκροτείται το 2ο Τ.Ε.Ε/Π με έδρα τα Μέγαρα και την απόκτηση 12 νέων AH-64D Apache.
Το 2021 ιδρύεται η Διοίκηση Ειδικού Πολέμου (ΔΕΠ) και αποφασίζεται και η δημιουργία της Μονάδας Αεροπορικών Ειδικών Επιχειρήσεων (ΜΑΕΕ) στη βάση της Πάγχης Μεγάρων στην Αττική. Σκοπός της είναι η παροχή οργανικού αεροπορικού πυλώνα για την ΔΕΠ, ώστε να καλυφθεί η Σύνθετη Τμηματική Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων που έχει αποφασιστεί. Η ΜΑΕΕ θα επιχειρεί με τα τέσσερα ελικόπτερα ειδικών επιχειρήσεων NH-90 που έχουν παραγγελθεί, καθώς και με δύο ελικόπτερα CH-47SD που φέρουν σύστημα αυτοπροστασίας και δεξαμενές αυξημένης χωρητικότητας καυσίμων.[18]
Αποστολή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αποστολή της Αεροπορίας Στρατού είναι η εκτέλεση αποστολών Μάχης , η διεξαγωγή επιχειρήσεων σε συνεργασία με τα άλλα όπλα του Στρατού Ξηράς η υποστήριξης Μάχης και Διοικητικής Μέριμνας.
Μετακινήσεις υψηλών προσώπων και μετακινήσεις της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας.
Σημαντική είναι και η προσφορά της στο κοινωνικό σύνολο συμμετέχοντας σε επιχειρήσεις μεταφοράς ασθενών από διάφορες περιοχές της Ελλάδος. Σε επιχειρήσεις αεροπυρόσβεσης, δασοπροστασίας και σε περιπτώσεις όπου πληγείσες από θεομηνίες περιοχές χρήζουν άμεσης βοήθειας παρέχει ανθρωπιστική βοήθεια.
Οργάνωση και Μονάδες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Διεύθυνση Αεροπορίας Στρατού (ΔΑΣ) - Έδρα: Γενικό Επιτελείο Στρατού
- Σχολή Αεροπορίας Στρατού (ΣΑΣ) - Έδρα: Αλεξάνδρεια Ημαθίας
- Κέντρο Εκπαίδευσης Αεροπορίας Στρατού (ΚΕΑΣ) - Έδρα: Αλεξάνδρεια Ημαθίας
- 307 Τεχνικό Συγκρότημα Υποστηρίξεως Αεροπορικού Υλικού (307 ΤΣΥΑΥ) - Έδρα: Στεφανοβίκειο Μαγνησίας
- 1η Ταξιαρχία Αεροπορίας Στρατού (1η ΤΑΞΑΣ) - Έδρα: Στεφανοβίκειο Μαγνησίας, στην οποία ανήκουν οργανωτικά:
- Στρατηγείο Ταξιαρχίας - Έδρα: Στεφανοβίκειο Μαγνησίας
- Λόχος Στρατηγείου - Έδρα: Στεφανοβίκειο Μαγνησίας
- 1o Tάγμα Ελικοπτέρων Αεροπορίας Στρατού (1o ΤΕΑΣ) - Έδρα: Στεφανοβίκειο Μαγνησίας, με ελικόπτερα UH-1H Huey και AB-205,[19] καθώς και τα αποκτηθέντα OH-58D Kiowa Warrior[20]
- 3o Tάγμα Ελικοπτέρων Αεροπορίας Στρατού (3o ΤΕΑΣ) - Έδρα: Αλεξάνδρεια Ημαθίας, με ελικόπτερα UH-1H Huey και AB-205[19]
- 1o Tάγμα Επιθετικών Ελικοπτέρων (1o ΤΕΕΠ) - Έδρα: Στεφανοβίκειο Μαγνησίας, με επιθετικά ελικόπτερα AH-64A+
- 2o Tάγμα Επιθετικών Ελικοπτέρων (2o ΤΕΕΠ) - Έδρα: Στεφανοβίκειο Μαγνησίας, με επιθετικά ελικόπτερα AH-64DHA
- 1ο Τάγμα Υποστήριξης Αεροδρομίου (1ο ΤΥΑΔ) - Έδρα: Στεφανοβίκειο Μαγνησίας
- 17ος Λόχος Διαβιβάσεων - Έδρα: Στεφανοβίκειο Μαγνησίας
- 2ο Συγκρότημα Αεροπορίας Στρατού (2ο ΣΥΑΣ) όπου υπάγονται οι παρακάτω μονάδες:
- 2o Tάγμα Ελικοπτέρων Αεροπορίας Στρατού (2o ΤΕΑΣ) - Έδρα: Μέγαρα Αττικής, με ελικόπτερα UH-1H Huey και AB-205 καθώς και τα νεότερα NH-90[19]
- 4o Tάγμα Ελικοπτέρων Αεροπορίας Στρατού (4o ΤΕΑΣ) - Έδρα: Μέγαρα Αττικής, με όλα τα βαρέα ελικόπτερα CH-47 Chinook όλων των εκδόσεων[19]
- 2ο Τάγμα Υποστηρίξεως Αεροδρομίου (2ο ΤΥΑΔ) - Έδρα: Μέγαρα Αττικής[21]
Εξοπλισμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Μέσο | Φωτογραφία | Προέλευση | Ρόλος | Εισαγωγή | Μοντέλο | Ποσότητα | Παρατηρήσεις |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Αεροσκάφη | |||||||
| C-12 Huron | 
|
ΗΠΑ | Μεταφορικό/Μεταγωγικό | 2003 | C-12R | 1 | Παραγγέλθηκαν το 1998 μαζί με ένα φωτογραφικό σύστημα RMK TOP για την κάλυψη των αναγκών αεροφωτογράφισης[22] |
| Αεροφωτογράφηση | 2003 | C-12AP | 1 | ||||
| U-17 Sky Wagon | 
|
ΗΠΑ | Γενικής χρήσης | 1965 | U-17A/B | 9 | Σε διαδικασία απόσυρσης[22] |
| Ελικόπτερα | |||||||
| UH-1 Iroquois | .jpg)
|
ΗΠΑ/Ιταλία | Γενικής χρήσης | 1969 | AB-205 | 23 | Το γνωστό Huey, παραλήφθηκε σταδιακά από το 1969 έως το 1981 από τις ΗΠΑ και την Ιταλική Augusta. Επιπλέον μεταχειρισμένα παρελήφθησαν το 1993 από τις ΗΠΑ[23] |
| 1969 | AB-205A1 | 39 | |||||
| 1993 | UH-1H | 23 | |||||
| OH-58 Kiowa Warrior | 
|
ΗΠΑ | Αναγνώριση/Ελαφρύ επιθετικό | 2019 | OH-58D | 70 | Αποκτήθηκαν μεταχειρισμένα από τις ΗΠΑ |
| AH-64 Apache | .jpg)
|
ΗΠΑ | Επιθετικό | 1995 | AH-64A+ | 19 | Παραγγέλθηκαν 20 το 1991 ενώ αποφασίστηκε η αναβάθμισή τους το καλοκαίρι του 2021 από την Ισραηλινή Elbit[24][25] |
| 2007 | AH-64DHA | 9 | 12 Παραγγέλθηκαν το 2003 και 3 εκ των οποίων φέρουν το ραντάρ Longbow. Τρία απωλέσθηκαν σε ατυχήματα. | ||||
| Sikorsky UH-60 Black Hawk | .jpg)
|
ΗΠΑ | Γενικής χρήσης | 2025 | UH-60M | Έχει παρθεί η απόφαση απόκτησης 35 ελικοπτέρων προς αντικατάσταση των γερασμένων Huey, εκ των οποίων τα 4 θα είναι οπλισμένα για την Μοίρα Αεροπορικών Ειδικών Επιχειρήσεων.[26] | |
| CH-47 Chinook | 
|
ΗΠΑ | Μεταφορικό | 1981 | CH-47DG | 9 | Το 1980 παραγγέλθηκαν 10 CH-47CG, ένα εκ των οποίων τέθηκε εκτός λειτουργίας. Το 1992 αναβαθμίστηκαν στο επίπεδο DG[27] |
| 2001 | CH-47SD | 6 | Από τα 7 νεότευκτα που είχαν παραγγελθεί το 1999, το ένα συνετρίβη το 2004[27] | ||||
| 2016 | CH-47D | 10 | Δόθηκαν δωρεάν από τα αμερικανικά αποθέματα μεταξύ του 2016-2019[28] | ||||
| NHI
NH-90 |
|
Ευρωπαϊκή κοινοπραξία (Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία και Ολλανδία) | Μεταφορικό | 2011 | NH-90 TTH | 20 | Έχουν παραγγελθεί 16 της έκδοσης τακτικών μεταφορών και 4 ειδικών επιχειρήσεων |
| AB-206 | 
|
ΗΠΑ/Ιταλία | Μεταφορά VIP/Εκπαιδευτικό/Πτητική συντήρηση | 1976 | AB-206B | 14 | Πρόκειται για τα γνωστά Bell 206 Jet Ranger που κατόπιν άδειας κατασκευάζονταν από την Ιταλική Agusta[22] |
| NH-300 | 
|
Ιταλία | Εκπαιδευτικό | 1985 | NH-300C | 15 | Αποτελούν το κύριο μέσο της αρχικής εκπαίδευσης των πιλότων της Αεροπορίας Στρατού. Περίπου 15 βρίσκονται σε χρήση[29] |
| Μη επανδρωμένα αεροχήματα | |||||||
| SAGEM Sperwer | 
|
Γαλλία | Αναγνωριστικό ΜΕΑ | 2003 | Sperwer Mk.II | 14 | |
| Safran Patroller | 
|
Γαλλία | Αναγνωριστικό ΜΕΑ
(κατηγ. MALE UAV) |
2026 | Patroller | 4 υπό παραγγελία[30] | |
| Aeronautics Defense Orbiter | 
|
Ισραήλ | Αναγνωριστικό ΜΕΑ | Orbiter 3 | 34 υπό παραγγελία[31] | ||
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Κατά την περίοδο 1910-1930 υπήρχαν δύο αεροπορίες, η Αεροπορική Υπηρεσία Στρατού (ΑΥΣ) και το Ναυτικό Αεροπορικό Σώμα (ΝΑΣ)
- ↑ (Ν 3995/7.1.12)
- ↑ «Έμβλημα | Army gr». army.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2022.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Η ΗΧΩ ΤΟΥ ΠΥΡΟΒΟΛΙΚΟΥ, έτος Α’ τεύχος 2, Αθήναι εκ του Στρατιωτικού τυπογραφείου Τγχη(ΠΒ) Προφίλη Δ. , Ιστορία ΕΠΑΡ
- ↑ αναφορά ίδρυσης[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ περιοδικό ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΠΤΗΣΕΩΝ, τεύχος 1ο , Ιανουάριος 1971, της Διεύθυνσης Αεροπορίας Στρατού
- ↑ στις 20-2-1948 έγινε από τη Σχολή Πυροβολικού, στους μαθητές της Ανωτέρας επίδειξη των Ε.ΠΑΡ, με αεροσκάφη AUSTER και στη συνέχεια εκτελέσθηκε βολή πυροβολικού με Ε.ΠΑΡ
- ↑ Ο Ανδρέας Δημουλίτσας Τ/χης (ΠΒ)
- ↑ Ένα απόσπασμα του Σμήνους αυτού ενεργεί από από το αεροδρόμιο του ΑΡΓΟΥΣ ΟΡΕΣΤΙΚΟΥ επ’ωφελεία του Β’ ΣΣ και ένα άλλο από το αεροδρόμιο ΣΕΔΕΣ επ’ ωφελεία του Γ’ ΣΣ
- ↑ Τον Σεπτέμβριο του 1950, εκπαιδεύονται για 6 μήνες στη Σχολή Αεροπορίας άλλοι 13 Αξιωματικοί του ΠΒ και παίρνουν πτυχίο χειριστού στις 4 Μαΐου 1951, σε επίσημο τελετή
- ↑ το 1950, το ΠΒ διαθέτει 9 χειριστές Ε.ΠΑΡ (1 χειριστής με πτυχίο από την Αγγλία και 8 από τη σχολή αεροπορίας της Ελλάδας)
- ↑ Στις αρχές του 1952, το όπλο του ΠΒ απέκτησε τους 3 πρώτους χειριστές-εκπαιδευτές πτήσεων
- ↑ Τον Ιούλιο του 1952, καλούνται για εκπαίδευση Αξιωματικοί του ΠΒ, και μετά από φοίτηση 5 μηνών (13-12-1952), πέρνουν πτυχίο χειριστού Ε.ΠΑΡ 8 Αξιωματικοί
- ↑ το σημερινό 307 Τεχνικό Συγκρότημα Υποστηρίξεις Αεροπορικού Υλικού
- ↑ συγκροτείται από ένας Λόχος Αεροπορίας Στρατού (ΛΑΣ), σε κάθε Μεγάλη Μονάδα (Μεραρχία).
- ↑ με την ίδια διαταγή συγκροτήθηκαν άλλοι 8 ΛΑΣ (2,6 8, 9, 10, 11, 15 και 20 ΛΑΣ)
- ↑ η Αεροπορία Στρατού θα αποκτήσει 20 ελικόπτερα αυτού του τύπου
- ↑ Βλάσσης, Σάββας (4 Ιανουαρίου 2022). «Ο σχεδιασμός για τα πρώτα CH-47SD και NH-90 Ειδικών Επιχειρήσεων της ΜΑΕΕ». Doureios.com.
- ↑ 19,0 19,1 19,2 19,3 Νικήτας, Γιάννης (6 Οκτωβρίου 2020). «Αεροπορία Στρατού: Αναδιάταξη πτητικών μέσων και ενίσχυση ικανοτήτων». Defence Review. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ λέει, Ο/Η ΚΤ (1 Φεβρουαρίου 2021). «Βίντεο: Στο οπλοστάσιο του ΕΣ τα Ε/Π ένοπλης αναγνώρισης OH-58D Kiowa Warrior». Προέλαση. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ «Οργάνωση | Army gr». www.army.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ 22,0 22,1 22,2 Λάζος, Ευθύμιος (29 Αυγούστου 2018). «Αεροπορία Στρατού: Η εξέλιξη της ισχύος, οι προκλήσεις και οι προοπτικές του μέλλοντος». Defence Review. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ «UH-1H Huey | Army gr». army.gr. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2022.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Spike στα Apache A+ της Αεροπορίας Στρατού! Πρόταση υπάρχει, αλλά και προχωράει… | Defence-point.gr». www.defence-point.gr (στα Αγγλικά). 8 Ιουλίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ «Εξοπλιστικά προγράμματα: «Πράσινο φως» για Spike και αναβάθμιση Apache». OnAlert. 6 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ «Ελικόπτερα Black Hawk: Πέφτουν άμεσα οι υπογραφές για την απόκτησή τους». OnAlert. 29 Μαρτίου 2024. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2024.
- ↑ 27,0 27,1 «ΕΞΕΛΙΞΗ: Η προμήθεια νέων κινητήρων για τα ελληνικά Chinook προχωρά!». Πτήση & Διάστημα. 1 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ Λάζος, Ευθύμιος (27 Νοεμβρίου 2017). «Ελικόπτερα CH-47 Chinook σε Ελλάδα και Τουρκία». Defence Review. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ «Schweizer Breda Nardi NH-300C». Γαλανόλευκα Φτερά. 19 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ «Αυτά είναι τα νέα UAV του Ελληνικού Στρατού που παραλαμβάνει σε ένα χρόνο - Δείτε φωτογραφίες». 12 Ιανουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2024.
- ↑ HD, NEMESIS (17 Απριλίου 2023). «Η Ελλάδα αγόρασε ΔΕΚΑΔΕΣ UAS ORBITER 3 μαζί με τους SPIKE NLOS / ER2». NEMESIS HD. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2024.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ΓΕΣ Ιστορία της Αεροπορίας Στρατού Αρχειοθετήθηκε 2015-06-28 στο Wayback Machine.
- Σχετικές Πληροφορίες ΑΣ[νεκρός σύνδεσμος]
- Η Πορεία προς την Ενιαία Πολεμική Αεροπορία Αρχειοθετήθηκε 2015-06-28 στο Wayback Machine.
- Υποπτεράρχος Αντώνιος Σκαρμαλιωράκης. ΜΝΗΜΕΣ και ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ (από το 1941 έως το 1973) – Μύθοι και Αλήθεια. ISBN 960-7931-56-4.