Nord Noratlas
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Nord Noratlas | ||
---|---|---|
Nord Noratlas | ||
Περιγραφή | ||
Αποστολή | Μεταγωγικό Αεροσκάφος | |
Πλήρωμα | 4-5 | |
Κατασκευαστής | Nord Aviation | |
Διαστάσεις | ||
Μήκος | 21,96 m | |
Εκπέτασμα | 32,5 m | |
Ύψος | 6,0 m | |
Επιφάνεια πτέρυγας | 101,2 m² | |
Βάρος | ||
Άδειο | 13.075 kg | |
Μέγιστο απογείωσης | 22.000 kg | |
Πηγή ισχύος | ||
Κινητήρες | 2× Bristol Hercules 738/739 κατασκευασμένοι από τη SNECMA | |
Ισχύς | 2.040 shp (Έκαστος) | |
Επιδόσεις | ||
Μέγιστη ταχύτητα | 405 km/h | |
Αυτονομία | 2.500 km | |
Μέγιστο ύψος | 7,100 m | |
Μεταφορική Ικανότητα | ||
Μέχρι 8.458 kg | ||
45 πλήρως οπλισμένους στρατιώτες 36 αλεξιπτωτιστές 18 τραυματίες |
Το Nord Noratlas είναι Γαλλικής κατασκευής μεταγωγικό αεροσκάφος της δεκαετίας του 1950, το οποίο προοριζόταν να αντικαταστήσει παλαιότερους τύπους σε υπηρεσία, στα τέλη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Εξέλιξη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στα τέλη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου η Γαλλική Πολεμική Αεροπορία χρησιμοποιούσε δύο τύπους μεταγωγικών αεροσκαφών, το Γερμανικό Junkers Ju 52 και το Αμερικανικό Douglas C-47. Παρόλο που και οι δύο τύποι προσέφεραν ικανοποιητικά τις υπηρεσίες τους, υπέφεραν από μία σειρά κοινών προβλημάτων, όπως δύσκολη φορτοεκφόρτωση λόγω των πλευρικών θυρών, δυσκολίες στην τοποθέτηση του φορτίου και περιορισμένη μεταφορική ικανότητα.
Το 1947 διοργανώθηκε σχεδιαστικός διαγωνισμός για ένα μέσο μεταφορικό αεροσκάφος, το οποίο να μπορεί να παρέχει μεγάλη ευελιξία στη χρήση. Η Société Nationale de Construction Aéronautique du Nord (SNCAN) παρουσίασε το Nord 2500, ενώ οι ανταγωνίστριες εταιρείες Breguet και SNCASO παρουσίασαν τα BR-891R Mars και SO-30C αντίστοιχα. Το σχέδιο του Nord 2500 με τις οπίσθιες θύρες φόρτωσης θεωρήθηκε καταλληλότερο και στις 27 Απριλίου 1948 παραγγέλθηκαν δύο πρωτότυπα. Τα πρώτο πρωτότυπο πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση στις 10 Σεπτεμβρίου του 1949, χρησιμοποιώντας δύο κινητήρες Gnome et Rhône 14R, ισχύος 1600 ίππων έκαστος, και τρίφυλλες έλικες μεταβλητού βήματος, όμως θεωρήθηκε πολύ αργό για τις αποστολές τις οποίες καλούνταν να αναλάβει. Το δεύτερο πρωτότυπο αντικατέστησε τους κινητήρες της Gnome et Rhône με δύο Bristol Hercules 738/9 κατασκευασμένους από τη SNECMA, ισχύος 2.040 ίππων έκαστος, χρησιμοποίησε τετράφυλλες έλικες και μετονομάστηκε σε Nord 2501. Η Γαλλική αεροπορία παρήγγειλε 3 αεροσκάφη Nord 2501 προπαρασκευής, τα οποία δοκίμασε εκτενώς έναντι του παρόμοιου Fairchild C-82 Packet. Το Nord 2501 αποδείχθηκε ανώτερο σε επιδόσεις και η πρώτη παραγγελία για 34 αεροσκάφη δόθηκε στις 10 Ιουλίου 1951. Συνολικά κατασκευάστηκαν 425 αεροσκάφη με το τελευταίο Noratlas να κατασκευάζεται το 1961.
Επιχειρησιακή Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1952 στιγματίστηκε από τη συντριβή του πρώτου πρωτοτύπου Nord 2501 κατά τη διάρκεια δοκιμών και στις 9 Ιανουαρίου 1953 το Nord 2501 βαφτίστηκε Noratlas από τη χήρα του πιλότου που σκοτώθηκε στο ατύχημα. Παρόλη την καθυστέρηση στο πρόγραμμα, η αρχική παραγγελία των 34 αεροσκαφών πραγματοποιήθηκε μέχρι τις 25 Ιουνίου 1953 και η Γαλλική πολεμική αεροπορία παρήγγειλε άλλα 174 αεροσκάφη, φτάνοντας συνολικά τα 208.
Το Noratlas Nord 2501 κέρδισε τη φήμη του κατά τη διάρκεια της Κρίσης του Σουέζ το 1956, όπου πραγματοποιήθηκαν, με χρήση του, ρίψεις Γάλλων αλεξιπτωτιστών νότια του Πορτ Σάιντ και του Πορτ Φουάντ στην Αίγυπτο.
Μετά πέρας των επιχειρήσεων κατά τη διάρκεια του πολέμου για την ανεξαρτησία της Αλγερίας, το 1962, πολλά αεροσκάφη τροποποιήθηκαν για διάφορες αποστολές. Από αυτά, τα οκτώ Nord Gabriels (πλατφόρμες ηλεκτρονικού πολέμου βασισμένες στο Noratlas) χρησιμοποιήθηκαν εκτενώς και υπήρξαν οι τελευταίες εκδόσεις του τύπου που αποσύρθηκαν από την ενεργό υπηρεσία από τη Γαλλική αεροπορία το 1989.
Η Δυτική Γερμανία, η οποία αντιμετώπιζε τα ίδια προβλήματα με τη Γαλλία σχετικά με το στόλο των μεταγωγικών της, παρήγγειλε συνολικά 186 αεροσκάφη από το 1956, τα 25 από τα οποία κατασκευάστηκαν στη Γαλλία και τα υπόλοιπα 161 στη Δυτική Γερμανία από τη Flugzeugbau Nord (θυγατρική της Nord) κατόπιν αδείας. Τα τελευταία έφεραν την ονομασία N-2501D. Η Γερμανική πολεμική αεροπορία ξεκίνησε το 1964 να πουλά τα αεροσκάφη της και αποτέλεσε την πηγή προέλευσης για τα αεροσκάφη των μικρότερων χρηστών.
Η πολεμική αεροπορία του Ισραήλ αρχικά απέκτησε τρία αεροσκάφη N-2501IS το 1956, κατόπιν πιέσεων της Γαλλικής κυβέρνησης η οποία θα επέτρεπε την πώληση 12 Dassault Ouragan μόνο αν το Ισραήλ αγόραζε και 3 Noratlas. Μετά την επιτυχημένη χρήση του αεροσκάφους στην κρίση του Σουέζ η Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία αγόρασε 3 N-2501IS το 1959 και 16 N-2501D πριν από την έναρξη του πολέμου των Έξι ημερών. Χρησιμοποιήθηκαν κυρίως για μεταφορά φορτίου και αλεξιπτωτιστών, ενώ χρησιμοποιήθηκαν και για αποστολές ναυτικής αναγνώρισης στις παραμονές του πολέμου των έξι ημερών. Η Ισραηλινή αεροπορία απέσυρε τα αεροσκάφη της το 1978.
Το Noratlas χρησιμοποιήθηκε επίσης από τις πολεμικές αεροπορίες της Ελλάδας και της Πορτογαλίας, καθώς και πολιτικούς χρήστες, μεταξύ των οποίων η αεροπορικές εταιρίες Union Aéromaritime du Transport και Air Algérie.
Το Nord Noratlas σε Ελληνική Υπηρεσία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία άρχισε το 1967 να παραλαμβάνει 50 Nord N.2501D από τα αποθέματα της Γερμανικής πολεμικής αεροπορίας με σκοπό την αντικατάσταση των C-47 Dakota. Τα αεροσκάφη εντάχθηκαν στην 354 Μοίρα Τακτικών Μεταφορών με έδρα την αεροπορική βάση της Ελευσίνας και χρησιμοποιήθηκαν για μεταφορές φορτίου, προσωπικού και ρίψεις αλεξιπτωτιστών.
Τον Ιούλιο του 1974 αεροσκάφη Noratlas συμμετείχαν στην επιχείρηση αερομεταφοράς Ελλήνων καταδρομέων από την Κρήτη στην Κύπρο. Παρά την παλαιότητα των αεροσκαφών και τις αντίξοες συνθήκες πτήσης, 12 από τα 15 αεροσκάφη που συμμετείχαν στην αποστολή «ΝΙΚΗ» προσγειώθηκαν στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας, ολοκληρώνοντας με επιτυχία την αποστολή που τους ανατέθηκε. Ενα αεροσκάφος όμως καταρρίφθηκε από φίλια πυρά στοιχίζοντας τη ζωή του τετραμελούς πληρώματός του και 29 καταδρομέων.
Η 354 Μοίρας Τακτικών Μεταφορών στην οποία άνηκαν τα Noratlas διαλύθηκε το 1982 και ο τύπος αποσύρθηκε, ενώ τρία χρόνια αργότερα, το 1985, αποσύρθηκε και το τελευταίο Nord 2501D που είχε μετασκευαστεί για έλεγχο ραδιοβοηθημάτων.
Εκδόσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- N2500
- Πρωτότυπο με κινητήρες Gnome et Rhône 14R ισχύος 1600 ίππων. Κατασκευάστηκε ένα.
- N2501
- Εκδοση Παραγωγής για τη Γαλλική Πολεμική Αεροπορία με κινητήρες Bristol Hercules 738/739 κατασκευασμένοι από τη SNECMA. Κατασκευάστηκαν πέντε πρωτότυπα και 208 αεροσκάφη παραγωγής.
- Nord 2501A
- Πολιτική έκδοση για την αεροπορική εταιρεία UTA με κινητήρες SNECMA 758/759 Hercules ισχύος 1,650 ίππων. Κατασκευάστηκαν τέσσερα τα οποία αργότερα μετασκευάστηκαν στην έκδοση N2502.
- Nord 2501D
- Εκδοση Παραγωγής για τη Γερμανική Πολεμική Αεροπορία με γερμανικά συστήματα έναντι των γαλλικών. Κατασκευάστηκαν 186 (25 Γαλλικής κατασκευής και 116 Γερμανικής).
- Nord 2501IS
- 6 αεροσκάφη για την Πολεμική Αεροπορία του Ισραήλ
- N-2501 Gabriel
- Αεροσκάφη τροποποιημένα για αποστολές SIGINT/Ηλεκτρονικού πολέμου. Κατασκευάστηκαν 8 και χρησιμοποιήθηκαν από τη Γαλλική Πολεμική Αεροπορία.
- Nord 2501TC
- Έκδοση του Nord 2501 τροποποιημένη για πολιτική χρήση από την Transvalair, Κατασκευάστηκαν 3.
- Nord 2502A
- Πολιτική έκδοση για την UAT με δύο κινητήρες τουρμποτζέτTurbomeca Marboré II και δύο Bristol Hercules 758/759 ισχύος 1650 ίππων έκαστος. Κατασκευάστηκαν 5 και τροποποιήθηκαν άλλα 2 από την έκδοση N2501A.
- Nord 2502B
- Πολιτική έκδοση για την Αλγερία με δύο κινητήρες τουρμποτζέτ Turbomeca Marboré II και δύο Bristol Hercules 758/759 ισχύος 1650 ίππων έκαστος. Τροποποιήθηκαν 2 από την έκδοση N2501A και κατασκευάστηκε ένα.
- Nord 2502C
- Έκδοση παρόμοια με το Nord 2502A/B που προοριζόταν για μία Ινδική αεροπορική εταιρεία. Κατασκευάστηκε ένα πρωτότυπο.
- Nord 2502F
- Στρατιωτική έκδοση του 2502 για την Πορτογαλλική Πολεμική Αεροπορία. Τροποποιήθηκαν 6.
- Nord 2503
- Έκδοση με κινητήρες Pratt & Whitney R-2800-CB17's ισχύος 2500 ίππων έκαστος. Τροποποιήθηκε ένα από τα πρωτότυπα του Nord 2501.
- Nord 2504
- Τροποποιημένη έκδοση του Nord 2502 για αποστολές Ανθυποβρυχιακού πολέμου με το Γαλλικό Πολεμικό Ναυτικό. Παραγγέλθηκαν 24 αλλά κατασκευάστηκε μόνο ένα.
- Nord 2505
- Τροποποιημένο Nord 2502 για αποστολές Ανθυποβρυχιακού πολέμου.
- Nord 2506
- Ειδική τροποποιημένη έκδοση του Nord 2502 με βελτιωμένες ικανότητες βραχείας αποπροσγείωσης(STOL), για χρήση ως επιθετικό μεταγωγικό. Τροποποιήθηκε ένα και κατασκευάστηκε ένα.
- Nord 2507
- Τροποποιημένο Nord 2502 για αποστολές έρευνας και διάσωσης, δεν πέρασε ποτέ στο στάδιο παραγωγής.
- Nord 2508
- Τροποποιημένο Nord 2503 με δύο πρόσθετους κινητήρες τουρμποτζέτ Turbomeca Marboré IIE. Δεν κέρδισε καμία παραγγελία, τα πρωτότυπα πουλήθηκαν στη Γερμανία. Τροποποιήθηκε ένα και κατασκευάστηκε ένα.
- Nord 2520
- Μεγαλύτερη έκδοση του Nord 2502 με καλύτερη μεταφορική ικανότητα, δεν πέρασε ποτέ στο στάδιο παραγωγής.
Χρήστες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στρατιωτικοι χρήστες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ανγκόλα
- Τζιμπουτί
- Γαλλία
- Γερμανία
- Ελλάδα
- Ισραήλ
- Μοζαμβίκη
- Νίγηρας
- Νιγηρία
- Πορτογαλία
- Ρουάντα
- Ουγκάντα
Πολιτικοι χρήστες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αλγερία : Air Algérie
- Δομινικανή Δημοκρατία : Cibao Cargo Airways
- Ισημερινός : Aerotaxis Ecuatorianos
- Γαλλία: ACE/Transvalair, Union des Transports Aériens, Union Aéromaritime du Transport
- Γερμανία: Elbeflug
- Δημοκρατία του Κονγκό : Guila Air