GAZ-13

GAZ-13 Chaika
GAZ-13 Chaika
	GAZ Chaika του 1975; GAZ Chaika του 1959
Σύνοψη
Κατασκευαστής	GAZ
Παραγωγή	Ιούλιος 1959 — Δεκέμβριος 1982
Σεζόν	1959 — 1982
Αμάξωμα και σασί
Κατηγορία	Λιμουζίνα
Διαμόρφωση	Κινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση
Διαστάσεις
Μεταξόνιο	3,250 χιλιοστά
Μήκος	5,600 χιλιοστά
Πλάτος	2,000 χιλιοστά
Ύψος	1,580 χιλιοστά
Κενό Βάρος	2,060 κιλά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλο	GAZ-12 ZIM
Επόμενο μοντέλο	GAZ-14

Το GAZ-13 Chaika ήταν λιμουζίνα σοβιετικής κατασκευής, που παρήχθη από την GAZ από το 1959 μέχρι το 1982. Ήταν αντιγραφή από το Αμερικάνικο Packard Patrician, το οποίο παρήχθη μέχρι το 1957. Η μηχανή V8 του αυτοκινήτου ήταν ένα εντελώς νέο σχέδιο, και ήταν αρκετά αξιόπιστη και ανθεκτική, αλλά ήταν αξιοσημείωτη πώς ήταν "πολύ διψασμένη για καύσιμα".^[1]^[2]^[3] Εκτός από την βασική έκδοση σεντάν, ένα καμπριολέ επίσης παρήχθη σε μικρά νούμερα μέχρι το 1962.^[4]^[5]

Εκδόσεις στέισον βάγκον, νεκροφόρας κι ασθενοφόρου επίσης παράγονταν σε ένα εργοστάσιο αμαξωμάτων στη Λετονία και εξάγονταν για πώληση πίσω στα εργοστάσια της GAZ στην Ρωσία. Η Chaika επίσης εξαγόταν στην Κίνα, στη Βόρεια Κορέα, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία κι στην Κούβα. Ο Νικίτα Χρουστσόφ χρησιμοποιούσε περιστασιακά μια Chaika, την οποία προτιμούσε πιο πολύ από το πιο ακριβό ZiL.^{[εκκρεμεί παραπομπή]}

Ως λιμουζίνα, τα Chaika ήταν διαθέσιμα μόνο στη σοβιετική κυβέρνηση και δεν μπορούσαν να αγοραστούν από τους μέσους πολίτες. Ωστόσο, επιτρεπόταν στους πολίτες να νοικιάζουν Chaika για γάμους.

Το 1961, παράχθηκε μια έκδοση του GAZ-13 που χρησιμοποιούσε το μπροστινό μέρος του αμαξώματος από το Αμερικάνικου Plymouth Fury του 1957-1958. Αυτήν η έκδοση είχε μια βελτιωμένη μηχανή και ένα ενισχυμένο σασί και αμάξωμα, αλλά τελικά αυτήν η έκδοση δεν μπήκε στην παραγωγή λόγω οικονομικών δυσκολίων. Μόνο ένα πρωτότυπο παράχθηκε.^[6]

Ο Φιντέλ Κάστρο επίσης χρησιμοποιούσε μια μέχρι το 1998. Αξίζει να σημειωθεί πως το αυτοκίνητο ήταν αρκετά απαρχαιωμένο, καθώς παράγονταν συνεχόμενα για πάνω από 20 χρόνια, κι ήταν βασισμένο στο Packard του 1957, το οποίο ήταν ακόμα πιο παλιό. Για αυτό, η παραγωγή σταμάτησε το 1982 και αντικαταστάθηκε από το GAZ-14, το οποίο είχε ένα νέο αμάξωμα αλλά χρησιμοποιούσε το σασί και την μηχανή από το παλιότερο όχημα. Το GAZ-14 ήταν η επόμενη λιμουζίνα της GAZ, η οποία παρήχθη από το 1977 μέχρι το 1989, όταν με διαταγές του Μιχαήλ Γκορμπατσώφ, η παραγωγή του GAZ-14 σταμάτησε λόγο της Περεστρόικα. Έτσι, τα υψηλόβαθμα μέλη του κράτους άρχιζαν να χρησιμοποιούν το λίγο πιο φτηνό GAZ-3102.^[7]

Η ίδια V8 μηχανή επίσης χρησιμοποιήθηκε στο επόμενο GAZ-14 αλλά ήταν επίσης διαθέσιμη σε διάφορες ειδικές εκδόσεις του μικρότερου και λιγότερο πολυτελούς Volga (όπως του GAZ-23, GAZ-24-24/34, GAZ-31011 και GAZ-31013) για την KGB. Λόγω της ισχύος και της αξιοπιστίας του, σε μια ελαφρώς τροποποιημένη μορφή προσαρμοσμένη για καλύτερη οικονομία, αν και με τα περισσότερα εξαρτήματα εναλλάξιμα, ο κινητήρας βρήκε τον δρόμο του και στα φορτηγά GAZ-53, GAZ-66, και GAZ-3307/3309, μαζί με τις παραλλαγές τους, αλλά και στα λεωφορεία PAZ-672 και PAZ-3205, μαζί με το αμφίβιο στρατιωτικό όχημα BRDM-2. Ο κινητήρας συνέχισε να κατασκευάζεται, με μικρούς εκσυγχρονισμούς, μέχρι το 2021.^[8]^[9]^[10]

Μπροστινή όψη
Πίσω όψη. Παρατηρήστε την απόληξη της εξάτμισης που είναι ενσωματωμένη στον πίσω προφυλακτήρα, καθώς και τα πίσω πτερύγια αμερικανικού τύπου στα τέλη της δεκαετίας του 1950.
Έκδοση σεντάν
Καμπριολέ
Το σήμα της GAZ
το εσωτερικό