Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|27|04|2024}}
Το Fiat RS.14 ήταν ένα δικινητήριο υδροπλάνο, με τετραμελές ή πενταμελές πλήρωμα, το οποίο χρησιμοποιήθηκε από την Ιταλική Βασιλική Αεροπορία (Regia Aeronautica) στον ρόλο της στρατηγικής ναυτικής αναγνώρισης κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Αξιοποιήθηκε επίσης σαν ανθυποβρυχιακό και για την προστασία νηοπομπών. Συνολικά παρήχθησαν 188 μονάδες, συμπεριλαμβανομένων δύο προτύπων.
Το αεροσκάφος ήταν σχεδίαση του Manlio Stiavelli. Τα πρώτα δύο πρωτότυπα δοκιμών ήταν έτοιμα για πτήση τον Μάιο του 1939. Αργότερα προτάθηκε μια εκδοχή του αεροσκάφους που θα είχε συμβατικό σύστημα προσγείωσης αντί για πλωτήρες. Θα μετέφερε ένα πυροβόλο των 37 mm και πολυβόλα των 12.7 mm. Η έκδοση αυτή, που είχε την ονομασία AS.14, προορίζονταν να χρησιμοποιηθεί σαν αεροσκάφος εγγύς υποστήριξη αλλά δεν μπήκε σε παραγωγή. Το πρωτότυπο πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση στις 11 Αυγούστου 1943.
Το αεροσκάφος αξιοποιήθηκε σαν στρατηγικό αναγνωριστικό στο θέατρο επιχειρήσεων της Μεσογείου. Επιχειρούσε από βάσεις κατά μήκος της ακτογραμμής της ιταλικής χερσονήσου όπως επίσης και από τη Σαρδηνία και τη Σικελία. Εκτός από τον πρωταρχικό ρόλο της αναγνώρισης, το RS.14 αξιοποιήθηκε και σαν ανθυποβρυχιακό, μεταφέροντας μικρό φορτίο βομβών. Επίσης χρησιμοποιήθηκε στη συνοδεία νηοπομπών. Όταν η Ιταλία συνθηκολόγησε το 1943, τα ελάχιστα αεροσκάφη που είχαν απομείνει εντάχθηκαν στη δύναμη της Aviazione Cobelligerante Italiana, της αεροπορικής δύναμης που πολέμησε στο πλευρό των Συμμάχων. Χρησιμοποιήθηκαν κυρίως για τη μεταφορά επιβατών.
