Driver 2

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Driver 2
ΔημιουργόςΜάρτιν Έντμοντσον
ΕκδότηςInfogrames Entertainment SA
ΠαραγωγόςΚίρμπι Φονγκ
ΣχεδιαστήςΜάρτιν Έντμοντσον
Κρεγκ Λόσον
ΠρογραμματιστήςReflections Interactive (PlayStation)
Sennari Interactive (Game Boy Advance)
ΣυγγραφέαςΜορίς Σάκλινγκ
ΣυνθέτηςΆλιστερ Μπρίμπλ
Ρίτσαρντ Νάρκο
ΣειράDriver
ΠλατφόρμαPlayStation, Game Boy Advance
Ημ/νία κυκλοφορίαςΗΠΑ: 13 Νοεμβρίου 2000
Ευρώπη: 17 Νοεμβρίου 2000
ΕίδοςΑγώνων, δράσης
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Driver 2: Back on the Streets (γνωστό ως Driver 2: The Wheelman Is Back στη Βόρεια Αμερική) είναι βιντεοπαιχνίδι αγώνων δράσης και το δεύτερο μέρος της σειράς των βιντεοπαιχνιδιών Driver. Αναπτύχθηκε από τη Reflections Interactive και κυκλοφόρησε από την Infogrames για το PlayStation το 2000 και το Game Boy Advance το 2002.

Τρόπος παιχνιδιού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Driver 2 έχει νέες προσθήκες σε σχέση με τον προκάτοχό του. Επιτρέπει στον παίκτη που ελέγχει τον πρωταγωνιστή να βγει από το αυτοκίνητο του και να εξερευνήσει την περιοχή με τα πόδια, αλλά και να οδηγήσει άλλα αυτοκίνητα που περιτριγυρίζουν στην πόλη.[1] Οι αποστολές της ιστορίας παίζονται ξεχωριστά με τη λειτουργία Take-A-Ride (Κάνε οδήγηση) όπου ο παίκτης μπορεί να εξερευνήσει τις πόλεις στον δικό του χρόνο.

Στις αποστολές που κάνει ο παίκτης είναι γενικά προσανατολισμένες προς το όχημα και περιλαμβάνουν διάφορα είδη αποστολών, όπως το να σπάσει αυτοκίνητο-α, να ξεφύγει από γκάνγκστερ ή αστυνομικούς, να πηγαίνει με το αυτοκίνητο του από ένα μέρος στο άλλο και να ανατινάξει κτήρια-αμάξια κλπ. Επίσης πριν από κάθε αποστολή, υπάρχουν σκηνές βίντεο για να βοηθήσει το παιχνίδι στην προώθηση της ιστορίας.[1] Το παιχνίδι διαθέτει μια μεγάλη ποικιλία αυτοκινήτων,[2] τα οποία είναι βασισμένα σε πραγματικές μάρκες όπως Chevrolet, Ford, GMC και άλλα. Όλα τα αυτοκίνητα μπορούν να οδηγηθούν και υπάρχουν επίσης κρυμμένα αυτοκίνητα γύρω από τις πόλεις. Αν ο παίκτης τρακάρει με κάποιο αυτοκίνητο, τοίχο ή κολόνες, οι ζάντες θα πεταχτούν μακριά. Αυτές πετάγονται λιγότερο από ότι στο προηγούμενο παιχνίδι που γεγονός το καθιστά πιο ρεαλιστικό. Στο PlayStation μπορούν να παίξουν μέχρι δύο παίκτες, ενώ στο Game Boy Advance τέσσερις.

Το Driver 2 περιλαμβάνει τέσσερις πόλεις οι οποίες είναι σημαντικά μεγαλύτερες από το αρχικό παιχνίδι: το Σικάγο, η Αβάνα, το Λας Βέγκας (που γίνεται διαθέσιμο μόνο αφού ολοκληρωθούν οι αποστολές από τις δύο πρώτες πόλεις) και το Ρίο ντε Τζανέιρο (που γίνεται διαθέσιμο μετά την ολοκλήρωση των αποστολών του Λας Βέγκας). Και οι τέσσερις πόλεις έχουν η κάθε μια ένα μυστικό αυτοκίνητο κρυμμένο, το οποίο γίνεται διαθέσιμο μόλις ο παίκτης βρει τα κουμπιά για να ξεκλειδώσει τα μέρη όπου βρίσκονται τα αυτοκίνητα.

Οι πόλεις περιλαμβάνουν πολλά από τα αντίστοιχα ορόσημά τους. Στο Σικάγο, ο παίκτης μπορεί να επισκεφτεί τις εξής περιοχές: Νέιβι Πιερ, Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, Σιντριβάνι του Μπάκιγχαμ, Harold Washington Library, Γουίλις Τάουερ, Μαρίνα Σίτι, Ρίνγκλεϊ Μπίλντινγκ, Ρίνγκλεϊ Φιλντ, Ενυδρείο Σεντ, Γουέντγουορθ. Στην Αβάνα, μπορεί να επισκεφτεί τα: Ελ Καπιτόλιο, Εστάντιο Λατινοαμερικάνο, Σαν Κάρλος, Νεκροταφείο Κολόν, Τούνελ της Αβάνα. Στο Λας Βέγκας, διαθέσιμα για εξερεύνηση είναι τα: Μπελάγκιο, Εξκάλιμπερ, Λούξορ, Μάνταλει Μπέι, Ξενοδοχείο Νέα Υόρκη και Paris Las Vegas Hotel. Στο Ρίο, μπορούν να εξερευνηθούν τα: Υδραγωγείο της Καριόκα, Καθεδρικός ναός του Ρίο ντε Τζανέιρο, Άγαλμα Χριστού Λυτρωτή, Φρούριο της Κοπακαμπάνα, Petrobras και Τζόκει Κλαμπ.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένα στιγμιότυπο από το βιντεοπαιχνίδι στο Σικάγο, με τον παίκτη να οδηγάει το αμάξι στην αποστολή του (PlayStation).

Το παιχνίδι ξεκινά ένα μπαρ στο Σικάγο, με τον Πινκ Λέννυ και έναν Βραζιλιάνο tatoo artist να συζητούν. Ο Λέννυ του λέει μια ιστορία για το πώς τρόμαξε στα αλήθεια κάποιον την πρώτη φορά. Ξαφνικά δυο άντρες μπήκαν βίαια στο μπαρ με τα όπλα και τους σκοτώνουν όλους εκτός από τον Λέννυ, ο οποίος ξέφυγε από την πίσω πόρτα του μπαρ.

Αργότερα, ο μυστικός αστυνομικός Τζον Τάνερ που προσλήφθηκε από το FBI μετά τη σύλληψη του γερουσιαστή Μπάλαρντ μαζί με τον συνεργάτη του, Τομπάιας Τζόουνς, εξετάζουν το σώμα του Βραζιλιανού στο νεκροτομείο. Ο αρχηγός της αστυνομίας ενημερώνει τον Τάνερ και τον Τζόουνς για την εξαφάνιση του Λέννυ και για τον μοναδικό μάρτυρα της επίθεσης. Ο Τάνερ και ο Τζόουνς κατανοούν τον μάρτυρα, ο οποίος τους λέει ότι οι ένοπλοι δεν έψαχναν τον Βραζιλιάνο, αλλά τον Λέννυ, ο οποίος είναι στην πραγματικότητα ένας λεηλατητής που εργάζεται για τον Σόλομον Κέιν και ήταν αυτός που προκάλεσε όλο αυτό το δράμα μεταξύ του Σόλομον Κέιν (ανώτερος κακοποιός του Σικάγο) με την προδοσία του και τη συνεργασία του με τον Άλβαρο Βάσκες (ανώτερος κακοποιός της Βραζιλίας και αντίπαλος του Σόλομον).

Ωστόσο, ο Τζόουνς υποπτεύεται ότι ο Βραζιλιάνος δούλευε για τον Άλβαρο Βάσκες. Αν ο Λέννυ μιλούσε με τον Βραζιλιάνο, μπορεί να έχει αλλάξει τα σχέδια του. Ο Τάνερ και ο Τζόουνς διερευνούν μια αποθήκη που ανήκει στο Βάσκες όπου βρήκαν διαβατήρια και νομικά έγγραφα, αλλά αποδεικνύεται ότι η αστυνομία εισέρχεται στην αποθήκη και ο Τάνερ και ο Τζόουνς χωρίστηκαν για να ξεφύγουν από την αστυνομία, αν και όχι πριν ανακαλύψουν ότι τα πλαστά έγγραφα από τους κατόχους τους προέρχονταν από την Κούβα.

Όταν ο Τάνερ επέστρεψε στο διαμέρισμα του, χτυπήθηκε στο πρόσωπο από έναν επιτιθέμενο (ένας από τους σκοπευτές του μπαρ ονόματι Τζέρικο), ο οποίος δραπετεύει κάτω από τις σκάλες του διαμερίσματος. Ο Τάνερ τον κυνηγάει αλλά αποδεικνύεται ότι ήταν μια παγίδα που έθεσε ο Κέιν ο οποίος πιστεύει ότι ο Τάνερ είναι μισθοφόρος (δεν τον θυμάται από χρόνια πριν) προσπαθώντας να αναλάβει την επιχείρησή του με πληροφορίες από τον Λέννυ. Ενώ ο Τζέρικο ο σωματοφύλακας του τραβάει τον Τάνερ για να τον εκτελέσει, ο Τάνερ τον χτυπάει στο πρόσωπο και δραπετεύει από τη συμμορία του Κέιν. Ο Κέιν στη συνέχεια συνειδητοποιείται το σχέδιο του Τάνερ για τον Λένι, αναγκάζεται να τον βρει και να τον σκοτώσει ξανά. Ο Τάνερ και Τζόουνς εγκαταλείψουν το Σικάγο με την απόφαση του Τάνερ να κατευθυνθούν προς την Αβάνα για να ακολουθήσουν την επόμενη αποστολής τους.

Ο Τάνερ και ο Τζόουνς μαθαίνουν ότι ο Βάσκες χρησιμοποιεί την Αβάνα ως σύνορο για τις επιχειρήσεις των όπλων του, σε συνεργασία με τον Λέννυ, για να κατακλύσει το Σικάγο με τα όπλα του και να αναλάβει τις επιχειρήσεις του Σόλομον Κέιν. Ο Τάνερ και ο Τζόουνς εμποδίζουν τις επιχειρήσεις του Βάσκες και ανακαλύπτουν ότι ο Λέννυ πρόκειται να εγκαταλείψει την πόλη της Αβάνας για να φύγει με το πλοίο Ροσάνα Σότο. Ο Τάνερ επιχειρεί να αναχαιτίσει το πλοίο για να συλλάβει τον Λέννυ, αλλά είναι πολύ αργά.

Στη συνέχεια, ο Τάνερ μαθαίνει από τον Τζόουνς ότι ο Τζέρικο έφτασε στην Αβάνα και σκοπεύει να σκοτώσει όλους τους άντρες του Λέννυ σε ένα ξενοδοχείο της κεντρικής Αβάνας. Ο Τάνερ και ο Τζόουνς ακολουθούν τον Τζέρικο στο ξενοδοχείο όπου ο Τάνερ δεν ήταν ποια σε θέση να αποτρέψει τον Τζέρικο από την καταδίκη των ανδρών, αλλά παρ 'όλα αυτά, ο Τάνερ κυνήγησε τον Τζέρικο στο δρόμο και τον έπιασε τρακάροντας το αυτοκίνητο του, χωρίς ο Τζέρικο να πάθει μεγάλη ζημιά. Ο Τάνερ και ο Τζέρικο αποφασίζουν ανακωχή και κρύβονται από τους Βραζιλιάνους και να κατευθυνθούν προς το Λας Βέγκας για να συναντήσουν τον Κέιν.

Ο Λέννυ φτάνει στο Λας Βέγκας και τον καλωσορίζει ο Βάσκες, ο οποίος επιβλέπει τις επιχειρήσεις όπλων στο Βέγκας και αναλαμβάνει τις επαφές του Λέννυ μετά την αποτυχία του στην Αβάνα. Οι Τάνερ, Τζόουνς και Τζέρικο φτάνουν στο Λας Βέγκας και συναντούν τον Σόλομον Κέιν. Ο Τάνερ συμμαχεί με τη συμμορία του Κέιν λέγοντας στον Κέιν ότι ο Τζόουνς και ο ίδιος κάποτε δούλευαν για τον Λέννυ αλλά είχαν προδοθεί και θέλουν να πάρουν εκδίκηση. Ο Κέιν δίνει εντολή στον Τζόουνς να εντοπίσει τον Λέννυ, ενώ ο Τάνερ θα χρησιμοποιήσει τις ικανότητές του για να βοηθήσει τις επιχειρήσεις του Κέιν στο Λας Βέγκας.

Ο Τάνερ ολοκληρώνει τα καθήκοντα που του έχει δοθεί από τον Κέιν που συμπεριλαμβάνουν την αποστολή της ανατίναξης χαρτοπαικτικής λέσχης του Βάσκες με την παραδοσιακή βόμβα στο Λας Βέγκας, και την παροχή βοήθειας στους συνεργάτες του Κέιν σε ληστεία τραπεζών. Ο Τζόουνς διεισδύοντας στον όχλο του Βάσκες ανακάλυψε ότι ο Λέννυ έφυγε από το Λας Βέγκας και ο Τάνερ συνόδεψε τον Τζόουνς στο αεροδρόμιο (αφού ο Τάνερ ξέφυγε από μια αστυνομική ενέδρα). Ο Κέιν είχε τον Τάνερ να αναστατώσει τις επιχειρήσεις του Βάσκες καταστρέφοντας την κύρια βάση του στο Λας Βέγκας και να καταστρέψει τα φορτηγά που είχαν τα όπλα του Βάσκες. Ο Κέιν λίγο αργότερα μαζί με τους συνεργάτες του ζητούν βίαια έναν από τους φρουρούς της Βραζιλίας να μάθουν που είναι Βάσκες (και ο Λέννυ συνεργός του), ο Βραζιλιάνος τους ομολογεί ότι έχουν φύγει και βρίσκονται στο Ρίο.

Ο Τάνερ, ο Τζέρικο και ο Κέιν συναντιούνται με τον Τζόουνς στο Ρίο ντε Τζανέιρο, παρόλο που ο Τζόουνς λέει στον Κέιν ότι είναι πολύ επικίνδυνο να βρίσκεται στην πόλη. Ο Κέιν απορρίπτει τις προειδοποιήσεις του Τζόουνς και ανησυχεί μόνο για την εύρεση του Λέννυ. Ο Τάνερ εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τις οδηγητικές του ικανότητές για να βοηθήσει τον Κέιν και να χαλάσει τις δραστηριότητες του Βάσκες, όπως το να χτυπήσει ένα κλεμμένο λεωφορείο στα αυτοκίνητα των Βραζιλιάνων και να εξαπατήσει τους Βραζιλιάνους να δώσουν μετρητά στον Τάνερ για τον Κέιν.

Μετά από ένα μικρό διάστημα στο Ρίο, ο Τάνερ ανησυχεί ότι η κάλυψη του Τζόουνς χειροτερεύει και ότι ο Βάσκες θα καταλάβει ότι ο Τζόουνς υποτίθεται ότι εργάζεται για τον Κέιν. Ο Τάνερ δίνει στον Τζόουνς μόνο τέσσερις ημέρες για να βρει τις πληροφορίες όπου βρίσκεται ο Λέννυ, πριν ο Τάνερ ξεκινήσει να καταστρέψει μια βάρκα που μεταφέρει τα όπλα του Βάσκες στο Σικάγο. Ο Τζόουνς κάλεσε αργότερα τον Τάνερ λέγοντας του ότι ο Βάσκες έστειλε έναν σκοπευτή για να τον σκοτώσει, και ο Τάνερ είναι αναγκασμένος να τον σώσει. Μόλις ο Τάνερ φτάσει στην περιοχή του Τζόουνς, τον βρίσκει τραυματισμένο και ο σκοπευτής που τον τραυμάτισε ακόμα παραμονεύει. Ο δράστης φεύγει και ο Τάνερ τον βγάζει από τον γκρεμό της παραλιακής οδού μετά από ένα κυνηγητό οδήγησης.

Ο Τάνερ πιάνει τον Λέννυ και τον παραδίδει στον αρχηγό της αστυνομίας.

Με την πάροδο του χρόνου μαζί με την απώλεια του Βάσκες, ο Κέιν τελικά ανακάλυψε ότι ο Λέννυ προσπαθεί να ξεφύγει από το Ρίο. Ο Τάνερ αναγκάζεται να πάνε μαζί με τον Τζέρικο στην τοποθεσία του Λέννυ. Και οι δύο καταφέρνουν να βρουν το ελικόπτερο του Λέννυ που ετοιμάζετε για απογείωση όταν ο Τάνερ προδίδει τον Τζέρικο και τον αφήνει πίσω για να κυνηγήσει το ελικόπτερο του Λέννυ στους δρόμους του Ρίο εγκαταλείποντας τη συμμορία του Κέιν και του Τζέρικο. Το ελικόπτερο τελικά καταρρέει και ο Τάνερ αφοπλίζει γρήγορα τον Λέννυ πριν χτυπήσει τον Τάνερ για να ζητήσει υποταγή.

Ο Τζόουνς και ο Τάνερ συνοδεύουν τον Λέννυ πίσω στο Σικάγο και τον παραδίδουν στον αρχηγό της αστυνομίας. Όταν ο αστυνομικός ρωτά τον Τάνερ ποια ήταν η σχέση μεταξύ του Κέιν και του Βάσκες, ο Τάνερ απάντησε μόνο: "Μου πήρε πολύς χρόνος για να το καταλάβω". Αποκαλύπτεται ότι οι δύο είχαν συνδεθεί στο παρελθόν και φαίνεται ότι έχουν συμφιλιωθεί, μπροστά από το άγαλμα του Χριστού Λυτρωτή. Στο τέλος της σκηνής, καθώς ο Τάνερ απομακρύνεται από το αεροδρόμιο, ένα άγνωστο αυτοκίνητο αρχίζει να τον ακολουθεί.

Χαρακτήρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Τζον Τάνερ: πρωταγωνιστής στα περισσότερα παιχνίδια της σειράς Driver. Μυστικός αστυνομικός που συνεργάζεται με το αστυνομικό τμήμα του Σικάγου για να συλλαμβάνει τον Πινκ Λέννυ πριν διαπράξει κι άλλα εγκλήματα. Είναι καλύτερος φίλος του Τομπάιας Τζόουνς.
  • Τομπάιας Τζόουνς: δευτερεύων χαρακτήρας και ο ποιο στενός φίλος του Τάνερ στη σειρά Driver. Συνεργάζεται με το αστυνομικό τμήμα μαζί με τον Τάνερ στο Σικάγο για να συλλαμβάνει τον Πινκ Λέννυ.
  • Πινκ Λέννυ: ένας από τους βασικούς ανταγωνιστές του παιχνιδιού και πρώην μεταφορέας χρημάτων του Αμερικανού εγκληματία Σόλομον Κέιν, τον οποίο αργότερα πρόδωσε, για να συνεργαστεί με τον Άλβαρο Βάσκες στο εμπόριο ναρκωτικών.
  • Κάρολος Τζέρικο: μεγάλος εγκληματίας, συνεργάτης του Σόλομον Κέιν και μακροβιότερος ανταγωνιστής του Τζον Τάνερ στη σειρά Driver (παρόλο που στο Driver 2 είναι δευτερεύον ανταγωνιστής.
  • Σόλομον Κέιν: βασικός ανταγωνιστής του παιχνιδιού (μαζί με τους Άλβαρο Βάσκες και Πινκ Λέννυ). Ο Κέιν είναι ένας από τους κορυφαίους κακούς και κατέχει μια αυτοκρατορία εγκληματιών που εκτείνεται από το Σικάγο στο Λας Βέγκας. Είναι το αφεντικό του Τζέρικο και πρώην εργοδότης του Πινκ Λέννυ, αφού αργότερα τον πρόδωσε για να συνεργαστεί με τον Άλβαρο Βάσκες στο εμπόριο ναρκωτικών.
  • Άλβαρο Βάσκες: βασικός ανταγωνιστής του παιχνιδιού (μαζί με τους Σόλομον Κέιν και Πινκ Λέννυ). Με την ψυχρή, επιβλητική, αιμοδιψία του Βάσκες, έχει κάνει τα πάντα για να καταστρέψει τους αντιπάλους του και να επιστρέψει στο έγκλημα του Σικάγου. Φημίζεται για τη βραζιλιάνικη πλευρική κυκλοφορία του, ο Βάσκες θεωρείται μυθικός χαρακτήρας που έχει προκαλέσει πολλές φήμες ότι δεν υπάρχει. Πρόκειται για τον μεγαλύτερο βασιλιάς της μαφίας της Βραζιλίας και βασικό ανταγωνιστή του Σόλομον Κέιν. Στις επιχειρήσεις του περιλαμβάνεται η εμπορία ναρκωτικών, όπλων, και άλλων διαφόρων παράνομων εμπορευμάτων.

Ανάπτυξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το βιντεοπαιχνίδι κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στο PlayStation και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο Game Boy Advance.[3] Επειδή το παιχνίδι ήταν τόσο μεγάλο σε χώρο δίσκου και τα κομψά γραφικά ήταν κάπως ποιο προχωρημένα για εκείνη την εποχή του PlayStation, το παιχνίδι κυκλοφόρησε σε δύο δίσκους. Ο πρώτος δίσκος περιείχε δεδομένα για τις δύο πρώτες πόλεις και ο δεύτερος δίσκος περιείχε δεδομένα για τις δύο τελευταίες πόλεις.

Οι κινηματογραφικές ενότητες του πρώτου παιχνιδιού αντικαθίστανται από διαδοχικές προβολές οι οποίες περιλαμβάνουν και υπότιτλους για διάλογο με περιστασιακά κλιπ ήχου (όπως πυροβολισμούς ή αστυνομικές σειρήνες) που προστίθενται για την ατμόσφαιρα. Τα γραφικά απεικονίζονται επίσης σε πολυγωνικά σχήματα με μικροσκοπικά απλοϊκά 2D sprites για τους πεζούς. Ορισμένα κινούμενα σχέδια όπως ο Τάνερ που εισέρχεται και εξέρχεται από τα οχήματα, οι συντάκτες του παιχνιδιού πρόσθεσαν επίσης μια σειρά από AI σενάρια, όπως τα οδοφράγματα που εμφανίζονται όταν η αστυνομία κυνηγάει τον παίκτη. Στο βιντεοπαιχνίδι η αστυνομία εξακολουθεί να χρησιμοποιεί φωνητικά κλιπ από την πρώτη έκδοση του PlayStation όταν κυνηγάει τον Τάνερ, επίσης οι συντάκτες πρόσθεσαν γλώσσες στα πορτογαλικά για την αστυνομία του Ρίο ντε Τζανέιρο και στα ισπανικά για την αστυνομία της Κούβας. Η αδειοδοτημένη μουσική κατά τη διάρκεια των αποστολών και άλλων δραστηριοτήτων (εκτός από τις σκηνές της ταινίας) αντικαθίσταται επίσης με μια σειρά από μουσικά όργανα που συνθέτουν το παιχνίδι.

Μουσική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όπως και στο πρώτο Driver, έτσι και η μουσική του Driver 2 θυμίζει κινηματογραφικές ταινίες της δεκαετίας του 1970 που περιέχουν μουσικά είδη όπως φανκ και μπούγκι κομμάτια καθώς περιέχει και δημοφιλέστερα τραγούδια από καλλιτέχνες και συνθέτες για να τονίσουν περαιτέρω την αίσθηση του ρετρό. Η αρχική μουσική απαρτίζεται από τον Άλιστερ Μπρίμπλ.

Τα αυτοκίνητα στα ίδια επίπεδα έχουν περίπου 5 με 6 λεπτά ίδιου κύκλου μουσικής, στο είδους μουσικής του Σικάγο είναι το ροκ και το electro beat, στην Αβάνα είναι το τζαζ-φανκ, στο Λας Βέγκας είναι φανκ και το σόουλ και στο Ρίο είναι το drum and bass.

Στο παιχνίδι ακούγονται τραγούδια, μεταξύ των οποίων το Fever των Dust Junkys (Η πρώτη σκηνή μέσα στο Λας Βέγκας με τα φορτηγά να εισέλθουν μέσα στο βενζινάδικο), το In the Basement της Έτα Τζέιμς (σε ένα μπαρ στο Λας Βέγκας όπου ο Τάνερ και ο Τζόουνς παίζουν μπιλιάρδο), ΤΟ Help Me του Σάννι Μπόι Ουίλιαμσον Β' (όταν ο Τάνερ επιστρέφει στο διαμέρισμά του όπου και αντιμετωπίζει τον Τζέρικο στο Σικάγο), το Sitting Here Alone του Χάουντ Ντογκ Τέιλορ (στην εναρκτήρια σκηνή του παιχνιδιού στο μπαρ Red River, το Just Dropped In του Κένι Ρότζερς (στα credits) και το Lacrimosa του Μότσαρτ (η κλιμακωτή σκηνή στο Ρίο στη βάση του αγάλματος του Χριστού Λυτρωτή).

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

 Υποδοχή
Σκορ συναθροιστή
Συναθροιστής Σκορ
Metacritic 2/100[4]
Σκορ κριτικών
Δημοσίευση Σκορ
Edge 5/10[5]
Electronic Gaming Monthly 7.67/10[6]
Eurogamer 5/10[7]
Game Informer 8.75/10[8]
GamePro 3.5/5 stars[9]
Game Revolution D+[10]
GameSpot 8.2/10[11]
GameZone 8/10[12]
IGN 5/10[13]
Official PlayStation Magazine (US) 4/5 stars[14]

Το παιχνίδι έλαβε "μικτές ή μέτριες κριτικές" και για τις δύο εκδοχές του στο PlayStation και το Game Boy Advance, σύμφωνα με το Metacritic.[15][16]

Το GameSpot κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η έκδοση PlayStation του Driver 2 είναι "ένα εξαιρετικό παιχνίδι".[17]

Σε μία κριτική του IGN, η έκδοση του PlayStation χαρακτηρίστηκε ως "ένα από τα πιο απογοητευτικά παιχνίδια, αν όχι το πιο απογοητευτικό παιχνίδι του 2000".[18] Οι Hot Games αναρωτήθηκαν: "Πώς γίνεται η Reflections να το έκανε τόσο απαίσιο; Το Driver 2 είναι μια χλωμή αντανάκλαση (χα χα) του γνήσιου."[19]

Η έκδοση PlayStation του βιντεοπαιχνιδιού έλαβε βραβείο πωλήσεων "Platinum" από την Ένωση Εκδοτών Λογισμικού και Ψυχαγωγίας και από την (ELSPA),[20] όπου έφτασαν 300.000 αντίτυπα στο Ηνωμένο Βασίλειο.[21]

Το 2000, το παιχνίδι απέσπασε το Blockbuster Award στην κατηγορία Αγαπημένο Βιντεοπαιχνίδι της Χρονιάς.[22]

Πωλήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την κυκλοφορία του βιντεοπαιχνιδιού, πουλήθηκαν 1.200.000 εκατομμύρια αντίτυπα.[23] Στις 6 Φεβρουαρίου 2001, ανακοινώθηκε ότι περίπου 1,100 εκατομμύρια αντίτυπα και πάνω από 2 εκατομμύρια πωλήθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες.[24]

Σύμφωνα με την VG Chartz, στις 18 Αυγούστου 2012 πουλήθηκε στον κόσμο 4.730 000 αντίτυπα του βιντεοπαιχνιδιού με την έκδοση του PlayStation, μεταξύ των οποίων 2.360 000 αντίτυπα στη Βόρεια Αμερική, 2.100 000 στην Ευρώπη και 20 000 στην Ιαπωνία.[25]

Στην έκδοση του Game Boy Advance, πουλήθηκαν 250.000 αντίτυπα στη Βόρεια Αμερική και 90.000 στην Ευρώπη την ίδια στιγμή.[26]

Ήπειρος Πωλήσεις
Βόρεια Αμερική PS: 2.360.000

GBA: 250.000

Ευρώπη PS: 2.100.000

GBA: 90.000

Ιαπωνία PS: 20.000
Σύνολο PS: 4.730.000

GBA: 340.000

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 «GBA Interview: Interview: Infogrames Tanners our hides - ComputerAndVideoGames.com». 4 Φεβρουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2018. CS1 maint: Unfit url (link)
  2. ↑ «Retrospective: Driver 2: The Wheelman is Back | Gamer Limit». web.archive.org. 23 Αυγούστου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2018. CS1 maint: Unfit url (link)
  3. ↑ «GBA Interview: Interview: Infogrames Tanners our hides - ComputerAndVideoGames.com». 4 Φεβρουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2018. CS1 maint: Unfit url (link)
  4. ↑ «Driver 2 for PlayStation Reviews». Metacritic. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2013. 
  5. ↑ Edge staff (25 December 2000). «Driver 2». Edge (92). 
  6. ↑ EGM staff (January 2001). «Driver 2 (PS)». Electronic Gaming Monthly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 January 2001. https://web.archive.org/web/20010129082600/http://www.zdnet.com/egm/stories/main/0,11589,2658657,00.html. Ανακτήθηκε στις 3 September 2014. 
  7. ↑ Tom Bramwell (18 Νοεμβρίου 2000). «Driver 2 (PSOne)». Eurogamer. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2014. 
  8. ↑ Matt Helgeson (January 2001). «Driver 2 (PS)». Game Informer (93): 97. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 January 2008. https://web.archive.org/web/20080130065301/http://www.gameinformer.com/Games/Review/200101/R03.0804.1510.12805.htm. Ανακτήθηκε στις 3 September 2014. 
  9. ↑ Air Hendrix (17 Νοεμβρίου 2000). «Driver 2 Review for PlayStation on GamePro.com». GamePro. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιανουαρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2014. 
  10. ↑ Ben Silverman (Δεκεμβρίου 2000). «Driver2 Review». Game Revolution. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2013. 
  11. ↑ Ryan MacDonald (13 Νοεμβρίου 2000). «Driver 2 Review (PS)». GameSpot. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2014. 
  12. ↑ Rita Courtney (29 Ιανουαρίου 2001). «Driver 2 - PSX - Review». GameZone. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2014. 
  13. ↑ Douglass C. Perry (16 Νοεμβρίου 2000). «Driver 2 (PS)». IGN. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2013. 
  14. ↑ John Davison (January 2001). «Driver 2 (PS)». Official U.S. PlayStation Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 January 2001. https://web.archive.org/web/20010128105100/http://www.zdnet.com/opm/stories/main/0,11891,2658444,00.html. Ανακτήθηκε στις 3 September 2014. 
  15. ↑ «Driver 2». Metacritic. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2018. 
  16. ↑ «Driver 2 Advance». Metacritic. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2018. 
  17. ↑ Donald, Ryan Mac (13 Νοεμβρίου 2000). «Driver 2 Review». GameSpot (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2018. 
  18. ↑ Perry, Doug (16 Νοεμβρίου 2000). «Driver 2». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2018. 
  19. ↑ «Sony Playstation Hotgames.com - Review». 24 Ιανουαρίου 2001. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιανουαρίου 2001. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2018. CS1 maint: Unfit url (link)
  20. ↑ «ELSPA: About ELSPA: Sales Awards: Platinum». 15 Μαΐου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2018. CS1 maint: Unfit url (link)
  21. ↑ «Gamasutra - ELSPA: Wii Fit, Mario Kart Reach Diamond». 18 Σεπτεμβρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2018. CS1 maint: Unfit url (link)
  22. ↑ Staff, I. G. N. (11 Απριλίου 2001). «Blockbuster Video Crowns PlayStation King». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2018. 
  23. ↑ Staff, I. G. N. (16 Νοεμβρίου 2000). «Get In Gear With Driver 2». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2018. 
  24. ↑ Staff, Gamespot (17 Μαΐου 2006). «Infogrames reports strong financials». GameSpot (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2018. 
  25. ↑ «Driver 2 (PlayStation) - Overview». www.vgchartz.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2018. 
  26. ↑ «Driver 2 Advance (Game Boy Advance) - Overview». www.vgchartz.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2018. 
π • σ • ε Driver
Βιντεοπαιχνίδια
Σχετικά
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Driver_2&oldid=9893908"